عِبرانِيّين 10
| لِأَنَّ ٱلنَّامُوسَ، إِذْ لَهُ ظِلُّ ٱلْخَيْرَاتِ ٱلْعَتِيدَةِ لَا نَفْسُ صُورَةِ ٱلْأَشْيَاءِ، لَا يَقْدِرُ أَبَدًا بِنَفْسِ ٱلذَّبَائِحِ كُلَّ سَنَةٍ، ٱلَّتِي يُقَدِّمُونَهَا عَلَى ٱلدَّوَامِ، أَنْ يُكَمِّلَ ٱلَّذِينَ يَتَقَدَّمُونَ. | ١ 1 |
ବଃଲେକ୍ ଜିଉଦି ବିଦି ସଃତ୍ ବିସୟାର୍ ସାୟ୍ ହର୍, ସେ ସଃବୁ ବିସୟାର୍ ନଃବାଦୁଲ୍ତା ରୁହ୍ ନୟ୍ଲାକ୍ ଜାଜକ୍ମଃନ୍ ବଃର୍ସ୍କେ ବଃର୍ସ୍ ସଃବୁବଃଳ୍ ସେ ଗଟେକ୍ ରଃକମାର୍ ହୁଜା ଟେକି ଦେତାର୍ ଗିନେ ହୁଜାକଃରୁମଃନ୍କେ ସେରି କଃବେହେଁ ସିଦ୍ କଃରୁ ନାହାରେ ।
| وَإِلَّا، أَفَمَا زَالَتْ تُقَدَّمُ؟ مِنْ أَجْلِ أَنَّ ٱلْخَادِمِينَ، وَهُمْ مُطَهَّرُونَ مَرَّةً، لَا يَكُونُ لَهُمْ أَيْضًا ضَمِيرُ خَطَايَا. | ٢ 2 |
ଜଦି ଲକ୍ମଃନ୍ ହୁଜା ଦିଲେକ୍ ସବୁ ହୁଜା ସଃର୍ଲି ହୁଣି ତାକ୍ ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍ ହାହି ବଃଲି ବାବି ନଃକେଲାୟ୍ହୁଣି,
| لَكِنْ فِيهَا كُلَّ سَنَةٍ ذِكْرُ خَطَايَا. | ٣ 3 |
ମଃତର୍ ସେସଃବୁ ହୁଜା ତଃୟ୍ ବଃର୍ସ୍କେ ବଃର୍ସ୍ ହାହ୍କେ ଏତାଉଁକେ ଅଃଉଁଲି ।
| لِأَنَّهُ لَا يُمْكِنُ أَنَّ دَمَ ثِيرَانٍ وَتُيُوسٍ يَرْفَعُ خَطَايَا. | ٤ 4 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ବଃୟ୍ଲ୍ ଆର୍ ଚେଳିର୍ ବଃନି ଜେ ହାହ୍ ନଃୟ୍ଦ୍, ଇରି କଃବେ ହେଁ ନୟ୍ ।
| لِذَلِكَ عِنْدَ دُخُولِهِ إِلَى ٱلْعَالَمِ يَقُولُ: «ذَبِيحَةً وَقُرْبَانًا لَمْ تُرِدْ، وَلَكِنْ هَيَّأْتَ لِي جَسَدًا. | ٥ 5 |
ସେତାର୍ ଗିନେ କ୍ରିସ୍ଟ ଜଃଗତେ ଆସ୍ତା ହୁର୍ବେ ଇସ୍ୱର୍କେ କୟ୍ରିଲା, “ହସୁ ହୁଜା ଆର୍ ଦାନ୍ ଦେତା ତଃୟ୍ ତର୍ ମଃନ୍ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ତୁୟ୍ ମର୍ ଗିନେ ଗଟେକ୍ ଗଃଗାଳ୍ ତିଆର୍ କଃରିଆଚ୍ସି ।
| بِمُحْرَقَاتٍ وَذَبَائِحَ لِلْخَطِيَّةِ لَمْ تُسَرَّ. | ٦ 6 |
ହସୁହୁଜା ଆର୍ ହାହ୍ କେମା ଅଃଉତା ହୁଜା ତଃୟ୍ ତୁୟ୍ ସଃର୍ଦା ନୟ୍ଲିସ୍ ।
| ثُمَّ قُلْتُ: هَأَنَذَا أَجِيءُ. فِي دَرْجِ ٱلْكِتَابِ مَكْتُوبٌ عَنِّي، لِأَفْعَلَ مَشِيئَتَكَ يَا ٱللهُ». | ٧ 7 |
ସଃଡେବଃଳ୍ ମୁୟ୍ଁ କୟ୍ଲେ, ‘ଦଃକା, ସାସ୍ତରେ ମର୍ ବିସୟେ ଲେକା ଆଚେ, ଏ ଇସ୍ୱର୍, ତର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃରୁକେ ମୁୟ୍ଁ ଆସିଆଚି ।’”
| إِذْ يَقُولُ آنِفًا: «إِنَّكَ ذَبِيحَةً وَقُرْبَانًا وَمُحْرَقَاتٍ وَذَبَائِحَ لِلْخَطِيَّةِ لَمْ تُرِدْ وَلَا سُرِرْتَ بِهَا». ٱلَّتِي تُقَدَّمُ حَسَبَ ٱلنَّامُوسِ. | ٨ 8 |
କ୍ରିସ୍ଟ କୟ୍ଲା, “ହୁଜା ଦେତାର୍, ଦାନ୍ ଦେତାର୍, ହସୁହୁଜା ଆର୍ ହାହ୍ କେମା ଅଃଉତା ହୁଜା ତୁୟ୍ ଲଳୁ ନଃଚ୍ଲିସ୍, କି ସେତି ତର୍ ସଃର୍ଦା ନଃରିଲି” ଜାୟ୍ରି ସଃବୁ ବିଦି ହଃର୍କାରେ ସଃହ୍ରି ଦେଉଁକ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
| ثُمَّ قَالَ: «هَأَنَذَا أَجِيءُ لِأَفْعَلَ مَشِيئَتَكَ يَا ٱللهُ». يَنْزِعُ ٱلْأَوَّلَ لِكَيْ يُثَبِّتَ ٱلثَّانِيَ. | ٩ 9 |
ତାର୍ହଃଚେ ସେ କଃଉଁଲା, “ଦଃକ୍, ତର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃରୁକେ ମୁୟ୍ଁ ଆସିଆଚି ।” ହଃଚାର୍ ନିୟମ୍ ତାହୁନ୍ କଃରୁକେ ସେ ହଃର୍ତୁର୍ ବିଦି ନାସ୍ କଃରିଆଚେ ।
| فَبِهَذِهِ ٱلْمَشِيئَةِ نَحْنُ مُقَدَّسُونَ بِتَقْدِيمِ جَسَدِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ مَرَّةً وَاحِدَةً. | ١٠ 10 |
ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ନାକେ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟ ହୁରୁଣ୍ କଃଲାକ୍ ତାର୍ ଗଃଗାଳ୍କେ ଗଟେତର୍କେ ସଃବୁ ଲକାର୍ ହାଁୟ୍ ସଃହ୍ରି ଦିଲାକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ହାହେ ହୁଣି ନିର୍ମୁଳ୍ ଅୟ୍ଲୁ ।
| وَكُلُّ كَاهِنٍ يَقُومُ كُلَّ يَوْمٍ يَخْدِمُ وَيُقَدِّمُ مِرَارًا كَثِيرَةً تِلْكَ ٱلذَّبَائِحَ عَيْنَهَا، ٱلَّتِي لَا تَسْتَطِيعُ ٱلْبَتَّةَ أَنْ تَنْزِعَ ٱلْخَطِيَّةَ. | ١١ 11 |
ଆରେକ୍ ହେଁ, ସଃବୁ ଜାଜକ୍ ହଃତି ଦିନ୍ ସେବା କଃରୁକେ ଆର୍ ତର୍କେତର୍ ସେ ଗଟେକ୍ ରଃକମାର୍ ହୁଜା ଦେଉଁକ୍ ଟିଆ ଅୟ୍ ରେତି; ଇରଃକମ୍ ହୁଜା କଃବେ ହେଁ ହାହ୍ କେମା କଃରୁ ନାହାରେ ।
| وَأَمَّا هَذَا فَبَعْدَمَا قَدَّمَ عَنِ ٱلْخَطَايَا ذَبِيحَةً وَاحِدَةً، جَلَسَ إِلَى ٱلْأَبَدِ عَنْ يَمِينِ ٱللهِ، | ١٢ 12 |
ମଃତର୍ ସେ ହାହ୍ ଗିନେ ଅଃବ୍କା ଗଟେକ୍ ହୁଜା ଟେକି ଦିଲା ହଃଚେ ଇସ୍ୱରାର୍ କାତା ବାଟ୍ୟା ସଃବୁ ଦିନାର୍ ଗିନେ ବଃସ୍ଲା ।
| مُنْتَظِرًا بَعْدَ ذَلِكَ حَتَّى تُوضَعَ أَعْدَاؤُهُ مَوْطِئًا لِقَدَمَيْهِ. | ١٣ 13 |
ସେ ଦିନ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱର୍ ସଃତ୍ରୁମଃନ୍କେ ତାର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ସଃଙ୍ଗାଉତା ହଃତେକ୍ ସେ ଜାଗୁଲା ।
| لِأَنَّهُ بِقُرْبَانٍ وَاحِدٍ قَدْ أَكْمَلَ إِلَى ٱلْأَبَدِ ٱلْمُقَدَّسِينَ. | ١٤ 14 |
ଗଟେକ୍ ମଃତର୍ ହୁଜା ଟେକି ଦିଲା ତଃୟ୍ ସେ ପବିତ୍ର କଃରା ଅୟ୍ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍କେ ସଃବୁ ଦିନାର୍ ଗିନେ ସିଦ୍ କଃରିଆଚେ ।
| وَيَشْهَدُ لَنَا ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ أَيْضًا. لِأَنَّهُ بَعْدَمَا قَالَ سَابِقًا: | ١٥ 15 |
ଆର୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ହେଁ ଅଃମିମଃନ୍ ସାକି ଦଃୟ୍ଆଚେ ।
| «هَذَا هُوَ ٱلْعَهْدُ ٱلَّذِي أَعْهَدُهُ مَعَهُمْ بَعْدَ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ، يَقُولُ ٱلرَّبُّ، أَجْعَلُ نَوَامِيسِي فِي قُلُوبِهِمْ وَأَكْتُبُهَا فِي أَذْهَانِهِمْ، | ١٦ 16 |
ବଃଲେକ୍ ମାପ୍ରୁ ଇ କଃତା କଃଉଁଲା, “ସେ ବେଳା ହଃଚେ ମୁୟ୍ଁ ସେମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜୁୟ୍ ନିୟମ୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ ଆଚି, ସେରି ଇ ନଃଉଆଁ ନିଅମ୍, ମୁୟ୍ଁ ସେମଃନାର୍ ବାବ୍ନାୟ୍ ନିଜାର୍ ବିଦି ଦଃୟ୍ନ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ସେମଃନାର୍ ମଃନେ ସେସଃବୁ ଲେକିନ୍ଦ୍,”
| وَلَنْ أَذْكُرَ خَطَايَاهُمْ وَتَعَدِّيَاتِهِمْ فِي مَا بَعْدُ». | ١٧ 17 |
ଆର୍ ସେ କଃଉଁଲା ସେମଃନାର୍ ହାହ୍ ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ଦଃସ୍ ସଃବୁ ମୁୟ୍ଁ ଆରେକ୍ ଏତାଉଁକେ ନଃଚି ।
| وَإِنَّمَا حَيْثُ تَكُونُ مَغْفِرَةٌ لِهَذِهِ لَا يَكُونُ بَعْدُ قُرْبَانٌ عَنِ ٱلْخَطِيَّةِ. | ١٨ 18 |
ହାହ୍ କେମା ଅଃଉତା ଟାଣେ ହାହ୍ ଗିନେ ଆରେକ୍ ହୁଜା ଟେକି ଦେତାର୍ ଦଃର୍କାର୍ ନାୟ୍ ।
| فَإِذْ لَنَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ ثِقَةٌ بِٱلدُّخُولِ إِلَى «ٱلْأَقْدَاسِ» بِدَمِ يَسُوعَ، | ١٩ 19 |
ତଃବେ ଏ ବାୟ୍ବେଣିମଃନ୍, ଜିସୁର୍ ମଃର୍ନ୍ ଲାଗି ଅଃମିମଃନ୍ ବଃଡେ ପବିତ୍ର ଜଃଗାୟ୍ ହୁରୁକେ ଅଃଦିକାର୍ ହାୟ୍ ଆଚୁ ।
| طَرِيقًا كَرَّسَهُ لَنَا حَدِيثًا حَيًّا، بِٱلْحِجَابِ، أَيْ جَسَدِهِ، | ٢٠ 20 |
ସେ ତାର୍ ଗଃଗାଳ୍ ହର୍ ପର୍ଦା ବାଟ୍ ଦଃୟ୍ ଅଃମିମଃନାର୍ ଗିନେ ଗଟେକ୍ ନଃଉଆଁ ଜିବନ୍ ବାଟ୍ ଉଗାଳି ଆଚେ ।
| وَكَاهِنٌ عَظِيمٌ عَلَى بَيْتِ ٱللهِ، | ٢١ 21 |
ଆରେକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗଃର୍ ଅଃବେ ଅଃମିମଃନାର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ ଆତେ ଆଚେ ।
| لِنَتَقَدَّمْ بِقَلْبٍ صَادِقٍ فِي يَقِينِ ٱلْإِيمَانِ، مَرْشُوشَةً قُلُوبُنَا مِنْ ضَمِيرٍ شِرِّيرٍ، وَمُغْتَسِلَةً أَجْسَادُنَا بِمَاءٍ نَقِيٍّ. | ٢٢ 22 |
ଆସା, ଅଃମିମଃନ୍ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ବଃନିସଃଙ୍ଗ୍ ଦୟ୍କଃରି ବିଟାଳ୍ ବାବ୍ନା ନିର୍ମୁଳ୍ କଃରୁଆଁ ଆର୍ ନିର୍ମୁଳ୍ ହାଣାୟ୍ ଗଃଗାଳ୍ ଦୟ୍କଃରି ଦିର୍ ମଃନେ ହୁର୍ନ୍ ବିସ୍ୱାସେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଚଃମେ ଅଃଉଁଆ;
| لِنَتَمَسَّكْ بِإِقْرَارِ ٱلرَّجَاءِ رَاسِخًا، لِأَنَّ ٱلَّذِي وَعَدَ هُوَ أَمِينٌ. | ٢٣ 23 |
ଅଃମିମଃନ୍ ଜୁୟ୍ ସାସ୍ କଃରିଆଚୁ, ସେରି ଅଃଟୁଆ ବାବେ ନିକକଃରି ଦଃରୁଆଁ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜେ ସଃୟ୍ତ୍ କଃରିଆଚେ, ସେ ବିସ୍ୱାସାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ।
| وَلْنُلَاحِظْ بَعْضُنَا بَعْضًا لِلتَّحْرِيضِ عَلَى ٱلْمَحَبَّةِ وَٱلْأَعْمَالِ ٱلْحَسَنَةِ، | ٢٤ 24 |
ଆରେକ୍ ଲାଡ୍ ଆର୍ ସଃତ୍ କାମେ କଃତା ସିକାଉଁକ୍ ଏକ୍ଆରେକାର୍ ବିସୟେ ମଃନ୍ ଦେଉଁଆ ।
| غَيْرَ تَارِكِينَ ٱجْتِمَاعَنَا كَمَا لِقَوْمٍ عَادَةٌ، بَلْ وَاعِظِينَ بَعْضُنَا بَعْضًا، وَبِٱلْأَكْثَرِ عَلَى قَدْرِ مَا تَرَوْنَ ٱلْيَوْمَ يَقْرُبُ، | ٢٥ 25 |
ଆର୍ କେକେ ଜଃନ୍କଃରି ମଣ୍ଡ୍ଳିର୍ ପାର୍ତ୍ନା ଚାଡି ରେତି, ଅଃମିମଃନ୍ ସେବାନ୍ୟା କଃରୁ ନଃଚୁଆଁ, ମଃତର୍ ଏକ୍ଆରେକ୍କେ ସାସ୍ ଦେଉଁଆ, ମୁଳ୍କଃରି ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମାପ୍ରୁର୍ ଦିନ୍ ଚଃମେ ଅୟ୍ ଆସୁଲି ବଃଲି ଦଃକୁଲାସ୍ ।
| فَإِنَّهُ إِنْ أَخْطَأْنَا بِٱخْتِيَارِنَا بَعْدَمَا أَخَذْنَا مَعْرِفَةَ ٱلْحَقِّ، لَا تَبْقَى بَعْدُ ذَبِيحَةٌ عَنِ ٱلْخَطَايَا، | ٢٦ 26 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସଃତ୍ ଗ୍ୟାନ୍ ହାୟ୍ଲା ହଃଚେ ଜଦି ଅଃମିମଃନ୍ ଜାଣି ସୁଣି ନିଜାର୍ ଇଚାୟ୍ ହାହ୍ କଃର୍ତି ରେଉଁନ୍ଦ୍, ତଃବେ ଆର୍ ହାହ୍ କେମା କଃର୍ତା ହୁଜା ହାହେ ହୁଣି ମୁକ୍ଳାଉଁ ନାହାରେ ।
| بَلْ قُبُولُ دَيْنُونَةٍ مُخِيفٌ، وَغَيْرَةُ نَارٍ عَتِيدَةٍ أَنْ تَأْكُلَ ٱلْمُضَادِّينَ. | ٢٧ 27 |
ମଃତର୍ ବିଚାର୍ ଗଟେକ୍ ରଃକମାର୍ ବୟଃଙ୍କାର୍ ଜାଗ୍ତାର୍ ଆର୍ ବିରଦିମଃନ୍କେ ନାସ୍ କଃର୍ତା ବୟ୍ଙ୍କାର୍ ଜୟ୍ ଉବ୍ରି ରଃୟ୍ଦ୍ ।
| مَنْ خَالَفَ نَامُوسَ مُوسَى فَعَلَى شَاهِدَيْنِ أَوْ ثَلَاثَةِ شُهُودٍ يَمُوتُ بِدُونِ رَأْفَةٍ. | ٢٨ 28 |
କେ ମସାର୍ ବିଦିକ୍ ଅମାନ୍ୟା କଃଲେକ୍, ସେ ଦଃୟା ନଃହାୟ୍ ଦୁୟ୍ କି ତିନି ଲକାର୍ ସାକିର୍ ମୁଏଁ ମାରା ଅୟ୍ଦ୍ ।
| فَكَمْ عِقَابًا أَشَرَّ تَظُنُّونَ أَنَّهُ يُحْسَبُ مُسْتَحِقًّا مَنْ دَاسَ ٱبْنَ ٱللهِ، وَحَسِبَ دَمَ ٱلْعَهْدِ ٱلَّذِي قُدِّسَ بِهِ دَنِسًا، وَٱزْدَرَى بِرُوحِ ٱلنِّعْمَةِ؟ | ٢٩ 29 |
ତଃବେ ବାବି ଦଃକା, ଜେ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସିକ୍ ହାଦ୍ତଃଳେ କଃରି ଆଚେ, ନିଅମାର୍ ଜୁୟ୍ ବଃନିଏ ସେ ପବିତ୍ର କଃରା ଅୟ୍ରିଲା, ତାକେ ହଲ୍ୟା ବଃଲି ମଃନେ କଃରିଆଚେ ଆର୍ ଦଃୟା ଦେତା ଆତ୍ମାକେ ଲିନ୍ଦା କଃରି ଆଚେ, ସେ କଃତେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ଦଃଣ୍ଡାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ନୟ୍ ।
| فَإِنَّنَا نَعْرِفُ ٱلَّذِي قَالَ: «لِيَ ٱلِٱنْتِقَامُ، أَنَا أُجَازِي، يَقُولُ ٱلرَّبُّ». وَأَيْضًا: «ٱلرَّبُّ يَدِينُ شَعْبَهُ». | ٣٠ 30 |
ବଃଲେକ୍ “ବାଦ୍ଲା ନେତାର୍ ଅଃମାର୍ ଅଃଦିକାର୍, ଅଃମି କାମାର୍ ହଃଳ୍ ଦେଉଁନ୍ଦ୍,” ଜେ ଇ କଃତା କୟ୍ଆଚେ, “ତାକେ ଅଃମିମଃନ୍ ଜାଣିଆଚୁ; ଆରେକ୍ ମାପ୍ରୁ ଅଃହ୍ଣାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଟିକ୍ ବିଚାର୍ କଃରେଦ୍ ।”
| مُخِيفٌ هُوَ ٱلْوُقُوعُ فِي يَدَيِ ٱللهِ ٱلْحَيِّ! | ٣١ 31 |
ଜିବନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଆତେ ଦଃରା ହଃଳ୍ଲେକ୍ ବୟ୍ଙ୍କାର୍ ବିସୟ୍ ।
| وَلَكِنْ تَذَكَّرُوا ٱلْأَيَّامَ ٱلسَّالِفَةَ ٱلَّتِي فِيهَا بَعْدَمَا أُنِرْتُمْ صَبَرْتُمْ عَلَى مُجَاهَدَةِ آلَامٍ كَثِيرَةٍ. | ٣٢ 32 |
ମଃତର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଉଜାଳ୍ ହାୟ୍ଲା ହଃଚେ ଜଃଡେବଃଳ୍ ତୁମିମଃନ୍ ନାନା ଦୁକ୍ ବୟଃଗ୍ ହର୍ କଃସ୍ଟାର୍ ଜୁଜ୍ ସଃମ୍ବାଳି ରିଲାସ୍, ସେ ହୁର୍ବାର୍ ବେଳାକ୍ ଏତାଉଆ ।
| مِنْ جِهَةٍ مَشْهُورِينَ بِتَعْيِيرَاتٍ وَضِيقَاتٍ، وَمِنْ جِهَةٍ صَائِرِينَ شُرَكَاءَ ٱلَّذِينَ تُصُرِّفَ فِيهِمْ هَكَذَا. | ٣٣ 33 |
ଗଟେକ୍ ବେଳାୟ୍ ମାନ୍ତି ହାୟ୍ ନଃରିଲାସ୍ ଆର୍ ତୁମି କଃସ୍ଟ୍ ହାୟ୍ରିଲାସ୍, ବିନ୍ ବେଳାୟ୍ ସେ ରଃକମ୍ ଚାଲାଚାଲ୍ତି ହାଉତା ଲକ୍ମଃନାର୍ ବାଗିଦାର୍ ଅୟ୍ରିଲାସ୍ ।
| لِأَنَّكُمْ رَثَيْتُمْ لِقُيُودِي أَيْضًا، وَقَبِلْتُمْ سَلْبَ أَمْوَالِكُمْ بِفَرَحٍ، عَالِمِينَ فِي أَنْفُسِكُمْ أَنَّ لَكُمْ مَالًا أَفْضَلَ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ وَبَاقِيًا. | ٣٤ 34 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ କଃଇଦିମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଦୁକ୍ ବୟ୍ଗ୍ କଃରି ରିଲାସ୍, ଆର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ନିଜାର୍ ଜେ ଅଃଦିକ୍ ନିକ ଆର୍ ସଃବୁଦିନ୍ ରେତା ଦଃନ୍ ଆଚେ, ଇରି ଜାଣି ସଃର୍ଦାୟ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ଦଃନ୍ ଚରି ନିଲାକ୍ ସଃମ୍ବାଳିରିଲାସ୍ ।
| فَلَا تَطْرَحُوا ثِقَتَكُمُ ٱلَّتِي لَهَا مُجَازَاةٌ عَظِيمَةٌ. | ٣٥ 35 |
ସେତାକ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ସାସ୍ ଚାଡା ନାୟ୍, ବଃଲେକ୍ ସେତି ବଃଡ୍ ପୁରିସ୍କାର୍ ଆଚେ ।
| لِأَنَّكُمْ تَحْتَاجُونَ إِلَى ٱلصَّبْرِ، حَتَّى إِذَا صَنَعْتُمْ مَشِيئَةَ ٱللهِ تَنَالُونَ ٱلْمَوْعِدَ. | ٣٦ 36 |
ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ତୁମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହୁରୁଣ୍ କଃରି ସଃୟ୍ତାର୍ ହଃଳ୍ ହାଉଁ ହାରାସ୍, ସେତାର୍ଗିନେ ତୁମିମଃନ୍ ସଃମ୍ବାଳ୍ତାର୍ ଲକ୍ ଅଃଉତାର୍ ଦଃର୍କାର୍ ।
| لِأَنَّهُ بَعْدَ قَلِيلٍ جِدًّا «سَيَأْتِي ٱلْآتِي وَلَا يُبْطِئُ. | ٣٧ 37 |
ବଃଲେକ୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, “ଆରେକ୍ ଅଃଳକ୍ ବେଳା ମଃତର୍ ଆଚେ, ଜାର୍ ଆସ୍ତାର୍ ଆଚେ, ସେ ଆସେଦ୍ ଆର୍ ବେଳ୍ ନଃକେରେ ।
| أَمَّا ٱلْبَارُّ فَبِٱلْإِيمَانِ يَحْيَا، وَإِنِ ٱرْتَدَّ لَا تُسَرُّ بِهِ نَفْسِي». | ٣٨ 38 |
ଅଃମାର୍ ଦଃର୍ମି ମାନାୟ୍ ବିସ୍ୱାସାର୍ ଗିନେ ବଚେଦ୍, ମଃତର୍ ଜଦି ଜେକି ହଃଚେ ବାଉଳେଦ୍, ମର୍ ଆତ୍ମା ତାର୍ ତଃୟ୍ ସଃର୍ଦା ନାୟ୍ ।”
| وَأَمَّا نَحْنُ فَلَسْنَا مِنَ ٱلِٱرْتِدَادِ لِلْهَلَاكِ، بَلْ مِنَ ٱلْإِيمَانِ لِٱقْتِنَاءِ ٱلنَّفْسِ. | ٣٩ 39 |
ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ନାସ୍ ଅଃଉଁକ୍ ହଃଚେ ବାଉଳ୍ତି, ଅଃମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ଦଃଳାର୍ ଲକ୍ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଆତ୍ମାର୍ ମୁକ୍ତି ହାଉଁକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ତି, ଅଃମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ଦଃଳାର୍ ଲକ୍ ।
