كُولُوسِي 1

١ 1 بُولُسُ، رَسُولُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ بِمَشِيئَةِ ٱللهِ، وَتِيمُوثَاوُسُ ٱلْأَخُ،

ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലസ്തീമഥിയോ ഭ്രാതാ ച കലസീനഗരസ്ഥാൻ പവിത്രാൻ വിശ്വസ്താൻ ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതഭ്രാതൃൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതഃ|

٢ 2 إِلَى ٱلْقِدِّيسِينَ فِي كُولُوسِّي، وَٱلْإِخْوَةِ ٱلْمُؤْمِنِينَ فِي ٱلْمَسِيحِ: نِعْمَةٌ لَكُمْ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ أَبِينَا وَٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

അസ്മാകം താത ഈശ്വരഃ പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രസാദം ശാന്തിഞ്ച ക്രിയാസ്താം|

٣ 3 نَشْكُرُ ٱللهَ وَأَبَا رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ كُلَّ حِينٍ، مُصَلِّينَ لِأَجْلِكُمْ،

ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ സർവ്വാൻ പവിത്രലോകാൻ പ്രതി പ്രേമ്നശ്ച വാർത്താം ശ്രുത്വാ

٤ 4 إِذْ سَمِعْنَا إِيمَانَكُمْ بِٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ، وَمَحَبَّتَكُمْ لِجَمِيعِ ٱلْقِدِّيسِينَ،

വയം സദാ യുഷ്മദർഥം പ്രാർഥനാം കുർവ്വന്തഃ സ്വർഗേ നിഹിതായാ യുഷ്മാകം ഭാവിസമ്പദഃ കാരണാത് സ്വകീയപ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താതമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമഃ|

٥ 5 مِنْ أَجْلِ ٱلرَّجَاءِ ٱلْمَوْضُوعِ لَكُمْ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، ٱلَّذِي سَمِعْتُمْ بِهِ قَبْلًا فِي كَلِمَةِ حَقِّ ٱلْإِنْجِيلِ،

യൂയം തസ്യാ ഭാവിസമ്പദോ വാർത്താം യയാ സുസംവാദരൂപിണ്യാ സത്യവാണ്യാ ജ്ഞാപിതാഃ

٦ 6 ٱلَّذِي قَدْ حَضَرَ إِلَيْكُمْ كَمَا فِي كُلِّ ٱلْعَالَمِ أَيْضًا، وَهُوَ مُثْمِرٌ كَمَا فِيكُمْ أَيْضًا مُنْذُ يَوْمَ سَمِعْتُمْ وَعَرَفْتُمْ نِعْمَةَ ٱللهِ بِٱلْحَقِيقَةِ.

സാ യദ്വത് കൃസ്നം ജഗദ് അഭിഗച്ഛതി തദ്വദ് യുഷ്മാൻ അപ്യഭ്യഗമത്, യൂയഞ്ച യദ് ദിനമ് ആരഭ്യേശ്വരസ്യാനുഗ്രഹസ്യ വാർത്താം ശ്രുത്വാ സത്യരൂപേണ ജ്ഞാതവന്തസ്തദാരഭ്യ യുഷ്മാകം മധ്യേഽപി ഫലതി വർദ്ധതേ ച|

٧ 7 كَمَا تَعَلَّمْتُمْ أَيْضًا مِنْ أَبَفْرَاسَ ٱلْعَبْدِ ٱلْحَبِيبِ مَعَنَا، ٱلَّذِي هُوَ خَادِمٌ أَمِينٌ لِلْمَسِيحِ لِأَجْلِكُمُ،

അസ്മാകം പ്രിയഃ സഹദാസോ യുഷ്മാകം കൃതേ ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിശ്വസ്തപരിചാരകോ യ ഇപഫ്രാസ്തദ് വാക്യം

٨ 8 ٱلَّذِي أَخْبَرَنَا أَيْضًا بِمَحَبَّتِكُمْ فِي ٱلرُّوحِ.

യുഷ്മാൻ ആദിഷ്ടവാൻ സ ഏവാസ്മാൻ ആത്മനാ ജനിതം യുഷ്മാകം പ്രേമ ജ്ഞാപിതവാൻ|

٩ 9 مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ نَحْنُ أَيْضًا، مُنْذُ يَوْمَ سَمِعْنَا، لَمْ نَزَلْ مُصَلِّينَ وَطَالِبِينَ لِأَجْلِكُمْ أَنْ تَمْتَلِئُوا مِنْ مَعْرِفَةِ مَشِيئَتِهِ، فِي كُلِّ حِكْمَةٍ وَفَهْمٍ رُوحِيٍّ،

വയം യദ് ദിനമ് ആരഭ്യ താം വാർത്താം ശ്രുതവന്തസ്തദാരഭ്യ നിരന്തരം യുഷ്മാകം കൃതേ പ്രാർഥനാം കുർമ്മഃ ഫലതോ യൂയം യത് പൂർണാഭ്യാമ് ആത്മികജ്ഞാനവുദ്ധിഭ്യാമ് ഈശ്വരസ്യാഭിതമം സമ്പൂർണരൂപേണാവഗച്ഛേത,

١٠ 10 لِتَسْلُكُوا كَمَا يَحِقُّ لِلرَّبِّ، فِي كُلِّ رِضًى، مُثْمِرِينَ فِي كُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ، وَنَامِينَ فِي مَعْرِفَةِ ٱللهِ،

പ്രഭോ ര്യോഗ്യം സർവ്വഥാ സന്തോഷജനകഞ്ചാചാരം കുര്യ്യാതാർഥത ഈശ്വരജ്ഞാനേ വർദ്ധമാനാഃ സർവ്വസത്കർമ്മരൂപം ഫലം ഫലേത,

١١ 11 مُتَقَوِّينَ بِكُلِّ قُوَّةٍ بِحَسَبِ قُدْرَةِ مَجْدِهِ، لِكُلِّ صَبْرٍ وَطُولِ أَنَاةٍ بِفَرَحٍ،

യഥാ ചേശ്വരസ്യ മഹിമയുക്തയാ ശക്ത്യാ സാനന്ദേന പൂർണാം സഹിഷ്ണുതാം തിതിക്ഷാഞ്ചാചരിതും ശക്ഷ്യഥ താദൃശേന പൂർണബലേന യദ് ബലവന്തോ ഭവേത,

١٢ 12 شَاكِرِينَ ٱلْآبَ ٱلَّذِي أَهَّلَنَا لِشَرِكَةِ مِيرَاثِ ٱلْقِدِّيسِينَ فِي ٱلنُّورِ،

യശ്ച പിതാ തേജോവാസിനാം പവിത്രലോകാനാമ് അധികാരസ്യാംശിത്വായാസ്മാൻ യോഗ്യാൻ കൃതവാൻ തം യദ് ധന്യം വദേത വരമ് ഏനം യാചാമഹേ|

١٣ 13 ٱلَّذِي أَنْقَذَنَا مِنْ سُلْطَانِ ٱلظُّلْمَةِ، وَنَقَلَنَا إِلَى مَلَكُوتِ ٱبْنِ مَحَبَّتِهِ،

യതഃ സോഽസ്മാൻ തിമിരസ്യ കർത്തൃത്വാദ് ഉദ്ധൃത്യ സ്വകീയസ്യ പ്രിയപുത്രസ്യ രാജ്യേ സ്ഥാപിതവാൻ|

١٤ 14 ٱلَّذِي لَنَا فِيهِ ٱلْفِدَاءُ، بِدَمِهِ غُفْرَانُ ٱلْخَطَايَا.

തസ്മാത് പുത്രാദ് വയം പരിത്രാണമ് അർഥതഃ പാപമോചനം പ്രാപ്തവന്തഃ|

١٥ 15 ٱلَّذِي هُوَ صُورَةُ ٱللهِ غَيْرِ ٱلْمَنْظُورِ، بِكْرُ كُلِّ خَلِيقَةٍ.

സ ചാദൃശ്യസ്യേശ്വരസ്യ പ്രതിമൂർതിഃ കൃത്സ്നായാഃ സൃഷ്ടേരാദികർത്താ ച|

١٦ 16 فَإِنَّهُ فِيهِ خُلِقَ ٱلْكُلُّ: مَا في ٱلسَّمَاوَاتِ وَمَا عَلَى ٱلْأَرْضِ، مَا يُرَى وَمَا لَا يُرَى، سَوَاءٌ كَانَ عُرُوشًا أَمْ سِيَادَاتٍ أَمْ رِيَاسَاتٍ أَمْ سَلَاطِينَ. ٱلْكُلُّ بِهِ وَلَهُ قَدْ خُلِقَ.

യതഃ സർവ്വമേവ തേന സസൃജേ സിംഹാസനരാജത്വപരാക്രമാദീനി സ്വർഗമർത്ത്യസ്ഥിതാനി ദൃശ്യാദൃശ്യാനി വസ്തൂനി സർവ്വാണി തേനൈവ തസ്മൈ ച സസൃജിരേ|

١٧ 17 ٱلَّذِي هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ، وَفِيهِ يَقُومُ ٱلْكُلُّ،

സ സർവ്വേഷാമ് ആദിഃ സർവ്വേഷാം സ്ഥിതികാരകശ്ച|

١٨ 18 وَهُوَ رَأْسُ ٱلْجَسَدِ: ٱلْكَنِيسَةِ. ٱلَّذِي هُوَ ٱلْبَدَاءَةُ، بِكْرٌ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، لِكَيْ يَكُونَ هُوَ مُتَقَدِّمًا فِي كُلِّ شَيْءٍ.

സ ഏവ സമിതിരൂപായാസ്തനോ ർമൂർദ്ധാ കിഞ്ച സർവ്വവിഷയേ സ യദ് അഗ്രിയോ ഭവേത് തദർഥം സ ഏവ മൃതാനാം മധ്യാത് പ്രഥമത ഉത്ഥിതോഽഗ്രശ്ച|

١٩ 19 لِأَنَّهُ فِيهِ سُرَّ أَنْ يَحِلَّ كُلُّ ٱلْمِلْءِ،

യത ഈശ്വരസ്യ കൃത്സ്നം പൂർണത്വം തമേവാവാസയിതും

٢٠ 20 وَأَنْ يُصَالِحَ بِهِ ٱلْكُلَّ لِنَفْسِهِ، عَامِلًا ٱلصُّلْحَ بِدَمِ صَلِيبِهِ، بِوَاسِطَتِهِ، سَوَاءٌ كَانَ: مَا عَلَى ٱلْأَرْضِ، أَمْ مَا فِي ٱلسَّمَاوَاتِ.

ക്രുശേ പാതിതേന തസ്യ രക്തേന സന്ധിം വിധായ തേനൈവ സ്വർഗമർത്ത്യസ്ഥിതാനി സർവ്വാണി സ്വേന സഹ സന്ധാപയിതുഞ്ചേശ്വരേണാഭിലേഷേ|

٢١ 21 وَأَنْتُمُ ٱلَّذِينَ كُنْتُمْ قَبْلًا أَجْنَبِيِّينَ وَأَعْدَاءً فِي ٱلْفِكْرِ، فِي ٱلْأَعْمَالِ ٱلشِّرِّيرَةِ، قَدْ صَالَحَكُمُ ٱلْآنَ

പൂർവ്വം ദൂരസ്ഥാ ദുഷ്ക്രിയാരതമനസ്കത്വാത് തസ്യ രിപവശ്ചാസ്ത യേ യൂയം താൻ യുഷ്മാൻ അപി സ ഇദാനീം തസ്യ മാംസലശരീരേ മരണേന സ്വേന സഹ സന്ധാപിതവാൻ|

٢٢ 22 فِي جِسْمِ بَشَرِيَّتِهِ بِٱلْمَوْتِ، لِيُحْضِرَكُمْ قِدِّيسِينَ وَبِلَا لَوْمٍ وَلَا شَكْوَى أَمَامَهُ،

യതഃ സ സ്വസമ്മുഖേ പവിത്രാൻ നിഷ്കലങ്കാൻ അനിന്ദനീയാംശ്ച യുഷ്മാൻ സ്ഥാപയിതുമ് ഇച്ഛതി|

٢٣ 23 إِنْ ثَبَتُّمْ عَلَى ٱلْإِيمَانِ، مُتَأَسِّسِينَ وَرَاسِخِينَ وَغَيْرَ مُنْتَقِلِينَ عَنْ رَجَاءِ ٱلْإِنْجِيلِ، ٱلَّذِي سَمِعْتُمُوهُ، ٱلْمَكْرُوزِ بِهِ فِي كُلِّ ٱلْخَلِيقَةِ ٱلَّتِي تَحْتَ ٱلسَّمَاءِ، ٱلَّذِي صِرْتُ أَنَا بُولُسَ خَادِمًا لَهُ.

കിന്ത്വേതദർഥം യുഷ്മാഭി ർബദ്ധമൂലൈഃ സുസ്ഥിരൈശ്ച ഭവിതവ്യമ്, ആകാശമണ്ഡലസ്യാധഃസ്ഥിതാനാം സർവ്വലോകാനാം മധ്യേ ച ഘുഷ്യമാണോ യഃ സുസംവാദോ യുഷ്മാഭിരശ്രാവി തജ്ജാതായാം പ്രത്യാശായാം യുഷ്മാഭിരചലൈ ർഭവിതവ്യം|

٢٤ 24 ٱلَّذِي ٱلْآنَ أَفْرَحُ فِي آلَامِي لِأَجْلِكُمْ، وَأُكَمِّلُ نَقَائِصَ شَدَائِدِ ٱلْمَسِيحِ فِي جِسْمِي لِأَجْلِ جَسَدِهِ، ٱلَّذِي هُوَ ٱلْكَنِيسَةُ،

തസ്യ സുസംവാദസ്യൈകഃ പരിചാരകോ യോഽഹം പൗലഃ സോഽഹമ് ഇദാനീമ് ആനന്ദേന യുഷ്മദർഥം ദുഃഖാനി സഹേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശഭോഗസ്യ യോംശോഽപൂർണസ്തമേവ തസ്യ തനോഃ സമിതേഃ കൃതേ സ്വശരീരേ പൂരയാമി ച|

٢٥ 25 ٱلَّتِي صِرْتُ أَنَا خَادِمًا لَهَا، حَسَبَ تَدْبِيرِ ٱللهِ ٱلْمُعْطَى لِي لِأَجْلِكُمْ، لِتَتْمِيمِ كَلِمَةِ ٱللهِ.

യത ഈശ്വരസ്യ മന്ത്രണയാ യുഷ്മദർഥമ് ഈശ്വരീയവാക്യസ്യ പ്രചാരസ്യ ഭാരോ മയി സമപിതസ്തസ്മാദ് അഹം തസ്യാഃ സമിതേഃ പരിചാരകോഽഭവം|

٢٦ 26 ٱلسِّرِّ ٱلْمَكْتُومِ مُنْذُ ٱلدُّهُورِ وَمُنْذُ ٱلْأَجْيَالِ، لَكِنَّهُ ٱلْآنَ قَدْ أُظْهِرَ لِقِدِّيسِيهِ، (aiōn g165)

തത് നിഗൂഢം വാക്യം പൂർവ്വയുഗേഷു പൂർവ്വപുരുഷേഭ്യഃ പ്രച്ഛന്നമ് ആസീത് കിന്ത്വിദാനീം തസ്യ പവിത്രലോകാനാം സന്നിധൗ തേന പ്രാകാശ്യത| (aiōn g165)

٢٧ 27 ٱلَّذِينَ أَرَادَ ٱللهُ أَنْ يُعَرِّفَهُمْ مَا هُوَ غِنَى مَجْدِ هَذَا ٱلسِّرِّ فِي ٱلْأُمَمِ، ٱلَّذِي هُوَ ٱلْمَسِيحُ فِيكُمْ رَجَاءُ ٱلْمَجْدِ.

യതോ ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ തത് നിഗൂഢവാക്യം കീദൃഗ്ഗൗരവനിധിസമ്ബലിതം തത് പവിത്രലോകാൻ ജ്ഞാപയിതുമ് ഈശ്വരോഽഭ്യലഷത്| യുഷ്മന്മധ്യവർത്തീ ഖ്രീഷ്ട ഏവ സ നിധി ർഗൈരവാശാഭൂമിശ്ച|

٢٨ 28 ٱلَّذِي نُنَادِي بِهِ مُنْذِرِينَ كُلَّ إِنْسَانٍ، وَمُعَلِّمِينَ كُلَّ إِنْسَانٍ، بِكُلِّ حِكْمَةٍ، لِكَيْ نُحْضِرَ كُلَّ إِنْسَانٍ كَامِلًا فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ.

തസ്മാദ് വയം തമേവ ഘോഷയന്തോ യദ് ഏകൈകം മാനവം സിദ്ധീഭൂതം ഖ്രീഷ്ടേ സ്ഥാപയേമ തദർഥമേകൈകം മാനവം പ്രബോധയാമഃ പൂർണജ്ഞാനേന ചൈകൈകം മാനവം ഉപദിശാമഃ|

٢٩ 29 ٱلْأَمْرُ ٱلَّذِي لِأَجْلِهِ أَتْعَبُ أَيْضًا مُجَاهِدًا، بِحَسَبِ عَمَلِهِ ٱلَّذِي يَعْمَلُ فِيَّ بِقُوَّةٍ.

ഏതദർഥം തസ്യ യാ ശക്തിഃ പ്രബലരൂപേണ മമ മധ്യേ പ്രകാശതേ തയാഹം യതമാനഃ ശ്രാഭ്യാമി|