أعمال 18

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا مَضَى بُولُسُ مِنْ أَثِينَا وَجَاءَ إِلَى كُورِنْثُوسَ،

ତଦ୍ଘଟନାତଃ ପରଂ ପୌଲ ଆଥୀନୀନଗରାଦ୍ ଯାତ୍ରାଂ କୃତ୍ୱା କରିନ୍ଥନଗରମ୍ ଆଗଚ୍ଛତ୍|

٢ 2 فَوَجَدَ يَهُودِيًّا ٱسْمُهُ أَكِيلَا، بُنْطِيَّ ٱلْجِنْسِ، كَانَ قَدْ جَاءَ حَدِيثًا مِنْ إِيطَالِيَةَ، وَبِرِيسْكِلَّا ٱمْرَأَتَهُ، لِأَنَّ كُلُودِيُوسَ كَانَ قَدْ أَمَرَ أَنْ يَمْضِيَ جَمِيعُ ٱلْيَهُودِ مِنْ رُومِيَةَ، فَجَاءَ إِلَيْهِمَا.

ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ କ୍ଲୌଦିଯଃ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ରୋମାନଗରଂ ୱିହାଯ ଗନ୍ତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍, ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରିସ୍କିଲ୍ଲାନାମ୍ନା ଜାଯଯା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଇତାଲିଯାଦେଶାତ୍ କିଞ୍ଚିତ୍ପୂର୍ୱ୍ୱମ୍ ଆଗମତ୍ ଯଃ ପନ୍ତଦେଶେ ଜାତ ଆକ୍କିଲନାମା ଯିହୂଦୀଯଲୋକଃ ପୌଲସ୍ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟ ତଯୋଃ ସମୀପମିତୱାନ୍|

٣ 3 وَلِكَوْنِهِ مِنْ صِنَاعَتِهِمَا أَقَامَ عِنْدَهُمَا وَكَانَ يَعْمَلُ، لِأَنَّهُمَا كَانَا فِي صِنَاعَتِهِمَا خِيَامِيَّيْنِ.

ତୌ ଦୂଷ୍ୟନିର୍ମ୍ମାଣଜୀୱିନୌ, ତସ୍ମାତ୍ ପରସ୍ପରମ୍ ଏକୱୃତ୍ତିକତ୍ୱାତ୍ ସ ତାଭ୍ୟାଂ ସହ ଉଷିତ୍ୱା ତତ୍ କର୍ମ୍ମାକରୋତ୍|

٤ 4 وَكَانَ يُحَاجُّ فِي ٱلْمَجْمَعِ كُلَّ سَبْتٍ وَيُقْنِعُ يَهُودًا وَيُونَانِيِّينَ.

ପୌଲଃ ପ୍ରତିୱିଶ୍ରାମୱାରଂ ଭଜନଭୱନଂ ଗତ୍ୱା ୱିଚାରଂ କୃତ୍ୱା ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯାଂଶ୍ଚ ପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଗ୍ରାହିତୱାନ୍|

٥ 5 وَلَمَّا ٱنْحَدَرَ سِيلَا وَتِيمُوثَاوُسُ مِنْ مَكِدُونِيَّةَ، كَانَ بُولُسُ مُنْحَصِرًا بِٱلرُّوحِ وَهُوَ يَشْهَدُ لِلْيَهُودِ بِٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ.

ସୀଲତୀମଥିଯଯୋ ର୍ମାକିଦନିଯାଦେଶାତ୍ ସମେତଯୋଃ ସତୋଃ ପୌଲ ଉତ୍ତପ୍ତମନା ଭୂତ୍ୱା ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତୋ ଭୱତୀତି ପ୍ରମାଣଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ସମୀପେ ପ୍ରାଦାତ୍|

٦ 6 وَإِذْ كَانُوا يُقَاوِمُونَ وَيُجَدِّفُونَ نَفَضَ ثِيَابَهُ وَقَالَ لَهُمْ: «دَمُكُمْ عَلَى رُؤُوسِكُمْ! أَنَا بَرِيءٌ. مِنَ ٱلْآنَ أَذْهَبُ إِلَى ٱلْأُمَمِ».

କିନ୍ତୁ ତେ ଽତୀୱ ୱିରୋଧଂ ୱିଧାଯ ପାଷଣ୍ଡୀଯକଥାଂ କଥିତୱନ୍ତସ୍ତତଃ ପୌଲୋ ୱସ୍ତ୍ରଂ ଧୁନ୍ୱନ୍ ଏତାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଶୋଣିତପାତାପରାଧୋ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତ୍ୟେୱ ଭୱତୁ, ତେନାହଂ ନିରପରାଧୋ ଽଦ୍ୟାରଭ୍ୟ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାନାଂ ସମୀପଂ ଯାମି|

٧ 7 فَٱنْتَقَلَ مِنْ هُنَاكَ وَجَاءَ إِلَى بَيْتِ رَجُلٍ ٱسْمُهُ يُوسْتُسُ، كَانَ مُتَعَبِّدًا لِلهِ، وَكَانَ بَيْتُهُ مُلَاصِقًا لِلْمَجْمَعِ.

ସ ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଭଜନଭୱନସମୀପସ୍ଥସ୍ୟ ଯୁସ୍ତନାମ୍ନ ଈଶ୍ୱରଭକ୍ତସ୍ୟ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯସ୍ୟ ନିୱେଶନଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍|

٨ 8 وَكِرِيسْبُسُ رَئِيسُ ٱلْمَجْمَعِ آمَنَ بِٱلرَّبِّ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ، وَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْكُورِنْثِيِّينَ إِذْ سَمِعُوا آمَنُوا وَٱعْتَمَدُوا.

ତତଃ କ୍ରୀଷ୍ପନାମା ଭଜନଭୱନାଧିପତିଃ ସପରିୱାରଃ ପ୍ରଭୌ ୱ୍ୟଶ୍ୱସୀତ୍, କରିନ୍ଥନଗରୀଯା ବହୱୋ ଲୋକାଶ୍ଚ ସମାକର୍ଣ୍ୟ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍|

٩ 9 فَقَالَ ٱلرَّبُّ لِبُولُسَ بِرُؤْيَا فيِ ٱللَّيْلِ: «لَا تَخَفْ، بَلْ تَكَلَّمْ وَلَا تَسْكُتْ،

କ୍ଷଣଦାଯାଂ ପ୍ରଭୁଃ ପୌଲଂ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ୱା ଭାଷିତୱାନ୍, ମା ଭୈଷୀଃ, ମା ନିରସୀଃ କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯ|

١٠ 10 لِأَنِّي أَنَا مَعَكَ، وَلَا يَقَعُ بِكَ أَحَدٌ لِيُؤْذِيَكَ، لِأَنَّ لِي شَعْبًا كَثِيرًا فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ».

ଅହଂ ତ୍ୱଯା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆସ ହିଂସାର୍ଥଂ କୋପି ତ୍ୱାଂ ସ୍ପ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି ନଗରେଽସ୍ମିନ୍ ମଦୀଯା ଲୋକା ବହୱ ଆସତେ|

١١ 11 فَأَقَامَ سَنَةً وَسِتَّةَ أَشْهُرٍ يُعَلِّمُ بَيْنَهُمْ بِكَلِمَةِ ٱللهِ.

ତସ୍ମାତ୍ ପୌଲସ୍ତନ୍ନଗରେ ପ୍ରାଯେଣ ସାର୍ଦ୍ଧୱତ୍ସରପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ସଂସ୍ଥାଯେଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାମ୍ ଉପାଦିଶତ୍|

١٢ 12 وَلَمَّا كَانَ غَالِيُونُ يَتَوَلَّى أَخَائِيَةَ، قَامَ ٱلْيَهُودُ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ عَلَى بُولُسَ، وَأَتَوْا بِهِ إِلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ

ଗାଲ୍ଲିଯନାମା କଶ୍ଚିଦ୍ ଆଖାଯାଦେଶସ୍ୟ ପ୍ରାଡ୍ୱିୱାକଃ ସମଭୱତ୍, ତତୋ ଯିହୂଦୀଯା ଏକୱାକ୍ୟାଃ ସନ୍ତଃ ପୌଲମ୍ ଆକ୍ରମ୍ୟ ୱିଚାରସ୍ଥାନଂ ନୀତ୍ୱା

١٣ 13 قَائِلِينَ: «إِنَّ هَذَا يَسْتَمِيلُ ٱلنَّاسَ أَنْ يَعْبُدُوا ٱللهَ بِخِلَافِ ٱلنَّامُوسِ».

ମାନୁଷ ଏଷ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯ ୱିରୁଦ୍ଧମ୍ ଈଶ୍ୱରଭଜନଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ଲୋକାନ୍ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଗ୍ରାହଯତୀତି ନିୱେଦିତୱନ୍ତଃ|

١٤ 14 وَإِذْ كَانَ بُولُسُ مُزْمِعًا أَنْ يَفْتَحَ فَاهُ قَالَ غَالِيُونُ لِلْيَهُودِ: «لَوْ كَانَ ظُلْمًا أَوْ خُبْثًا رَدِيًّا أَيُّهَا ٱلْيَهُودُ، لَكُنْتُ بِٱلْحَقِّ قَدِ ٱحْتَمَلْتُكُمْ.

ତତଃ ପୌଲେ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରଂ ଦାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତେ ସତି ଗାଲ୍ଲିଯା ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ୱ୍ୟାହରତ୍, ଯଦି କସ୍ୟଚିଦ୍ ଅନ୍ୟାଯସ୍ୟ ୱାତିଶଯଦୁଷ୍ଟତାଚରଣସ୍ୟ ୱିଚାରୋଽଭୱିଷ୍ୟତ୍ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ କଥା ମଯା ସହନୀଯାଭୱିଷ୍ୟତ୍|

١٥ 15 وَلَكِنْ إِذَا كَانَ مَسْأَلَةً عَنْ كَلِمَةٍ، وَأَسْمَاءٍ، وَنَامُوسِكُمْ، فَتُبْصِرُونَ أَنْتُمْ. لِأَنِّي لَسْتُ أَشَاءُ أَنْ أَكُونَ قَاضِيًا لِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ».

କିନ୍ତୁ ଯଦି କେୱଲଂ କଥାଯା ୱା ନାମ୍ନୋ ୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯା ୱିୱାଦୋ ଭୱତି ତର୍ହି ତସ୍ୟ ୱିଚାରମହଂ ନ କରିଷ୍ୟାମି, ଯୂଯଂ ତସ୍ୟ ମୀମାଂସାଂ କୁରୁତ|

١٦ 16 فَطَرَدَهُمْ مِنَ ٱلْكُرْسِيِّ.

ତତଃ ସ ତାନ୍ ୱିଚାରସ୍ଥାନାଦ୍ ଦୂରୀକୃତୱାନ୍|

١٧ 17 فَأَخَذَ جَمِيعُ ٱلْيُونَانِيِّينَ سُوسْتَانِيسَ رَئِيسَ ٱلْمَجْمَعِ، وَضَرَبُوهُ قُدَّامَ ٱلْكُرْسِيِّ، وَلَمْ يَهُمَّ غَالِيُونَ شَيْءٌ مِنْ ذَلِكَ.

ତଦା ଭିନ୍ନଦେଶୀଯାଃ ସୋସ୍ଥିନିନାମାନଂ ଭଜନଭୱନସ୍ୟ ପ୍ରଧାନାଧିପତିଂ ଧୃତ୍ୱା ୱିଚାରସ୍ଥାନସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ପ୍ରାହରନ୍ ତଥାପି ଗାଲ୍ଲିଯା ତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱକର୍ମ୍ମସୁ ନ ମନୋ ନ୍ୟଦଧାତ୍|

١٨ 18 وَأَمَّا بُولُسُ فَلَبِثَ أَيْضًا أَيَّامًا كَثِيرَةً، ثُمَّ وَدَّعَ ٱلْإِخْوَةَ وَسَافَرَ فِي ٱلْبَحْرِ إِلَى سُورِيَّةَ، وَمَعَهُ بِرِيسْكِلَّا وَأَكِيلَا، بَعْدَمَا حَلَقَ رَأْسَهُ فِي كَنْخَرِيَا لِأَنَّهُ كَانَ عَلَيْهِ نَذْرٌ.

ପୌଲସ୍ତତ୍ର ପୁନର୍ବହୁଦିନାନି ନ୍ୟୱସତ୍, ତତୋ ଭ୍ରାତୃଗଣାଦ୍ ୱିସର୍ଜନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ କିଞ୍ଚନୱ୍ରତନିମିତ୍ତଂ କିଂକ୍ରିଯାନଗରେ ଶିରୋ ମୁଣ୍ଡଯିତ୍ୱା ପ୍ରିସ୍କିଲ୍ଲାକ୍କିଲାଭ୍ୟାଂ ସହିତୋ ଜଲପଥେନ ସୁରିଯାଦେଶଂ ଗତୱାନ୍|

١٩ 19 فَأَقْبَلَ إِلَى أَفَسُسَ وَتَرَكَهُمَا هُنَاكَ. وَأَمَّا هُوَ فَدَخَلَ ٱلْمَجْمَعَ وَحَاجَّ ٱلْيَهُودَ.

ତତ ଇଫିଷନଗର ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ର ତୌ ୱିସୃଜ୍ୟ ସ୍ୱଯଂ ଭଜନଭ୍ୱନଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଯିହୂଦୀଯୈଃ ସହ ୱିଚାରିତୱାନ୍|

٢٠ 20 وَإِذْ كَانُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يَمْكُثَ عِنْدَهُمْ زَمَانًا أَطْوَلَ لَمْ يُجِبْ.

ତେ ସ୍ୱୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ପୁନଃ କତିପଯଦିନାନି ସ୍ଥାତୁଂ ତଂ ୱ୍ୟନଯନ୍, ସ ତଦନୁରରୀକୃତ୍ୟ କଥାମେତାଂ କଥିତୱାନ୍,

٢١ 21 بَلْ وَدَّعَهُمْ قَائِلًا: «يَنْبَغِي عَلَى كُلِّ حَالٍ أَنْ أَعْمَلَ ٱلْعِيدَ ٱلْقَادِمَ فِي أُورُشَلِيمَ. وَلَكِنْ سَأَرْجِعُ إِلَيْكُمْ أَيْضًا إِنْ شَاءَ ٱللهُ». فَأَقْلَعَ مِنْ أَفَسُسَ.

ଯିରୂଶାଲମି ଆଗାମ୍ୟୁତ୍ସୱପାଲନାର୍ଥଂ ମଯା ଗମନୀଯଂ; ପଶ୍ଚାଦ୍ ଈଶ୍ୱରେଚ୍ଛାଯାଂ ଜାତାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପଂ ପ୍ରତ୍ୟାଗମିଷ୍ୟାମି| ତତଃ ପରଂ ସ ତୈ ର୍ୱିସୃଷ୍ଟଃ ସନ୍ ଜଲପଥେନ ଇଫିଷନଗରାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|

٢٢ 22 وَلَمَّا نَزَلَ فِي قَيْصَرِيَّةَ صَعِدَ وَسَلَّمَ عَلَى ٱلْكَنِيسَةِ، ثُمَّ ٱنْحَدَرَ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ.

ତତଃ କୈସରିଯାମ୍ ଉପସ୍ଥିତଃ ସନ୍ ନଗରଂ ଗତ୍ୱା ସମାଜଂ ନମସ୍କୃତ୍ୟ ତସ୍ମାଦ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|

٢٣ 23 وَبَعْدَمَا صَرَفَ زَمَانًا خَرَجَ وَٱجْتَازَ بِٱلتَّتَابُعِ فِي كُورَةِ غَلَاطِيَّةَ وَفِرِيجِيَّةَ يُشَدِّدُ جَمِيعَ ٱلتَّلَامِيذِ.

ତତ୍ର କିଯତ୍କାଲଂ ଯାପଯିତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ମନାଂସି ସୁସ୍ଥିରାଣି କୃତ୍ୱା କ୍ରମଶୋ ଗଲାତିଯାଫ୍ରୁଗିଯାଦେଶଯୋ ର୍ଭ୍ରମିତ୍ୱା ଗତୱାନ୍|

٢٤ 24 ثُمَّ أَقْبَلَ إِلَى أَفَسُسَ يَهُودِيٌّ ٱسْمُهُ أَبُلُّوسُ، إِسْكَنْدَرِيُّ ٱلْجِنْسِ، رَجُلٌ فَصِيحٌ مُقْتَدِرٌ فِي ٱلْكُتُبِ.

ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସମଯେ ସିକନ୍ଦରିଯାନଗରେ ଜାତ ଆପଲ୍ଲୋନାମା ଶାସ୍ତ୍ରୱିତ୍ ସୁୱକ୍ତା ଯିହୂଦୀଯ ଏକୋ ଜନ ଇଫିଷନଗରମ୍ ଆଗତୱାନ୍|

٢٥ 25 كَانَ هَذَا خَبِيرًا فِي طَرِيقِ ٱلرَّبِّ. وَكَانَ وَهُوَ حَارٌّ بِٱلرُّوحِ يَتَكَلَّمُ وَيُعَلِّمُ بِتَدْقِيقٍ مَا يَخْتَصُّ بِٱلرَّبِّ. عَارِفًا مَعْمُودِيَّةَ يُوحَنَّا فَقَطْ.

ସ ଶିକ୍ଷିତପ୍ରଭୁମାର୍ଗୋ ମନସୋଦ୍ୟୋଗୀ ଚ ସନ୍ ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜନମାତ୍ରଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଯଥାର୍ଥତଯା ପ୍ରଭୋଃ କଥାଂ କଥଯନ୍ ସମୁପାଦିଶତ୍|

٢٦ 26 وَٱبْتَدَأَ هَذَا يُجَاهِرُ فِي ٱلْمَجْمَعِ. فَلَمَّا سَمِعَهُ أَكِيلَا وَبِرِيسْكِلَّا أَخَذَاهُ إِلَيْهِمَا، وَشَرَحَا لَهُ طَرِيقَ ٱلرَّبِّ بِأَكْثَرِ تَدْقِيقٍ.

ଏଷ ଜନୋ ନିର୍ଭଯତ୍ୱେନ ଭଜନଭୱନେ କଥଯିତୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱାନ୍, ତତଃ ପ୍ରିସ୍କିଲ୍ଲାକ୍କିଲୌ ତସ୍ୟୋପଦେଶକଥାଂ ନିଶମ୍ୟ ତଂ ସ୍ୱଯୋଃ ସମୀପମ୍ ଆନୀଯ ଶୁଦ୍ଧରୂପେଣେଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାମ୍ ଅବୋଧଯତାମ୍|

٢٧ 27 وَإِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يَجْتَازَ إِلَى أَخَائِيَةَ، كَتَبَ ٱلْإِخْوَةُ إِلَى ٱلتَّلَامِيذِ يَحُضُّونَهُمْ أَنْ يَقْبَلُوهُ. فَلَمَّا جَاءَ سَاعَدَ كَثِيرًا بِٱلنِّعْمَةِ ٱلَّذِينَ كَانُوا قَدْ آمَنُوا،

ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଆଖାଯାଦେଶଂ ଗନ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତୱାନ୍, ତଦା ତତ୍ରତ୍ୟଃ ଶିଷ୍ୟଗଣୋ ଯଥା ତଂ ଗୃହ୍ଲାତି ତଦର୍ଥଂ ଭ୍ରାତୃଗଣେନ ସମାଶ୍ୱସ୍ୟ ପତ୍ରେ ଲିଖିତେ ସତି, ଆପଲ୍ଲାସ୍ତତ୍ରୋପସ୍ଥିତଃ ସନ୍ ଅନୁଗ୍ରହେଣ ପ୍ରତ୍ୟଯିନାଂ ବହୂପକାରାନ୍ ଅକରୋତ୍,

٢٨ 28 لِأَنَّهُ كَانَ بِٱشْتِدَادٍ يُفْحِمُ ٱلْيَهُودَ جَهْرًا، مُبَيِّنًا بِٱلْكُتُبِ أَنَّ يَسُوعَ هُوَ ٱلْمَسِيحُ.

ଫଲତୋ ଯୀଶୁରଭିଷିକ୍ତସ୍ତ୍ରାତେତି ଶାସ୍ତ୍ରପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ପ୍ରକାଶରୂପେଣ ପ୍ରତିପନ୍ନଂ କୃତ୍ୱା ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ନିରୁତ୍ତରାନ୍ କୃତୱାନ୍|