غَلاطِيَّة 2

١ 1 ثُمَّ بَعْدَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ سَنَةً صَعِدْتُ أَيْضًا إِلَى أُورُشَلِيمَ مَعَ بَرْنَابَا، آخِذًا مَعِي تِيطُسَ أَيْضًا.

అనన్తరం చతుర్దశసు వత్సరేషు గతేష్వహం బర్ణబ్బా సహ యిరూశాలమనగరం పునరగచ్ఛం, తదానోం తీతమపి స్వసఙ్గినమ్ అకరవం|

٢ 2 وَإِنَّمَا صَعِدْتُ بِمُوجَبِ إِعْلَانٍ، وَعَرَضْتُ عَلَيْهِمِ ٱلْإِنْجِيلَ ٱلَّذِي أَكْرِزُ بِهِ بَيْنَ ٱلْأُمَمِ، وَلَكِنْ بِٱلِٱنْفِرَادِ عَلَى ٱلْمُعْتَبَرِينَ، لِئَلَّا أَكُونَ أَسْعَى أَوْ قَدْ سَعَيْتُ بَاطِلًا.

తత్కాలేఽహమ్ ఈశ్వరదర్శనాద్ యాత్రామ్ అకరవం మయా యః పరిశ్రమోఽకారి కారిష్యతే వా స యన్నిష్ఫలో న భవేత్ తదర్థం భిన్నజాతీయానాం మధ్యే మయా ఘోష్యమాణః సుసంవాదస్తత్రత్యేభ్యో లోకేభ్యో విశేషతో మాన్యేభ్యో నరేభ్యో మయా న్యవేద్యత|

٣ 3 لَكِنْ لَمْ يُضْطَرَّ وَلَا تِيطُسُ ٱلَّذِي كَانَ مَعِي، وَهُوَ يُونَانِيٌّ، أَنْ يَخْتَتِنَ.

తతో మమ సహచరస్తీతో యద్యపి యూనానీయ ఆసీత్ తథాపి తస్య త్వక్ఛేదోఽప్యావశ్యకో న బభూవ|

٤ 4 وَلَكِنْ بِسَبَبِ ٱلْإِخْوَةِ ٱلْكَذَبَةِ ٱلْمُدْخَلِينَ خُفْيَةً، ٱلَّذِينَ دَخَلُوا ٱخْتِلَاسًا لِيَتَجَسَّسُوا حُرِّيَّتَنَا ٱلَّتِي لَنَا فِي ٱلْمَسِيحِ كَيْ يَسْتَعْبِدُونَا،

యతశ్ఛలేనాగతా అస్మాన్ దాసాన్ కర్త్తుమ్ ఇచ్ఛవః కతిపయా భాక్తభ్రాతరః ఖ్రీష్టేన యీశునాస్మభ్యం దత్తం స్వాతన్త్ర్యమ్ అనుసన్ధాతుం చారా ఇవ సమాజం ప్రావిశన్|

٥ 5 الَّذِينَ لَمْ نُذْعِنْ لَهُمْ بِٱلْخُضُوعِ وَلَا سَاعَةً، لِيَبْقَى عِنْدَكُمْ حَقُّ ٱلْإِنْجِيلِ.

అతః ప్రకృతే సుసంవాదే యుష్మాకమ్ అధికారో యత్ తిష్ఠేత్ తదర్థం వయం దణ్డైకమపి యావద్ ఆజ్ఞాగ్రహణేన తేషాం వశ్యా నాభవామ|

٦ 6 وَأَمَّا ٱلْمُعْتَبَرُونَ أَنَّهُمْ شَيْءٌ - مَهْمَا كَانُوا، لَا فَرْقَ عِنْدِي، ٱللهُ لَا يَأْخُذُ بِوَجْهِ إِنْسَانٍ - فَإِنَّ هَؤُلَاءِ ٱلْمُعْتَبَرِينَ لَمْ يُشِيرُوا عَلَيَّ بِشَيْءٍ.

పరన్తు యే లోకా మాన్యాస్తే యే కేచిద్ భవేయుస్తానహం న గణయామి యత ఈశ్వరః కస్యాపి మానవస్య పక్షపాతం న కరోతి, యే చ మాన్యాస్తే మాం కిమపి నవీనం నాజ్ఞాపయన్|

٧ 7 بَلْ بِٱلْعَكْسِ، إِذْ رَأَوْا أَنِّي ٱؤْتُمِنْتُ عَلَى إِنْجِيلِ ٱلْغُرْلَةِ كَمَا بُطْرُسُ عَلَى إِنْجِيلِ ٱلْخِتَانِ.

కిన్తు ఛిన్నత్వచాం మధ్యే సుసంవాదప్రచారణస్య భారః పితరి యథా సమర్పితస్తథైవాచ్ఛిన్నత్వచాం మధ్యే సుసంవాదప్రచారణస్య భారో మయి సమర్పిత ఇతి తై ర్బుబుధే|

٨ 8 فَإِنَّ ٱلَّذِي عَمِلَ فِي بُطْرُسَ لِرِسَالَةِ ٱلْخِتَانِ عَمِلَ فِيَّ أَيْضًا لِلْأُمَمِ.

యతశ్ఛిన్నత్వచాం మధ్యే ప్రేరితత్వకర్మ్మణే యస్య యా శక్తిః పితరమాశ్రితవతీ తస్యైవ సా శక్తి ర్భిన్నజాతీయానాం మధ్యే తస్మై కర్మ్మణే మామప్యాశ్రితవతీ|

٩ 9 فَإِذْ عَلِمَ بِٱلنِّعْمَةِ ٱلْمُعْطَاةِ لِي يَعْقُوبُ وَصَفَا وَيُوحَنَّا، ٱلْمُعْتَبَرُونَ أَنَّهُمْ أَعْمِدَةٌ، أَعْطَوْنِي وَبَرْنَابَا يَمِينَ ٱلشَّرِكَةِ لِنَكُونَ نَحْنُ لِلْأُمَمِ، وَأَمَّا هُمْ فَلِلْخِتَانِ.

అతో మహ్యం దత్తమ్ అనుగ్రహం ప్రతిజ్ఞాయ స్తమ్భా ఇవ గణితా యే యాకూబ్ కైఫా యోహన్ చైతే సహాయతాసూచకం దక్షిణహస్తగ్రహంణ విధాయ మాం బర్ణబ్బాఞ్చ జగదుః, యువాం భిన్నజాతీయానాం సన్నిధిం గచ్ఛతం వయం ఛిన్నత్వచా సన్నిధిం గచ్ఛామః,

١٠ 10 غَيْرَ أَنْ نَذْكُرَ ٱلْفُقَرَاءَ. وَهَذَا عَيْنُهُ كُنْتُ ٱعْتَنَيْتُ أَنْ أَفْعَلَهُ.

కేవలం దరిద్రా యువాభ్యాం స్మరణీయా ఇతి| అతస్తదేవ కర్త్తుమ్ అహం యతే స్మ|

١١ 11 وَلَكِنْ لَمَّا أَتَى بُطْرُسُ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ قَاوَمْتُهُ مُواجَهَةً، لِأَنَّهُ كَانَ مَلُومًا.

అపరమ్ ఆన్తియఖియానగరం పితర ఆగతేఽహం తస్య దోషిత్వాత్ సమక్షం తమ్ అభర్త్సయం|

١٢ 12 لِأَنَّهُ قَبْلَمَا أَتَى قَوْمٌ مِنْ عِنْدِ يَعْقُوبَ كَانَ يَأْكُلُ مَعَ ٱلْأُمَمِ، وَلَكِنْ لَمَّا أَتَوْا كَانَ يُؤَخِّرُ وَيُفْرِزُ نَفْسَهُ، خَائِفًا مِنَ ٱلَّذِينَ هُمْ مِنَ ٱلْخِتَانِ.

యతః స పూర్వ్వమ్ అన్యజాతీయైః సార్ద్ధమ్ ఆహారమకరోత్ తతః పరం యాకూబః సమీపాత్ కతిపయజనేష్వాగతేషు స ఛిన్నత్వఙ్మనుష్యేభ్యో భయేన నివృత్య పృథగ్ అభవత్|

١٣ 13 وَرَاءَى مَعَهُ بَاقِي ٱلْيَهُودِ أَيْضًا، حَتَّى إِنَّ بَرْنَابَا أَيْضًا ٱنْقَادَ إِلَى رِيَائِهِمْ!

తతోఽపరే సర్వ్వే యిహూదినోఽపి తేన సార్ద్ధం కపటాచారమ్ అకుర్వ్వన్ బర్ణబ్బా అపి తేషాం కాపట్యేన విపథగామ్యభవత్|

١٤ 14 لَكِنْ لَمَّا رَأَيْتُ أَنَّهُمْ لَا يَسْلُكُونَ بِٱسْتِقَامَةٍ حَسَبَ حَقِّ ٱلْإِنْجِيلِ، قُلْتُ لِبُطْرُسَ قُدَّامَ ٱلْجَمِيعِ: «إِنْ كُنْتَ وَأَنْتَ يَهُودِيٌّ تَعِيشُ أُمَمِيًّا لَا يَهُودِيًّا، فَلِمَاذَا تُلْزِمُ ٱلْأُمَمَ أَنْ يَتَهَوَّدُوا؟»

తతస్తే ప్రకృతసుసంవాదరూపే సరలపథే న చరన్తీతి దృష్ట్వాహం సర్వ్వేషాం సాక్షాత్ పితరమ్ ఉక్తవాన్ త్వం యిహూదీ సన్ యది యిహూదిమతం విహాయ భిన్నజాతీయ ఇవాచరసి తర్హి యిహూదిమతాచరణాయ భిన్నజాతీయాన్ కుతః ప్రవర్త్తయసి?

١٥ 15 نَحْنُ بِٱلطَّبِيعَةِ يَهُودٌ وَلَسْنَا مِنَ ٱلْأُمَمِ خُطَاةً،

ఆవాం జన్మనా యిహూదినౌ భవావో భిన్నజాతీయౌ పాపినౌ న భవావః

١٦ 16 إِذْ نَعْلَمُ أَنَّ ٱلْإِنْسَانَ لَا يَتَبَرَّرُ بِأَعْمَالِ ٱلنَّامُوسِ، بَلْ بِإِيمَانِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، آمَنَّا نَحْنُ أَيْضًا بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، لِنَتَبَرَّرَ بِإِيمَانِ يَسُوعَ لَا بِأَعْمَالِ ٱلنَّامُوسِ. لِأَنَّهُ بِأَعْمَالِ ٱلنَّامُوسِ لَا يَتَبَرَّرُ جَسَدٌ مَا.

కిన్తు వ్యవస్థాపాలనేన మనుష్యః సపుణ్యో న భవతి కేవలం యీశౌ ఖ్రీష్టే యో విశ్వాసస్తేనైవ సపుణ్యో భవతీతి బుద్ధ్వావామపి వ్యవస్థాపాలనం వినా కేవలం ఖ్రీష్టే విశ్వాసేన పుణ్యప్రాప్తయే ఖ్రీష్టే యీశౌ వ్యశ్వసివ యతో వ్యవస్థాపాలనేన కోఽపి మానవః పుణ్యం ప్రాప్తుం న శక్నోతి|

١٧ 17 فَإِنْ كُنَّا وَنَحْنُ طَالِبُونَ أَنْ نَتَبَرَّرَ فِي ٱلْمَسِيحِ، نُوجَدُ نَحْنُ أَنْفُسُنَا أَيْضًا خُطَاةً، أَفَٱلْمَسِيحُ خَادِمٌ لِلْخَطِيَّةِ؟ حَاشَا!

పరన్తు యీశునా పుణ్యప్రాప్తయే యతమానావప్యావాం యది పాపినౌ భవావస్తర్హి కిం వక్తవ్యం? ఖ్రీష్టః పాపస్య పరిచారక ఇతి? తన్న భవతు|

١٨ 18 فَإِنِّي إِنْ كُنْتُ أَبْنِي أَيْضًا هَذَا ٱلَّذِي قَدْ هَدَمْتُهُ، فَإِنِّي أُظْهِرُ نَفْسِي مُتَعَدِّيًا.

మయా యద్ భగ్నం తద్ యది మయా పునర్నిర్మ్మీయతే తర్హి మయైవాత్మదోషః ప్రకాశ్యతే|

١٩ 19 لِأَنِّي مُتُّ بِٱلنَّامُوسِ لِلنَّامُوسِ لِأَحْيَا لِلهِ.

అహం యద్ ఈశ్వరాయ జీవామి తదర్థం వ్యవస్థయా వ్యవస్థాయై అమ్రియే|

٢٠ 20 مَعَ ٱلْمَسِيحِ صُلِبْتُ، فَأَحْيَا لَا أَنَا، بَلِ ٱلْمَسِيحُ يَحْيَا فِيَّ. فَمَا أَحْيَاهُ ٱلْآنَ فِي ٱلْجَسَدِ، فَإِنَّمَا أَحْيَاهُ فِي ٱلْإِيمَانِ، إِيمَانِ ٱبْنِ ٱللهِ، ٱلَّذِي أَحَبَّنِي وَأَسْلَمَ نَفْسَهُ لِأَجْلِي.

ఖ్రీష్టేన సార్ద్ధం క్రుశే హతోఽస్మి తథాపి జీవామి కిన్త్వహం జీవామీతి నహి ఖ్రీష్ట ఏవ మదన్త ర్జీవతి| సామ్ప్రతం సశరీరేణ మయా యజ్జీవితం ధార్య్యతే తత్ మమ దయాకారిణి మదర్థం స్వీయప్రాణత్యాగిని చేశ్వరపుత్రే విశ్వసతా మయా ధార్య్యతే|

٢١ 21 لَسْتُ أُبْطِلُ نِعْمَةَ ٱللهِ. لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ بِٱلنَّامُوسِ بِرٌّ، فَٱلْمَسِيحُ إِذًا مَاتَ بِلَا سَبَبٍ!

అహమీశ్వరస్యానుగ్రహం నావజానామి యస్మాద్ వ్యవస్థయా యది పుణ్యం భవతి తర్హి ఖ్రీష్టో నిరర్థకమమ్రియత|