غَلاطِيَّة 2

١ 1 ثُمَّ بَعْدَ أَرْبَعَ عَشْرَةَ سَنَةً صَعِدْتُ أَيْضًا إِلَى أُورُشَلِيمَ مَعَ بَرْنَابَا، آخِذًا مَعِي تِيطُسَ أَيْضًا.

ಅನನ್ತರಂ ಚತುರ್ದಶಸು ವತ್ಸರೇಷು ಗತೇಷ್ವಹಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾ ಸಹ ಯಿರೂಶಾಲಮನಗರಂ ಪುನರಗಚ್ಛಂ, ತದಾನೋಂ ತೀತಮಪಿ ಸ್ವಸಙ್ಗಿನಮ್ ಅಕರವಂ|

٢ 2 وَإِنَّمَا صَعِدْتُ بِمُوجَبِ إِعْلَانٍ، وَعَرَضْتُ عَلَيْهِمِ ٱلْإِنْجِيلَ ٱلَّذِي أَكْرِزُ بِهِ بَيْنَ ٱلْأُمَمِ، وَلَكِنْ بِٱلِٱنْفِرَادِ عَلَى ٱلْمُعْتَبَرِينَ، لِئَلَّا أَكُونَ أَسْعَى أَوْ قَدْ سَعَيْتُ بَاطِلًا.

ತತ್ಕಾಲೇಽಹಮ್ ಈಶ್ವರದರ್ಶನಾದ್ ಯಾತ್ರಾಮ್ ಅಕರವಂ ಮಯಾ ಯಃ ಪರಿಶ್ರಮೋಽಕಾರಿ ಕಾರಿಷ್ಯತೇ ವಾ ಸ ಯನ್ನಿಷ್ಫಲೋ ನ ಭವೇತ್ ತದರ್ಥಂ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಮಯಾ ಘೋಷ್ಯಮಾಣಃ ಸುಸಂವಾದಸ್ತತ್ರತ್ಯೇಭ್ಯೋ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ವಿಶೇಷತೋ ಮಾನ್ಯೇಭ್ಯೋ ನರೇಭ್ಯೋ ಮಯಾ ನ್ಯವೇದ್ಯತ|

٣ 3 لَكِنْ لَمْ يُضْطَرَّ وَلَا تِيطُسُ ٱلَّذِي كَانَ مَعِي، وَهُوَ يُونَانِيٌّ، أَنْ يَخْتَتِنَ.

ತತೋ ಮಮ ಸಹಚರಸ್ತೀತೋ ಯದ್ಯಪಿ ಯೂನಾನೀಯ ಆಸೀತ್ ತಥಾಪಿ ತಸ್ಯ ತ್ವಕ್ಛೇದೋಽಪ್ಯಾವಶ್ಯಕೋ ನ ಬಭೂವ|

٤ 4 وَلَكِنْ بِسَبَبِ ٱلْإِخْوَةِ ٱلْكَذَبَةِ ٱلْمُدْخَلِينَ خُفْيَةً، ٱلَّذِينَ دَخَلُوا ٱخْتِلَاسًا لِيَتَجَسَّسُوا حُرِّيَّتَنَا ٱلَّتِي لَنَا فِي ٱلْمَسِيحِ كَيْ يَسْتَعْبِدُونَا،

ಯತಶ್ಛಲೇನಾಗತಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ದಾಸಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಇಚ್ಛವಃ ಕತಿಪಯಾ ಭಾಕ್ತಭ್ರಾತರಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯೀಶುನಾಸ್ಮಭ್ಯಂ ದತ್ತಂ ಸ್ವಾತನ್ತ್ರ್ಯಮ್ ಅನುಸನ್ಧಾತುಂ ಚಾರಾ ಇವ ಸಮಾಜಂ ಪ್ರಾವಿಶನ್|

٥ 5 الَّذِينَ لَمْ نُذْعِنْ لَهُمْ بِٱلْخُضُوعِ وَلَا سَاعَةً، لِيَبْقَى عِنْدَكُمْ حَقُّ ٱلْإِنْجِيلِ.

ಅತಃ ಪ್ರಕೃತೇ ಸುಸಂವಾದೇ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಧಿಕಾರೋ ಯತ್ ತಿಷ್ಠೇತ್ ತದರ್ಥಂ ವಯಂ ದಣ್ಡೈಕಮಪಿ ಯಾವದ್ ಆಜ್ಞಾಗ್ರಹಣೇನ ತೇಷಾಂ ವಶ್ಯಾ ನಾಭವಾಮ|

٦ 6 وَأَمَّا ٱلْمُعْتَبَرُونَ أَنَّهُمْ شَيْءٌ - مَهْمَا كَانُوا، لَا فَرْقَ عِنْدِي، ٱللهُ لَا يَأْخُذُ بِوَجْهِ إِنْسَانٍ - فَإِنَّ هَؤُلَاءِ ٱلْمُعْتَبَرِينَ لَمْ يُشِيرُوا عَلَيَّ بِشَيْءٍ.

ಪರನ್ತು ಯೇ ಲೋಕಾ ಮಾನ್ಯಾಸ್ತೇ ಯೇ ಕೇಚಿದ್ ಭವೇಯುಸ್ತಾನಹಂ ನ ಗಣಯಾಮಿ ಯತ ಈಶ್ವರಃ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಮಾನವಸ್ಯ ಪಕ್ಷಪಾತಂ ನ ಕರೋತಿ, ಯೇ ಚ ಮಾನ್ಯಾಸ್ತೇ ಮಾಂ ಕಿಮಪಿ ನವೀನಂ ನಾಜ್ಞಾಪಯನ್|

٧ 7 بَلْ بِٱلْعَكْسِ، إِذْ رَأَوْا أَنِّي ٱؤْتُمِنْتُ عَلَى إِنْجِيلِ ٱلْغُرْلَةِ كَمَا بُطْرُسُ عَلَى إِنْجِيلِ ٱلْخِتَانِ.

ಕಿನ್ತು ಛಿನ್ನತ್ವಚಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಣಸ್ಯ ಭಾರಃ ಪಿತರಿ ಯಥಾ ಸಮರ್ಪಿತಸ್ತಥೈವಾಚ್ಛಿನ್ನತ್ವಚಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಣಸ್ಯ ಭಾರೋ ಮಯಿ ಸಮರ್ಪಿತ ಇತಿ ತೈ ರ್ಬುಬುಧೇ|

٨ 8 فَإِنَّ ٱلَّذِي عَمِلَ فِي بُطْرُسَ لِرِسَالَةِ ٱلْخِتَانِ عَمِلَ فِيَّ أَيْضًا لِلْأُمَمِ.

ಯತಶ್ಛಿನ್ನತ್ವಚಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಪ್ರೇರಿತತ್ವಕರ್ಮ್ಮಣೇ ಯಸ್ಯ ಯಾ ಶಕ್ತಿಃ ಪಿತರಮಾಶ್ರಿತವತೀ ತಸ್ಯೈವ ಸಾ ಶಕ್ತಿ ರ್ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತಸ್ಮೈ ಕರ್ಮ್ಮಣೇ ಮಾಮಪ್ಯಾಶ್ರಿತವತೀ|

٩ 9 فَإِذْ عَلِمَ بِٱلنِّعْمَةِ ٱلْمُعْطَاةِ لِي يَعْقُوبُ وَصَفَا وَيُوحَنَّا، ٱلْمُعْتَبَرُونَ أَنَّهُمْ أَعْمِدَةٌ، أَعْطَوْنِي وَبَرْنَابَا يَمِينَ ٱلشَّرِكَةِ لِنَكُونَ نَحْنُ لِلْأُمَمِ، وَأَمَّا هُمْ فَلِلْخِتَانِ.

ಅತೋ ಮಹ್ಯಂ ದತ್ತಮ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಯ ಸ್ತಮ್ಭಾ ಇವ ಗಣಿತಾ ಯೇ ಯಾಕೂಬ್ ಕೈಫಾ ಯೋಹನ್ ಚೈತೇ ಸಹಾಯತಾಸೂಚಕಂ ದಕ್ಷಿಣಹಸ್ತಗ್ರಹಂಣ ವಿಧಾಯ ಮಾಂ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಞ್ಚ ಜಗದುಃ, ಯುವಾಂ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಾನಾಂ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗಚ್ಛತಂ ವಯಂ ಛಿನ್ನತ್ವಚಾ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗಚ್ಛಾಮಃ,

١٠ 10 غَيْرَ أَنْ نَذْكُرَ ٱلْفُقَرَاءَ. وَهَذَا عَيْنُهُ كُنْتُ ٱعْتَنَيْتُ أَنْ أَفْعَلَهُ.

ಕೇವಲಂ ದರಿದ್ರಾ ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ಸ್ಮರಣೀಯಾ ಇತಿ| ಅತಸ್ತದೇವ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅಹಂ ಯತೇ ಸ್ಮ|

١١ 11 وَلَكِنْ لَمَّا أَتَى بُطْرُسُ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ قَاوَمْتُهُ مُواجَهَةً، لِأَنَّهُ كَانَ مَلُومًا.

ಅಪರಮ್ ಆನ್ತಿಯಖಿಯಾನಗರಂ ಪಿತರ ಆಗತೇಽಹಂ ತಸ್ಯ ದೋಷಿತ್ವಾತ್ ಸಮಕ್ಷಂ ತಮ್ ಅಭರ್ತ್ಸಯಂ|

١٢ 12 لِأَنَّهُ قَبْلَمَا أَتَى قَوْمٌ مِنْ عِنْدِ يَعْقُوبَ كَانَ يَأْكُلُ مَعَ ٱلْأُمَمِ، وَلَكِنْ لَمَّا أَتَوْا كَانَ يُؤَخِّرُ وَيُفْرِزُ نَفْسَهُ، خَائِفًا مِنَ ٱلَّذِينَ هُمْ مِنَ ٱلْخِتَانِ.

ಯತಃ ಸ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಅನ್ಯಜಾತೀಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಹಾರಮಕರೋತ್ ತತಃ ಪರಂ ಯಾಕೂಬಃ ಸಮೀಪಾತ್ ಕತಿಪಯಜನೇಷ್ವಾಗತೇಷು ಸ ಛಿನ್ನತ್ವಙ್ಮನುಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ಭಯೇನ ನಿವೃತ್ಯ ಪೃಥಗ್ ಅಭವತ್|

١٣ 13 وَرَاءَى مَعَهُ بَاقِي ٱلْيَهُودِ أَيْضًا، حَتَّى إِنَّ بَرْنَابَا أَيْضًا ٱنْقَادَ إِلَى رِيَائِهِمْ!

ತತೋಽಪರೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಯಿಹೂದಿನೋಽಪಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಪಟಾಚಾರಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್ ಬರ್ಣಬ್ಬಾ ಅಪಿ ತೇಷಾಂ ಕಾಪಟ್ಯೇನ ವಿಪಥಗಾಮ್ಯಭವತ್|

١٤ 14 لَكِنْ لَمَّا رَأَيْتُ أَنَّهُمْ لَا يَسْلُكُونَ بِٱسْتِقَامَةٍ حَسَبَ حَقِّ ٱلْإِنْجِيلِ، قُلْتُ لِبُطْرُسَ قُدَّامَ ٱلْجَمِيعِ: «إِنْ كُنْتَ وَأَنْتَ يَهُودِيٌّ تَعِيشُ أُمَمِيًّا لَا يَهُودِيًّا، فَلِمَاذَا تُلْزِمُ ٱلْأُمَمَ أَنْ يَتَهَوَّدُوا؟»

ತತಸ್ತೇ ಪ್ರಕೃತಸುಸಂವಾದರೂಪೇ ಸರಲಪಥೇ ನ ಚರನ್ತೀತಿ ದೃಷ್ಟ್ವಾಹಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಪಿತರಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್ ತ್ವಂ ಯಿಹೂದೀ ಸನ್ ಯದಿ ಯಿಹೂದಿಮತಂ ವಿಹಾಯ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯ ಇವಾಚರಸಿ ತರ್ಹಿ ಯಿಹೂದಿಮತಾಚರಣಾಯ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯಾನ್ ಕುತಃ ಪ್ರವರ್ತ್ತಯಸಿ?

١٥ 15 نَحْنُ بِٱلطَّبِيعَةِ يَهُودٌ وَلَسْنَا مِنَ ٱلْأُمَمِ خُطَاةً،

ಆವಾಂ ಜನ್ಮನಾ ಯಿಹೂದಿನೌ ಭವಾವೋ ಭಿನ್ನಜಾತೀಯೌ ಪಾಪಿನೌ ನ ಭವಾವಃ

١٦ 16 إِذْ نَعْلَمُ أَنَّ ٱلْإِنْسَانَ لَا يَتَبَرَّرُ بِأَعْمَالِ ٱلنَّامُوسِ، بَلْ بِإِيمَانِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، آمَنَّا نَحْنُ أَيْضًا بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، لِنَتَبَرَّرَ بِإِيمَانِ يَسُوعَ لَا بِأَعْمَالِ ٱلنَّامُوسِ. لِأَنَّهُ بِأَعْمَالِ ٱلنَّامُوسِ لَا يَتَبَرَّرُ جَسَدٌ مَا.

ಕಿನ್ತು ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಾಲನೇನ ಮನುಷ್ಯಃ ಸಪುಣ್ಯೋ ನ ಭವತಿ ಕೇವಲಂ ಯೀಶೌ ಖ್ರೀಷ್ಟೇ ಯೋ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತೇನೈವ ಸಪುಣ್ಯೋ ಭವತೀತಿ ಬುದ್ಧ್ವಾವಾಮಪಿ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಾಲನಂ ವಿನಾ ಕೇವಲಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೇ ವಿಶ್ವಾಸೇನ ಪುಣ್ಯಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಖ್ರೀಷ್ಟೇ ಯೀಶೌ ವ್ಯಶ್ವಸಿವ ಯತೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಾಲನೇನ ಕೋಽಪಿ ಮಾನವಃ ಪುಣ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|

١٧ 17 فَإِنْ كُنَّا وَنَحْنُ طَالِبُونَ أَنْ نَتَبَرَّرَ فِي ٱلْمَسِيحِ، نُوجَدُ نَحْنُ أَنْفُسُنَا أَيْضًا خُطَاةً، أَفَٱلْمَسِيحُ خَادِمٌ لِلْخَطِيَّةِ؟ حَاشَا!

ಪರನ್ತು ಯೀಶುನಾ ಪುಣ್ಯಪ್ರಾಪ್ತಯೇ ಯತಮಾನಾವಪ್ಯಾವಾಂ ಯದಿ ಪಾಪಿನೌ ಭವಾವಸ್ತರ್ಹಿ ಕಿಂ ವಕ್ತವ್ಯಂ? ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಪಾಪಸ್ಯ ಪರಿಚಾರಕ ಇತಿ? ತನ್ನ ಭವತು|

١٨ 18 فَإِنِّي إِنْ كُنْتُ أَبْنِي أَيْضًا هَذَا ٱلَّذِي قَدْ هَدَمْتُهُ، فَإِنِّي أُظْهِرُ نَفْسِي مُتَعَدِّيًا.

ಮಯಾ ಯದ್ ಭಗ್ನಂ ತದ್ ಯದಿ ಮಯಾ ಪುನರ್ನಿರ್ಮ್ಮೀಯತೇ ತರ್ಹಿ ಮಯೈವಾತ್ಮದೋಷಃ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ|

١٩ 19 لِأَنِّي مُتُّ بِٱلنَّامُوسِ لِلنَّامُوسِ لِأَحْيَا لِلهِ.

ಅಹಂ ಯದ್ ಈಶ್ವರಾಯ ಜೀವಾಮಿ ತದರ್ಥಂ ವ್ಯವಸ್ಥಯಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯೈ ಅಮ್ರಿಯೇ|

٢٠ 20 مَعَ ٱلْمَسِيحِ صُلِبْتُ، فَأَحْيَا لَا أَنَا، بَلِ ٱلْمَسِيحُ يَحْيَا فِيَّ. فَمَا أَحْيَاهُ ٱلْآنَ فِي ٱلْجَسَدِ، فَإِنَّمَا أَحْيَاهُ فِي ٱلْإِيمَانِ، إِيمَانِ ٱبْنِ ٱللهِ، ٱلَّذِي أَحَبَّنِي وَأَسْلَمَ نَفْسَهُ لِأَجْلِي.

ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕ್ರುಶೇ ಹತೋಽಸ್ಮಿ ತಥಾಪಿ ಜೀವಾಮಿ ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ಜೀವಾಮೀತಿ ನಹಿ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಏವ ಮದನ್ತ ರ್ಜೀವತಿ| ಸಾಮ್ಪ್ರತಂ ಸಶರೀರೇಣ ಮಯಾ ಯಜ್ಜೀವಿತಂ ಧಾರ್ಯ್ಯತೇ ತತ್ ಮಮ ದಯಾಕಾರಿಣಿ ಮದರ್ಥಂ ಸ್ವೀಯಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗಿನಿ ಚೇಶ್ವರಪುತ್ರೇ ವಿಶ್ವಸತಾ ಮಯಾ ಧಾರ್ಯ್ಯತೇ|

٢١ 21 لَسْتُ أُبْطِلُ نِعْمَةَ ٱللهِ. لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ بِٱلنَّامُوسِ بِرٌّ، فَٱلْمَسِيحُ إِذًا مَاتَ بِلَا سَبَبٍ!

ಅಹಮೀಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹಂ ನಾವಜಾನಾಮಿ ಯಸ್ಮಾದ್ ವ್ಯವಸ್ಥಯಾ ಯದಿ ಪುಣ್ಯಂ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಖ್ರೀಷ್ಟೋ ನಿರರ್ಥಕಮಮ್ರಿಯತ|