أعمال 25

١ 1 فَلَمَّا قَدِمَ فَسْتُوسُ إِلَى ٱلْوِلَايَةِ صَعِدَ بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ قَيْصَرِيَّةَ إِلَى أُورُشَلِيمَ.

ಅನನ್ತರಂ ಫೀಷ್ಟೋ ನಿಜರಾಜ್ಯಮ್ ಆಗತ್ಯ ದಿನತ್ರಯಾತ್ ಪರಂ ಕೈಸರಿಯಾತೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಮ್ ಆಗಮತ್|

٢ 2 فَعَرَضَ لَهُ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ وَوُجُوهُ ٱلْيَهُودِ ضِدَّ بُولُسَ، وَٱلْتَمَسُوا مِنْهُ

ತದಾ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಧಾನಲೋಕಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಸಮಕ್ಷಂ ಪೌಲಮ್ ಅಪಾವದನ್ತ|

٣ 3 طَالِبِينَ عَلَيْهِ مِنَّةً، أَنْ يَسْتَحْضِرَهُ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَهُمْ صَانِعُونَ كَمِينًا لِيَقْتُلُوهُ فِي ٱلطَّرِيقِ.

ಭವಾನ್ ತಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್ವಿತಿ ವಿನೀಯ ತೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಅನುಗ್ರಹಂ ವಾಞ್ಛಿತವನ್ತಃ|

٤ 4 فَأَجَابَ فَسْتُوسُ أَنْ يُحْرَسَ بُولُسُ فِي قَيْصَرِيَّةَ، وَأَنَّهُ هُوَ مُزْمِعٌ أَنْ يَنْطَلِقَ عَاجِلًا.

ಯತಃ ಪಥಿಮಧ್ಯೇ ಗೋಪನೇನ ಪೌಲಂ ಹನ್ತುಂ ತೈ ರ್ಘಾತಕಾ ನಿಯುಕ್ತಾಃ| ಫೀಷ್ಟ ಉತ್ತರಂ ದತ್ತವಾನ್ ಪೌಲಃ ಕೈಸರಿಯಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ಪುನರಲ್ಪದಿನಾತ್ ಪರಮ್ ಅಹಂ ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|

٥ 5 وَقَالَ: «فَلْيَنْزِلْ مَعِي ٱلَّذِينَ هُمْ بَيْنَكُمْ مُقْتَدِرُونَ. وَإِنْ كَانَ فِي هَذَا ٱلرَّجُلِ شَيْءٌ فَلْيَشْتَكُوا عَلَيْهِ».

ತತಸ್ತಸ್ಯ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಯದಿ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅಪರಾಧಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ತರ್ಹಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯೇ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ ತೇ ಮಯಾ ಸಹ ತತ್ರ ಗತ್ವಾ ತಮಪವದನ್ತು ಸ ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್|

٦ 6 وَبَعْدَ مَا صَرَفَ عِنْدَهُمْ أَكْثَرَ مِنْ عَشَرَةِ أَيَّامٍ ٱنْحَدَرَ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ. وَفِي ٱلْغَدِ جَلَسَ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ وَأَمَرَ أَنْ يُؤْتَى بِبُولُسَ.

ದಶದಿವಸೇಭ್ಯೋಽಧಿಕಂ ವಿಲಮ್ಬ್ಯ ಫೀಷ್ಟಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ವಿಚಾರಾಸನ ಉಪದಿಶ್ಯ ಪೌಲಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್|

٧ 7 فَلَمَّا حَضَرَ، وَقَفَ حَوْلَهُ ٱلْيَهُودُ ٱلَّذِينَ كَانُوا قَدِ ٱنْحَدَرُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، وَقَدَّمُوا عَلَى بُولُسَ دَعَاوِيَ كَثِيرَةً وَثَقِيلَةً لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُبَرْهِنُوهَا.

ಪೌಲೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಾದ್ ಆಗತಾ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತಂ ಚತುರ್ದಿಶಿ ಸಂವೇಷ್ಟ್ಯ ತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ಬಹೂನ್ ಮಹಾದೋಷಾನ್ ಉತ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಕಿಮಪಿ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಂ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತಃ|

٨ 8 إِذْ كَانَ هُوَ يَحْتَجُّ: «أَنِّي مَا أَخْطَأْتُ بِشَيْءٍ، لَا إِلَى نَامُوسِ ٱلْيَهُودِ وَلَا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ وَلَا إِلَى قَيْصَرَ».

ತತಃ ಪೌಲಃ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಉತ್ತರಮಿದಮ್ ಉದಿತವಾನ್, ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಕೈಸರಸ್ಯ ವಾ ಪ್ರತಿಕೂಲಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನಾಹಂ ಕೃತವಾನ್|

٩ 9 وَلَكِنَّ فَسْتُوسَ إِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يُودِعَ ٱلْيَهُودَ مِنَّةً، أَجَابَ بُولُسَ قَائِلًا: «أَتَشَاءُ أَنْ تَصْعَدَ إِلَى أُورُشَلِيمَ لِتُحَاكَمَ هُنَاكَ لَدَيَّ مِنْ جِهَةِ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ؟».

ಕಿನ್ತು ಫೀಷ್ಟೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನ್ ಸನ್ತುಷ್ಟಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅಭಿಲಷನ್ ಪೌಲಮ್ ಅಭಾಷತ ತ್ವಂ ಕಿಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾಸ್ಮಿನ್ ಅಭಿಯೋಗೇ ಮಮ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ?

١٠ 10 فَقَالَ بُولُسُ: «أَنَا وَاقِفٌ لَدَى كُرْسِيِّ وِلَايَةِ قَيْصَرَ حَيْثُ يَنْبَغِي أَنْ أُحَاكَمَ. أَنَا لَمْ أَظْلِمِ ٱلْيَهُودَ بِشَيْءٍ، كَمَا تَعْلَمُ أَنْتَ أَيْضًا جَيِّدًا.

ತತಃ ಪೌಲ ಉತ್ತರಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯತ್ರ ಮಮ ವಿಚಾರೋ ಭವಿತುಂ ಯೋಗ್ಯಃ ಕೈಸರಸ್ಯ ತತ್ರ ವಿಚಾರಾಸನ ಏವ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೋಸ್ಮಿ; ಅಹಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಕಾಮಪಿ ಹಾನಿಂ ನಾಕಾರ್ಷಮ್ ಇತಿ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥತೋ ವಿಜಾನಾತಿ|

١١ 11 لِأَنِّي إِنْ كُنْتُ آثِمًا، أَوْ صَنَعْتُ شَيْئًا يَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ، فَلَسْتُ أَسْتَعْفِي مِنَ ٱلْمَوْتِ. وَلَكِنْ إِنْ لَمْ يَكُنْ شَيْءٌ مِمَّا يَشْتَكِي عَلَيَّ بِهِ هَؤُلَاءِ، فَلَيْسَ أَحَدٌ يَسْتَطِيعُ أَنْ يُسَلِّمَنِي لَهُمْ. إِلَى قَيْصَرَ أَنَا رَافِعٌ دَعْوَايَ!».

ಕಞ್ಚಿದಪರಾಧಂ ಕಿಞ್ಚನ ವಧಾರ್ಹಂ ಕರ್ಮ್ಮ ವಾ ಯದ್ಯಹಮ್ ಅಕರಿಷ್ಯಂ ತರ್ಹಿ ಪ್ರಾಣಹನನದಣ್ಡಮಪಿ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತೋಽಭವಿಷ್ಯಂ, ಕಿನ್ತು ತೇ ಮಮ ಸಮಪವಾದಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಸ ಯದಿ ಕಲ್ಪಿತಮಾತ್ರೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತೇಷಾಂ ಕರೇಷು ಮಾಂ ಸಮರ್ಪಯಿತುಂ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯಧಿಕಾರೋ ನಾಸ್ತಿ, ಕೈಸರಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಮಮ ವಿಚಾರೋ ಭವತು|

١٢ 12 حِينَئِذٍ تَكَلَّمَ فَسْتُوسُ مَعَ أَرْبَابِ ٱلْمَشُورَةِ، فَأَجَابَ: «إِلَى قَيْصَرَ رَفَعْتَ دَعْوَاكَ. إِلَى قَيْصَرَ تَذْهَبُ!».

ತದಾ ಫೀಷ್ಟೋ ಮನ್ತ್ರಿಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸಂಮನ್ತ್ರ್ಯ ಪೌಲಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಕೈಸರಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಕಿಂ ತವ ವಿಚಾರೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಕೈಸರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗಮಿಷ್ಯಸಿ|

١٣ 13 وَبَعْدَمَا مَضَتْ أَيَّامٌ أَقْبَلَ أَغْرِيبَاسُ ٱلْمَلِكُ وَبَرْنِيكِي إِلَى قَيْصَرِيَّةَ لِيُسَلِّمَا عَلَى فَسْتُوسَ.

ಕಿಯದ್ದಿನೇಭ್ಯಃ ಪರಮ್ ಆಗ್ರಿಪ್ಪರಾಜಾ ಬರ್ಣೀಕೀ ಚ ಫೀಷ್ಟಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಮ್ ಆಗತವನ್ತೌ|

١٤ 14 وَلَمَّا كَانَا يَصْرِفَانِ هُنَاكَ أَيَّامًا كَثِيرَةً، عَرَضَ فَسْتُوسُ عَلَى ٱلْمَلِكِ أَمْرَ بُولُسَ، قَائِلًا: «يُوجَدُ رَجُلٌ تَرَكَهُ فِيلِكْسُ أَسِيرًا،

ತದಾ ತೌ ಬಹುದಿನಾನಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತೌ ತತಃ ಫೀಷ್ಟಸ್ತಂ ರಾಜಾನಂ ಪೌಲಸ್ಯ ಕಥಾಂ ವಿಜ್ಞಾಪ್ಯ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಭತ ಪೌಲನಾಮಾನಮ್ ಏಕಂ ಬನ್ದಿ ಫೀಲಿಕ್ಷೋ ಬದ್ಧಂ ಸಂಸ್ಥಾಪ್ಯ ಗತವಾನ್|

١٥ 15 وَعَرَضَ لِي عَنْهُ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَمَشَايِخُ ٱلْيَهُودِ لَمَّا كُنْتُ فِي أُورُشَلِيمَ طَالِبِينَ حُكْمًا عَلَيْهِ.

ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮಮ ಸ್ಥಿತಿಕಾಲೇ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕಾಶ್ಚ ತಮ್ ಅಪೋದ್ಯ ತಮ್ಪ್ರತಿ ದಣ್ಡಾಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|

١٦ 16 فَأَجَبْتُهُمْ أَنْ لَيْسَ لِلرُّومَانِيِّينَ عَادَةٌ أَنْ يُسَلِّمُوا أَحَدًا لِلْمَوْتِ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ ٱلْمَشْكُوُّ عَلَيْهِ مُواجَهَةً مَعَ ٱلْمُشْتَكِينَ، فَيَحْصُلُ عَلَى فُرْصَةٍ لِلِٱحْتِجَاجِ عَنِ ٱلشَّكْوَى.

ತತೋಹಮ್ ಇತ್ಯುತ್ತರಮ್ ಅವದಂ ಯಾವದ್ ಅಪೋದಿತೋ ಜನಃ ಸ್ವಾಪವಾದಕಾನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಮಿನ್ ಯೋಽಪರಾಧ ಆರೋಪಿತಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರಂ ದಾತುಂ ಸುಯೋಗಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ, ತಾವತ್ಕಾಲಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಪ್ರಾಣನಾಶಾಜ್ಞಾಪನಂ ರೋಮಿಲೋಕಾನಾಂ ರೀತಿ ರ್ನಹಿ|

١٧ 17 فَلَمَّا ٱجْتَمَعُوا إِلَى هُنَا جَلَسْتُ مِنْ دُونِ إِمْهَالٍ فِي ٱلْغَدِ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ، وَأَمَرْتُ أَنْ يُؤْتَى بِٱلرَّجُلِ.

ತತಸ್ತೇಷ್ವತ್ರಾಗತೇಷು ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇಽಹಮ್ ಅವಿಲಮ್ಬಂ ವಿಚಾರಾಸನ ಉಪವಿಶ್ಯ ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಮ್|

١٨ 18 فَلَمَّا وَقَفَ ٱلْمُشْتَكُونَ حَوْلَهُ، لَمْ يَأْتُوا بِعِلَّةٍ وَاحِدَةٍ مِمَّا كُنْتُ أَظُنُّ.

ತದನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾಪವಾದಕಾ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಯಾದೃಶಮ್ ಅಹಂ ಚಿನ್ತಿತವಾನ್ ತಾದೃಶಂ ಕಞ್ಚನ ಮಹಾಪವಾದಂ ನೋತ್ಥಾಪ್ಯ

١٩ 19 لَكِنْ كَانَ لَهُمْ عَلَيْهِ مَسَائِلُ مِنْ جِهَةِ دِيَانَتِهِمْ، وَعَنْ وَاحِدٍ ٱسْمُهُ يَسُوعُ قَدْ مَاتَ، وَكَانَ بُولُسُ يَقُولُ: إِنَّهُ حَيٌّ.

ಸ್ವೇಷಾಂ ಮತೇ ತಥಾ ಪೌಲೋ ಯಂ ಸಜೀವಂ ವದತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಯೀಶುನಾಮನಿ ಮೃತಜನೇ ಚ ತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ಕಥಿತವನ್ತಃ|

٢٠ 20 وَإِذْ كُنْتُ مُرْتَابًا فِي ٱلْمَسْأَلَةِ عَنْ هَذَا قُلْتُ: أَلَعَلَّهُ يَشَاءُ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَيُحَاكَمَ هُنَاكَ مِنْ جِهَةِ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ؟

ತತೋಹಂ ತಾದೃಗ್ವಿಚಾರೇ ಸಂಶಯಾನಃ ಸನ್ ಕಥಿತವಾನ್ ತ್ವಂ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾ ಕಿಂ ತತ್ರ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ?

٢١ 21 وَلَكِنْ لَمَّا رَفَعَ بُولُسُ دَعْوَاهُ لِكَيْ يُحْفَظَ لِفَحْصِ أُوغُسْطُسَ، أَمَرْتُ بِحِفْظِهِ إِلَى أَنْ أُرْسِلَهُ إِلَى قَيْصَرَ».

ತದಾ ಪೌಲೋ ಮಹಾರಾಜಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ, ತಸ್ಮಾದ್ ಯಾವತ್ಕಾಲಂ ತಂ ಕೈಸರಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋಮಿ ತಾವತ್ಕಾಲಂ ತಮತ್ರ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಮ್ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|

٢٢ 22 فَقَالَ أَغْرِيبَاسُ لِفَسْتُوسَ: «كُنْتُ أُرِيدُ أَنَا أَيْضًا أَنْ أَسْمَعَ ٱلرَّجُلَ». فَقَالَ: «غَدًا تَسْمَعُهُ».

ತತ ಆಗ್ರಿಪ್ಪಃ ಫೀಷ್ಟಮ್ ಉಕ್ತವಾನ್, ಅಹಮಪಿ ತಸ್ಯ ಮಾನುಷಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಮ್ ಅಭಿಲಷಾಮಿ| ತದಾ ಫೀಷ್ಟೋ ವ್ಯಾಹರತ್ ಶ್ವಸ್ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ತ್ವಂ ಶ್ರೋಷ್ಯಸಿ|

٢٣ 23 فَفِي ٱلْغَدِ لَمَّا جَاءَ أَغْرِيبَاسُ وَبَرْنِيكِي فِي ٱحْتِفَالٍ عَظِيمٍ، وَدَخَلَا إِلَى دَارِ ٱلِٱسْتِمَاعِ مَعَ ٱلْأُمَرَاءِ وَرِجَالِ ٱلْمَدِينَةِ ٱلْمُقَدَّمِينَ، أَمَرَ فَسْتُوسُ فَأُتِيَ بِبُولُسَ.

ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಆಗ್ರಿಪ್ಪೋ ಬರ್ಣೀಕೀ ಚ ಮಹಾಸಮಾಗಮಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನವಾಹಿನೀಪತಿಭಿ ರ್ನಗರಸ್ಥಪ್ರಧಾನಲೋಕೈಶ್ಚ ಸಹ ಮಿಲಿತ್ವಾ ರಾಜಗೃಹಮಾಗತ್ಯ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೌ ತದಾ ಫೀಷ್ಟಸ್ಯಾಜ್ಞಯಾ ಪೌಲ ಆನೀತೋಽಭವತ್|

٢٤ 24 فَقَالَ فَسْتُوسُ: «أَيُّهَا ٱلْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ وَٱلرِّجَالُ ٱلْحَاضِرُونَ مَعَنَا أَجْمَعُونَ، أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ هَذَا ٱلَّذِي تَوَسَّلَ إِلَيَّ مِنْ جِهَتِهِ كُلُّ جُمْهُورِ ٱلْيَهُودِ فِي أُورُشَلِيمَ وَهُنَا، صَارِخِينَ أَنَّهُ لَا يَنْبَغِي أَنْ يَعِيشَ بَعْدُ.

ತದಾ ಫೀಷ್ಟಃ ಕಥಿತವಾನ್ ಹೇ ರಾಜನ್ ಆಗ್ರಿಪ್ಪ ಹೇ ಉಪಸ್ಥಿತಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಸಮೂಹೋ ಯಸ್ಮಿನ್ ಮಾನುಷೇ ಮಮ ಸಮೀಪೇ ನಿವೇದನಂ ಕೃತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಪುನರಲ್ಪಕಾಲಮಪಿ ತಸ್ಯ ಜೀವನಂ ನೋಚಿತಂ ತಮೇತಂ ಮಾನುಷಂ ಪಶ್ಯತ|

٢٥ 25 وَأَمَّا أَنَا فَلَمَّا وَجَدْتُ أَنَّهُ لَمْ يَفْعَلْ شَيْئًا يَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ، وَهُوَ قَدْ رَفَعَ دَعْوَاهُ إِلَى أُوغُسْطُسَ، عَزَمْتُ أَنْ أُرْسِلَهُ.

ಕಿನ್ತ್ವೇಷ ಜನಃ ಪ್ರಾಣನಾಶರ್ಹಂ ಕಿಮಪಿ ಕರ್ಮ್ಮ ನ ಕೃತವಾನ್ ಇತ್ಯಜಾನಾಂ ತಥಾಪಿ ಸ ಮಹಾರಾಜಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ವಿಚಾರಿತೋ ಭವಿತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ತಂ ಪ್ರೇಷಯಿತುಂ ಮತಿಮಕರವಮ್|

٢٦ 26 وَلَيْسَ لِي شَيْءٌ يَقِينٌ مِنْ جِهَتِهِ لِأَكْتُبَ إِلَى ٱلسَّيِّدِ. لِذَلِكَ أَتَيْتُ بِهِ لَدَيْكُمْ، وَلَا سِيَّمَا لَدَيْكَ أَيُّهَا ٱلْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ، حَتَّى إِذَا صَارَ ٱلْفَحْصُ يَكُونُ لِي شَيْءٌ لِأَكْتُبَ.

ಕಿನ್ತು ಶ್ರೀಯುಕ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕಿಂ ಲೇಖನೀಯಮ್ ಇತ್ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿನ್ ನಿರ್ಣಯಸ್ಯ ನ ಜಾತತ್ವಾದ್ ಏತಸ್ಯ ವಿಚಾರೇ ಸತಿ ಯಥಾಹಂ ಲೇಖಿತುಂ ಕಿಞ್ಚನ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ ತದರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮಕ್ಷಂ ವಿಶೇಷತೋ ಹೇ ಆಗ್ರಿಪ್ಪರಾಜ ಭವತಃ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಏತಮ್ ಆನಯೇ|

٢٧ 27 لِأَنِّي أَرَى حَمَاقَةً أَنْ أُرْسِلَ أَسِيرًا وَلَا أُشِيرَ إِلَى ٱلدَّعَاوِي ٱلَّتِي عَلَيْهِ».

ಯತೋ ಬನ್ದಿಪ್ರೇಷಣಸಮಯೇ ತಸ್ಯಾಭಿಯೋಗಸ್ಯ ಕಿಞ್ಚಿದಲೇಖನಮ್ ಅಹಮ್ ಅಯುಕ್ತಂ ಜಾನಾಮಿ|