أعمال 19
| فَحَدَثَ فِيمَا كَانَ أَبُلُّوسُ فِي كُورِنْثُوسَ، أَنَّ بُولُسَ بَعْدَ مَا ٱجْتَازَ فِي ٱلنَّوَاحِي ٱلْعَالِيَةِ جَاءَ إِلَى أَفَسُسَ. فَإِذْ وَجَدَ تَلَامِيذَ | ١ 1 |
କରିନ୍ଥନଗର ଆପଲ୍ଲସଃ ସ୍ଥିତିକାଲେ ପୌଲ ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶୈରାଗଚ୍ଛନ୍ ଇଫିଷନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍| ତତ୍ର କତିପଯଶିଷ୍ୟାନ୍ ସାକ୍ଷତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟ ତାନ୍ ଅପୃଚ୍ଛତ୍,
| قَالَ لَهُمْ: «هَلْ قَبِلْتُمُ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ لَمَّا آمَنْتُمْ؟». قَالُوا لَهُ: «وَلَا سَمِعْنَا أَنَّهُ يُوجَدُ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ». | ٢ 2 |
ଯୂଯଂ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ପୱିତ୍ରମାତ୍ମାନଂ ପ୍ରାପ୍ତା ନ ୱା? ତତସ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ଦୀଯତେ ଇତ୍ୟସ୍ମାଭିଃ ଶ୍ରୁତମପି ନହି|
| فَقَالَ لَهُمْ: «فَبِمَاذَا ٱعْتَمَدْتُمْ؟». فَقَالُوا: «بِمَعْمُودِيَّةِ يُوحَنَّا». | ٣ 3 |
ତଦା ସାଽୱଦତ୍ ତର୍ହି ଯୂଯଂ କେନ ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱତ? ତେଽକଥଯନ୍ ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜନେନ|
| فَقَالَ بُولُسُ: «إِنَّ يُوحَنَّا عَمَّدَ بِمَعْمُودِيَّةِ ٱلتَّوْبَةِ، قَائِلًا لِلشَّعْبِ أَنْ يُؤْمِنُوا بِالَّذِي يَأْتِي بَعْدَهُ، أَيْ بِٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ». | ٤ 4 |
ତଦା ପୌଲ ଉକ୍ତୱାନ୍ ଇତଃ ପରଂ ଯ ଉପସ୍ଥାସ୍ୟତି ତସ୍ମିନ୍ ଅର୍ଥତ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ୱିଶ୍ୱସିତୱ୍ୟମିତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ଯୋହନ୍ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତନସୂଚକେନ ମଜ୍ଜନେନ ଜଲେ ଲୋକାନ୍ ଅମଜ୍ଜଯତ୍|
| فَلَمَّا سَمِعُوا ٱعْتَمَدُوا بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ. | ٥ 5 |
ତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନା ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍|
| وَلَمَّا وَضَعَ بُولُسُ يَدَيْهِ عَلَيْهِمْ حَلَّ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ عَلَيْهِمْ، فَطَفِقُوا يَتَكَلَّمُونَ بِلُغَاتٍ وَيَتَنَبَّأُونَ. | ٦ 6 |
ତତଃ ପୌଲେନ ତେଷାଂ ଗାତ୍ରେଷୁ କରେଽର୍ପିତେ ତେଷାମୁପରି ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମାୱରୂଢୱାନ୍, ତସ୍ମାତ୍ ତେ ନାନାଦେଶୀଯା ଭାଷା ଭୱିଷ୍ୟତ୍କଥାଶ୍ଚ କଥିତୱନ୍ତଃ|
| وَكَانَ جَمِيعُ ٱلرِّجَالِ نَحْوَ ٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٧ 7 |
ତେ ପ୍ରାଯେଣ ଦ୍ୱାଦଶଜନା ଆସନ୍|
| ثُمَّ دَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ، وَكَانَ يُجَاهِرُ مُدَّةَ ثَلَاثَةِ أَشْهُرٍ مُحَاجًّا وَمُقْنِعًا فِي مَا يَخْتَصُّ بِمَلَكُوتِ ٱللهِ. | ٨ 8 |
ପୌଲୋ ଭଜନଭୱନଂ ଗତ୍ୱା ପ୍ରାଯେଣ ମାସତ୍ରଯମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ୱିଚାରଂ କୃତ୍ୱା ଲୋକାନ୍ ପ୍ରୱର୍ତ୍ୟ ସାହସେନ କଥାମକଥଯତ୍|
| وَلَمَّا كَانَ قَوْمٌ يَتَقَسَّوْنَ وَلَا يَقْنَعُونَ، شَاتِمِينَ ٱلطَّرِيقَ أَمَامَ ٱلْجُمْهُورِ، ٱعْتَزَلَ عَنْهُمْ وَأَفْرَزَ ٱلتَّلَامِيذَ، مُحَاجًّا كُلَّ يَوْمٍ فِي مَدْرَسَةِ إِنْسَانٍ ٱسْمُهُ تِيرَانُّسُ. | ٩ 9 |
କିନ୍ତୁ କଠିନାନ୍ତଃକରଣତ୍ୱାତ୍ କିଯନ୍ତୋ ଜନା ନ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଏତତ୍ପଥସ୍ୟ ନିନ୍ଦାଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ପ୍ରୱୃତ୍ତାଃ, ଅତଃ ପୌଲସ୍ତେଷାଂ ସମୀପାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଶିଷ୍ୟଗଣଂ ପୃଥକ୍କୃତ୍ୱା ପ୍ରତ୍ୟହଂ ତୁରାନ୍ନନାମ୍ନଃ କସ୍ୟଚିତ୍ ଜନସ୍ୟ ପାଠଶାଲାଯାଂ ୱିଚାରଂ କୃତୱାନ୍|
| وَكَانَ ذَلِكَ مُدَّةَ سَنَتَيْنِ، حَتَّى سَمِعَ كَلِمَةَ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ جَمِيعُ ٱلسَّاكِنِينَ فِي أَسِيَّا، مِنْ يَهُودٍ وَيُونَانِيِّينَ. | ١٠ 10 |
ଇତ୍ଥଂ ୱତ୍ସରଦ୍ୱଯଂ ଗତଂ ତସ୍ମାଦ୍ ଆଶିଯାଦେଶନିୱାସିନଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାଶ୍ଚ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋଃ କଥାମ୍ ଅଶ୍ରୌଷନ୍|
| وَكَانَ ٱللهُ يَصْنَعُ عَلَى يَدَيْ بُولُسَ قُوَّاتٍ غَيْرَ ٱلْمُعْتَادَةِ، | ١١ 11 |
ପୌଲେନ ଚ ଈଶ୍ୱର ଏତାଦୃଶାନ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣି କୃତୱାନ୍
| حَتَّى كَانَ يُؤْتَى عَنْ جَسَدِهِ بِمَنَادِيلَ أَوْ مَآزِرَ إِلَى ٱلْمَرْضَى، فَتَزُولُ عَنْهُمُ ٱلْأَمْرَاضُ، وَتَخْرُجُ ٱلْأَرْوَاحُ ٱلشِّرِّيرَةُ مِنْهُمْ. | ١٢ 12 |
ଯତ୍ ପରିଧେଯେ ଗାତ୍ରମାର୍ଜନୱସ୍ତ୍ରେ ୱା ତସ୍ୟ ଦେହାତ୍ ପୀଡିତଲୋକାନାମ୍ ସମୀପମ୍ ଆନୀତେ ତେ ନିରାମଯା ଜାତା ଅପୱିତ୍ରା ଭୂତାଶ୍ଚ ତେଭ୍ୟୋ ବହିର୍ଗତୱନ୍ତଃ|
| فَشَرَعَ قَوْمٌ مِنَ ٱلْيَهُودِ ٱلطَّوَّافِينَ ٱلْمُعَزِّمِينَ أَنْ يُسَمُّوا عَلَى ٱلَّذِينَ بِهِمِ ٱلْأَرْوَاحُ ٱلشِّرِّيرَةُ بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ، قَائِلِينَ: «نُقْسِمُ عَلَيْكَ بِيَسُوعَ ٱلَّذِي يَكْرِزُ بِهِ بُولُسُ!». | ١٣ 13 |
ତଦା ଦେଶାଟନକାରିଣଃ କିଯନ୍ତୋ ଯିହୂଦୀଯା ଭୂତାପସାରିଣୋ ଭୂତଗ୍ରସ୍ତନୋକାନାଂ ସନ୍ନିଧୌ ପ୍ରଭେ ର୍ୟୀଶୋ ର୍ନାମ ଜପ୍ତ୍ୱା ୱାକ୍ୟମିଦମ୍ ଅୱଦନ୍, ଯସ୍ୟ କଥାଂ ପୌଲଃ ପ୍ରଚାରଯତି ତସ୍ୟ ଯୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଆଜ୍ଞାପଯାମଃ|
| وَكَانَ سَبْعَةُ بَنِينَ لِسَكَاوَا، رَجُلٍ يَهُودِيٍّ رَئِيسِ كَهَنَةٍ، ٱلَّذِينَ فَعَلُوا هَذَا. | ١٤ 14 |
ସ୍କିୱନାମ୍ନୋ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ପ୍ରଧାନଯାଜକସ୍ୟ ସପ୍ତଭିଃ ପୁତ୍ତୈସ୍ତଥା କୃତେ ସତି
| فَأَجَابَ ٱلرُّوحُ ٱلشِّرِّيرُ وَقَالَ: «أَمَّا يَسُوعُ فَأَنَا أَعْرِفُهُ، وَبُولُسُ أَنَا أَعْلَمُهُ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَمَنْ أَنْتُمْ؟» | ١٥ 15 |
କଶ୍ଚିଦ୍ ଅପୱିତ୍ରୋ ଭୂତଃ ପ୍ରତ୍ୟୁଦିତୱାନ୍, ଯୀଶୁଂ ଜାନାମି ପୌଲଞ୍ଚ ପରିଚିନୋମି କିନ୍ତୁ କେ ଯୂଯଂ?
| فَوَثَبَ عَلَيْهِمُ ٱلْإِنْسَانُ ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ ٱلرُّوحُ ٱلشِّرِّيرُ، وَغَلَبَهُمْ وَقَوِيَ عَلَيْهِمْ، حَتَّى هَرَبُوا مِنْ ذَلِكَ ٱلْبَيْتِ عُرَاةً وَمُجَرَّحِينَ. | ١٦ 16 |
ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ସୋପୱିତ୍ରଭୂତଗ୍ରସ୍ତୋ ମନୁଷ୍ୟୋ ଲମ୍ଫଂ କୃତ୍ୱା ତେଷାମୁପରି ପତିତ୍ୱା ବଲେନ ତାନ୍ ଜିତୱାନ୍, ତସ୍ମାତ୍ତେ ନଗ୍ନାଃ କ୍ଷତାଙ୍ଗାଶ୍ଚ ସନ୍ତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଗେହାତ୍ ପଲାଯନ୍ତ|
| وَصَارَ هَذَا مَعْلُومًا عِنْدَ جَمِيعِ ٱلْيَهُودِ وَٱلْيُونَانِيِّينَ ٱلسَّاكِنِينَ فِي أَفَسُسَ. فَوَقَعَ خَوْفٌ عَلَى جَمِيعِهِمْ، وَكَانَ ٱسْمُ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ يَتَعَظَّمُ. | ١٧ 17 |
ସା ୱାଗ୍ ଇଫିଷନଗରନିୱାସିନସଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ଲୋକାନାଞ୍ଚ ଶ୍ରୱୋଗୋଚରୀଭୂତା; ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଭଯଂ ଗତାଃ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନୋ ଯଶୋ ଽୱର୍ଦ୍ଧତ|
| وَكَانَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلَّذِينَ آمَنُوا يَأْتُونَ مُقِرِّينَ وَمُخْبِرِينَ بِأَفْعَالِهِمْ، | ١٨ 18 |
ଯେଷାମନେକେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ପ୍ରତୀତିରଜାଯତ ତ ଆଗତ୍ୟ ସ୍ୱୈଃ କୃତାଃ କ୍ରିଯାଃ ପ୍ରକାଶରୂପେଣାଙ୍ଗୀକୃତୱନ୍ତଃ|
| وَكَانَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلَّذِينَ يَسْتَعْمِلُونَ ٱلسِّحْرَ يَجْمَعُونَ ٱلْكُتُبَ وَيُحَرِّقُونَهَا أَمَامَ ٱلْجَمِيعِ. وَحَسَبُوا أَثْمَانَهَا فَوَجَدُوهَا خَمْسِينَ أَلْفًا مِنَ ٱلْفِضَّةِ. | ١٩ 19 |
ବହୱୋ ମାଯାକର୍ମ୍ମକାରିଣଃ ସ୍ୱସ୍ୱଗ୍ରନ୍ଥାନ୍ ଆନୀଯ ରାଶୀକୃତ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଅଦାହଯନ୍, ତତୋ ଗଣନାଂ କୃତ୍ୱାବୁଧ୍ୟନ୍ତ ପଞ୍ଚାଯୁତରୂପ୍ୟମୁଦ୍ରାମୂଲ୍ୟପୁସ୍ତକାନି ଦଗ୍ଧାନି|
| هَكَذَا كَانَتْ كَلِمَةُ ٱلرَّبِّ تَنْمُو وَتَقْوَى بِشِدَّةٍ. | ٢٠ 20 |
ଇତ୍ଥଂ ପ୍ରଭୋଃ କଥା ସର୍ୱ୍ୱଦେଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ୟ ପ୍ରବଲା ଜାତା|
| وَلَمَّا كَمِلَتْ هَذِهِ ٱلْأُمُورُ، وَضَعَ بُولُسُ فِي نَفْسِهِ أَنَّهُ بَعْدَمَا يَجْتَازُ فِي مَكِدُونِيَّةَ وَأَخَائِيَةَ يَذْهَبُ إِلَى أُورُشَلِيمَ، قَائِلًا: «إِنِّي بَعْدَ مَا أَصِيرُ هُنَاكَ يَنْبَغِي أَنْ أَرَى رُومِيَةَ أَيْضًا». | ٢١ 21 |
ସର୍ୱ୍ୱେଷ୍ୱେତେଷୁ କର୍ମ୍ମସୁ ସମ୍ପନ୍ନେଷୁ ସତ୍ସୁ ପୌଲୋ ମାକିଦନିଯାଖାଯାଦେଶାଭ୍ୟାଂ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗନ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍ ତତ୍ସ୍ଥାନଂ ଯାତ୍ରାଯାଂ କୃତାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ମଯା ରୋମାନଗରଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୱ୍ୟଂ|
| فَأَرْسَلَ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ ٱثْنَيْنِ مِنَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَخْدِمُونَهُ: تِيمُوثَاوُسَ وَأَرَسْطُوسَ، وَلَبِثَ هُوَ زَمَانًا فِي أَسِيَّا. | ٢٢ 22 |
ସ୍ୱାନୁଗତଲୋକାନାଂ ତୀମଥିଯେରାସ୍ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ମାକିଦନିଯାଦେଶଂ ପ୍ରତି ପ୍ରହିତ୍ୟ ସ୍ୱଯମ୍ ଆଶିଯାଦେଶେ କତିପଯଦିନାନି ସ୍ଥିତୱାନ୍|
| وَحَدَثَ فِي ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ شَغَبٌ لَيْسَ بِقَلِيلٍ بِسَبَبِ هَذَا ٱلطَّرِيقِ، | ٢٣ 23 |
କିନ୍ତୁ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ମତେଽସ୍ମିନ୍ କଲହୋ ଜାତଃ|
| لِأَنَّ إِنْسَانًا ٱسْمُهُ دِيمِتْرِيُوسُ، صَائِغٌ صَانِعُ هَيَاكِلِ فِضَّةٍ لِأَرْطَامِيسَ، كَانَ يُكَسِّبُ ٱلصُّنَّاعَ مَكْسَبًا لَيْسَ بِقَلِيلٍ. | ٢٤ 24 |
ତତ୍କାରଣମିଦଂ, ଅର୍ତ୍ତିମୀଦେୱ୍ୟା ରୂପ୍ୟମନ୍ଦିରନିର୍ମ୍ମାଣେନ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଶିଲ୍ପିନାଂ ଯଥେଷ୍ଟଲାଭମ୍ ଅଜନଯତ୍ ଯୋ ଦୀମୀତ୍ରିଯନାମା ନାଡୀନ୍ଧମଃ
| فَجَمَعَهُمْ وَٱلْفَعَلَةَ فِي مِثْلِ ذَلِكَ ٱلْعَمَلِ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ سِعَتَنَا إِنَّمَا هِيَ مِنْ هَذِهِ ٱلصِّنَاعَةِ. | ٢٥ 25 |
ସ ତାନ୍ ତତ୍କର୍ମ୍ମଜୀୱିନଃ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାଂଶ୍ଚ ସମାହୂଯ ଭାଷିତୱାନ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛା ଏତେନ ମନ୍ଦିରନିର୍ମ୍ମାଣେନାସ୍ମାକଂ ଜୀୱିକା ଭୱତି, ଏତଦ୍ ଯୂଯଂ ୱିତ୍ଥ;
| وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ وَتَسْمَعُونَ أَنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَفَسُسَ فَقَطْ، بَلْ مِنْ جَمِيعِ أَسِيَّا تَقْرِيبًا، ٱسْتَمَالَ وَأَزَاغَ بُولُسُ هَذَا جَمْعًا كَثِيرًا قَائِلًا: إِنَّ ٱلَّتِي تُصْنَعُ بِٱلْأَيَادِي لَيْسَتْ آلِهَةً. | ٢٦ 26 |
କିନ୍ତୁ ହସ୍ତନିର୍ମ୍ମିତେଶ୍ୱରା ଈଶ୍ୱରା ନହି ପୌଲନାମ୍ନା କେନଚିଜ୍ଜନେନ କଥାମିମାଂ ୱ୍ୟାହୃତ୍ୟ କେୱଲେଫିଷନଗରେ ନହି ପ୍ରାଯେଣ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଆଶିଯାଦେଶେ ପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଗ୍ରାହଯିତ୍ୱା ବହୁଲୋକାନାଂ ଶେମୁଷୀ ପରାୱର୍ତ୍ତିତା, ଏତଦ୍ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ଦୃଶ୍ୟତେ ଶ୍ରୂଯତେ ଚ|
| فَلَيْسَ نَصِيبُنَا هَذَا وَحْدَهُ فِي خَطَرٍ مِنْ أَنْ يَحْصُلَ فِي إِهَانَةٍ، بَلْ أَيْضًا هَيْكَلُ أَرْطَامِيسَ، ٱلْإِلَهَةِ ٱلْعَظِيمَةِ، أَنْ يُحْسَبَ لَا شَيْءَ، وَأَنْ سَوْفَ تُهْدَمُ عَظَمَتُهَا، هِيَ ٱلَّتِي يَعْبُدُهَا جَمِيعُ أَسِيَّا وَٱلْمَسْكُونَةِ». | ٢٧ 27 |
ତେନାସ୍ମାକଂ ୱାଣିଜ୍ୟସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଥା ହାନେଃ ସମ୍ଭୱନଂ କେୱଲମିତି ନହି, ଆଶିଯାଦେଶସ୍ଥୈ ର୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱଜଗତ୍ସ୍ଥୈ ର୍ଲୋକୈଃ ପୂଜ୍ୟା ଯାର୍ତିମୀ ମହାଦେୱୀ ତସ୍ୟା ମନ୍ଦିରସ୍ୟାୱଜ୍ଞାନସ୍ୟ ତସ୍ୟା ଐଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ନାଶସ୍ୟ ଚ ସମ୍ଭାୱନା ୱିଦ୍ୟତେ|
| فَلَمَّا سَمِعُوا ٱمْتَلَأُوا غَضَبًا، وَطَفِقُوا يَصْرُخُونَ قَائِلِينَ: «عَظِيمَةٌ هِيَ أَرْطَامِيسُ ٱلْأَفَسُسِيِّينَ!». | ٢٨ 28 |
ଏତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ମହାକ୍ରୋଧାନ୍ୱିତାଃ ସନ୍ତ ଉଚ୍ଚୈଃକାରଂ କଥିତୱନ୍ତ ଇଫିଷୀଯାନାମ୍ ଅର୍ତ୍ତିମୀ ଦେୱୀ ମହତୀ ଭୱତି|
| فَٱمْتَلَأَتِ ٱلْمَدِينَةُ كُلُّهَا ٱضْطِرَابًا، وَٱنْدَفَعُوا بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِلَى ٱلْمَشْهَدِ خَاطِفِينَ مَعَهُمْ غَايُوسَ وَأَرِسْتَرْخُسَ ٱلْمَكِدُونِيَّيْنِ، رَفِيقَيْ بُولُسَ فِي ٱلسَّفَرِ. | ٢٩ 29 |
ତତଃ ସର୍ୱ୍ୱନଗରଂ କଲହେନ ପରିପୂର୍ଣମଭୱତ୍, ତତଃ ପରଂ ତେ ମାକିଦନୀଯଗାଯାରିସ୍ତାର୍ଖନାମାନୌ ପୌଲସ୍ୟ ଦ୍ୱୌ ସହଚରୌ ଧୃତ୍ୱୈକଚିତ୍ତା ରଙ୍ଗଭୂମିଂ ଜୱେନ ଧାୱିତୱନ୍ତଃ|
| وَلَمَّا كَانَ بُولُسُ يُرِيدُ أَنْ يَدْخُلَ بَيْنَ ٱلشَّعْبِ، لَمْ يَدَعْهُ ٱلتَّلَامِيذُ. | ٣٠ 30 |
ତତଃ ପୌଲୋ ଲୋକାନାଂ ସନ୍ନିଧିଂ ଯାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତୱାନ୍ କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟଗଣସ୍ତଂ ୱାରିତୱାନ୍|
| وَأُنَاسٌ مِنْ وُجُوهِ أَسِيَّا، كَانُوا أَصْدِقَاءَهُ، أَرْسَلُوا يَطْلُبُونَ إِلَيْهِ أَنْ لَا يُسَلِّمَ نَفْسَهُ إِلَى ٱلْمَشْهَدِ. | ٣١ 31 |
ପୌଲସ୍ୟତ୍ମୀଯା ଆଶିଯାଦେଶସ୍ଥାଃ କତିପଯାଃ ପ୍ରଧାନଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ନରମେକଂ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତ୍ୱଂ ରଙ୍ଗଭୂମିଂ ମାଗା ଇତି ନ୍ୟୱେଦଯନ୍|
| وَكَانَ ٱلْبَعْضُ يَصْرُخُونَ بِشَيْءٍ وَٱلْبَعْضُ بِشَيْءٍ آخَرَ، لِأَنَّ ٱلْمَحْفِلَ كَانَ مُضْطَرِبًا، وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَدْرُونَ لِأَيِّ شَيْءٍ كَانُوا قَدِ ٱجْتَمَعُوا! | ٣٢ 32 |
ତତୋ ନାନାଲୋକାନାଂ ନାନାକଥାକଥନାତ୍ ସଭା ୱ୍ୟାକୁଲା ଜାତା କିଂ କାରଣାଦ୍ ଏତାୱତୀ ଜନତାଭୱତ୍ ଏତଦ୍ ଅଧିକୈ ର୍ଲୋକୈ ର୍ନାଜ୍ଞାଯି|
| فَٱجْتَذَبُوا إِسْكَنْدَرَ مِنَ ٱلْجَمْعِ، وَكَانَ ٱلْيَهُودُ يَدْفَعُونَهُ. فَأَشَارَ إِسْكَنْدَرُ بِيَدِهِ يُرِيدُ أَنْ يَحْتَجَّ لِلشَّعْبِ. | ٣٣ 33 |
ତତଃ ପରଂ ଜନତାମଧ୍ୟାଦ୍ ଯିହୂଦୀଯୈର୍ବହିଷ୍କୃତଃ ସିକନ୍ଦରୋ ହସ୍ତେନ ସଙ୍କେତଂ କୃତ୍ୱା ଲୋକେଭ୍ୟ ଉତ୍ତରଂ ଦାତୁମୁଦ୍ୟତୱାନ୍,
| فَلَمَّا عَرَفُوا أَنَّهُ يَهُودِيٌّ، صَارَ صَوْتٌ وَاحِدٌ مِنَ ٱلْجَمِيعِ صَارِخِينَ نَحْوَ مُدَّةِ سَاعَتَيْنِ: «عَظِيمَةٌ هِيَ أَرْطَامِيسُ ٱلْأَفَسُسِيِّينَ!». | ٣٤ 34 |
କିନ୍ତୁ ସ ଯିହୂଦୀଯଲୋକ ଇତି ନିଶ୍ଚିତେ ସତି ଇଫିଷୀଯାନାମ୍ ଅର୍ତ୍ତିମୀ ଦେୱୀ ମହତୀତି ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରାଯେଣ ପଞ୍ଚ ଦଣ୍ଡାନ୍ ଯାୱଦ୍ ଏକସ୍ୱରେଣ ଲୋକନିୱହୈଃ ପ୍ରୋକ୍ତଂ|
| ثُمَّ سَكَّنَ ٱلْكَاتِبُ ٱلْجَمْعَ وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْأَفَسُسِيُّونَ، مَنْ هُوَ ٱلْإِنْسَانُ ٱلَّذِي لَا يَعْلَمُ أَنَّ مَدِينَةَ ٱلْأَفَسُسِيِّينَ مُتَعَبِّدَةٌ لِأَرْطَامِيسَ ٱلْإِلَهَةِ ٱلْعَظِيمَةِ وَٱلتِّمْثَالِ ٱلَّذِي هَبَطَ مِنْ زَفْسَ؟ | ٣٥ 35 |
ତତୋ ନଗରାଧିପତିସ୍ତାନ୍ ସ୍ଥିରାନ୍ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍ ହେ ଇଫିଷାଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଆକର୍ଣଯତ, ଅର୍ତିମୀମହାଦେୱ୍ୟା ମହାଦେୱାତ୍ ପତିତାଯାସ୍ତତ୍ପ୍ରତିମାଯାଶ୍ଚ ପୂଜନମ ଇଫିଷନଗରସ୍ଥାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକାଃ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି, ଏତତ୍ କେ ନ ଜାନନ୍ତି?
| فَإِذْ كَانَتْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءُ لَا تُقَاوَمُ، يَنْبَغِي أَنْ تَكُونُوا هَادِئِينَ وَلَا تَفْعَلُوا شَيْئًا ٱقْتِحَامًا. | ٣٦ 36 |
ତସ୍ମାଦ୍ ଏତତ୍ପ୍ରତିକୂଲଂ କେପି କଥଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁୱନ୍ତି, ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ସୁସ୍ଥିରତ୍ୱେନ ସ୍ଥାତୱ୍ୟମ୍ ଅୱିୱିଚ୍ୟ କିମପି କର୍ମ୍ମ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଞ୍ଚ|
| لِأَنَّكُمْ أَتَيْتُمْ بِهَذَيْنِ ٱلرَّجُلَيْنِ، وَهُمَا لَيْسَا سَارِقَيْ هَيَاكِلَ، وَلَا مُجَدِّفَيْنِ عَلَى إِلَهَتِكُمْ. | ٣٧ 37 |
ଯାନ୍ ଏତାନ୍ ମନୁଷ୍ୟାନ୍ ଯୂଯମତ୍ର ସମାନଯତ ତେ ମନ୍ଦିରଦ୍ରୱ୍ୟାପହାରକା ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦେୱ୍ୟା ନିନ୍ଦକାଶ୍ଚ ନ ଭୱନ୍ତି|
| فَإِنْ كَانَ دِيمِتْرِيُوسُ وَٱلصُّنَّاعُ ٱلَّذِينَ مَعَهُ لَهُمْ دَعْوَى عَلَى أَحَدٍ، فَإِنَّهُ تُقَامُ أَيَّامٌ لِلْقَضَاءِ، وَيُوجَدُ وُلَاةٌ، فَلْيُرَافِعُوا بَعْضُهُمْ بَعْضًا. | ٣٨ 38 |
ଯଦି କଞ୍ଚନ ପ୍ରତି ଦୀମୀତ୍ରିଯସ୍ୟ ତସ୍ୟ ସହାଯାନାଞ୍ଚ କାଚିଦ୍ ଆପତ୍ତି ର୍ୱିଦ୍ୟତେ ତର୍ହି ପ୍ରତିନିଧିଲୋକା ୱିଚାରସ୍ଥାନଞ୍ଚ ସନ୍ତି, ତେ ତତ୍ ସ୍ଥାନଂ ଗତ୍ୱା ଉତ୍ତରପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରେ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତୁ|
| وَإِنْ كُنْتُمْ تَطْلُبُونَ شَيْئًا مِنْ جِهَةِ أُمُورٍ أُخَرَ، فَإِنَّهُ يُقْضَى فِي مَحْفِلٍ شَرْعِيٍّ. | ٣٩ 39 |
କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ କାଚିଦପରା କଥା ଯଦି ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହି ନିଯମିତାଯାଂ ସଭାଯାଂ ତସ୍ୟା ନିଷ୍ପତ୍ତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
| لِأَنَّنَا فِي خَطَرٍ أَنْ نُحَاكَمَ مِنْ أَجْلِ فِتْنَةِ هَذَا ٱلْيَوْمِ. وَلَيْسَ عِلَّةٌ يُمْكِنُنَا مِنْ أَجْلِهَا أَنْ نُقَدِّمَ حِسَابًا عَنْ هَذَا ٱلتَّجَمُّعِ». | ٤٠ 40 |
କିନ୍ତ୍ୱେତସ୍ୟ ୱିରୋଧସ୍ୟୋତ୍ତରଂ ଯେନ ଦାତୁଂ ଶକ୍ନୁମ୍ ଏତାଦୃଶସ୍ୟ କସ୍ୟଚିତ୍ କାରଣସ୍ୟାଭାୱାଦ୍ ଅଦ୍ୟତନଘଟନାହେତୋ ରାଜଦ୍ରୋହିଣାମିୱାସ୍ମାକମ୍ ଅଭିଯୋଗୋ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଶଙ୍କା ୱିଦ୍ୟତେ|
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا صَرَفَ ٱلْمَحْفِلَ. | ٤١ 41 |
ଇତି କଥଯିତ୍ୱା ସ ସଭାସ୍ଥଲୋକାନ୍ ୱିସୃଷ୍ଟୱାନ୍|
