< أعمال 16 >
ثُمَّ وَصَلَ إِلَى دَرْبَةَ وَلِسْتَرَةَ، وَإِذَا تِلْمِيذٌ كَانَ هُنَاكَ ٱسْمُهُ تِيمُوثَاوُسُ، ٱبْنُ ٱمْرَأَةٍ يَهُودِيَّةٍ مُؤْمِنَةٍ وَلَكِنَّ أَبَاهُ يُونَانِيٌّ، | ١ 1 |
පෞලෝ දර්බ්බීලුස්ත්රානගරයෝරුපස්ථිතෝභවත් තත්ර තීමථියනාමා ශිෂ්ය ඒක ආසීත්; ස විශ්වාසින්යා යිහූදීයායා යෝෂිතෝ ගර්බ්භජාතඃ කින්තු තස්ය පිතාන්යදේශීයලෝකඃ|
وَكَانَ مَشْهُودًا لَهُ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ ٱلَّذِينَ فِي لِسْتَرَةَ وَإِيقُونِيَةَ. | ٢ 2 |
ස ජනෝ ලුස්ත්රා-ඉකනියනගරස්ථානාං භ්රාතෘණාං සමීපේපි සුඛ්යාතිමාන් ආසීත්|
فَأَرَادَ بُولُسُ أَنْ يَخْرُجَ هَذَا مَعَهُ، فَأَخَذَهُ وَخَتَنَهُ مِنْ أَجْلِ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ فِي تِلْكَ ٱلْأَمَاكِنِ، لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ كَانُوا يَعْرِفُونَ أَبَاهُ أَنَّهُ يُونَانِيٌّ. | ٣ 3 |
පෞලස්තං ස්වසඞ්ගිනං කර්ත්තුං මතිං කෘත්වා තං ගෘහීත්වා තද්දේශනිවාසිනාං යිහූදීයානාම් අනුරෝධාත් තස්ය ත්වක්ඡේදං කෘතවාන් යතස්තස්ය පිතා භින්නදේශීයලෝක ඉති සර්ව්වෛරඥායත|
وَإِذْ كَانُوا يَجْتَازُونَ فِي ٱلْمُدُنِ كَانُوا يُسَلِّمُونَهُمُ ٱلْقَضَايَا ٱلَّتِي حَكَمَ بِهَا ٱلرُّسُلُ وَٱلْمَشَايِخُ ٱلَّذِينَ فِي أُورُشَلِيمَ لِيَحْفَظُوهَا. | ٤ 4 |
තතඃ පරං තේ නගරේ නගරේ භ්රමිත්වා යිරූශාලමස්ථෛඃ ප්රේරිතෛ ර්ලෝකප්රාචීනෛශ්ච නිරූපිතං යද් ව්යවස්ථාපත්රං තදනුසාරේණාචරිතුං ලෝකේභ්යස්තද් දත්තවන්තඃ|
فَكَانَتِ ٱلْكَنَائِسُ تَتَشَدَّدُ فِي ٱلْإِيمَانِ وَتَزْدَادُ فِي ٱلْعَدَدِ كُلَّ يَوْمٍ. | ٥ 5 |
තේනෛව සර්ව්වේ ධර්ම්මසමාජාඃ ඛ්රීෂ්ටධර්ම්මේ සුස්ථිරාඃ සන්තඃ ප්රතිදිනං වර්ද්ධිතා අභවන්|
وَبَعْدَ مَا ٱجْتَازُوا فِي فِرِيجِيَّةَ وَكُورَةِ غَلَاطِيَّةَ، مَنَعَهُمُ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ أَنْ يَتَكَلَّمُوا بِٱلْكَلِمَةِ فِي أَسِيَّا. | ٦ 6 |
තේෂු ඵ්රුගියාගාලාතියාදේශමධ්යේන ගතේෂු සත්සු පවිත්ර ආත්මා තාන් ආශියාදේශේ කථාං ප්රකාශයිතුං ප්රතිෂිද්ධවාන්|
فَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مِيسِيَّا حَاوَلُوا أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى بِثِينِيَّةَ، فَلَمْ يَدَعْهُمُ ٱلرُّوحُ. | ٧ 7 |
තථා මුසියාදේශ උපස්ථාය බිථුනියාං ගන්තුං තෛරුද්යෝගේ කෘතේ ආත්මා තාන් නාන්වමන්යත|
فَمَرُّوا عَلَى مِيسِيَّا وَٱنْحَدَرُوا إِلَى تَرُوَاسَ. | ٨ 8 |
තස්මාත් තේ මුසියාදේශං පරිත්යජ්ය ත්රෝයානගරං ගත්වා සමුපස්ථිතාඃ|
وَظَهَرَتْ لِبُولُسَ رُؤْيَا فِي ٱللَّيْلِ: رَجُلٌ مَكِدُونِيٌّ قَائِمٌ يَطْلُبُ إِلَيْهِ وَيَقُولُ: «ٱعْبُرْ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ وَأَعِنَّا!». | ٩ 9 |
රාත්රෞ පෞලඃ ස්වප්නේ දෘෂ්ටවාන් ඒකෝ මාකිදනියලෝකස්තිෂ්ඨන් විනයං කෘත්වා තස්මෛ කථයති, මාකිදනියාදේශම් ආගත්යාස්මාන් උපකුර්ව්විති|
فَلَمَّا رَأَى ٱلرُّؤْيَا لِلْوَقْتِ طَلَبْنَا أَنْ نَخْرُجَ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، مُتَحَقِّقِينَ أَنَّ ٱلرَّبَّ قَدْ دَعَانَا لِنُبَشِّرَهُمْ. | ١٠ 10 |
තස්යේත්ථං ස්වප්නදර්ශනාත් ප්රභුස්තද්දේශීයලෝකාන් ප්රති සුසංවාදං ප්රචාරයිතුම් අස්මාන් ආහූයතීති නිශ්චිතං බුද්ධ්වා වයං තූර්ණං මාකිදනියාදේශං ගන්තුම් උද්යෝගම් අකුර්ම්ම|
فَأَقْلَعْنَا مِنْ تَرُوَاسَ وَتَوَجَّهْنَا بِٱلِٱسْتِقَامَةِ إِلَى سَامُوثْرَاكِي، وَفِي ٱلْغَدِ إِلَى نِيَابُولِيسَ. | ١١ 11 |
තතඃ පරං වයං ත්රෝයානගරාද් ප්රස්ථාය ඍජුමාර්ගේණ සාමථ්රාකියෝපද්වීපේන ගත්වා පරේ(අ)හනි නියාපලිනගර උපස්ථිතාඃ|
وَمِنْ هُنَاكَ إِلَى فِيلِبِّي، ٱلَّتِي هِيَ أَوَّلُ مَدِينَةٍ مِنْ مُقَاطَعَةِ مَكِدُونِيَّةَ، وَهِيَ كُولُونِيَّةُ. فَأَقَمْنَا فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ أَيَّامًا. | ١٢ 12 |
තස්මාද් ගත්වා මාකිදනියාන්තර්ව්වර්ත්ති රෝමීයවසතිස්ථානං යත් ඵිලිපීනාමප්රධානනගරං තත්රෝපස්ථාය කතිපයදිනානි තත්ර ස්ථිතවන්තඃ|
وَفِي يَوْمِ ٱلسَّبْتِ خَرَجْنَا إِلَى خَارِجِ ٱلْمَدِينَةِ عِنْدَ نَهْرٍ، حَيْثُ جَرَتِ ٱلْعَادَةُ أَنْ تَكُونَ صَلَاةٌ، فَجَلَسْنَا وَكُنَّا نُكَلِّمُ ٱلنِّسَاءَ ٱللَّوَاتِي ٱجْتَمَعْنَ. | ١٣ 13 |
විශ්රාමවාරේ නගරාද් බහි ර්ගත්වා නදීතටේ යත්ර ප්රාර්ථනාචාර ආසීත් තත්රෝපවිශ්ය සමාගතා නාරීඃ ප්රති කථාං ප්රාචාරයාම|
فَكَانَتْ تَسْمَعُ ٱمْرَأَةٌ ٱسْمُهَا لِيدِيَّةُ، بَيَّاعَةُ أُرْجُوَانٍ مِنْ مَدِينَةِ ثَيَاتِيرَا، مُتَعَبِّدَةٌ لِلهِ، فَفَتَحَ ٱلرَّبُّ قَلْبَهَا لِتُصْغِيَ إِلَى مَا كَانَ يَقُولُهُ بُولُسُ. | ١٤ 14 |
තතඃ ථුයාතීරානගරීයා ධූෂරාම්බරවික්රායිණී ලුදියානාමිකා යා ඊශ්වරසේවිකා යෝෂිත් ශ්රෝත්රීණාං මධ්ය ආසීත් තයා පෞලෝක්තවාක්යානි යද් ගෘහ්යන්තේ තදර්ථං ප්රභුස්තස්යා මනෝද්වාරං මුක්තවාන්|
فَلَمَّا ٱعْتَمَدَتْ هِيَ وَأَهْلُ بَيْتِهَا طَلَبَتْ قَائِلَةً: «إِنْ كُنْتُمْ قَدْ حَكَمْتُمْ أَنِّي مُؤْمِنَةٌ بِٱلرَّبِّ، فَٱدْخُلُوا بَيْتِي وَٱمْكُثُوا». فَأَلْزَمَتْنَا. | ١٥ 15 |
අතඃ සා යෝෂිත් සපරිවාරා මජ්ජිතා සතී විනයං කෘත්වා කථිතවතී, යුෂ්මාකං විචාරාද් යදි ප්රභෞ විශ්වාසිනී ජාතාහං තර්හි මම ගෘහම් ආගත්ය තිෂ්ඨත| ඉත්ථං සා යත්නේනාස්මාන් අස්ථාපයත්|
وَحَدَثَ بَيْنَمَا كُنَّا ذَاهِبِينَ إِلَى ٱلصَّلَاةِ، أَنَّ جَارِيَةً بِهَا رُوحُ عِرَافَةٍ ٱسْتَقْبَلَتْنَا. وَكَانَتْ تُكْسِبُ مَوَالِيَهَا مَكْسَبًا كَثِيرًا بِعِرَافَتِهَا. | ١٦ 16 |
යස්යා ගණනයා තදධිපතීනාං බහුධනෝපාර්ජනං ජාතං තාදෘශී ගණකභූතග්රස්තා කාචන දාසී ප්රාර්ථනාස්ථානගමනකාල ආගත්යාස්මාන් සාක්ෂාත් කෘතවතී|
هَذِهِ ٱتَّبَعَتْ بُولُسَ وَإِيَّانَا وَصَرَخَتْ قَائِلَةً: «هَؤُلَاءِ ٱلنَّاسُ هُمْ عَبِيدُ ٱللهِ ٱلْعَلِيِّ، ٱلَّذِينَ يُنَادُونَ لَكُمْ بِطَرِيقِ ٱلْخَلَاصِ». | ١٧ 17 |
සාස්මාකං පෞලස්ය ච පශ්චාද් ඒත්ය ප්රෝච්චෛඃ කථාමිමාං කථිතවතී, මනුෂ්යා ඒතේ සර්ව්වෝපරිස්ථස්යේශ්වරස්ය සේවකාඃ සන්තෝ(අ)ස්මාන් ප්රති පරිත්රාණස්ය මාර්ගං ප්රකාශයන්ති|
وَكَانَتْ تَفْعَلُ هَذَا أَيَّامًا كَثِيرَةً. فَضَجِرَ بُولُسُ وَٱلْتَفَتَ إِلَى ٱلرُّوحِ وَقَالَ: «أَنَا آمُرُكَ بِٱسْمِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا!». فَخَرَجَ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ. | ١٨ 18 |
සා කන්යා බහුදිනානි තාදෘශම් අකරෝත් තස්මාත් පෞලෝ දුඃඛිතඃ සන් මුඛං පරාවර්ත්ය තං භූතමවදද්, අහං යීශුඛ්රීෂ්ටස්ය නාම්නා ත්වාමාඥාපයාමි ත්වමස්යා බහිර්ගච්ඡ; තේනෛව තත්ක්ෂණාත් ස භූතස්තස්යා බහිර්ගතඃ|
فَلَمَّا رَأَى مَوَالِيهَا أَنَّهُ قَدْ خَرَجَ رَجَاءُ مَكْسَبِهِمْ، أَمْسَكُوا بُولُسَ وَسِيلَا وَجَرُّوهُمَا إِلَى ٱلسُّوقِ إِلَى ٱلْحُكَّامِ. | ١٩ 19 |
තතඃ ස්වේෂාං ලාභස්ය ප්රත්යාශා විඵලා ජාතේති විලෝක්ය තස්යාඃ ප්රභවඃ පෞලං සීලඤ්ච ධෘත්වාකෘෂ්ය විචාරස්ථානේ(අ)ධිපතීනාං සමීපම් ආනයන්|
وَإِذْ أَتَوْا بِهِمَا إِلَى ٱلْوُلَاةِ، قَالُوا: «هَذَانِ ٱلرَّجُلَانِ يُبَلْبِلَانِ مَدِينَتَنَا، وَهُمَا يَهُودِيَّانِ، | ٢٠ 20 |
තතඃ ශාසකානාං නිකටං නීත්වා රෝමිලෝකා වයම් අස්මාකං යද් ව්යවහරණං ග්රහීතුම් ආචරිතුඤ්ච නිෂිද්ධං,
وَيُنَادِيَانِ بِعَوَائِدَ لَا يَجُوزُ لَنَا أَنْ نَقْبَلَهَا وَلَا نَعْمَلَ بِهَا، إِذْ نَحْنُ رُومَانِيُّونَ». | ٢١ 21 |
ඉමේ යිහූදීයලෝකාඃ සන්තෝපි තදේව ශික්ෂයිත්වා නගරේ(අ)ස්මාකම් අතීව කලහං කුර්ව්වන්ති,
فَقَامَ ٱلْجَمْعُ مَعًا عَلَيْهِمَا، وَمَزَّقَ ٱلْوُلَاةُ ثِيَابَهُمَا وَأَمَرُوا أَنْ يُضْرَبَا بِٱلْعِصِيِّ. | ٢٢ 22 |
ඉති කථිතේ සති ලෝකනිවහස්තයෝඃ ප්රාතිකූල්යේනෝදතිෂ්ඨත් තථා ශාසකාස්තයෝ ර්වස්ත්රාණි ඡිත්වා වේත්රාඝාතං කර්ත්තුම් ආඥාපයන්|
فَوَضَعُوا عَلَيْهِمَا ضَرَبَاتٍ كَثِيرَةً وَأَلْقُوهُمَا فِي ٱلسِّجْنِ، وَأَوْصَوْا حَافِظَ ٱلسِّجْنِ أَنْ يَحْرُسَهُمَا بِضَبْطٍ. | ٢٣ 23 |
අපරං තේ තෞ බහු ප්රහාර්ය්ය ත්වමේතෞ කාරාං නීත්වා සාවධානං රක්ෂයේති කාරාරක්ෂකම් ආදිශන්|
وَهُوَ إِذْ أَخَذَ وَصِيَّةً مِثْلَ هَذِهِ، أَلْقَاهُمَا فِي ٱلسِّجْنِ ٱلدَّاخِلِيِّ، وَضَبَطَ أَرْجُلَهُمَا فِي ٱلْمِقْطَرَةِ. | ٢٤ 24 |
ඉත්ථම් ආඥාං ප්රාප්ය ස තාවභ්යන්තරස්ථකාරාං නීත්වා පාදේෂු පාදපාශීභි ර්බද්ධ්වා ස්ථාපිතාවාන්|
وَنَحْوَ نِصْفِ ٱللَّيْلِ كَانَ بُولُسُ وَسِيلَا يُصَلِّيَانِ وَيُسَبِّحَانِ ٱللهَ، وَٱلْمَسْجُونُونَ يَسْمَعُونَهُمَا. | ٢٥ 25 |
අථ නිශීථසමයේ පෞලසීලාවීශ්වරමුද්දිශ්ය ප්රාථනාං ගානඤ්ච කෘතවන්තෞ, කාරාස්ථිතා ලෝකාශ්ච තදශෘණ්වන්
فَحَدَثَ بَغْتَةً زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَتَّى تَزَعْزَعَتْ أَسَاسَاتُ ٱلسِّجْنِ، فَٱنْفَتَحَتْ فِي ٱلْحَالِ ٱلْأَبْوَابُ كُلُّهَا، وَٱنْفَكَّتْ قُيُودُ ٱلْجَمِيعِ. | ٢٦ 26 |
තදාකස්මාත් මහාන් භූමිකම්පෝ(අ)භවත් තේන භිත්තිමූලේන සහ කාරා කම්පිතාභූත් තත්ක්ෂණාත් සර්ව්වාණි ද්වාරාණි මුක්තානි ජාතානි සර්ව්වේෂාං බන්ධනානි ච මුක්තානි|
وَلَمَّا ٱسْتَيْقَظَ حَافِظُ ٱلسِّجْنِ، وَرَأَى أَبْوَابَ ٱلسِّجْنِ مَفْتُوحَةً، ٱسْتَلَّ سَيْفَهُ وَكَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَقْتُلَ نَفْسَهُ، ظَانًّا أَنَّ ٱلْمَسْجُونِينَ قَدْ هَرَبُوا. | ٢٧ 27 |
අතඒව කාරාරක්ෂකෝ නිද්රාතෝ ජාගරිත්වා කාරායා ද්වාරාණි මුක්තානි දෘෂ්ට්වා බන්දිලෝකාඃ පලායිතා ඉත්යනුමාය කෝෂාත් ඛඞ්ගං බහිඃ කෘත්වාත්මඝාතං කර්ත්තුම් උද්යතඃ|
فَنَادَى بُولُسُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «لَا تَفْعَلْ بِنَفْسِكَ شَيْئًا رَدِيًّا! لِأَنَّ جَمِيعَنَا هَهُنَا!». | ٢٨ 28 |
කින්තු පෞලඃ ප්රෝච්චෛස්තමාහූය කථිතවාන් පශ්ය වයං සර්ව්වේ(අ)ත්රාස්මහේ, ත්වං නිජප්රාණහිංසාං මාකාර්ෂීඃ|
فَطَلَبَ ضَوْءًا وَٱنْدَفَعَ إِلَى دَاخِلٍ، وَخَرَّ لِبُولُسَ وَسِيلَا وَهُوَ مُرْتَعِدٌ، | ٢٩ 29 |
තදා ප්රදීපම් ආනේතුම් උක්ත්වා ස කම්පමානඃ සන් උල්ලම්ප්යාභ්යන්තරම් ආගත්ය පෞලසීලයෝඃ පාදේෂු පතිතවාන්|
ثُمَّ أَخْرَجَهُمَا وَقَالَ: «يَا سَيِّدَيَّ، مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ أَفْعَلَ لِكَيْ أَخْلُصَ؟». | ٣٠ 30 |
පශ්චාත් ස තෞ බහිරානීය පෘෂ්ටවාන් හේ මහේච්ඡෞ පරිත්රාණං ප්රාප්තුං මයා කිං කර්ත්තව්යං?
فَقَالَا: «آمِنْ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ فَتَخْلُصَ أَنْتَ وَأَهْلُ بَيْتِكَ». | ٣١ 31 |
පශ්චාත් තෞ ස්වගෘහමානීය තයෝඃ සම්මුඛේ ඛාද්යද්රව්යාණි ස්ථාපිතවාන් තථා ස ස්වයං තදීයාඃ සර්ව්වේ පරිවාරාශ්චේශ්වරේ විශ්වසන්තඃ සානන්දිතා අභවන්|
وَكَلَّمَاهُ وَجَمِيعَ مَنْ فِي بَيْتِهِ بِكَلِمَةِ ٱلرَّبِّ. | ٣٢ 32 |
තස්මෛ තස්ය ගෘහස්ථිතසර්ව්වලෝකේභ්යශ්ච ප්රභෝඃ කථාං කථිතවන්තෞ|
فَأَخَذَهُمَا فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ مِنَ ٱللَّيْلِ وَغَسَّلَهُمَا مِنَ ٱلْجِرَاحَاتِ، وَٱعْتَمَدَ فِي ٱلْحَالِ هُوَ وَٱلَّذِينَ لَهُ أَجْمَعُونَ. | ٣٣ 33 |
තථා රාත්රේස්තස්මින්නේව දණ්ඩේ ස තෞ ගෘහීත්වා තයෝඃ ප්රහාරාණාං ක්ෂතානි ප්රක්ෂාලිතවාන් තතඃ ස ස්වයං තස්ය සර්ව්වේ පරිජනාශ්ච මජ්ජිතා අභවන්|
وَلَمَّا أَصْعَدَهُمَا إِلَى بَيْتِهِ قَدَّمَ لَهُمَا مَائِدَةً، وَتَهَلَّلَ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ إِذْ كَانَ قَدْ آمَنَ بِٱللهِ. | ٣٤ 34 |
පශ්චාත් තෞ ස්වගෘහමානීය තයෝඃ සම්මුඛේ ඛාද්යද්රව්යාණි ස්ථාපිතවාන් තථා ස ස්වයං තදීයාඃ සර්ව්වේ පරිවාරාශ්චේශ්වරේ විශ්වසන්තඃ සානන්දිතා අභවන්|
وَلَمَّا صَارَ ٱلنَّهَارُ أَرْسَلَ ٱلْوُلَاةُ ٱلْجَلَّادِينَ قَائِلِينَ: «أَطْلِقْ ذَيْنِكَ ٱلرَّجُلَيْنِ». | ٣٥ 35 |
දින උපස්ථිතේ තෞ ලෝකෞ මෝචයේති කථාං කථයිතුං ශාසකාඃ පදාතිගණං ප්රේෂිතවන්තඃ|
فَأَخْبَرَ حَافِظُ ٱلسِّجْنِ بُولُسَ بِهَذا ٱلكَلَامِ أَنَّ ٱلْوُلَاةَ قَدْ أَرْسَلُوا أَنْ تُطْلَقَا، فَٱخْرُجَا ٱلْآنَ وَٱذْهَبَا بِسَلَامٍ. | ٣٦ 36 |
තතඃ කාරාරක්ෂකඃ පෞලාය තාං වාර්ත්තාං කථිතවාන් යුවාං ත්යාජයිතුං ශාසකා ලෝකාන ප්රේෂිතවන්ත ඉදානීං යුවාං බහි ර්භූත්වා කුශලේන ප්රතිෂ්ඨේතාං|
فَقَالَ لَهُمْ بُولُسُ: «ضَرَبُونَا جَهْرًا غَيْرَ مَقْضِيٍّ عَلَيْنَا، وَنَحْنُ رَجُلَانِ رُومَانِيَّانِ، وَأَلْقَوْنَا فِي ٱلسِّجْنِ. أَفَٱلْآنَ يَطْرُدُونَنَا سِرًّا؟ كَلَّا! بَلْ لِيَأْتُوا هُمْ أَنْفُسُهُمْ وَيُخْرِجُونَا». | ٣٧ 37 |
කින්තු පෞලස්තාන් අවදත් රෝමිලෝකයෝරාවයෝඃ කමපි දෝෂම් න නිශ්චිත්ය සර්ව්වේෂාං සමක්ෂම් ආවාං කශයා තාඩයිත්වා කාරායාං බද්ධවන්ත ඉදානීං කිමාවාං ගුප්තං විස්ත්රක්ෂ්යන්ති? තන්න භවිෂ්යති, ස්වයමාගත්යාවාං බහිඃ කෘත්වා නයන්තු|
فَأَخْبَرَ ٱلْجَلَّادُونَ ٱلْوُلَاةَ بِهَذَا ٱلْكَلَامِ، فَٱخْتَشَوْا لَمَّا سَمِعُوا أَنَّهُمَا رُومَانِيَّانِ. | ٣٨ 38 |
තදා පදාතිභිඃ ශාසකේභ්ය ඒතද්වාර්ත්තායාං කථිතායාං තෞ රෝමිලෝකාවිති කථාං ශ්රුත්වා තේ භීතාඃ
فَجَاءُوا وَتَضَرَّعُوا إِلَيْهِمَا وَأَخْرَجُوهُمَا، وَسَأَلُوهُمَا أَنْ يَخْرُجَا مِنَ ٱلْمَدِينَةِ. | ٣٩ 39 |
සන්තස්තයෝඃ සන්නිධිමාගත්ය විනයම් අකුර්ව්වන් අපරං බහිඃ කෘත්වා නගරාත් ප්රස්ථාතුං ප්රාර්ථිතවන්තඃ|
فَخَرَجَا مِنَ ٱلسِّجْنِ وَدَخَلَا عِنْدَ لِيدِيَّةَ، فَأَبْصَرَا ٱلْإِخْوَةَ وَعَزَّيَاهُمْ ثُمَّ خَرَجَا. | ٤٠ 40 |
තතස්තෞ කාරායා නිර්ගත්ය ලුදියායා ගෘහං ගතවන්තෞ තත්ර භ්රාතෘගණං සාක්ෂාත්කෘත්ය තාන් සාන්ත්වයිත්වා තස්මාත් ස්ථානාත් ප්රස්ථිතෞ|