عِبرانِيّين 11

١ 1 وَأَمَّا ٱلْإِيمَانُ فَهُوَ ٱلثِّقَةُ بِمَا يُرْجَى وَٱلْإِيقَانُ بِأُمُورٍ لَا تُرَى.

វិឝ្វាស អាឝំសិតានាំ និឝ្ចយះ, អទ្ឫឝ្យានាំ វិឞយាណាំ ទឝ៌នំ ភវតិ។

٢ 2 فَإِنَّهُ فِي هَذَا شُهِدَ لِلْقُدَمَاءِ.

តេន វិឝ្វាសេន ប្រាញ្ចោ លោកាះ ប្រាមាណ្យំ ប្រាប្តវន្តះ។

٣ 3 بِٱلْإِيمَانِ نَفْهَمُ أَنَّ ٱلْعَالَمِينَ أُتْقِنَتْ بِكَلِمَةِ ٱللهِ، حَتَّى لَمْ يَتَكَوَّنْ مَا يُرَى مِمَّا هُوَ ظَاهِرٌ. (aiōn g165)

អបរម៑ ឦឝ្វរស្យ វាក្យេន ជគន្ត្យស្ឫជ្យន្ត, ទ្ឫឞ្ដវស្តូនិ ច ប្រត្យក្ឞវស្តុភ្យោ នោទបទ្យន្តៃតទ៑ វយំ វិឝ្វាសេន ពុធ្យាមហេ។ (aiōn g165)

٤ 4 بِٱلْإِيمَانِ قَدَّمَ هَابِيلُ لِلهِ ذَبِيحَةً أَفْضَلَ مِنْ قَايِينَ. فَبِهِ شُهِدَ لَهُ أَنَّهُ بَارٌّ، إِذْ شَهِدَ ٱللهُ لِقَرَابِينِهِ. وَبِهِ، وَإِنْ مَاتَ، يَتَكَلَّمْ بَعْدُ!

វិឝ្វាសេន ហាពិល៑ ឦឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ កាពិលះ ឝ្រេឞ្ឋំ ពលិទានំ ក្ឫតវាន៑ តស្មាច្ចេឝ្វរេណ តស្យ ទានាន្យធិ ប្រមាណេ ទត្តេ ស ធាម៌្មិក ឥត្យស្យ ប្រមាណំ លព្ធវាន៑ តេន វិឝ្វាសេន ច ស ម្ឫតះ សន៑ អទ្យាបិ ភាឞតេ។

٥ 5 بِٱلْإِيمَانِ نُقِلَ أَخْنُوخُ لِكَيْ لَا يَرَى ٱلْمَوْتَ، وَلَمْ يُوجَدْ لِأَنَّ ٱللهَ نَقَلَهُ. إِذْ قَبْلَ نَقْلِهِ شُهِدَ لَهُ بِأَنَّهُ قَدْ أَرْضَى ٱللهَ.

វិឝ្វាសេន ហនោក៑ យថា ម្ឫត្យុំ ន បឝ្យេត៑ តថា លោកាន្តរំ នីតះ, តស្យោទ្ទេឝឝ្ច កេនាបិ ន ប្រាបិ យត ឦឝ្វរស្តំ លោកាន្តរំ នីតវាន៑, តត្ប្រមាណមិទំ តស្យ លោកាន្តរីករណាត៑ បូវ៌្វំ ស ឦឝ្វរាយ រោចិតវាន៑ ឥតិ ប្រមាណំ ប្រាប្តវាន៑។

٦ 6 وَلَكِنْ بِدُونِ إِيمَانٍ لَا يُمْكِنُ إِرْضَاؤُهُ، لِأَنَّهُ يَجِبُ أَنَّ ٱلَّذِي يَأْتِي إِلَى ٱللهِ يُؤْمِنُ بِأَنَّهُ مَوْجُودٌ، وَأَنَّهُ يُجَازِي ٱلَّذِينَ يَطْلُبُونَهُ.

កិន្តុ វិឝ្វាសំ វិនា កោៜបីឝ្វរាយ រោចិតុំ ន ឝក្នោតិ យត ឦឝ្វរោៜស្តិ ស្វាន្វេឞិលោកេភ្យះ បុរស្ការំ ទទាតិ ចេតិកថាយាម៑ ឦឝ្វរឝរណាគតៃ រ្វិឝ្វសិតវ្យំ។

٧ 7 بِٱلْإِيمَانِ نُوحٌ لَمَّا أُوحِيَ إِلَيْهِ عَنْ أُمُورٍ لَمْ تُرَ بَعْدُ خَافَ، فَبَنَى فُلْكًا لِخَلَاصِ بَيْتِهِ، فَبِهِ دَانَ ٱلْعَالَمَ، وَصَارَ وَارِثًا لِلْبِرِّ ٱلَّذِي حَسَبَ ٱلْإِيمَانِ.

អបរំ តទានីំ យាន្យទ្ឫឝ្យាន្យាសន៑ តានីឝ្វរេណាទិឞ្ដះ សន៑ នោហោ វិឝ្វាសេន ភីត្វា ស្វបរិជនានាំ រក្ឞាត៌្ហំ បោតំ និម៌្មិតវាន៑ តេន ច ជគជ្ជនានាំ ទោឞាន៑ ទឝ៌ិតវាន៑ វិឝ្វាសាត៑ លភ្យស្យ បុណ្យស្យាធិការី ពភូវ ច។

٨ 8 بِٱلْإِيمَانِ إِبْرَاهِيمُ لَمَّا دُعِيَ أَطَاعَ أَنْ يَخْرُجَ إِلَى ٱلْمَكَانِ ٱلَّذِي كَانَ عَتِيدًا أَنْ يَأْخُذَهُ مِيرَاثًا، فَخَرَجَ وَهُوَ لَا يَعْلَمُ إِلَى أَيْنَ يَأْتِي.

វិឝ្វាសេនេព្រាហីម៑ អាហូតះ សន៑ អាជ្ញាំ គ្ឫហីត្វា យស្យ ស្ថានស្យាធិការស្តេន ប្រាប្តវ្យស្តត៑ ស្ថានំ ប្រស្ថិតវាន៑ កិន្តុ ប្រស្ថានសមយេ ក្ក យាមីតិ នាជានាត៑។

٩ 9 بِٱلْإِيمَانِ تَغَرَّبَ فِي أَرْضِ ٱلْمَوْعِدِ كَأَنَّهَا غَرِيبَةٌ، سَاكِنًا فِي خِيَامٍ مَعَ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ٱلْوَارِثَيْنِ مَعَهُ لِهَذَا ٱلْمَوْعِدِ عَيْنِهِ.

វិឝ្វាសេន ស ប្រតិជ្ញាតេ ទេឝេ បរទេឝវត៑ ប្រវសន៑ តស្យាះ ប្រតិជ្ញាយាះ សមានាំឝិភ្យាម៑ ឥស្ហាកា យាកូពា ច សហ ទូឞ្យវាស្យភវត៑។

١٠ 10 لِأَنَّهُ كَانَ يَنْتَظِرُ ٱلْمَدِينَةَ ٱلَّتِي لَهَا ٱلْأَسَاسَاتُ، ٱلَّتِي صَانِعُهَا وَبَارِئُهَا ٱللهُ.

យស្មាត៑ ស ឦឝ្វរេណ និម៌្មិតំ ស្ថាបិតញ្ច ភិត្តិមូលយុក្តំ នគរំ ប្រត្យៃក្ឞត។

١١ 11 بِٱلْإِيمَانِ سَارَةُ نَفْسُهَا أَيْضًا أَخَذَتْ قُدْرَةً عَلَى إِنْشَاءِ نَسْلٍ، وَبَعْدَ وَقْتِ ٱلسِّنِّ وَلَدَتْ، إِذْ حَسِبَتِ ٱلَّذِي وَعَدَ صَادِقًا.

អបរញ្ច វិឝ្វាសេន សារា វយោតិក្រាន្តា សន្ត្យបិ គព៌្ហធារណាយ ឝក្តិំ ប្រាប្យ បុត្រវត្យភវត៑, យតះ សា ប្រតិជ្ញាការិណំ វិឝ្វាស្យម៑ អមន្យត។

١٢ 12 لِذَلِكَ وُلِدَ أَيْضًا مِنْ وَاحِدٍ، وَذَلِكَ مِنْ مُمَاتٍ، مِثْلُ نُجُومِ ٱلسَّمَاءِ فِي ٱلْكَثْرَةِ، وَكَالرَّمْلِ ٱلَّذِي عَلَى شَاطِىءِ ٱلْبَحْرِ ٱلَّذِي لَا يُعَدُّ.

តតោ ហេតោ រ្ម្ឫតកល្បាទ៑ ឯកស្មាត៑ ជនាទ៑ អាកាឝីយនក្ឞត្រាណីវ គណនាតីតាះ សមុទ្រតីរស្ថសិកតា ឥវ ចាសំខ្យា លោកា ឧត្បេទិរេ។

١٣ 13 فِي ٱلْإِيمَانِ مَاتَ هَؤُلَاءِ أَجْمَعُونَ، وَهُمْ لَمْ يَنَالُوا ٱلْمَوَاعِيدَ، بَلْ مِنْ بَعِيدٍ نَظَرُوهَا وَصَدَّقُوهَا وَحَيَّوْهَا، وَأَقَرُّوا بِأَنَّهُمْ غُرَبَاءُ وَنُزَلَاءُ عَلَى ٱلْأَرْضِ.

ឯតេ សវ៌្វេ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលាន្យប្រាប្យ កេវលំ ទូរាត៑ តានិ និរីក្ឞ្យ វន្ទិត្វា ច, ប្ឫថិវ្យាំ វយំ វិទេឝិនះ ប្រវាសិនឝ្ចាស្មហ ឥតិ ស្វីក្ឫត្យ វិឝ្វាសេន ប្រាណាន៑ តត្យជុះ។

١٤ 14 فَإِنَّ ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ مِثْلَ هَذَا يُظْهِرُونَ أَنَّهُمْ يَطْلُبُونَ وَطَنًا.

យេ តុ ជនា ឥត្ថំ កថយន្តិ តៃះ បៃត្ឫកទេឝោ ៜស្មាភិរន្វិឞ្យត ឥតិ ប្រកាឝ្យតេ។

١٥ 15 فَلَوْ ذَكَرُوا ذَلِكَ ٱلَّذِي خَرَجُوا مِنْهُ، لَكَانَ لَهُمْ فُرْصَةٌ لِلرُّجُوعِ.

តេ យស្មាទ៑ ទេឝាត៑ និគ៌តាស្តំ យទ្យស្មរិឞ្យន៑ តហ៌ិ បរាវត៌្តនាយ សមយម៑ អលប្ស្យន្ត។

١٦ 16 وَلَكِنِ ٱلْآنَ يَبْتَغُونَ وَطَنًا أَفْضَلَ، أَيْ سَمَاوِيًّا. لِذَلِكَ لَا يَسْتَحِي بِهِمِ ٱللهُ أَنْ يُدْعَى إِلَهَهُمْ، لِأَنَّهُ أَعَدَّ لَهُمْ مَدِينَةً.

កិន្តុ តេ សវ៌្វោត្ក្ឫឞ្ដម៑ អត៌្ហតះ ស្វគ៌ីយំ ទេឝម៑ អាកាង្ក្ឞន្តិ តស្មាទ៑ ឦឝ្វរស្តានធិ ន លជ្ជមានស្តេឞាម៑ ឦឝ្វរ ឥតិ នាម គ្ឫហីតវាន៑ យតះ ស តេឞាំ ក្ឫតេ នគរមេកំ សំស្ថាបិតវាន៑។

١٧ 17 بِٱلْإِيمَانِ قَدَّمَ إِبْرَاهِيمُ إِسْحَاقَ وَهُوَ مُجَرَّبٌ. قَدَّمَ ٱلَّذِي قَبِلَ ٱلْمَوَاعِيدَ، وَحِيدَهُ

អបរម៑ ឥព្រាហីមះ បរីក្ឞាយាំ ជាតាយាំ ស វិឝ្វាសេនេស្ហាកម៑ ឧត្សសជ៌,

١٨ 18 ٱلَّذِي قِيلَ لَهُ: «إِنَّهُ بِإِسْحَاقَ يُدْعَى لَكَ نَسْلٌ».

វស្តុត ឥស្ហាកិ តវ វំឝោ វិខ្យាស្យត ឥតិ វាគ៑ យមធិ កថិតា តម៑ អទ្វិតីយំ បុត្រំ ប្រតិជ្ញាប្រាប្តះ ស ឧត្សសជ៌។

١٩ 19 إِذْ حَسِبَ أَنَّ ٱللهَ قَادِرٌ عَلَى ٱلْإِقَامَةِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ أَيْضًا، ٱلَّذِينَ مِنْهُمْ أَخَذَهُ أَيْضًا فِي مِثَالٍ.

យត ឦឝ្វរោ ម្ឫតានប្យុត្ថាបយិតុំ ឝក្នោតីតិ ស មេនេ តស្មាត៑ ស ឧបមារូបំ តំ លេភេ។

٢٠ 20 بِٱلْإِيمَانِ إِسْحَاقُ بَارَكَ يَعْقُوبَ وَعِيسُو مِنْ جِهَةِ أُمُورٍ عَتِيدَةٍ.

អបរម៑ ឥស្ហាក៑ វិឝ្វាសេន យាកូព៑ ឯឞាវេ ច ភាវិវិឞយានធ្យាឝិឞំ ទទៅ។

٢١ 21 بِٱلْإِيمَانِ يَعْقُوبُ عِنْدَ مَوْتِهِ بَارَكَ كُلَّ وَاحِدٍ مِنِ ٱبْنَيْ يُوسُفَ، وَسَجَدَ عَلَى رَأْسِ عَصَاهُ.

អបរំ យាកូព៑ មរណកាលេ វិឝ្វាសេន យូឞផះ បុត្រយោរេកៃកស្មៃ ជនាយាឝិឞំ ទទៅ យឞ្ដ្យា អគ្រភាគេ សមាលម្ព្យ ប្រណនាម ច។

٢٢ 22 بِٱلْإِيمَانِ يُوسُفُ عِنْدَ مَوْتِهِ ذَكَرَ خُرُوجَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَأَوْصَى مِنْ جِهَةِ عِظَامِهِ.

អបរំ យូឞផ៑ ចរមកាលេ វិឝ្វាសេនេស្រាយេល្វំឝីយានាំ មិសរទេឝាទ៑ ពហិគ៌មនស្យ វាចំ ជគាទ និជាស្ថីនិ ចាធិ សមាទិទេឝ។

٢٣ 23 بِٱلْإِيمَانِ مُوسَى، بَعْدَمَا وُلِدَ، أَخْفَاهُ أَبَوَاهُ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ، لِأَنَّهُمَا رَأَيَا ٱلصَّبِيَّ جَمِيلًا، وَلَمْ يَخْشَيَا أَمْرَ ٱلْمَلِكِ.

នវជាតោ មូសាឝ្ច វិឝ្វាសាត៑ ត្រាន៑ មាសាន៑ ស្វបិត្ឫភ្យាម៑ អគោប្យត យតស្តៅ ស្វឝិឝុំ បរមសុន្ទរំ ទ្ឫឞ្ដវន្តៅ រាជាជ្ញាញ្ច ន ឝង្កិតវន្តៅ។

٢٤ 24 بِٱلْإِيمَانِ مُوسَى لَمَّا كَبِرَ أَبَى أَنْ يُدْعَى ٱبْنَ ٱبْنَةِ فِرْعَوْنَ،

អបរំ វយះប្រាប្តោ មូសា វិឝ្វាសាត៑ ផិរៅណោ ទៅហិត្រ ឥតិ នាម នាង្គីចការ។

٢٥ 25 مُفَضِّلًا بِٱلْأَحْرَى أَنْ يُذَلَّ مَعَ شَعْبِ ٱللهِ عَلَى أَنْ يَكُونَ لَهُ تَمَتُّعٌ وَقْتِيٌّ بِٱلْخَطِيَّةِ،

យតះ ស ក្ឞណិកាត៑ បាបជសុខភោគាទ៑ ឦឝ្វរស្យ ប្រជាភិះ សាទ៌្ធំ ទុះខភោគំ វវ្រេ។

٢٦ 26 حَاسِبًا عَارَ ٱلْمَسِيحِ غِنًى أَعْظَمَ مِنْ خَزَائِنِ مِصْرَ، لِأَنَّهُ كَانَ يَنْظُرُ إِلَى ٱلْمُجَازَاةِ.

តថា មិសរទេឝីយនិធិភ្យះ ខ្រីឞ្ដនិមិត្តាំ និន្ទាំ មហតីំ សម្បត្តិំ មេនេ យតោ ហេតោះ ស បុរស្ការទានម៑ អបៃក្ឞត។

٢٧ 27 بِٱلْإِيمَانِ تَرَكَ مِصْرَ غَيْرَ خَائِفٍ مِنْ غَضَبِ ٱلْمَلِكِ،لِأَنَّهُ تَشَدَّدَ، كَأَنَّهُ يَرَى مَنْ لَا يُرَى.

អបរំ ស វិឝ្វាសេន រាជ្ញះ ក្រោធាត៑ ន ភីត្វា មិសរទេឝំ បរិតត្យាជ, យតស្តេនាទ្ឫឝ្យំ វីក្ឞមាណេនេវ ធៃយ៌្យម៑ អាលម្ពិ។

٢٨ 28 بِٱلْإِيمَانِ صَنَعَ ٱلْفِصْحَ وَرَشَّ ٱلدَّمَ لِئَلَّا يَمَسَّهُمُ ٱلَّذِي أَهْلَكَ ٱلْأَبْكَارَ.

អបរំ ប្រថមជាតានាំ ហន្តា យត៑ ស្វីយលោកាន៑ ន ស្ប្ឫឝេត៑ តទត៌្ហំ ស វិឝ្វាសេន និស្តារបវ៌្វីយពលិច្ឆេទនំ រុធិរសេចនញ្ចានុឞ្ឋិតាវាន៑។

٢٩ 29 بِٱلْإِيمَانِ ٱجْتَازُوا فِي ٱلْبَحْرِ ٱلْأَحْمَرِ كَمَا فِي ٱلْيَابِسَةِ، ٱلْأَمْرُ ٱلَّذِي لَمَّا شَرَعَ فِيهِ ٱلْمِصْرِيُّونَ غَرِقُوا.

អបរំ តេ វិឝ្វាសាត៑ ស្ថលេនេវ សូផ្សាគរេណ ជគ្មុះ កិន្តុ មិស្រីយលោកាស្តត៑ កត៌្តុម៑ ឧបក្រម្យ តោយេឞុ មមជ្ជុះ។

٣٠ 30 بِٱلْإِيمَانِ سَقَطَتْ أَسْوَارُ أَرِيحَا بَعْدَمَا طِيفَ حَوْلَهَا سَبْعَةَ أَيَّامٍ.

អបរញ្ច វិឝ្វាសាត៑ តៃះ សប្តាហំ យាវទ៑ យិរីហោះ ប្រាចីរស្យ ប្រទក្ឞិណេ ក្ឫតេ តត៑ និបបាត។

٣١ 31 بِٱلْإِيمَانِ رَاحَابُ ٱلزَّانِيَةُ لَمْ تَهْلِكْ مَعَ ٱلْعُصَاةِ، إِذْ قَبِلَتِ ٱلْجَاسُوسَيْنِ بِسَلَامٍ.

វិឝ្វាសាទ៑ រាហព្នាមិកា វេឝ្យាបិ ប្រីត្យា ចារាន៑ អនុគ្ឫហ្យាវិឝ្វាសិភិះ សាទ៌្ធំ ន វិននាឝ។

٣٢ 32 وَمَاذَا أَقُولُ أَيْضًا؟ لِأَنَّهُ يُعْوِزُنِي ٱلْوَقْتُ إِنْ أَخْبَرْتُ عَنْ جِدْعُونَ، وَبَارَاقَ، وَشَمْشُونَ، وَيَفْتَاحَ، وَدَاوُدَ، وَصَمُوئِيلَ، وَٱلْأَنْبِيَاءِ،

អធិកំ កិំ កថយិឞ្យាមិ? គិទិយោនោ ពារកះ ឝិម្ឝោនោ យិប្តហោ ទាយូទ៑ ឝិមូយេលោ ភវិឞ្យទ្វាទិនឝ្ចៃតេឞាំ វ្ឫត្តាន្តកថនាយ មម សមយាភាវោ ភវិឞ្យតិ។

٣٣ 33 ٱلَّذِينَ بِٱلْإِيمَانِ: قَهَرُوا مَمَالِكَ، صَنَعُوا بِرًّا، نَالُوا مَوَاعِيدَ، سَدُّوا أَفْوَاهَ أُسُودٍ،

វិឝ្វាសាត៑ តេ រាជ្យានិ វឝីក្ឫតវន្តោ ធម៌្មកម៌្មាណិ សាធិតវន្តះ ប្រតិជ្ញានាំ ផលំ លព្ធវន្តះ សិំហានាំ មុខានិ រុទ្ធវន្តោ

٣٤ 34 أَطْفَأُوا قُوَّةَ ٱلنَّارِ، نَجَوْا مِنْ حَدِّ ٱلسَّيْفِ، تَقَوَّوْا مِنْ ضَعْفٍ، صَارُوا أَشِدَّاءَ فِي ٱلْحَرْبِ، هَزَمُوا جُيُوشَ غُرَبَاءَ،

វហ្នេទ៌ាហំ និវ៌្វាបិតវន្តះ ខង្គធារាទ៑ រក្ឞាំ ប្រាប្តវន្តោ ទៅព៌្ពល្យេ សពលីក្ឫតា យុទ្ធេ បរាក្រមិណោ ជាតាះ បរេឞាំ សៃន្យានិ ទវយិតវន្តឝ្ច។

٣٥ 35 أَخَذَتْ نِسَاءٌ أَمْوَاتَهُنَّ بِقِيَامَةٍ. وَآخَرُونَ عُذِّبُوا وَلَمْ يَقْبَلُوا ٱلنَّجَاةَ لِكَيْ يَنَالُوا قِيَامَةً أَفْضَلَ.

យោឞិតះ បុនរុត្ថានេន ម្ឫតាន៑ អាត្មជាន៑ លេភិរេ, អបរេ ច ឝ្រេឞ្ឋោត្ថានស្យ ប្រាប្តេរាឝយា រក្ឞាម៑ អគ្ឫហីត្វា តាឌនេន ម្ឫតវន្តះ។

٣٦ 36 وَآخَرُونَ تَجَرَّبُوا فِي هُزُءٍ وَجَلْدٍ، ثُمَّ فِي قُيُودٍ أَيْضًا وَحَبْسٍ.

អបរេ តិរស្ការៃះ កឝាភិ រ្ពន្ធនៃះ ការយា ច បរីក្ឞិតាះ។

٣٧ 37 رُجِمُوا، نُشِرُوا، جُرِّبُوا، مَاتُوا قَتْلًا بِٱلسَّيْفِ، طَافُوا فِي جُلُودِ غَنَمٍ وَجُلُودِ مِعْزَى، مُعْتَازِينَ، مَكْرُوبِينَ، مُذَلِّينَ،

ពហវឝ្ច ប្រស្តរាឃាតៃ រ្ហតាះ ករបត្រៃ រ្វា វិទីណ៌ា យន្ត្រៃ រ្វា ក្លិឞ្ដាះ ខង្គធារៃ រ្វា វ្យាបាទិតាះ។ តេ មេឞាណាំ ឆាគានាំ វា ចម៌្មាណិ បរិធាយ ទីនាះ បីឌិតា ទុះខាត៌្តាឝ្ចាភ្រាម្យន៑។

٣٨ 38 وَهُمْ لَمْ يَكُنِ ٱلْعَالَمُ مُسْتَحِقًّا لَهُمْ. تَائِهِينَ فِي بَرَارِيَّ وَجِبَالٍ وَمَغَايِرَ وَشُقُوقِ ٱلْأَرْضِ.

សំសារោ យេឞាម៑ អយោគ្យស្តេ និជ៌នស្ថានេឞុ បវ៌្វតេឞុ គហ្វរេឞុ ប្ឫថិវ្យាឝ្ឆិទ្រេឞុ ច បយ៌្យដន៑។

٣٩ 39 فَهَؤُلَاءِ كُلُّهُمْ، مَشْهُودًا لَهُمْ بِٱلْإِيمَانِ، لَمْ يَنَالُوا ٱلْمَوْعِدَ،

ឯតៃះ សវ៌្វៃ រ្វិឝ្វាសាត៑ ប្រមាណំ ប្រាបិ កិន្តុ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលំ ន ប្រាបិ។

٤٠ 40 إِذْ سَبَقَ ٱللهُ فَنَظَرَ لَنَا شَيْئًا أَفْضَلَ، لِكَيْ لَا يُكْمَلُوا بِدُونِنَا.

យតស្តេ យថាស្មាន៑ វិនា សិទ្ធា ន ភវេយុស្តថៃវេឝ្វរេណាស្មាកំ ក្ឫតេ ឝ្រេឞ្ឋតរំ កិមបិ និទ៌ិទិឝេ។

Cain Slays Abel