أعمال 28

١ 1 وَلَمَّا نَجَوْا وَجَدُوا أَنَّ ٱلْجَزِيرَةَ تُدْعَى مَلِيطَةَ.

இத்த²ம்’ ஸர்வ்வேஷு ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தேஷு தத்ரத்யோபத்³வீபஸ்ய நாம மிலீதேதி தே ஜ்ஞாதவந்த​: |

٢ 2 فَقَدَّمَ أَهْلُهَا ٱلْبَرَابِرَةُ لَنَا إِحْسَانًا غَيْرَ ٱلْمُعْتَادِ، لِأَنَّهُمْ أَوْقَدُوا نَارًا وَقَبِلُوا جَمِيعَنَا مِنْ أَجْلِ ٱلْمَطَرِ ٱلَّذِي أَصَابَنَا وَمِنْ أَجْلِ ٱلْبَرْدِ.

அஸப்⁴யலோகா யதே²ஷ்டம் அநுகம்பாம்’ க்ரு’த்வா வர்த்தமாநவ்ரு’ஷ்டே​: ஸீ²தாச்ச வஹ்நிம்’ ப்ரஜ்ஜ்வால்யாஸ்மாகம் ஆதித்²யம் அகுர்வ்வந்|

٣ 3 فَجَمَعَ بُولُسُ كَثِيرًا مِنَ ٱلْقُضْبَانِ وَوَضَعَهَا عَلَى ٱلنَّارِ، فَخَرَجَتْ مِنَ ٱلْحَرَارَةِ أَفْعَى وَنَشِبَتْ فِي يَدِهِ.

கிந்து பௌல இந்த⁴நாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய யதா³ தஸ்மிந் அக்³ரௌ நிரக்ஷிபத், ததா³ வஹ்நே​: ப்ரதாபாத் ஏக​: க்ரு’ஷ்ணஸர்போ நிர்க³த்ய தஸ்ய ஹஸ்தே த்³ரஷ்டவாந்|

٤ 4 فَلَمَّا رَأَى ٱلْبَرَابِرَةُ ٱلْوَحْشَ مُعَلَّقًا بِيَدِهِ، قَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لَا بُدَّ أَنَّ هَذَا ٱلْإِنْسَانَ قَاتِلٌ، لَمْ يَدَعْهُ ٱلْعَدْلُ يَحْيَا وَلَوْ نَجَا مِنَ ٱلْبَحْرِ».

தே(அ)ஸப்⁴யலோகாஸ்தஸ்ய ஹஸ்தே ஸர்பம் அவலம்ப³மாநம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பரஸ்பரம் உக்தவந்த ஏஷ ஜநோ(அ)வஸ்²யம்’ நரஹா ப⁴விஷ்யதி, யதோ யத்³யபி ஜலதே⁴ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தவாந் ததா²பி ப்ரதிப²லதா³யக ஏநம்’ ஜீவிதும்’ ந த³தா³தி|

٥ 5 فَنَفَضَ هُوَ ٱلْوَحْشَ إِلَى ٱلنَّارِ وَلَمْ يَتَضَرَّرْ بِشَيْءٍ رَدِيٍّ

கிந்து ஸ ஹஸ்தம்’ விது⁴ந்வந் தம்’ ஸர்பம் அக்³நிமத்⁴யே நிக்ஷிப்ய காமபி பீடா³ம்’ நாப்தவாந்|

٦ 6 وَأَمَّا هُمْ فَكَانُوا يَنْتَظِرُونَ أَنَّهُ عَتِيدٌ أَنْ يَنْتَفِخَ أَوْ يَسْقُطَ بَغْتَةً مَيْتًا. فَإِذِ ٱنْتَظَرُوا كَثِيرًا وَرَأَوْا أَنَّهُ لَمْ يَعْرِضْ لَهُ شَيْءٌ مُضِرٌّ، تَغَيَّرُوا وَقَالُوا: «هُوَ إِلَهٌ!».

ததோ விஷஜ்வாலயா ஏதஸ்ய ஸ²ரீரம்’ ஸ்பீ²தம்’ ப⁴விஷ்யதி யத்³வா ஹடா²த³யம்’ ப்ராணாந் த்யக்ஷ்யதீதி நிஸ்²சித்ய லோகா ப³ஹுக்ஷணாநி யாவத் தத்³ த்³ரஷ்டும்’ ஸ்தி²தவந்த​: கிந்து தஸ்ய கஸ்யாஸ்²சித்³ விபதோ³(அ)க⁴டநாத் தே தத்³விபரீதம்’ விஜ்ஞாய பா⁴ஷிதவந்த ஏஷ கஸ்²சித்³ தே³வோ ப⁴வேத்|

٧ 7 وَكَانَ فِي مَا حَوْلَ ذَلِكَ ٱلْمَوْضِعِ ضِيَاعٌ لِمُقَدَّمِ ٱلْجَزِيرَةِ ٱلَّذِي ٱسْمُهُ بُوبْلِيُوسُ. فَهَذَا قَبِلَنَا وَأَضَافَنَا بِمُلَاطَفَةٍ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ.

புப்³லியநாமா ஜந ஏகஸ்தஸ்யோபத்³வீபஸ்யாதி⁴பதிராஸீத் தத்ர தஸ்ய பூ⁴ம்யாதி³ ச ஸ்தி²தம்’| ஸ ஜநோ(அ)ஸ்மாந் நிஜக்³ரு’ஹம்’ நீத்வா ஸௌஜந்யம்’ ப்ரகாஸ்²ய தி³நத்ரயம்’ யாவத்³ அஸ்மாகம்’ ஆதித்²யம் அகரோத்|

٨ 8 فَحَدَثَ أَنَّ أَبَا بُوبْلِيُوسَ كَانَ مُضْطَجِعًا مُعْتَرًى بِحُمَّى وَسَحْجٍ. فَدَخَلَ إِلَيْهِ بُولُسُ وَصَلَّى، وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِ فَشَفَاهُ.

ததா³ தஸ்ய புப்³லியஸ்ய பிதா ஜ்வராதிஸாரேண பீட்³யமாந​: ஸந் ஸ²ய்யாயாம் ஆஸீத்; தத​: பௌலஸ்தஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ப்ரார்த²நாம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தம்’ ஸமர்ப்ய தம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’தவாந்|

٩ 9 فَلَمَّا صَارَ هَذَا، كَانَ ٱلْبَاقُونَ ٱلَّذِينَ بِهِمْ أَمْرَاضٌ فِي ٱلْجَزِيرَةِ يَأْتُونَ وَيُشْفَوْنَ.

இத்த²ம்’ பூ⁴தே தத்³வீபநிவாஸிந இதரேபி ரோகி³லோகா ஆக³த்ய நிராமயா அப⁴வந்|

١٠ 10 فَأَكْرَمَنَا هَؤُلَاءِ إِكْرَامَاتٍ كَثِيرَةً. وَلَمَّا أَقْلَعْنَا زَوَّدُونَا مَا يُحْتَاجُ إِلَيْهِ.

தஸ்மாத்தே(அ)ஸ்மாகம் அதீவ ஸத்காரம்’ க்ரு’தவந்த​: , விஸே²ஷத​: ப்ரஸ்தா²நஸமயே ப்ரயோஜநீயாநி நாநத்³ரவ்யாணி த³த்தவந்த​: |

١١ 11 وَبَعْدَ ثَلَاثَةِ أَشْهُرٍ أَقْلَعْنَا فِي سَفِينَةٍ إِسْكَنْدَرِيَّةٍ مَوْسُومَةٍ بِعَلَامَةِ ٱلْجَوْزَاءِ، كَانَتْ قَدْ شَتَتْ فِي ٱلْجَزِيرَةِ.

இத்த²ம்’ தத்ர த்ரிஷு மாஸேஷு க³தேஷு யஸ்ய சிஹ்நம்’ தி³யஸ்கூரீ தாத்³ரு’ஸ² ஏக​: ஸிகந்த³ரீயநக³ரஸ்ய போத​: ஸீ²தகாலம்’ யாபயந் தஸ்மிந் உபத்³வீபே (அ)திஷ்ட²த் தமேவ போதம்’ வயம் ஆருஹ்ய யாத்ராம் அகுர்ம்ம|

١٢ 12 فَنَزَلْنَا إِلَى سِرَاكُوسَا وَمَكَثْنَا ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ.

தத​: ப்ரத²மத​: ஸுராகூஸநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர த்ரீணி தி³நாநி ஸ்தி²தவந்த​: |

١٣ 13 ثُمَّ مِنْ هُنَاكَ دُرْنَا وَأَقْبَلْنَا إِلَى رِيغِيُونَ. وَبَعْدَ يَوْمٍ وَاحِدٍ حَدَثَتْ رِيحٌ جَنُوبٌ، فَجِئْنَا فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّانِي إِلَى بُوطِيُولِي،

தஸ்மாத்³ ஆவ்ரு’த்ய ரீகி³யநக³ரம் உபஸ்தி²தா​: தி³நைகஸ்மாத் பரம்’ த³க்ஷிணவயௌ ஸாநுகூல்யே ஸதி பரஸ்மிந் தி³வஸே பதியலீநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம|

١٤ 14 حَيْثُ وَجَدْنَا إِخْوَةً فَطَلَبُوا إِلَيْنَا أَنْ نَمْكُثَ عِنْدَهُمْ سَبْعَةَ أَيَّامٍ. وَهَكَذَا أَتَيْنَا إِلَى رُومِيَةَ.

ததோ(அ)ஸ்மாஸு தத்ரத்யம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ப்ராப்தேஷு தே ஸ்வை​: ஸார்த்³த⁴ம் அஸ்மாந் ஸப்த தி³நாநி ஸ்தா²பயிதும் அயதந்த, இத்த²ம்’ வயம்’ ரோமாநக³ரம் ப்ரத்யக³ச்சா²ம|

١٥ 15 وَمِنْ هُنَاكَ لَمَّا سَمِعَ ٱلْإِخْوَةُ بِخَبَرِنَا، خَرَجُوا لِٱسْتِقْبَالِنَا إِلَى فُورُنِ أَبِّيُوسَ وَٱلثَّلَاثَةِ ٱلْحَوَانِيتِ. فَلَمَّا رَآهُمْ بُولُسُ شَكَرَ ٱللهَ وَتَشَجَّعَ.

தஸ்மாத் தத்ரத்யா​: ப்⁴ராதரோ(அ)ஸ்மாகம் ஆக³மநவார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ஆப்பியப²ரம்’ த்ரிஷ்டாவர்ணீஞ்ச யாவத்³ அக்³ரேஸரா​: ஸந்தோஸ்மாந் ஸாக்ஷாத் கர்த்தும் ஆக³மந்; தேஷாம்’ த³ர்ஸ²நாத் பௌல ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந் ஆஸ்²வாஸம் ஆப்தவாந்|

١٦ 16 وَلَمَّا أَتَيْنَا إِلَى رُومِيَةَ سَلَّمَ قَائِدُ ٱلْمِئَةِ ٱلْأَسْرَى إِلَى رَئِيسِ ٱلْمُعَسْكَرِ، وَأَمَّا بُولُسُ فَأُذِنَ لَهُ أَنْ يُقِيمَ وَحْدَهُ مَعَ ٱلْعَسْكَرِيِّ ٱلَّذِي كَانَ يَحْرُسُهُ.

அஸ்மாஸு ரோமாநக³ரம்’ க³தேஷு ஸ²தஸேநாபதி​: ஸர்வ்வாந் ப³ந்தீ³ந் ப்ரதா⁴நஸேநாபதே​: ஸமீபே ஸமார்பயத் கிந்து பௌலாய ஸ்வரக்ஷகபதா³திநா ஸஹ ப்ரு’த²க்³ வஸ்தும் அநுமதிம்’ த³த்தவாந்|

١٧ 17 وَبَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ٱسْتَدْعَى بُولُسُ ٱلَّذِينَ كَانُوا وُجُوهَ ٱلْيَهُودِ. فَلَمَّا ٱجْتَمَعُوا قَالَ لَهُمْ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، مَعَ أَنِّي لَمْ أَفْعَلْ شَيْئًا ضِدَّ ٱلشَّعْبِ أَوْ عَوَائِدِ ٱلْآبَاءِ، أُسْلِمْتُ مُقَيَّدًا مِنْ أُورُشَلِيمَ إِلَى أَيْدِي ٱلرُّومَانِيِّينَ،

தி³நத்ரயாத் பரம்’ பௌலஸ்தத்³தே³ஸ²ஸ்தா²ந் ப்ரதா⁴நயிஹூதி³ந ஆஹூதவாந் ததஸ்தேஷு ஸமுபஸ்தி²தேஷு ஸ கதி²தவாந், ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண நிஜலோகாநாம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ வா ரீதே ர்விபரீதம்’ கிஞ்சந கர்ம்மாஹம்’ நாகரவம்’ ததா²பி யிரூஸா²லமநிவாஸிநோ லோகா மாம்’ ப³ந்தி³ம்’ க்ரு’த்வா ரோமிலோகாநாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமர்பிதவந்த​: |

١٨ 18 ٱلَّذِينَ لَمَّا فَحَصُوا كَانُوا يُرِيدُونَ أَنْ يُطْلِقُونِي، لِأَنَّهُ لَمْ تَكُنْ فِيَّ عِلَّةٌ وَاحِدَةٌ لِلْمَوْتِ.

ரோமிலோகா விசார்ய்ய மம ப்ராணஹநநார்ஹம்’ கிமபி காரணம்’ ந ப்ராப்ய மாம்’ மோசயிதும் ஐச்ச²ந்;

١٩ 19 وَلَكِنْ لَمَّا قَاوَمَ ٱلْيَهُودُ، ٱضْطُرِرْتُ أَنْ أَرْفَعَ دَعْوَايَ إِلَى قَيْصَرَ، لَيْسَ كَأَنَّ لِي شَيْئًا لِأَشْتَكِيَ بِهِ عَلَى أُمَّتِي.

கிந்து யிஹூதி³லோகாநாம் ஆபத்த்யா மயா கைஸரராஜஸ்ய ஸமீபே விசாரஸ்ய ப்ரார்த²நா கர்த்தவ்யா ஜாதா நோசேத் நிஜதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதி மம கோப்யபி⁴யோகோ³ நாஸ்தி|

٢٠ 20 فَلِهَذَا ٱلسَّبَبِ طَلَبْتُكُمْ لِأَرَاكُمْ وَأُكَلِّمَكُمْ، لِأَنِّي مِنْ أَجْلِ رَجَاءِ إِسْرَائِيلَ مُوثَقٌ بِهَذِهِ ٱلسِّلْسِلَةِ».

ஏதத்காரணாத்³ அஹம்’ யுஷ்மாந் த்³ரஷ்டும்’ ஸம்’லபிதுஞ்சாஹூயம் இஸ்ராயேல்வஸீ²யாநாம்’ ப்ரத்யாஸா²ஹேதோஹம் ஏதேந ஸு²ங்க²லேந ப³த்³தோ⁴(அ)ப⁴வம்|

٢١ 21 فَقَالُوا لَهُ: «نَحْنُ لَمْ نَقْبَلْ كِتَابَاتٍ فِيكَ مِنَ ٱلْيَهُودِيَّةِ، وَلَا أَحَدٌ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ جَاءَ فَأَخْبَرَنَا أَوْ تَكَلَّمَ عَنْكَ بِشَيْءٍ رَدِيٍّ.

ததா³ தே தம் அவாதி³ஷு​: , யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ வயம்’ த்வாமதி⁴ கிமபி பத்ரம்’ ந ப்ராப்தா யே ப்⁴ராதர​: ஸமாயாதாஸ்தேஷாம்’ கோபி தவ காமபி வார்த்தாம்’ நாவத³த் அப⁴த்³ரமபி நாகத²யச்ச|

٢٢ 22 وَلَكِنَّنَا نَسْتَحْسِنُ أَنْ نَسْمَعَ مِنْكَ مَاذَا تَرَى، لِأَنَّهُ مَعْلُومٌ عِنْدَنَا مِنْ جِهَةِ هَذَا ٱلْمَذْهَبِ أَنَّهُ يُقَاوَمُ فِي كُلِّ مَكَانٍ».

தவ மதம்’ கிமிதி வயம்’ த்வத்த​: ஸ்²ரோதுமிச்சா²ம​: | யத்³ இத³ம்’ நவீநம்’ மதமுத்தி²தம்’ தத் ஸர்வ்வத்ர ஸர்வ்வேஷாம்’ நிகடே நிந்தி³தம்’ ஜாதம இதி வயம்’ ஜாநீம​: |

٢٣ 23 فَعَيَّنُوا لَهُ يَوْمًا، فَجَاءَ إِلَيْهِ كَثِيرُونَ إِلَى ٱلْمَنْزِلِ، فَطَفِقَ يَشْرَحُ لَهُمْ شَاهِدًا بِمَلَكُوتِ ٱللهِ، وَمُقْنِعًا إِيَّاهُمْ مِنْ نَامُوسِ مُوسَى وَٱلْأَنْبِيَاءِ بِأَمْرِ يَسُوعَ، مِنَ ٱلصَّبَاحِ إِلَى ٱلْمَسَاءِ.

தைஸ்தத³ர்த²ம் ஏகஸ்மிந் தி³நே நிரூபிதே தஸ்மிந் தி³நே ப³ஹவ ஏகத்ர மிலித்வா பௌலஸ்ய வாஸக்³ரு’ஹம் ஆக³ச்ச²ந் தஸ்மாத் பௌல ஆ ப்ராத​: காலாத் ஸந்த்⁴யாகாலம்’ யாவந் மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தா²த்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ப்⁴யஸ்²ச யீஸோ²​: கதா²ம் உத்தா²ப்ய ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ப்ரமாணம்’ த³த்வா தேஷாம்’ ப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயிதும்’ சேஷ்டிதவாந்|

٢٤ 24 فَٱقْتَنَعَ بَعْضُهُمْ بِمَا قِيلَ، وَبَعْضُهُمْ لَمْ يُؤْمِنُوا.

கேசித்து தஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரத்யாயந் கேசித்து ந ப்ரத்யாயந்;

٢٥ 25 فَٱنْصَرَفُوا وَهُمْ غَيْرُ مُتَّفِقِينَ بَعْضُهُمْ مَعَ بَعْضٍ، لَمَّا قَالَ بُولُسُ كَلِمَةً وَاحِدَةً: «إِنَّهُ حَسَنًا كَلَّمَ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ آبَاءَنَا بِإِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ

ஏதத்காரணாத் தேஷாம்’ பரஸ்பரம் அநைக்யாத் ஸர்வ்வே சலிதவந்த​: ; ததா²பி பௌல ஏதாம்’ கதா²மேகாம்’ கதி²தவாந் பவித்ர ஆத்மா யிஸ²யியஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வக்து ர்வத³நாத்³ அஸ்மாகம்’ பித்ரு’புருஷேப்⁴ய ஏதாம்’ கதா²ம்’ ப⁴த்³ரம்’ கத²யாமாஸ, யதா²,

٢٦ 26 قَائِلًا: ٱذْهَبْ إِلَى هَذَا ٱلشَّعْبِ وَقُلْ: سَتَسْمَعُونَ سَمْعًا وَلَا تَفْهَمُونَ، وَسَتَنْظُرُونَ نَظَرًا وَلَا تُبْصِرُونَ.

"உபக³த்ய ஜநாநேதாந் த்வம்’ பா⁴ஷஸ்வ வசஸ்த்வித³ம்’| கர்ணை​: ஸ்²ரோஷ்யத² யூயம்’ ஹி கிந்து யூயம்’ ந போ⁴த்ஸ்யத²| நேத்ரை ர்த்³ரக்ஷ்யத² யூயஞ்ச ஜ்ஞாதும்’ யூயம்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|

٢٧ 27 لِأَنَّ قَلْبَ هَذَا ٱلشَّعْبِ قَدْ غَلُظَ، وَبِآذَانِهِمْ سَمِعُوا ثَقِيلًا، وَأَعْيُنُهُمْ أَغْمَضُوهَا. لِئَلَّا يُبْصِرُوا بِأَعْيُنِهِمْ وَيَسْمَعُوا بِآذَانِهِمْ وَيَفْهَمُوا بِقُلُوبِهِمْ وَيَرْجِعُوا، فَأَشْفِيَهُمْ.

தே மாநுஷா யதா² நேத்ரை​: பரிபஸ்²யந்தி நைவ ஹி| கர்ணை​: ர்யதா² ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி பு³த்⁴யந்தே ந ச மாநஸை​: | வ்யாவர்த்தயத்ஸு சித்தாநி காலே குத்ராபி தேஷு வை| மத்தஸ்தே மநுஜா​: ஸ்வஸ்தா² யதா² நைவ ப⁴வந்தி ச| ததா² தேஷாம்’ மநுஷ்யாணாம்’ ஸந்தி ஸ்தூ²லா ஹி பு³த்³த⁴ய​: | ப³தி⁴ரீபூ⁴தகர்ணாஸ்²ச ஜாதாஸ்²ச முத்³ரிதா த்³ரு’ஸ²​: ||

٢٨ 28 فَلْيَكُنْ مَعْلُومًا عِنْدَكُمْ أَنَّ خَلَاصَ ٱللهِ قَدْ أُرْسِلَ إِلَى ٱلْأُمَمِ، وَهُمْ سَيَسْمَعُونَ!».

அத ஈஸ்²வராத்³ யத் பரித்ராணம்’ தஸ்ய வார்த்தா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபம்’ ப்ரேஷிதா தஏவ தாம்’ க்³ரஹீஷ்யந்தீதி யூயம்’ ஜாநீத|

٢٩ 29 وَلَمَّا قَالَ هَذَا مَضَى ٱلْيَهُودُ وَلَهُمْ مُبَاحَثَةٌ كَثِيرَةٌ فِيمَا بَيْنَهُمْ.

ஏதாத்³ரு’ஸ்²யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ ஸத்யாம்’ யிஹூதி³ந​: பரஸ்பரம்’ ப³ஹுவிசாரம்’ குர்வ்வந்தோ க³தவந்த​: |

٣٠ 30 وَأَقَامَ بُولُسُ سَنَتَيْنِ كَامِلَتَينِ فِي بَيْتٍ ٱسْتَأْجَرَهُ لِنَفْسِهِ. وَكَانَ يَقْبَلُ جَمِيعَ ٱلَّذِينَ يَدْخُلُونَ إِلَيْهِ،

இத்த²ம்’ பௌல​: ஸம்பூர்ணம்’ வத்ஸரத்³வயம்’ யாவத்³ பா⁴டகீயே வாஸக்³ரு’ஹே வஸந் யே லோகாஸ்தஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³ச்ச²ந்தி தாந் ஸர்வ்வாநேவ பரிக்³ரு’ஹ்லந்,

٣١ 31 كَارِزًا بِمَلَكُوتِ ٱللهِ، وَمُعَلِّمًا بِأَمْرِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ بِكُلِّ مُجَاهَرَةٍ، بِلَا مَانِعٍ.

நிர்விக்⁴நம் அதிஸ²யநி​: க்ஷோப⁴ம் ஈஸ்²வரீயராஜத்வஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரசாரயந் ப்ரபௌ⁴ யீஸௌ² க்²ரீஷ்டே கதா²​: ஸமுபாதி³ஸ²த்| இதி||