أعمال 18

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا مَضَى بُولُسُ مِنْ أَثِينَا وَجَاءَ إِلَى كُورِنْثُوسَ،

ਤਦ੍ਘਟਨਾਤਃ ਪਰੰ ਪੌਲ ਆਥੀਨੀਨਗਰਾਦ੍ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|

٢ 2 فَوَجَدَ يَهُودِيًّا ٱسْمُهُ أَكِيلَا، بُنْطِيَّ ٱلْجِنْسِ، كَانَ قَدْ جَاءَ حَدِيثًا مِنْ إِيطَالِيَةَ، وَبِرِيسْكِلَّا ٱمْرَأَتَهُ، لِأَنَّ كُلُودِيُوسَ كَانَ قَدْ أَمَرَ أَنْ يَمْضِيَ جَمِيعُ ٱلْيَهُودِ مِنْ رُومِيَةَ، فَجَاءَ إِلَيْهِمَا.

ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਕ੍ਲੌਦਿਯਃ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਰੋਮਾਨਗਰੰ ਵਿਹਾਯ ਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਿਸ੍ਕਿੱਲਾਨਾਮ੍ਨਾ ਜਾਯਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਇਤਾਲਿਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਆਗਮਤ੍ ਯਃ ਪਨ੍ਤਦੇਸ਼ੇ ਜਾਤ ਆੱਕਿਲਨਾਮਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਃ ਪੌਲਸ੍ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਯੋਃ ਸਮੀਪਮਿਤਵਾਨ੍|

٣ 3 وَلِكَوْنِهِ مِنْ صِنَاعَتِهِمَا أَقَامَ عِنْدَهُمَا وَكَانَ يَعْمَلُ، لِأَنَّهُمَا كَانَا فِي صِنَاعَتِهِمَا خِيَامِيَّيْنِ.

ਤੌ ਦੂਸ਼਼੍ਯਨਿਰ੍ੰਮਾਣਜੀਵਿਨੌ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਏਕਵ੍ਰੁʼੱਤਿਕਤ੍ਵਾਤ੍ ਸ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਉਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ ਕਰ੍ੰਮਾਕਰੋਤ੍|

٤ 4 وَكَانَ يُحَاجُّ فِي ٱلْمَجْمَعِ كُلَّ سَبْتٍ وَيُقْنِعُ يَهُودًا وَيُونَانِيِّينَ.

ਪੌਲਃ ਪ੍ਰਤਿਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੰ ਭਜਨਭਵਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਿਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਗ੍ਰਾਹਿਤਵਾਨ੍|

٥ 5 وَلَمَّا ٱنْحَدَرَ سِيلَا وَتِيمُوثَاوُسُ مِنْ مَكِدُونِيَّةَ، كَانَ بُولُسُ مُنْحَصِرًا بِٱلرُّوحِ وَهُوَ يَشْهَدُ لِلْيَهُودِ بِٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ.

ਸੀਲਤੀਮਥਿਯਯੋ ਰ੍ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਸਮੇਤਯੋਃ ਸਤੋਃ ਪੌਲ ਉੱਤਪ੍ਤਮਨਾ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਭਵਤੀਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਦਾਤ੍|

٦ 6 وَإِذْ كَانُوا يُقَاوِمُونَ وَيُجَدِّفُونَ نَفَضَ ثِيَابَهُ وَقَالَ لَهُمْ: «دَمُكُمْ عَلَى رُؤُوسِكُمْ! أَنَا بَرِيءٌ. مِنَ ٱلْآنَ أَذْهَبُ إِلَى ٱلْأُمَمِ».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ (ਅ)ਤੀਵ ਵਿਰੋਧੰ ਵਿਧਾਯ ਪਾਸ਼਼ਣ੍ਡੀਯਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਤਃ ਪੌਲੋ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਧੁਨ੍ਵਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤਾਪਰਾਧੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਵ ਭਵਤੁ, ਤੇਨਾਹੰ ਨਿਰਪਰਾਧੋ (ਅ)ਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਯਾਮਿ|

٧ 7 فَٱنْتَقَلَ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى بَيْتِ رَجُلٍ ٱسْمُهُ يُوسْتُسُ، كَانَ مُتَعَبِّدًا لِلهِ، وَكَانَ بَيْتُهُ مُلَاصِقًا لِلْمَجْمَعِ.

ਸ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਭਜਨਭਵਨਸਮੀਪਸ੍ਥਸ੍ਯ ਯੁਸ੍ਤਨਾਮ੍ਨ ਈਸ਼੍ਵਰਭਕ੍ਤਸ੍ਯ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਸ੍ਯ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਤ੍|

٨ 8 وَكِرِيسْبُسُ رَئِيسُ ٱلْمَجْمَعِ آمَنَ بِٱلرَّبِّ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ، وَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْكُورِنْثِيِّينَ إِذْ سَمِعُوا آمَنُوا وَٱعْتَمَدُوا.

ਤਤਃ ਕ੍ਰੀਸ਼਼੍ਪਨਾਮਾ ਭਜਨਭਵਨਾਧਿਪਤਿਃ ਸਪਰਿਵਾਰਃ ਪ੍ਰਭੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸੀਤ੍, ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰੀਯਾ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਸਮਾਕਰ੍ਣ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|

٩ 9 فَقَالَ ٱلرَّبُّ لِبُولُسَ بِرُؤْيَا فيِ ٱللَّيْلِ: «لَا تَخَفْ، بَلْ تَكَلَّمْ وَلَا تَسْكُتْ،

ਕ੍ਸ਼਼ਣਦਾਯਾਂ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪੌਲੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਤ੍ਵਾ ਭਾਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍, ਮਾ ਭੈਸ਼਼ੀਃ, ਮਾ ਨਿਰਸੀਃ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯ|

١٠ 10 لِأَنِّي أَنَا مَعَكَ، وَلَا يَقَعُ بِكَ أَحَدٌ لِيُؤْذِيَكَ، لِأَنَّ لِي شَعْبًا كَثِيرًا فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ».

ਅਹੰ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸ ਹਿੰਸਾਰ੍ਥੰ ਕੋਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਨਗਰੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਦੀਯਾ ਲੋਕਾ ਬਹਵ ਆਸਤੇ|

١١ 11 فَأَقَامَ سَنَةً وَسِتَّةَ أَشْهُرٍ يُعَلِّمُ بَيْنَهُمْ بِكَلِمَةِ ٱللهِ.

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲਸ੍ਤੰਨਗਰੇ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਸਾਰ੍ੱਧਵਤ੍ਸਰਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਸੰਸ੍ਥਾਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਉਪਾਦਿਸ਼ਤ੍|

١٢ 12 وَلَمَّا كَانَ غَالِيُونُ يَتَوَلَّى أَخَائِيَةَ، قَامَ ٱلْيَهُودُ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ عَلَى بُولُسَ، وَأَتَوْا بِهِ إِلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ

ਗਾੱਲਿਯਨਾਮਾ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਆਖਾਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਡ੍ਵਿਵਾਕਃ ਸਮਭਵਤ੍, ਤਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਏਕਵਾਕ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪੌਲਮ੍ ਆਕ੍ਰਮ੍ਯ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੰ ਨੀਤ੍ਵਾ

١٣ 13 قَائِلِينَ: «إِنَّ هَذَا يَسْتَمِيلُ ٱلنَّاسَ أَنْ يَعْبُدُوا ٱللهَ بِخِلَافِ ٱلنَّامُوسِ».

ਮਾਨੁਸ਼਼ ਏਸ਼਼ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯ ਵਿਰੁੱਧਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਭਜਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਲੋਕਾਨ੍ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਗ੍ਰਾਹਯਤੀਤਿ ਨਿਵੇਦਿਤਵਨ੍ਤਃ|

١٤ 14 وَإِذْ كَانَ بُولُسُ مُزْمِعًا أَنْ يَفْتَحَ فَاهُ قَالَ غَالِيُونُ لِلْيَهُودِ: «لَوْ كَانَ ظُلْمًا أَوْ خُبْثًا رَدِيًّا أَيُّهَا ٱلْيَهُودُ، لَكُنْتُ بِٱلْحَقِّ قَدِ ٱحْتَمَلْتُكُمْ.

ਤਤਃ ਪੌਲੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤੇ ਸਤਿ ਗਾੱਲਿਯਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍, ਯਦਿ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਅਨ੍ਯਾਯਸ੍ਯ ਵਾਤਿਸ਼ਯਦੁਸ਼਼੍ਟਤਾਚਰਣਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੋ(ਅ)ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਥਾ ਮਯਾ ਸਹਨੀਯਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|

١٥ 15 وَلَكِنْ إِذَا كَانَ مَسْأَلَةً عَنْ كَلِمَةٍ، وَأَسْمَاءٍ، وَنَامُوسِكُمْ، فَتُبْصِرُونَ أَنْتُمْ. لِأَنِّي لَسْتُ أَشَاءُ أَنْ أَكُونَ قَاضِيًا لِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਕੇਵਲੰ ਕਥਾਯਾ ਵਾ ਨਾਮ੍ਨੋ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਯਾ ਵਿਵਾਦੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰਮਹੰ ਨ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯੂਯੰ ਤਸ੍ਯ ਮੀਮਾਂਸਾਂ ਕੁਰੁਤ|

١٦ 16 فَطَرَدَهُمْ مِنَ ٱلْكُرْسِيِّ.

ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨਾਦ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|

١٧ 17 فَأَخَذَ جَمِيعُ ٱلْيُونَانِيِّينَ سُوسْتَانِيسَ رَئِيسَ ٱلْمَجْمَعِ، وَضَرَبُوهُ قُدَّامَ ٱلْكُرْسِيِّ، وَلَمْ يَهُمَّ غَالِيُونَ شَيْءٌ مِنْ ذَلِكَ.

ਤਦਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਸੋਸ੍ਥਿਨਿਨਾਮਾਨੰ ਭਜਨਭਵਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਧਾਨਾਧਿਪਤਿੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਪ੍ਰਾਹਰਨ੍ ਤਥਾਪਿ ਗਾੱਲਿਯਾ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਸੁ ਨ ਮਨੋ ਨ੍ਯਦਧਾਤ੍|

١٨ 18 وَأَمَّا بُولُسُ فَلَبِثَ أَيْضًا أَيَّامًا كَثِيرَةً، ثُمَّ وَدَّعَ ٱلْإِخْوَةَ وَسَافَرَ فِي ٱلْبَحْرِ إِلَى سُورِيَّةَ، وَمَعَهُ بِرِيسْكِلَّا وَأَكِيلَا، بَعْدَمَا حَلَقَ رَأْسَهُ فِي كَنْخَرِيَا لِأَنَّهُ كَانَ عَلَيْهِ نَذْرٌ.

ਪੌਲਸ੍ਤਤ੍ਰ ਪੁਨਰ੍ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਨ੍ਯਵਸਤ੍, ਤਤੋ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਾਦ੍ ਵਿਸਰ੍ਜਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕਿਞ੍ਚਨਵ੍ਰਤਨਿਮਿੱਤੰ ਕਿੰਕ੍ਰਿਯਾਨਗਰੇ ਸ਼ਿਰੋ ਮੁਣ੍ਡਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਿਸ੍ਕਿੱਲਾੱਕਿਲਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹਿਤੋ ਜਲਪਥੇਨ ਸੁਰਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਗਤਵਾਨ੍|

١٩ 19 فَأَقْبَلَ إِلَى أَفَسُسَ وَتَرَكَهُمَا هُنَاكَ. وَأَمَّا هُوَ فَدَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ وَحَاجَّ ٱلْيَهُودَ.

ਤਤ ਇਫਿਸ਼਼ਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਤ੍ਰ ਤੌ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਭਜਨਭ੍ਵਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਯਿਹੂਦੀਯੈਃ ਸਹ ਵਿਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|

٢٠ 20 وَإِذْ كَانُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يَمْكُثَ عِنْدَهُمْ زَمَانًا أَطْوَلَ لَمْ يُجِبْ.

ਤੇ ਸ੍ਵੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪੁਨਃ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਤੰ ਵ੍ਯਨਯਨ੍, ਸ ਤਦਨੁਰਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,

٢١ 21 بَلْ وَدَّعَهُمْ قَائِلًا: «يَنْبَغِي عَلَى كُلِّ حَالٍ أَنْ أَعْمَلَ ٱلْعِيدَ ٱلْقَادِمَ فِي أُورُشَلِيمَ. وَلَكِنْ سَأَرْجِعُ إِلَيْكُمْ أَيْضًا إِنْ شَاءَ ٱللهُ». فَأَقْلَعَ مِنْ أَفَسُسَ.

ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਆਗਾਮ੍ਯੁਤ੍ਸਵਪਾਲਨਾਰ੍ਥੰ ਮਯਾ ਗਮਨੀਯੰ; ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇੱਛਾਯਾਂ ਜਾਤਾਯਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ| ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤੈ ਰ੍ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸਨ੍ ਜਲਪਥੇਨ ਇਫਿਸ਼਼ਨਗਰਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|

٢٢ 22 وَلَمَّا نَزَلَ فِي قَيْصَرِيَّةَ صَعِدَ وَسَلَّمَ عَلَى ٱلْكَنِيسَةِ، ثُمَّ ٱنْحَدَرَ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ.

ਤਤਃ ਕੈਸਰਿਯਾਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤਃ ਸਨ੍ ਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਮਾਜੰ ਨਮਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|

٢٣ 23 وَبَعْدَمَا صَرَفَ زَمَانًا خَرَجَ وَٱجْتَازَ بِٱلتَّتَابُعِ فِي كُورَةِ غَلَاطِيَّةَ وَفِرِيجِيَّةَ يُشَدِّدُ جَمِيعَ ٱلتَّلَامِيذِ.

ਤਤ੍ਰ ਕਿਯਤ੍ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਮਨਾਂਸਿ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋ ਗਲਾਤਿਯਾਫ੍ਰੁਗਿਯਾਦੇਸ਼ਯੋ ਰ੍ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਗਤਵਾਨ੍|

٢٤ 24 ثُمَّ أَقْبَلَ إِلَى أَفَسُسَ يَهُودِيٌّ ٱسْمُهُ أَبُلُّوسُ، إِسْكَنْدَرِيُّ ٱلْجِنْسِ، رَجُلٌ فَصِيحٌ مُقْتَدِرٌ فِي ٱلْكُتُبِ.

ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਸਿਕਨ੍ਦਰਿਯਾਨਗਰੇ ਜਾਤ ਆਪੱਲੋਨਾਮਾ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਵਿਤ੍ ਸੁਵਕ੍ਤਾ ਯਿਹੂਦੀਯ ਏਕੋ ਜਨ ਇਫਿਸ਼਼ਨਗਰਮ੍ ਆਗਤਵਾਨ੍|

٢٥ 25 كَانَ هَذَا خَبِيرًا فِي طَرِيقِ ٱلرَّبِّ. وَكَانَ وَهُوَ حَارٌّ بِٱلرُّوحِ يَتَكَلَّمُ وَيُعَلِّمُ بِتَدْقِيقٍ مَا يَخْتَصُّ بِٱلرَّبِّ. عَارِفًا مَعْمُودِيَّةَ يُوحَنَّا فَقَطْ.

ਸ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਪ੍ਰਭੁਮਾਰ੍ਗੋ ਮਨਸੋਦ੍ਯੋਗੀ ਚ ਸਨ੍ ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨਮਾਤ੍ਰੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯਥਾਰ੍ਥਤਯਾ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਕਥਯਨ੍ ਸਮੁਪਾਦਿਸ਼ਤ੍|

٢٦ 26 وَٱبْتَدَأَ هَذَا يُجَاهِرُ فِي ٱلْمَجْمَعِ. فَلَمَّا سَمِعَهُ أَكِيلَا وَبِرِيسْكِلَّا أَخَذَاهُ إِلَيْهِمَا، وَشَرَحَا لَهُ طَرِيقَ ٱلرَّبِّ بِأَكْثَرِ تَدْقِيقٍ.

ਏਸ਼਼ ਜਨੋ ਨਿਰ੍ਭਯਤ੍ਵੇਨ ਭਜਨਭਵਨੇ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਤਤਃ ਪ੍ਰਿਸ੍ਕਿੱਲਾੱਕਿਲੌ ਤਸ੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਕਥਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਤੰ ਸ੍ਵਯੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨੀਯ ਸ਼ੁੱਧਰੂਪੇਣੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਅਬੋਧਯਤਾਮ੍|

٢٧ 27 وَإِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَجْتَازَ إِلَى أَخَائِيَةَ، كَتَبَ ٱلْإِخْوَةُ إِلَى ٱلتَّلَامِيذِ يَحُضُّونَهُمْ أَنْ يَقْبَلُوهُ. فَلَمَّا جَاءَ سَاعَدَ كَثِيرًا بِٱلنِّعْمَةِ ٱلَّذِينَ كَانُوا قَدْ آمَنُوا،

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਆਖਾਯਾਦੇਸ਼ੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਤਦਾ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੋ ਯਥਾ ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੇਨ ਸਮਾਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤੇ ਸਤਿ, ਆਪੱਲਾਸ੍ਤਤ੍ਰੋਪਸ੍ਥਿਤਃ ਸਨ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਿਨਾਂ ਬਹੂਪਕਾਰਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍,

٢٨ 28 لِأَنَّهُ كَانَ بِٱشْتِدَادٍ يُفْحِمُ ٱلْيَهُودَ جَهْرًا، مُبَيِّنًا بِٱلْكُتُبِ أَنَّ يَسُوعَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ.

ਫਲਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਾਤੇਤਿ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਰੂਪੇਣ ਪ੍ਰਤਿਪੰਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਨਿਰੁੱਤਰਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|