أعمال 21
| وَلَمَّا ٱنْفَصَلْنَا عَنْهُمْ أَقْلَعْنَا وَجِئْنَا مُتَوَجِّهِينَ بِٱلِٱسْتِقَامَةِ إِلَى كُوسَ، وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلتَّالِي إِلَى رُودُسَ، وَمِنْ هُنَاكَ إِلَى بَاتَرَا. | ١ 1 |
ତୈ ର୍ୱିସୃଷ୍ଟାଃ ସନ୍ତୋ ୱଯଂ ପୋତଂ ବାହଯିତ୍ୱା ଋଜୁମାର୍ଗେଣ କୋଷମ୍ ଉପଦ୍ୱୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ପରେଽହନି ରୋଦିଯୋପଦ୍ୱୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛାମ ତତସ୍ତସ୍ମାତ୍ ପାତାରାଯାମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ|
| فَإِذْ وَجَدْنَا سَفِينَةً عَابِرَةً إِلَى فِينِيقِيَةَ صَعِدْنَا إِلَيْهَا وَأَقْلَعْنَا. | ٢ 2 |
ତତ୍ର ଫୈନୀକିଯାଦେଶଗାମିନମ୍ ପୋତମେକଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମାରୁହ୍ୟ ଗତୱନ୍ତଃ|
| ثُمَّ ٱطَّلَعْنَا عَلَى قُبْرُسَ، وَتَرَكْنَاهَا يَسْرَةً وَسَافَرْنَا إِلَى سُورِيَّةَ، وَأَقْبَلْنَا إِلَى صُورَ، لِأَنَّ هُنَاكَ كَانَتِ ٱلسَّفِينَةُ تَضَعُ وَسْقَهَا. | ٣ 3 |
କୁପ୍ରୋପଦ୍ୱୀପଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତଂ ସୱ୍ୟଦିଶି ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ସୁରିଯାଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ପୋତସ୍ଥଦ୍ରୱ୍ୟାଣ୍ୟୱରୋହଯିତୁଂ ସୋରନଗରେ ଲାଗିତୱନ୍ତଃ|
| وَإِذْ وَجَدْنَا ٱلتَّلَامِيذَ مَكَثْنَا هُنَاكَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ. وَكَانُوا يَقُولُونَ لِبُولُسَ بِٱلرُّوحِ أَنْ لَا يَصْعَدَ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ٤ 4 |
ତତ୍ର ଶିଷ୍ୟଗଣସ୍ୟ ସାକ୍ଷାତ୍କରଣାଯ ୱଯଂ ତତ୍ର ସପ୍ତଦିନାନି ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ ପଶ୍ଚାତ୍ତେ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପୌଲଂ ୱ୍ୟାହରନ୍ ତ୍ୱଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ମା ଗମଃ|
| وَلَكِنْ لَمَّا ٱسْتَكْمَلْنَا ٱلْأَيَّامَ خَرَجْنَا ذَاهِبِينَ، وَهُمْ جَمِيعًا يُشَيِّعُونَنَا، مَعَ ٱلنِّسَاءِ وَٱلْأَوْلَادِ إِلَى خَارِجِ ٱلْمَدِينَةِ. فَجَثَوْنَا عَلَى رُكَبِنَا عَلَى ٱلشَّاطِئِ وَصَلَّيْنَا. | ٥ 5 |
ତତସ୍ତେଷୁ ସପ୍ତସୁ ଦିନେଷୁ ଯାପିତେଷୁ ସତ୍ସୁ ୱଯଂ ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ନିଜୱର୍ତ୍ମନା ଗତୱନ୍ତଃ, ତସ୍ମାତ୍ ତେ ସବାଲୱୃଦ୍ଧୱନିତା ଅସ୍ମାଭିଃ ସହ ନଗରସ୍ୟ ପରିସରପର୍ୟ୍ୟନ୍ତମ୍ ଆଗତାଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ୱଯଂ ଜଲଧିତଟେ ଜାନୁପାତଂ ପ୍ରାର୍ଥଯାମହି|
| وَلَمَّا وَدَّعْنَا بَعْضُنَا بَعْضًا صَعِدْنَا إِلَى ٱلسَّفِينَةِ. وَأَمَّا هُمْ فَرَجَعُوا إِلَى خَاصَّتِهِمْ. | ٦ 6 |
ତତଃ ପରସ୍ପରଂ ୱିସୃଷ୍ଟାଃ ସନ୍ତୋ ୱଯଂ ପୋତଂ ଗତାସ୍ତେ ତୁ ସ୍ୱସ୍ୱଗୃହଂ ପ୍ରତ୍ୟାଗତୱନ୍ତଃ|
| وَلَمَّا أَكْمَلْنَا ٱلسَّفَرَ فِي ٱلْبَحْرِ مِنْ صُورَ، أَقْبَلْنَا إِلَى بُتُولِمَايِسَ، فَسَلَّمْنَا عَلَى ٱلْإِخْوَةِ وَمَكَثْنَا عِنْدَهُمْ يَوْمًا وَاحِدًا. | ٧ 7 |
ୱଯଂ ସୋରନଗରାତ୍ ନାୱା ପ୍ରସ୍ଥାଯ ତଲିମାଯିନଗରମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ ତତ୍ରାସ୍ମାକଂ ସମୁଦ୍ରୀଯମାର୍ଗସ୍ୟାନ୍ତୋଽଭୱତ୍ ତତ୍ର ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ନମସ୍କୃତ୍ୟ ଦିନମେକଂ ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉଷତୱନ୍ତଃ|
| ثُمَّ خَرَجْنَا فِي ٱلْغَدِ نَحْنُ رُفَقَاءَ بُولُسَ وَجِئْنَا إِلَى قَيْصَرِيَّةَ، فَدَخَلْنَا بَيْتَ فِيلُبُّسَ ٱلْمُبَشِّرِ، إِذْ كَانَ وَاحِدًا مِنَ ٱلسَّبْعَةِ وَأَقَمْنَا عِنْدَهُ. | ٨ 8 |
ପରେ ଽହନି ପୌଲସ୍ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନୋ ୱଯଞ୍ଚ ପ୍ରତିଷ୍ଠମାନାଃ କୈସରିଯାନଗରମ୍ ଆଗତ୍ୟ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରକାନାଂ ସପ୍ତଜନାନାଂ ଫିଲିପନାମ୍ନ ଏକସ୍ୟ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟାୱତିଷ୍ଠାମ|
| وَكَانَ لِهَذَا أَرْبَعُ بَنَاتٍ عَذَارَى كُنَّ يَتَنَبَّأْنَ. | ٩ 9 |
ତସ୍ୟ ଚତସ୍ରୋ ଦୁହିତରୋଽନୂଢା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନ୍ୟ ଆସନ୍|
| وَبَيْنَمَا نَحْنُ مُقِيمُونَ أَيَّامًا كَثِيرَةً، ٱنْحَدَرَ مِنَ ٱلْيَهُودِيَّةِ نَبِيٌّ ٱسْمُهُ أَغَابُوسُ. | ١٠ 10 |
ତତ୍ରାସ୍ମାସୁ ବହୁଦିନାନି ପ୍ରୋଷିତେଷୁ ଯିହୂଦୀଯଦେଶାଦ୍ ଆଗତ୍ୟାଗାବନାମା ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ସମୁପସ୍ଥିତୱାନ୍|
| فَجَاءَ إِلَيْنَا، وَأَخَذَ مِنْطَقَةَ بُولُسَ، وَرَبَطَ يَدَيْ نَفْسِهِ وَرِجْلَيْهِ وَقَالَ: «هَذَا يَقُولُهُ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ: ٱلرَّجُلُ ٱلَّذِي لَهُ هَذِهِ ٱلْمِنْطَقَةُ، هَكَذَا سَيَرْبُطُهُ ٱلْيَهُودُ فِي أُورُشَلِيمَ وَيُسَلِّمُونَهُ إِلَى أَيْدِي ٱلْأُمَمِ». | ١١ 11 |
ସୋସ୍ମାକଂ ସମୀପମେତ୍ୟ ପୌଲସ୍ୟ କଟିବନ୍ଧନଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ନିଜହସ୍ତାପାଦାନ୍ ବଦ୍ଧ୍ୱା ଭାଷିତୱାନ୍ ଯସ୍ୟେଦଂ କଟିବନ୍ଧନଂ ତଂ ଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଯିରୂଶାଲମନଗର ଇତ୍ଥଂ ବଦ୍ଧ୍ୱା ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା କଥଯତି|
| فَلَمَّا سَمِعْنَا هَذَا طَلَبْنَا إِلَيْهِ نَحْنُ وَٱلَّذِينَ مِنَ ٱلْمَكَانِ أَنْ لَا يَصْعَدَ إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ١٢ 12 |
ଏତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ୱଯଂ ତନ୍ନଗରୱାସିନୋ ଭ୍ରାତରଶ୍ଚ ଯିରୂଶାଲମଂ ନ ଯାତୁଂ ପୌଲଂ ୱ୍ୟନଯାମହି;
| فَأَجَابَ بُولُسُ: «مَاذَا تَفْعَلُونَ؟ تَبْكُونَ وَتَكْسِرُونَ قَلْبِي، لِأَنِّي مُسْتَعِدٌّ لَيْسَ أَنْ أُرْبَطَ فَقَطْ، بَلْ أَنْ أَمُوتَ أَيْضًا فِي أُورُشَلِيمَ لِأَجْلِ ٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ». | ١٣ 13 |
କିନ୍ତୁ ସ ପ୍ରତ୍ୟାୱାଦୀତ୍, ଯୂଯଂ କିଂ କୁରୁଥ? କିଂ କ୍ରନ୍ଦନେନ ମମାନ୍ତଃକରଣଂ ୱିଦୀର୍ଣଂ କରିଷ୍ୟଥ? ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନୋ ନିମିତ୍ତଂ ଯିରୂଶାଲମି ବଦ୍ଧୋ ଭୱିତୁଂ କେୱଲ ତନ୍ନ ପ୍ରାଣାନ୍ ଦାତୁମପି ସସଜ୍ଜୋସ୍ମି|
| وَلَمَّا لَمْ يُقْنَعْ سَكَتْنَا قَائِلِينَ: «لِتَكُنْ مَشِيئَةُ ٱلرَّبِّ». | ١٤ 14 |
ତେନାସ୍ମାକଂ କଥାଯାମ୍ ଅଗୃହୀତାଯାମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯଥେଚ୍ଛା ତଥୈୱ ଭୱତ୍ୱିତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ୱଯଂ ନିରସ୍ୟାମ|
| وَبَعْدَ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ تَأَهَّبْنَا وَصَعِدْنَا إِلَى أُورُشَلِيمَ. | ١٥ 15 |
ପରେଽହନି ପାଥେଯଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ଗୃହୀତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ|
| وَجَاءَ أَيْضًا مَعَنَا مِنْ قَيْصَرِيَّةَ أُنَاسٌ مِنَ ٱلتَّلَامِيذِ ذَاهِبِينَ بِنَا إِلَى مَنَاسُونَ، وَهُوَ رَجُلٌ قُبْرُسِيٌّ، تِلْمِيذٌ قَدِيمٌ، لِنَنْزِلَ عِنْدَهُ. | ١٦ 16 |
ତତଃ କୈସରିଯାନଗରନିୱାସିନଃ କତିପଯାଃ ଶିଷ୍ୟା ଅସ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଇତ୍ୱା କୃପ୍ରୀଯେନ ମ୍ନାସନ୍ନାମ୍ନା ଯେନ ପ୍ରାଚୀନଶିଷ୍ୟେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ୱସ୍ତୱ୍ୟଂ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ନୀତୱନ୍ତଃ|
| وَلَمَّا وَصَلْنَا إِلَى أُورُشَلِيمَ قَبِلَنَا ٱلْإِخْوَةُ بِفَرَحٍ. | ١٧ 17 |
ଅସ୍ମାସୁ ଯିରୂଶାଲମ୍ୟୁପସ୍ଥିତେଷୁ ତତ୍ରସ୍ଥଭ୍ରାତୃଗଣୋଽସ୍ମାନ୍ ଆହ୍ଲାଦେନ ଗୃହୀତୱାନ୍|
| وَفِي ٱلْغَدِ دَخَلَ بُولُسُ مَعَنَا إِلَى يَعْقُوبَ، وَحَضَرَ جَمِيعُ ٱلْمَشَايِخِ. | ١٨ 18 |
ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ପୌଲେଽସ୍ମାଭିଃ ସହ ଯାକୂବୋ ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟେ ଲୋକପ୍ରାଚୀନାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତତ୍ର ପରିଷଦି ସଂସ୍ଥିତାଃ|
| فَبَعْدَ مَا سَلَّمَ عَلَيْهِمْ طَفِقَ يُحَدِّثُهُمْ شَيْئًا فَشَيْئًا بِكُلِّ مَا فَعَلَهُ ٱللهُ بَيْنَ ٱلْأُمَمِ بِوَاسِطَةِ خِدْمَتِهِ. | ١٩ 19 |
ଅନନ୍ତରଂ ସ ତାନ୍ ନତ୍ୱା ସ୍ୱୀଯପ୍ରଚାରଣେନ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନ୍ ପ୍ରତୀଶ୍ୱରୋ ଯାନି କର୍ମ୍ମାଣି ସାଧିତୱାନ୍ ତଦୀଯାଂ କଥାମ୍ ଅନୁକ୍ରମାତ୍ କଥିତୱାନ୍|
| فَلَمَّا سَمِعُوا كَانُوا يُمَجِّدُونَ ٱلرَّبَّ. وَقَالُوا لَهُ: «أَنْتَ تَرَى أَيُّهَا ٱلْأَخُ كَمْ يُوجَدُ رَبْوَةً مِنَ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ آمَنُوا، وَهُمْ جَمِيعًا غَيُورُونَ لِلنَّامُوسِ. | ٢٠ 20 |
ଇତି ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ପ୍ରଭୁଂ ଧନ୍ୟଂ ପ୍ରୋଚ୍ୟ ୱାକ୍ୟମିଦମ୍ ଅଭାଷନ୍ତ, ହେ ଭ୍ରାତ ର୍ୟିହୂଦୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ବହୁସହସ୍ରାଣି ଲୋକା ୱିଶ୍ୱାସିନ ଆସତେ କିନ୍ତୁ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାମତାଚାରିଣ ଏତତ୍ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଂ ପଶ୍ୟସି|
| وَقَدْ أُخْبِرُوا عَنْكَ أَنَّكَ تُعَلِّمُ جَمِيعَ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ بَيْنَ ٱلْأُمَمِ ٱلِٱرْتِدَادَ عَنْ مُوسَى، قَائِلًا: أَنْ لَا يَخْتِنُوا أَوْلَادَهُمْ وَلَا يَسْلُكُوا حَسَبَ ٱلْعَوَائِدِ. | ٢١ 21 |
ଶିଶୂନାଂ ତ୍ୱକ୍ଛେଦନାଦ୍ୟାଚରଣଂ ପ୍ରତିଷିଧ୍ୟ ତ୍ୱଂ ଭିନ୍ନଦେଶନିୱାସିନୋ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନ୍ ମୂସାୱାକ୍ୟମ୍ ଅଶ୍ରଦ୍ଧାତୁମ୍ ଉପଦିଶସୀତି ତୈଃ ଶ୍ରୁତମସ୍ତି|
| فَإِذًا مَاذَا يَكُونُ؟ لَا بُدَّ عَلَى كُلِّ حَالٍ أَنْ يَجْتَمِعَ ٱلْجُمْهُورُ، لِأَنَّهُمْ سَيَسْمَعُونَ أَنَّكَ قَدْ جِئْتَ. | ٢٢ 22 |
ତ୍ୱମତ୍ରାଗତୋସୀତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ସମାକର୍ଣ୍ୟ ଜନନିୱହୋ ମିଲିତ୍ୱାୱଶ୍ୟମେୱାଗମିଷ୍ୟତି; ଅତଏୱ କିଂ କରଣୀଯମ୍? ଅତ୍ର ୱଯଂ ମନ୍ତ୍ରଯିତ୍ୱା ସମୁପାଯଂ ତ୍ୱାଂ ୱଦାମସ୍ତଂ ତ୍ୱମାଚର|
| فَٱفْعَلْ هَذَا ٱلَّذِي نَقُولُ لَكَ: عِنْدَنَا أَرْبَعَةُ رِجَالٍ عَلَيْهِمْ نَذْرٌ. | ٢٣ 23 |
ୱ୍ରତଂ କର୍ତ୍ତୁଂ କୃତସଙ୍କଲ୍ପା ଯେଽସ୍ମାଂକ ଚତ୍ୱାରୋ ମାନୱାଃ ସନ୍ତି
| خُذْ هَؤُلَاءِ وَتَطهَّرْ مَعَهُمْ وَأَنْفِقْ عَلَيْهِمْ لِيَحْلِقُوا رُؤُوسَهُمْ، فَيَعْلَمَ ٱلْجَمِيعُ أَنْ لَيْسَ شَيْءٌ مِمَّا أُخْبِرُوا عَنْكَ، بَلْ تَسْلُكُ أَنْتَ أَيْضًا حَافِظًا لِلنَّامُوسِ. | ٢٤ 24 |
ତାନ୍ ଗୃହୀତ୍ୱା ତୈଃ ସହିତଃ ସ୍ୱଂ ଶୁଚିଂ କୁରୁ ତଥା ତେଷାଂ ଶିରୋମୁଣ୍ଡନେ ଯୋ ୱ୍ୟଯୋ ଭୱତି ତଂ ତ୍ୱଂ ଦେହି| ତଥା କୃତେ ତ୍ୱଦୀଯାଚାରେ ଯା ଜନଶ୍ରୁତି ର୍ଜାଯତେ ସାଲୀକା କିନ୍ତୁ ତ୍ୱଂ ୱିଧିଂ ପାଲଯନ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନୁସାରେଣେୱାଚରସୀତି ତେ ଭୋତ୍ସନ୍ତେ|
| وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ ٱلَّذِينَ آمَنُوا مِنَ ٱلْأُمَمِ، فَأَرْسَلْنَا نَحْنُ إِلَيْهِمْ وَحَكَمْنَا أَنْ لَا يَحْفَظُوا شَيْئًا مِثْلَ ذَلِكَ، سِوَى أَنْ يُحَافِظُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ مِمَّا ذُبِحَ لِلْأَصْنَامِ، وَمِنَ ٱلدَّمِ، وَٱلْمَخْنُوقِ، وَٱلزِّنَا». | ٢٥ 25 |
ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ୱିଶ୍ୱାସିଲୋକାନାଂ ନିକଟେ ୱଯଂ ପତ୍ରଂ ଲିଖିତ୍ୱେତ୍ଥଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱନ୍ତଃ, ଦେୱପ୍ରସାଦଭୋଜନଂ ରକ୍ତଂ ଗଲପୀଡନମାରିତପ୍ରାଣିଭୋଜନଂ ୱ୍ୟଭିଚାରଶ୍ଚୈତେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱରକ୍ଷଣୱ୍ୟତିରେକେଣ ତେଷାମନ୍ୟୱିଧିପାଲନଂ କରଣୀଯଂ ନ|
| حِينَئِذٍ أَخَذَ بُولُسُ ٱلرِّجَالَ فِي ٱلْغَدِ، وَتَطَهَّرَ مَعَهُمْ وَدَخَلَ ٱلْهَيْكَلَ، مُخْبِرًا بِكَمَالِ أَيَّامِ ٱلتَّطْهِيرِ، إِلَى أَنْ يُقَرَّبَ عَنْ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمُ ٱلْقُرْبَانُ. | ٢٦ 26 |
ତତଃ ପୌଲସ୍ତାନ୍ ମାନୁଷାନାଦାଯ ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ତୈଃ ସହ ଶୁଚି ର୍ଭୂତ୍ୱା ମନ୍ଦିରଂ ଗତ୍ୱା ଶୌଚକର୍ମ୍ମଣୋ ଦିନେଷୁ ସମ୍ପୂର୍ଣେଷୁ ତେଷାମ୍ ଏକୈକାର୍ଥଂ ନୈୱେଦ୍ୟାଦ୍ୟୁତ୍ସର୍ଗୋ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍|
| وَلَمَّا قَارَبَتِ ٱلْأَيَّامُ ٱلسَّبْعَةُ أَنْ تَتِمَّ، رَآهُ ٱلْيَهُودُ ٱلَّذِينَ مِنْ أَسِيَّا فِي ٱلْهَيْكَلِ، فَأَهَاجُوا كُلَّ ٱلْجَمْعِ وَأَلْقَوْا عَلَيْهِ ٱلْأَيَادِيَ | ٢٧ 27 |
ତେଷୁ ସପ୍ତସୁ ଦିନେଷୁ ସମାପ୍ତକଲ୍ପେଷୁ ଆଶିଯାଦେଶନିୱାସିନୋ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଂ ମଧ୍ୟେମନ୍ଦିରଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଜନନିୱହସ୍ୟ ମନଃସୁ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଜନଯିତ୍ୱା ତଂ ଧୃତ୍ୱା
| صَارِخِينَ: «يَا أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِسْرَائِيلِيُّونَ، أَعِينُوا! هَذَا هُوَ ٱلرَّجُلُ ٱلَّذِي يُعَلِّمُ ٱلْجَمِيعَ فِي كُلِّ مَكَانٍ ضِدًّا لِلشَّعْبِ وَٱلنَّامُوسِ وَهَذَا ٱلْمَوْضِعِ، حَتَّى أَدْخَلَ يُونَانِيِّينَ أَيْضًا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ وَدَنَّسَ هَذَا ٱلْمَوْضِعَ ٱلْمُقَدَّسَ». | ٢٨ 28 |
ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ ପ୍ରାୱୋଚନ୍, ହେ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ସାହାଯ୍ୟଂ କୁରୁତ| ଯୋ ମନୁଜ ଏତେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ମୂସାୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ଏତସ୍ୟ ସ୍ଥାନସ୍ୟାପି ୱିପରୀତଂ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଶିକ୍ଷଯତି ସ ଏଷଃ; ୱିଶେଷତଃ ସ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ମନ୍ଦିରମ୍ ଆନୀଯ ପୱିତ୍ରସ୍ଥାନମେତଦ୍ ଅପୱିତ୍ରମକରୋତ୍|
| لِأَنَّهُمْ كَانُوا قَدْ رَأَوْا مَعَهُ فِي ٱلْمَدِينَةِ تُرُوفِيمُسَ ٱلْأَفَسُسِيَّ، فَكَانُوا يَظُنُّونَ أَنَّ بُولُسَ أَدْخَلَهُ إِلَى ٱلْهَيْكَلِ. | ٢٩ 29 |
ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତେ ମଧ୍ୟେନଗରମ୍ ଇଫିଷନଗରୀଯଂ ତ୍ରଫିମଂ ପୌଲେନ ସହିତଂ ଦୃଷ୍ଟୱନ୍ତ ଏତସ୍ମାତ୍ ପୌଲସ୍ତଂ ମନ୍ଦିରମଧ୍ୟମ୍ ଆନଯଦ୍ ଇତ୍ୟନ୍ୱମିମତ|
| فَهَاجَتِ ٱلْمَدِينَةُ كُلُّهَا، وَتَرَاكَضَ ٱلشَّعْبُ وَأَمْسَكُوا بُولُسَ وَجَرُّوهُ خَارِجَ ٱلْهَيْكَلِ. وَلِلْوَقْتِ أُغْلِقَتِ ٱلْأَبْوَابُ. | ٣٠ 30 |
ଅତଏୱ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ନଗରେ କଲହୋତ୍ପନ୍ନତ୍ୱାତ୍ ଧାୱନ୍ତୋ ଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ପୌଲଂ ଧୃତ୍ୱା ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ବହିରାକୃଷ୍ୟାନଯନ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ଦ୍ୱାରାଣି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଚ ରୁଦ୍ଧାନି|
| وَبَيْنَمَا هُمْ يَطْلُبُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ، نَمَا خَبَرٌ إِلَى أَمِيرِ ٱلْكَتِيبَةِ أَنَّ أُورُشَلِيمَ كُلَّهَا قَدِ ٱضْطَرَبَتْ. | ٣١ 31 |
ତେଷୁ ତଂ ହନ୍ତୁମୁଦ୍ୟତେଷୁ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ମହାନୁପଦ୍ରୱୋ ଜାତ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାଯାଂ ସହସ୍ରସେନାପତେଃ କର୍ଣଗୋଚରୀଭୂତାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ସ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସୈନ୍ୟାନି ସେନାପତିଗଣଞ୍ଚ ଗୃହୀତ୍ୱା ଜୱେନାଗତୱାନ୍|
| فَلِلْوَقْتِ أَخَذَ عَسْكَرًا وَقُوَّادَ مِئَاتٍ وَرَكَضَ إِلَيْهِمْ. فَلَمَّا رأَوْا ٱلْأَمِيرَ وَٱلْعَسْكَرَ كَفُّوا عَنْ ضَرْبِ بُولُسَ. | ٣٢ 32 |
ତତୋ ଲୋକାଃ ସେନାଗଣେନ ସହ ସହସ୍ରସେନାପତିମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ପୌଲତାଡନାତୋ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତନ୍ତ|
| حِينَئِذٍ ٱقْتَرَبَ ٱلْأَمِيرُ وَأَمْسَكَهُ، وَأَمَرَ أَنْ يُقَيَّدَ بِسِلْسِلَتَيْنِ، وَطَفِقَ يَسْتَخْبِرُ: تُرَى مَنْ يَكُونُ؟ وَمَاذَا فَعَلَ؟ | ٣٣ 33 |
ସ ସହସ୍ରସେନାପତିଃ ସନ୍ନିଧାୱାଗମ୍ୟ ପୌଲଂ ଧୃତ୍ୱା ଶୃଙ୍ଖଲଦ୍ୱଯେନ ବଦ୍ଧମ୍ ଆଦିଶ୍ୟ ତାନ୍ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଏଷ କଃ? କିଂ କର୍ମ୍ମ ଚାଯଂ କୃତୱାନ୍?
| وَكَانَ ٱلْبَعْضُ يَصْرُخُونَ بِشَيْءٍ وَٱلْبَعْضُ بِشَيْءٍ آخَرَ فِي ٱلْجَمْعِ. وَلَمَّا لَمْ يَقْدِرْ أَنْ يَعْلَمَ ٱلْيَقِينَ لِسَبَبِ ٱلشَّغَبِ، أَمَرَ أَنْ يُذْهَبَ بِهِ إِلَى ٱلْمُعَسْكَرِ. | ٣٤ 34 |
ତତୋ ଜନସମୂହସ୍ୟ କଶ୍ଚିଦ୍ ଏକପ୍ରକାରଂ କଶ୍ଚିଦ୍ ଅନ୍ୟପ୍ରକାରଂ ୱାକ୍ୟମ୍ ଅରୌତ୍ ସ ତତ୍ର ସତ୍ୟଂ ଜ୍ଞାତୁମ୍ କଲହକାରଣାଦ୍ ଅଶକ୍ତଃ ସନ୍ ତଂ ଦୁର୍ଗଂ ନେତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍|
| وَلَمَّا صَارَ عَلَى ٱلدَّرَجِ ٱتَّفَقَ أَنَّ ٱلْعَسْكَرَ حَمَلَهُ بِسَبَبِ عُنْفِ ٱلْجَمْعِ، | ٣٥ 35 |
ତେଷୁ ସୋପାନସ୍ୟୋପରି ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ଲୋକାନାଂ ସାହସକାରଣାତ୍ ସେନାଗଣଃ ପୌଲମୁତ୍ତୋଲ୍ୟ ନୀତୱାନ୍|
| لِأَنَّ جُمْهُورَ ٱلشَّعْبِ كَانُوا يَتْبَعُونَهُ صَارِخِينَ: «خُذْهُ!». | ٣٦ 36 |
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ ପଶ୍ଚାଦ୍ଗାମିନଃ ସନ୍ତ ଏନଂ ଦୁରୀକୁରୁତେତି ୱାକ୍ୟମ୍ ଉଚ୍ଚୈରୱଦନ୍|
| وَإِذْ قَارَبَ بُولُسُ أَنْ يَدْخُلَ ٱلْمُعَسْكَرَ قَالَ لِلْأَمِيرِ: «أَيَجُوزُ لِي أَنْ أَقُولَ لَكَ شَيْئًا؟» فَقَالَ: «أَتَعْرِفُ ٱلْيُونَانِيَّةَ؟ | ٣٧ 37 |
ପୌଲସ୍ୟ ଦୁର୍ଗାନଯନସମଯେ ସ ତସ୍ମୈ ସହସ୍ରସେନାପତଯେ କଥିତୱାନ୍, ଭୱତଃ ପୁରସ୍ତାତ୍ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ କିମ୍ ଅନୁମନ୍ୟତେ? ସ ତମପୃଚ୍ଛତ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ଯୂନାନୀଯାଂ ଭାଷାଂ ଜାନାସି?
| أَفَلَسْتَ أَنْتَ ٱلْمِصْرِيَّ ٱلَّذِي صَنَعَ قَبْلَ هَذِهِ ٱلْأَيَّامِ فِتْنَةً، وَأَخْرَجَ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ أَرْبَعَةَ ٱلْآلَافِ ٱلرَّجُلِ مِنَ ٱلْقَتَلَةِ؟». | ٣٨ 38 |
ଯୋ ମିସରୀଯୋ ଜନଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ୱିରୋଧଂ କୃତ୍ୱା ଚତ୍ୱାରି ସହସ୍ରାଣି ଘାତକାନ୍ ସଙ୍ଗିନଃ କୃତ୍ୱା ୱିପିନଂ ଗତୱାନ୍ ତ୍ୱଂ କିଂ ସଏୱ ନ ଭୱସି?
| فَقَالَ بُولُسُ: «أَنَا رَجُلٌ يَهُودِيٌّ طَرْسُوسِيٌّ، مِنْ أَهْلِ مَدِينَةٍ غَيْرِ دَنِيَّةٍ مِنْ كِيلِيكِيَّةَ. وَأَلْتَمِسُ مِنْكَ أَنْ تَأْذَنَ لِي أَنْ أُكَلِّمَ ٱلشَّعْبَ». | ٣٩ 39 |
ତଦା ପୌଲୋଽକଥଯତ୍ ଅହଂ କିଲିକିଯାଦେଶସ୍ୟ ତାର୍ଷନଗରୀଯୋ ଯିହୂଦୀଯୋ, ନାହଂ ସାମାନ୍ୟନଗରୀଯୋ ମାନୱଃ; ଅତଏୱ ୱିନଯେଽହଂ ଲାକାନାଂ ସମକ୍ଷଂ କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ମାମନୁଜାନୀଷ୍ୱ|
| فَلَمَّا أَذِنَ لَهُ، وَقَفَ بُولُسُ عَلَى ٱلدَّرَجِ وَأَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى ٱلشَّعْبِ، فَصَارَ سُكُوتٌ عَظِيمٌ. فَنَادَى بِٱللُّغَةِ ٱلْعِبْرَانِيَّةِ قَائِلًا: | ٤٠ 40 |
ତେନାନୁଜ୍ଞାତଃ ପୌଲଃ ସୋପାନୋପରି ତିଷ୍ଠନ୍ ହସ୍ତେନେଙ୍ଗିତଂ କୃତୱାନ୍, ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ସୁସ୍ଥିରା ଅଭୱନ୍| ତଦା ପୌଲ ଇବ୍ରୀଯଭାଷଯା କଥଯିତୁମ୍ ଆରଭତ,
