أعمال 9
| أَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ لَمْ يَزَلْ يَنْفُثُ تَهَدُّدًا وَقَتْلًا عَلَى تَلَامِيذِ ٱلرَّبِّ، فَتَقَدَّمَ إِلَى رَئِيسِ ٱلْكَهَنَةِ | ١ 1 |
शाऊल जो एबुए तक प्रभु यीशुए रे चेलेया खे तमकाणे और काणे री ताका रे था, प्रदान पुरोईतो गे गया।
| وَطَلَبَ مِنْهُ رَسَائِلَ إِلَى دِمَشْقَ، إِلَى ٱلْجَمَاعَاتِ، حَتَّى إِذَا وَجَدَ أُنَاسًا مِنَ ٱلطَّرِيقِ، رِجَالًا أَوْ نِسَاءً، يَسُوقُهُمْ مُوثَقِينَ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٢ 2 |
और तेसते दमिश्क नगरो रे नाओं रे प्रार्थना रे कअरो रे नाओं पाँदे इजी खे चिट्ठिया मांगिया कि क्या मर्द क्या जवाणसा, जिना खे से एस पंथो रे पाओगा, तिना खे बानी की यरूशलेमो रे ली आऊँ।
| وَفِي ذَهَابِهِ حَدَثَ أَنَّهُ ٱقْتَرَبَ إِلَى دِمَشْقَ فَبَغْتَةً أَبْرَقَ حَوْلَهُ نُورٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، | ٣ 3 |
जेबे शाऊल और तेसरे लोक चलदे-चलदे दमिश्क नगरो रे नेड़े पऊँछे, तेबे एकदम सर्गो ते तेसरे चऊँ कनारे ते जोति चमकी
| فَسَقَطَ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَسَمِعَ صَوْتًا قَائِلًا لَهُ: «شَاوُلُ، شَاوُلُ! لِمَاذَا تَضْطَهِدُنِي؟». | ٤ 4 |
और से जमीना पाँदे रूड़ी गा और तिने प्रभुए री ये आवाज सुणी, “ओ शाऊल! ओ शाऊल! तूँ माखे कऊँ सताणे लगी रा?”
| فَقَالَ: «مَنْ أَنْتَ يَا سَيِّدُ؟». فَقَالَ ٱلرَّبُّ: «أَنَا يَسُوعُ ٱلَّذِي أَنْتَ تَضْطَهِدُهُ. صَعْبٌ عَلَيْكَ أَن تَرْفُسَ مَنَاخِسَ». | ٥ 5 |
तिने पूछेया “ओ प्रभु! तूँ कुण ए?” तिने बोलेया, “आऊँ यीशु ए। जेसखे तूँ सताएया।
| فَقَالَ وَهُوَ مُرْتَعِدٌ وَمُتَحَيِّرٌ: «يَارَبُّ، مَاذَا تُرِيدُ أَنْ أَفْعَلَ؟». فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «قُمْ وَٱدْخُلِ ٱلْمَدِينَةَ فَيُقَالَ لَكَ مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ تَفْعَلَ». | ٦ 6 |
पर एबे उठी की नगरो खे जा और जो कुछ करना, से ताखे बताई देणा।”
| وَأَمَّا ٱلرِّجَالُ ٱلْمُسَافِرُونَ مَعَهُ فَوَقَفُوا صَامِتِينَ، يَسْمَعُونَ ٱلصَّوْتَ وَلَا يَنْظُرُونَ أَحَدًا. | ٧ 7 |
जो मांणू तेस साथे थे, सेयो चुपचाप रये, कऊँकि तिना खे आवाज तो सुणने लगी री थी, पर कोई दिशो नि था।
| فَنَهَضَ شَاوُلُ عَنِ ٱلْأَرْضِ، وَكَانَ وَهُوَ مَفْتُوحُ ٱلْعَيْنَيْنِ لَا يُبْصِرُ أَحَدًا. فَٱقْتَادُوهُ بِيَدِهِ وَأَدْخَلُوهُ إِلَى دِمَشْقَ. | ٨ 8 |
तेबे शाऊल जमीना पाँदा ते उठेया, पर जेबे तिने आखी खोलिया तेबे तेसखे कुछ नि दिशेया। तेबे सेयो तेसरा आथ पकड़ी की तेसखे दमिश्क नगरो खे लयी गे।
| وَكَانَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ لَا يُبْصِرُ، فَلَمْ يَأْكُلْ وَلَمْ يَشْرَبْ. | ٩ 9 |
से तीन दिन तक नि देखी सकेया और ना ई तिने खाया-पिया।
| وَكَانَ فِي دِمَشْقَ تِلْمِيذٌ ٱسْمُهُ حَنَانِيَّا، فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ فِي رُؤْيَا: «يَا حَنَانِيَّا!». فَقَالَ: «هَأَنَذَا يَارَبُّ». | ١٠ 10 |
दमिश्क नगरो रे हनन्याह नाओं रा एक चेला था, तेसखे प्रभु यीशुए दर्शनो रे बोलेया, “ओ हनन्याह!” तिने बोलेया, “हां प्रभु!”
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «قُمْ وَٱذْهَبْ إِلَى ٱلزُّقَاقِ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلْمُسْتَقِيمُ، وَٱطْلُبْ فِي بَيْتِ يَهُوذَا رَجُلًا طَرْسُوسِيًّا ٱسْمُهُ شَاوُلُ. لِأَنَّهُ هُوَذَا يُصَلِّي، | ١١ 11 |
तेबे प्रभु यीशुए तेसखे बोलेया, “उठी की तेसा गल़िया रे जा, जेतेखे सीदी बोलोए और यहूदा रे कअरे शाऊल नाओं रे एक तरसुसो रे रणे वाल़े खे पूछी लो; कऊँकि देख, से प्रार्थना लगी रा करने।
| وَقَدْ رَأَى فِي رُؤْيَا رَجُلًا ٱسْمُهُ حَنَانِيَّا دَاخِلًا وَوَاضِعًا يَدَهُ عَلَيْهِ لِكَيْ يُبْصِرَ». | ١٢ 12 |
तिने दर्शणो रे देखेया कि हनन्याह नाओं रे एक मांणूए पीतरे आई की तेस पाँदे आथ राखे ताकि फेर देखणे लगो।”
| فَأَجَابَ حَنَانِيَّا: «يَارَبُّ، قَدْ سَمِعْتُ مِنْ كَثِيرِينَ عَنْ هَذَا ٱلرَّجُلِ، كَمْ مِنَ ٱلشُّرُورِ فَعَلَ بِقِدِّيسِيكَ فِي أُورُشَلِيمَ. | ١٣ 13 |
हनन्याहे बोलेया, “ओ प्रभु! मैं एस मांणूए रे बारे रे बऊत जणेया ते सुणी राखेया कि इने यरूशलेमो रे तेरे पवित्र लोका साथे बडिया-बडिया बुराईया करी राखिया।
| وَهَهُنَا لَهُ سُلْطَانٌ مِنْ قِبَلِ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ أَنْ يُوثِقَ جَمِيعَ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِٱسْمِكَ». | ١٤ 14 |
और एती बी एसखे बड़े पुरोईतो री तरफा ते अक्क मिली रा कि जो लोक तां पाँदे विश्वास करोए, तिना सबी खे बानी की यरूशलेमो खे लयी जाओ।”
| فَقَالَ لَهُ ٱلرَّبُّ: «ٱذْهَبْ! لِأَنَّ هَذَا لِي إِنَاءٌ مُخْتَارٌ لِيَحْمِلَ ٱسْمِي أَمَامَ أُمَمٍ وَمُلُوكٍ وَبَنِي إِسْرَائِيلَ. | ١٥ 15 |
पर प्रभुए तेसखे बोलेया, “तूँ चली जा, कऊँकि से तो दूजी जातिया और राजा और इस्राएली लोका सामणे मेरा नाओं रा प्रचार करने खे मेरा चुणे रा जणा ए।
| لِأَنِّي سَأُرِيهِ كَمْ يَنْبَغِي أَنْ يَتَأَلَّمَ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي». | ١٦ 16 |
और मां तेसखे बताणा कि मेरे नाओं खे तेसखे केड़ा-केड़ा दु: ख उठाणा पड़ना।”
| فَمَضَى حَنَانِيَّا وَدَخَلَ ٱلْبَيْتَ وَوَضَعَ عَلَيْهِ يَدَيْهِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْأَخُ شَاوُلُ، قَدْ أَرْسَلَنِي ٱلرَّبُّ يَسُوعُ ٱلَّذِي ظَهَرَ لَكَ فِي ٱلطَّرِيقِ ٱلَّذِي جِئْتَ فِيهِ، لِكَيْ تُبْصِرَ وَتَمْتَلِئَ مِنَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ». | ١٧ 17 |
तेबे हनन्याह उठेया और तेस कअरो रे गया जेती शाऊल था और तेस पाँदे आपणा आथ राखेया और बोलेया, “ओ शाऊल पाई! प्रभु, मतलब-यीशु जो तेसा बाटा रे, जिसिये तूँ आया और ताखे दिशेया था, तिने ई आऊँ पेजी राखेया, ताकि तूँ फेर देखणे लगो और पवित्र आत्मा ते परिपूर्ण ऊई जाओ।”
| فَلِلْوَقْتِ وَقَعَ مِنْ عَيْنَيْهِ شَيْءٌ كَأَنَّهُ قُشُورٌ، فَأَبْصَرَ فِي ٱلْحَالِ، وَقَامَ وَٱعْتَمَدَ. | ١٨ 18 |
तेबे तेसरी आखी ते छिलके जे निकल़े और से देखणे लगेया और तिने उठी की बपतिस्मा लया,
| وَتَنَاوَلَ طَعَامًا فَتَقَوَّى. وَكَانَ شَاوُلُ مَعَ ٱلتَّلَامِيذِ ٱلَّذِينَ فِي دِمَشْقَ أَيَّامًا. | ١٩ 19 |
तेबे रोटी खाई की तागत पाई। से कई दिन तक तिना चेलेया साथे रया, जो दमिश्क नगरो रे थे।
| وَلِلْوَقْتِ جَعَلَ يَكْرِزُ فِي ٱلْمَجَامِعِ بِٱلْمَسِيحِ: «أَنْ هَذَا هُوَ ٱبْنُ ٱللهِ». | ٢٠ 20 |
तेबे से फटाफट दमिश्क नगरो रे प्रार्थना रे कअरो रे प्रभु यीशुए रा प्रचार करने लगेया, “यीशु ई परमेशरो रा पुत्र ए।”
| فَبُهِتَ جَمِيعُ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ وَقَالُوا: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي أَهْلَكَ فِي أُورُشَلِيمَ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ بِهَذَا ٱلِٱسْمِ؟ وَقَدْ جَاءَ إِلَى هُنَا لِهَذا لِيَسُوقَهُمْ مُوثَقِينَ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ!». | ٢١ 21 |
तेबे सब सुणने वाल़े हैरान ऊई की बोलणे लगे, “क्या ये सेई मांणू निए, जो यरूशलेमो रे तिना खे जो यीशुए रे विश्वासी थे, नाश करी देओ था और एती बी इजी खे आया था कि तिना खे बानी कि बड़े पुरोईतो गे लयी जाओ।”
| وَأَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ يَزْدَادُ قُوَّةً، وَيُحَيِّرُ ٱلْيَهُودَ ٱلسَّاكِنِينَ فِي دِمَشْقَ مُحَقِّقًا: «أَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ». | ٢٢ 22 |
पर शाऊल ओर बी सामर्थी ऊँदा गया और एसा गल्ला रा सबूत देई-देई की कि मसीह येईए, दमिश्क नगरो रे रणे वाल़ा यहूदिया रा मूँ बंद करदा रया।
| وَلَمَّا تَمَّتْ أَيَّامٌ كَثِيرَةٌ تَشَاوَرَ ٱلْيَهُودُ لِيَقْتُلُوهُ، | ٢٣ 23 |
जेबे बऊत दिन बीती गे, तेबे यहूदिये मिली की तेसखे काणे री तरकीब निकयाल़ी।
| فَعَلِمَ شَاوُلُ بِمَكِيدَتِهِمْ. وَكَانُوا يُرَاقِبُونَ ٱلْأَبْوَابَ أَيْضًا نَهَارًا وَلَيْلًا لِيَقْتُلُوهُ. | ٢٤ 24 |
पर तिना री तरकीब शाऊलो खे पता लगी गी। सेयो तो तेसखे काणे री ताका रे रात-दिन फाटको रिये लगे रे रओ थे,
| فَأَخَذَهُ ٱلتَّلَامِيذُ لَيْلًا وَأَنْزَلُوهُ مِنَ ٱلسُّورِ مُدَلِّينَ إِيَّاهُ فِي سَلٍّ. | ٢٥ 25 |
पर राथियो खे चेलेया शाऊल टोकरिया रे बठयाल़ेया और शहरपनाहो पाँदा ते लटकाई की उतारी ता।
| وَلَمَّا جَاءَ شَاوُلُ إِلَى أُورُشَلِيمَ حَاوَلَ أَنْ يَلْتَصِقَ بِٱلتَّلَامِيذِ، وَكَانَ ٱلْجَمِيعُ يَخَافُونَهُ غَيْرَ مُصَدِّقِينَ أَنَّهُ تِلْمِيذٌ. | ٢٦ 26 |
यरूशलेमो रे जाई की तिने चेलेया साथे मिलणे रा उपाय कित्तेया, पर सब तेसते डरो थे, कऊँकि तिना खे विश्वास नि ओ था कि से बी चेला ए।
| فَأَخَذَهُ بَرْنَابَا وَأَحْضَرَهُ إِلَى ٱلرُّسُلِ، وَحَدَّثَهُمْ كَيْفَ أَبْصَرَ ٱلرَّبَّ فِي ٱلطَّرِيقِ وَأَنَّهُ كَلَّمَهُ، وَكَيْفَ جَاهَرَ فِي دِمَشْقَ بِٱسْمِ يَسُوعَ. | ٢٧ 27 |
पर बरनबासे से आपू साथे प्रेरिता गे लयी जाई की तिना खे बोलेया कि इने किंयाँ प्रभु यीशु दमिश्क नगरो री बाटा रे देखेया और इने तेस साथे गल्ला कित्तिया और तेबे इने दमिश्को रे बड़ी ई इम्मता साथे प्रभु यीशुए रा प्रचार कित्तेया।
| فَكَانَ مَعَهُمْ يَدْخُلُ وَيَخْرُجُ فِي أُورُشَلِيمَ وَيُجَاهِرُ بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ. | ٢٨ 28 |
चेलेया बरनबासो री गल्ला पाँदे विश्वास कित्तेया और शाऊल तिना साथे यरूशलेमो रे आऊँदा-जांदा रया और निडर ऊई की प्रभु यीशुए रे नाओं रा प्रचार करो था।
| وَكَانَ يُخَاطِبُ وَيُبَاحِثُ ٱلْيُونَانِيِّينَ، فَحَاوَلُوا أَنْ يَقْتُلُوهُ. | ٢٩ 29 |
से यूनानी पाषा बोलणे वाल़े यहूदिया साथे गल्ल-बात और बईस करो था। तेबे सेयो तेसखे काणे री कोशिश करने लगे।
| فَلَمَّا عَلِمَ ٱلْإِخْوَةُ أَحْدَرُوهُ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ وَأَرْسَلُوهُ إِلَى طَرْسُوسَ. | ٣٠ 30 |
ये जाणी की पाई तेसखे कैसरिया नगरो रे ली आए और तरसुस नगरो खे पेजी ता।
| وَأَمَّا ٱلْكَنَائِسُ فِي جَمِيعِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَٱلْجَلِيلِ وَٱلسَّامِرَةِ فَكَانَ لَهَا سَلَامٌ، وَكَانَتْ تُبْنَى وَتَسِيرُ فِي خَوْفِ ٱلرَّبِّ، وَبِتَعْزِيَةِ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ كَانَتْ تَتَكَاثَرُ. | ٣١ 31 |
तेबे सारे यहूदिया, गलील और सामरिया प्रदेशो री मण्डल़िया खे चैन मिलेया और मण्डल़ी विश्वासो रे बड़दी गई। से प्रभुए रे डरो रे और पवित्र आत्मा री शान्तिया रे चलदी और गिणतिया रे बड़दी गई।
| وَحَدَثَ أَنَّ بُطْرُسَ وَهُوَ يَجْتَازُ بِٱلْجَمِيعِ، نَزَلَ أَيْضًا إِلَى ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلسَّاكِنِينَ فِي لُدَّةَ، | ٣٢ 32 |
तेबे एड़ा ऊआ कि पतरस सबी प्रदेशा रे कुमदा-फिरदा ऊआ तिना पवित्र लोका गे बी पऊँछेया, जो लुद्दा नगरो रे रओ थे।
| فَوَجَدَ هُنَاكَ إِنْسَانًا ٱسْمُهُ إِينِيَاسُ مُضْطَجِعًا عَلَى سَرِيرٍ مُنْذُ ثَمَانِي سِنِينَ، وَكَانَ مَفْلُوجًا. | ٣٣ 33 |
तेती तेसखे ऐनियास नाओं रा मांणू मिलेया, जेसखे अदरंग था और से आठ साला ते माँजे पाँदे पड़ेया रा रओ था।
| فَقَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «يَا إِينِيَاسُ، يَشْفِيكَ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ. قُمْ وَٱفْرُشْ لِنَفْسِكَ!». فَقَامَ لِلْوَقْتِ. | ٣٤ 34 |
पतरसे तेसखे बोलेया, “ओ ऐनियास! प्रभु यीशु मसीह ताखे ठीक करोआ, उठ, आपणा बछऊणा बछा। तेबे से फटाफट खड़ा ऊईगा।”
| وَرَآهُ جَمِيعُ ٱلسَّاكِنِينَ فِي لُدَّةَ وَسَارُونَ، ٱلَّذِينَ رَجَعُوا إِلَى ٱلرَّبِّ. | ٣٥ 35 |
तेबे लुद्दा और शारोण नगरो रे बऊत सारे रणे वाल़े, तेसखे देखी की प्रभु यीशुए पाँदे विश्वास कित्तेया।
| وَكَانَ فِي يَافَا تِلْمِيذَةٌ ٱسْمُهَا طَابِيثَا، ٱلَّذِي تَرْجَمَتُهُ غَزَالَةُ. هَذِهِ كَانَتْ مُمْتَلِئَةً أَعْمَالًا صَالِحَةً وَإِحْسَانَاتٍ كَانَتْ تَعْمَلُهَا. | ٣٦ 36 |
याफा नगरो रे तबीता, मतलब-दोरकास प्रभु यीशुए पाँदे विश्वास करने वाल़ी चेली रओ थी। से बऊत खरे काम और दान करदी रओ थी।
| وَحَدَثَ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ أَنَّهَا مَرِضَتْ وَمَاتَتْ، فَغَسَّلُوهَا وَوَضَعُوهَا فِي عِلِّيَّةٍ. | ٣٧ 37 |
तिना दिना रे जेबे पतरस लुद्दा नगरो रे था से बमार ऊई की मरी गी और तिने से नुल़ाई की बाऊड़ी रे राखी ती।
| وَإِذْ كَانَتْ لُدَّةُ قَرِيبَةً مِنْ يَافَا، وَسَمِعَ ٱلتَّلَامِيذُ أَنَّ بُطْرُسَ فِيهَا، أَرْسَلُوا رَجُلَيْنِ يَطْلُبَانِ إِلَيْهِ أَنْ لَا يَتَوَانَى عَنْ أَنْ يَجْتَازَ إِلَيْهِمْ. | ٣٨ 38 |
लुद्दा याफा रे नेड़े था, चेलेया ये सुणी की कि पतरस तेती ये, दो मांणू पेजी की तेसते बिनती कित्ती कि, “आऊणे रे देर नि कर।”
| فَقَامَ بُطْرُسُ وَجَاءَ مَعَهُمَا. فَلَمَّا وَصَلَ صَعِدُوا بِهِ إِلَى ٱلْعِلِّيَّةِ، فَوَقَفَتْ لَدَيْهِ جَمِيعُ ٱلْأَرَامِلِ يَبْكِينَ وَيُرِينَ أَقْمِصَةً وَثِيَابًا مِمَّا كَانَتْ تَعْمَلُ غَزَالَةُ وَهِيَ مَعَهُنَّ. | ٣٩ 39 |
तेबे पतरस तिना साथे आईगा और जेबे पऊँछी गा, तेबे सेयो तेसखे तेस बाऊड़ी रे लयी गे और तेती सब बिदुआ रोंदिया उईया तेसगे खड़िया ऊई गिया और जो टाले और कुरते दोरकासे तिना साथे रंदे ऊए बणाए थे, दखाणे लगिया।
| فَأَخْرَجَ بُطْرُسُ ٱلْجَمِيعَ خَارِجًا، وَجَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ وَصَلَّى، ثُمَّ ٱلْتَفَتَ إِلَى ٱلْجَسَدِ وَقَالَ: «يَا طَابِيثَا، قُومِي!». فَفَتَحَتْ عَيْنَيْهَا. وَلَمَّا أَبْصَرَتْ بُطْرُسَ جَلَسَتْ، | ٤٠ 40 |
तेबे पतरसे सब जणियां बारे करी तिया और कुटणे टेकी की प्रार्थना कित्ती और लोथा रे कनारे देखी की बोलेया, “ओ तबीता! उठ।” तेबे तेसे आपणी आखिया खोली तिया और पतरसो खे देखी की उठी की बैठी गी।
| فَنَاوَلَهَا يَدَهُ وَأَقَامَهَا. ثُمَّ نَادَى ٱلْقِدِّيسِينَ وَٱلْأَرَامِلَ وَأَحْضَرَهَا حَيَّةً. | ٤١ 41 |
तिने आथो रा सआरा लगाई की से ठवाल़ी और पवित्र लोका खे और बिदुआ खे बुलाई की से जिऊँदी-जागदी दखाई ती।
| فَصَارَ ذَلِكَ مَعْلُومًا فِي يَافَا كُلِّهَا، فَآمَنَ كَثِيرُونَ بِٱلرَّبِّ. | ٤٢ 42 |
ये गल्ल सारे याफा नगरो रे फैली गी और बऊत जणेया प्रभु यीशुए पाँदे विश्वास कित्तेया।
| وَمَكَثَ أَيَّامًا كَثِيرَةً فِي يَافَا، عِنْدَ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ. | ٤٣ 43 |
पतरस याफा नगरो रे शमौन नाओं रे केसी चामड़े रा काम करने वाल़े मांणूए रे कअरे बऊत दिनो तक रया।
