أعمال 16

١ 1 ثُمَّ وَصَلَ إِلَى دَرْبَةَ وَلِسْتَرَةَ، وَإِذَا تِلْمِيذٌ كَانَ هُنَاكَ ٱسْمُهُ تِيمُوثَاوُسُ، ٱبْنُ ٱمْرَأَةٍ يَهُودِيَّةٍ مُؤْمِنَةٍ وَلَكِنَّ أَبَاهُ يُونَانِيٌّ،

ಪೌಲೋ ದರ್ಬ್ಬೀಲುಸ್ತ್ರಾನಗರಯೋರುಪಸ್ಥಿತೋಭವತ್ ತತ್ರ ತೀಮಥಿಯನಾಮಾ ಶಿಷ್ಯ ಏಕ ಆಸೀತ್; ಸ ವಿಶ್ವಾಸಿನ್ಯಾ ಯಿಹೂದೀಯಾಯಾ ಯೋಷಿತೋ ಗರ್ಬ್ಭಜಾತಃ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ಪಿತಾನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಃ|

٢ 2 وَكَانَ مَشْهُودًا لَهُ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ ٱلَّذِينَ فِي لِسْتَرَةَ وَإِيقُونِيَةَ.

ಸ ಜನೋ ಲುಸ್ತ್ರಾ-ಇಕನಿಯನಗರಸ್ಥಾನಾಂ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಸಮೀಪೇಪಿ ಸುಖ್ಯಾತಿಮಾನ್ ಆಸೀತ್|

٣ 3 فَأَرَادَ بُولُسُ أَنْ يَخْرُجَ هَذَا مَعَهُ، فَأَخَذَهُ وَخَتَنَهُ مِنْ أَجْلِ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ فِي تِلْكَ ٱلْأَمَاكِنِ، لِأَنَّ ٱلْجَمِيعَ كَانُوا يَعْرِفُونَ أَبَاهُ أَنَّهُ يُونَانِيٌّ.

ಪೌಲಸ್ತಂ ಸ್ವಸಙ್ಗಿನಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಮತಿಂ ಕೃತ್ವಾ ತಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತದ್ದೇಶನಿವಾಸಿನಾಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಮ್ ಅನುರೋಧಾತ್ ತಸ್ಯ ತ್ವಕ್ಛೇದಂ ಕೃತವಾನ್ ಯತಸ್ತಸ್ಯ ಪಿತಾ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕ ಇತಿ ಸರ್ವ್ವೈರಜ್ಞಾಯತ|

٤ 4 وَإِذْ كَانُوا يَجْتَازُونَ فِي ٱلْمُدُنِ كَانُوا يُسَلِّمُونَهُمُ ٱلْقَضَايَا ٱلَّتِي حَكَمَ بِهَا ٱلرُّسُلُ وَٱلْمَشَايِخُ ٱلَّذِينَ فِي أُورُشَلِيمَ لِيَحْفَظُوهَا.

ತತಃ ಪರಂ ತೇ ನಗರೇ ನಗರೇ ಭ್ರಮಿತ್ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಸ್ಥೈಃ ಪ್ರೇರಿತೈ ರ್ಲೋಕಪ್ರಾಚೀನೈಶ್ಚ ನಿರೂಪಿತಂ ಯದ್ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪತ್ರಂ ತದನುಸಾರೇಣಾಚರಿತುಂ ಲೋಕೇಭ್ಯಸ್ತದ್ ದತ್ತವನ್ತಃ|

٥ 5 فَكَانَتِ ٱلْكَنَائِسُ تَتَشَدَّدُ فِي ٱلْإِيمَانِ وَتَزْدَادُ فِي ٱلْعَدَدِ كُلَّ يَوْمٍ.

ತೇನೈವ ಸರ್ವ್ವೇ ಧರ್ಮ್ಮಸಮಾಜಾಃ ಖ್ರೀಷ್ಟಧರ್ಮ್ಮೇ ಸುಸ್ಥಿರಾಃ ಸನ್ತಃ ಪ್ರತಿದಿನಂ ವರ್ದ್ಧಿತಾ ಅಭವನ್|

٦ 6 وَبَعْدَ مَا ٱجْتَازُوا فِي فِرِيجِيَّةَ وَكُورَةِ غَلَاطِيَّةَ، مَنَعَهُمُ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ أَنْ يَتَكَلَّمُوا بِٱلْكَلِمَةِ فِي أَسِيَّا.

ತೇಷು ಫ್ರುಗಿಯಾಗಾಲಾತಿಯಾದೇಶಮಧ್ಯೇನ ಗತೇಷು ಸತ್ಸು ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ತಾನ್ ಆಶಿಯಾದೇಶೇ ಕಥಾಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಂ ಪ್ರತಿಷಿದ್ಧವಾನ್|

٧ 7 فَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مِيسِيَّا حَاوَلُوا أَنْ يَذْهَبُوا إِلَى بِثِينِيَّةَ، فَلَمْ يَدَعْهُمُ ٱلرُّوحُ.

ತಥಾ ಮುಸಿಯಾದೇಶ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಬಿಥುನಿಯಾಂ ಗನ್ತುಂ ತೈರುದ್ಯೋಗೇ ಕೃತೇ ಆತ್ಮಾ ತಾನ್ ನಾನ್ವಮನ್ಯತ|

٨ 8 فَمَرُّوا عَلَى مِيسِيَّا وَٱنْحَدَرُوا إِلَى تَرُوَاسَ.

ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಮುಸಿಯಾದೇಶಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತ್ರೋಯಾನಗರಂ ಗತ್ವಾ ಸಮುಪಸ್ಥಿತಾಃ|

٩ 9 وَظَهَرَتْ لِبُولُسَ رُؤْيَا فِي ٱللَّيْلِ: رَجُلٌ مَكِدُونِيٌّ قَائِمٌ يَطْلُبُ إِلَيْهِ وَيَقُولُ: «ٱعْبُرْ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ وَأَعِنَّا!».

ರಾತ್ರೌ ಪೌಲಃ ಸ್ವಪ್ನೇ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ಏಕೋ ಮಾಕಿದನಿಯಲೋಕಸ್ತಿಷ್ಠನ್ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಮೈ ಕಥಯತಿ, ಮಾಕಿದನಿಯಾದೇಶಮ್ ಆಗತ್ಯಾಸ್ಮಾನ್ ಉಪಕುರ್ವ್ವಿತಿ|

١٠ 10 فَلَمَّا رَأَى ٱلرُّؤْيَا لِلْوَقْتِ طَلَبْنَا أَنْ نَخْرُجَ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، مُتَحَقِّقِينَ أَنَّ ٱلرَّبَّ قَدْ دَعَانَا لِنُبَشِّرَهُمْ.

ತಸ್ಯೇತ್ಥಂ ಸ್ವಪ್ನದರ್ಶನಾತ್ ಪ್ರಭುಸ್ತದ್ದೇಶೀಯಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತಿ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಮ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ಆಹೂಯತೀತಿ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ ವಯಂ ತೂರ್ಣಂ ಮಾಕಿದನಿಯಾದೇಶಂ ಗನ್ತುಮ್ ಉದ್ಯೋಗಮ್ ಅಕುರ್ಮ್ಮ|

١١ 11 فَأَقْلَعْنَا مِنْ تَرُوَاسَ وَتَوَجَّهْنَا بِٱلِٱسْتِقَامَةِ إِلَى سَامُوثْرَاكِي، وَفِي ٱلْغَدِ إِلَى نِيَابُولِيسَ.

ತತಃ ಪರಂ ವಯಂ ತ್ರೋಯಾನಗರಾದ್ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಋಜುಮಾರ್ಗೇಣ ಸಾಮಥ್ರಾಕಿಯೋಪದ್ವೀಪೇನ ಗತ್ವಾ ಪರೇಽಹನಿ ನಿಯಾಪಲಿನಗರ ಉಪಸ್ಥಿತಾಃ|

١٢ 12 وَمِنْ هُنَاكَ إِلَى فِيلِبِّي، ٱلَّتِي هِيَ أَوَّلُ مَدِينَةٍ مِنْ مُقَاطَعَةِ مَكِدُونِيَّةَ، وَهِيَ كُولُونِيَّةُ. فَأَقَمْنَا فِي هَذِهِ ٱلْمَدِينَةِ أَيَّامًا.

ತಸ್ಮಾದ್ ಗತ್ವಾ ಮಾಕಿದನಿಯಾನ್ತರ್ವ್ವರ್ತ್ತಿ ರೋಮೀಯವಸತಿಸ್ಥಾನಂ ಯತ್ ಫಿಲಿಪೀನಾಮಪ್ರಧಾನನಗರಂ ತತ್ರೋಪಸ್ಥಾಯ ಕತಿಪಯದಿನಾನಿ ತತ್ರ ಸ್ಥಿತವನ್ತಃ|

١٣ 13 وَفِي يَوْمِ ٱلسَّبْتِ خَرَجْنَا إِلَى خَارِجِ ٱلْمَدِينَةِ عِنْدَ نَهْرٍ، حَيْثُ جَرَتِ ٱلْعَادَةُ أَنْ تَكُونَ صَلَاةٌ، فَجَلَسْنَا وَكُنَّا نُكَلِّمُ ٱلنِّسَاءَ ٱللَّوَاتِي ٱجْتَمَعْنَ.

ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ನಗರಾದ್ ಬಹಿ ರ್ಗತ್ವಾ ನದೀತಟೇ ಯತ್ರ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಚಾರ ಆಸೀತ್ ತತ್ರೋಪವಿಶ್ಯ ಸಮಾಗತಾ ನಾರೀಃ ಪ್ರತಿ ಕಥಾಂ ಪ್ರಾಚಾರಯಾಮ|

١٤ 14 فَكَانَتْ تَسْمَعُ ٱمْرَأَةٌ ٱسْمُهَا لِيدِيَّةُ، بَيَّاعَةُ أُرْجُوَانٍ مِنْ مَدِينَةِ ثَيَاتِيرَا، مُتَعَبِّدَةٌ لِلهِ، فَفَتَحَ ٱلرَّبُّ قَلْبَهَا لِتُصْغِيَ إِلَى مَا كَانَ يَقُولُهُ بُولُسُ.

ತತಃ ಥುಯಾತೀರಾನಗರೀಯಾ ಧೂಷರಾಮ್ಬರವಿಕ್ರಾಯಿಣೀ ಲುದಿಯಾನಾಮಿಕಾ ಯಾ ಈಶ್ವರಸೇವಿಕಾ ಯೋಷಿತ್ ಶ್ರೋತ್ರೀಣಾಂ ಮಧ್ಯ ಆಸೀತ್ ತಯಾ ಪೌಲೋಕ್ತವಾಕ್ಯಾನಿ ಯದ್ ಗೃಹ್ಯನ್ತೇ ತದರ್ಥಂ ಪ್ರಭುಸ್ತಸ್ಯಾ ಮನೋದ್ವಾರಂ ಮುಕ್ತವಾನ್|

١٥ 15 فَلَمَّا ٱعْتَمَدَتْ هِيَ وَأَهْلُ بَيْتِهَا طَلَبَتْ قَائِلَةً: «إِنْ كُنْتُمْ قَدْ حَكَمْتُمْ أَنِّي مُؤْمِنَةٌ بِٱلرَّبِّ، فَٱدْخُلُوا بَيْتِي وَٱمْكُثُوا». فَأَلْزَمَتْنَا.

ಅತಃ ಸಾ ಯೋಷಿತ್ ಸಪರಿವಾರಾ ಮಜ್ಜಿತಾ ಸತೀ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಿತವತೀ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಚಾರಾದ್ ಯದಿ ಪ್ರಭೌ ವಿಶ್ವಾಸಿನೀ ಜಾತಾಹಂ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಗೃಹಮ್ ಆಗತ್ಯ ತಿಷ್ಠತ| ಇತ್ಥಂ ಸಾ ಯತ್ನೇನಾಸ್ಮಾನ್ ಅಸ್ಥಾಪಯತ್|

١٦ 16 وَحَدَثَ بَيْنَمَا كُنَّا ذَاهِبِينَ إِلَى ٱلصَّلَاةِ، أَنَّ جَارِيَةً بِهَا رُوحُ عِرَافَةٍ ٱسْتَقْبَلَتْنَا. وَكَانَتْ تُكْسِبُ مَوَالِيَهَا مَكْسَبًا كَثِيرًا بِعِرَافَتِهَا.

ಯಸ್ಯಾ ಗಣನಯಾ ತದಧಿಪತೀನಾಂ ಬಹುಧನೋಪಾರ್ಜನಂ ಜಾತಂ ತಾದೃಶೀ ಗಣಕಭೂತಗ್ರಸ್ತಾ ಕಾಚನ ದಾಸೀ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಸ್ಥಾನಗಮನಕಾಲ ಆಗತ್ಯಾಸ್ಮಾನ್ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕೃತವತೀ|

١٧ 17 هَذِهِ ٱتَّبَعَتْ بُولُسَ وَإِيَّانَا وَصَرَخَتْ قَائِلَةً: «هَؤُلَاءِ ٱلنَّاسُ هُمْ عَبِيدُ ٱللهِ ٱلْعَلِيِّ، ٱلَّذِينَ يُنَادُونَ لَكُمْ بِطَرِيقِ ٱلْخَلَاصِ».

ಸಾಸ್ಮಾಕಂ ಪೌಲಸ್ಯ ಚ ಪಶ್ಚಾದ್ ಏತ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಿತವತೀ, ಮನುಷ್ಯಾ ಏತೇ ಸರ್ವ್ವೋಪರಿಸ್ಥಸ್ಯೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸೇವಕಾಃ ಸನ್ತೋಽಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪರಿತ್ರಾಣಸ್ಯ ಮಾರ್ಗಂ ಪ್ರಕಾಶಯನ್ತಿ|

١٨ 18 وَكَانَتْ تَفْعَلُ هَذَا أَيَّامًا كَثِيرَةً. فَضَجِرَ بُولُسُ وَٱلْتَفَتَ إِلَى ٱلرُّوحِ وَقَالَ: «أَنَا آمُرُكَ بِٱسْمِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا!». فَخَرَجَ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ.

ಸಾ ಕನ್ಯಾ ಬಹುದಿನಾನಿ ತಾದೃಶಮ್ ಅಕರೋತ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಪೌಲೋ ದುಃಖಿತಃ ಸನ್ ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ತಂ ಭೂತಮವದದ್, ಅಹಂ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ತ್ವಾಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ ತ್ವಮಸ್ಯಾ ಬಹಿರ್ಗಚ್ಛ; ತೇನೈವ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸ ಭೂತಸ್ತಸ್ಯಾ ಬಹಿರ್ಗತಃ|

١٩ 19 فَلَمَّا رَأَى مَوَالِيهَا أَنَّهُ قَدْ خَرَجَ رَجَاءُ مَكْسَبِهِمْ، أَمْسَكُوا بُولُسَ وَسِيلَا وَجَرُّوهُمَا إِلَى ٱلسُّوقِ إِلَى ٱلْحُكَّامِ.

ತತಃ ಸ್ವೇಷಾಂ ಲಾಭಸ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಾಶಾ ವಿಫಲಾ ಜಾತೇತಿ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಭವಃ ಪೌಲಂ ಸೀಲಞ್ಚ ಧೃತ್ವಾಕೃಷ್ಯ ವಿಚಾರಸ್ಥಾನೇಽಧಿಪತೀನಾಂ ಸಮೀಪಮ್ ಆನಯನ್|

٢٠ 20 وَإِذْ أَتَوْا بِهِمَا إِلَى ٱلْوُلَاةِ، قَالُوا: «هَذَانِ ٱلرَّجُلَانِ يُبَلْبِلَانِ مَدِينَتَنَا، وَهُمَا يَهُودِيَّانِ،

ತತಃ ಶಾಸಕಾನಾಂ ನಿಕಟಂ ನೀತ್ವಾ ರೋಮಿಲೋಕಾ ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಯದ್ ವ್ಯವಹರಣಂ ಗ್ರಹೀತುಮ್ ಆಚರಿತುಞ್ಚ ನಿಷಿದ್ಧಂ,

٢١ 21 وَيُنَادِيَانِ بِعَوَائِدَ لَا يَجُوزُ لَنَا أَنْ نَقْبَلَهَا وَلَا نَعْمَلَ بِهَا، إِذْ نَحْنُ رُومَانِيُّونَ».

ಇಮೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಃ ಸನ್ತೋಪಿ ತದೇವ ಶಿಕ್ಷಯಿತ್ವಾ ನಗರೇಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಅತೀವ ಕಲಹಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ,

٢٢ 22 فَقَامَ ٱلْجَمْعُ مَعًا عَلَيْهِمَا، وَمَزَّقَ ٱلْوُلَاةُ ثِيَابَهُمَا وَأَمَرُوا أَنْ يُضْرَبَا بِٱلْعِصِيِّ.

ಇತಿ ಕಥಿತೇ ಸತಿ ಲೋಕನಿವಹಸ್ತಯೋಃ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನೋದತಿಷ್ಠತ್ ತಥಾ ಶಾಸಕಾಸ್ತಯೋ ರ್ವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಛಿತ್ವಾ ವೇತ್ರಾಘಾತಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯನ್|

٢٣ 23 فَوَضَعُوا عَلَيْهِمَا ضَرَبَاتٍ كَثِيرَةً وَأَلْقُوهُمَا فِي ٱلسِّجْنِ، وَأَوْصَوْا حَافِظَ ٱلسِّجْنِ أَنْ يَحْرُسَهُمَا بِضَبْطٍ.

ಅಪರಂ ತೇ ತೌ ಬಹು ಪ್ರಹಾರ್ಯ್ಯ ತ್ವಮೇತೌ ಕಾರಾಂ ನೀತ್ವಾ ಸಾವಧಾನಂ ರಕ್ಷಯೇತಿ ಕಾರಾರಕ್ಷಕಮ್ ಆದಿಶನ್|

٢٤ 24 وَهُوَ إِذْ أَخَذَ وَصِيَّةً مِثْلَ هَذِهِ، أَلْقَاهُمَا فِي ٱلسِّجْنِ ٱلدَّاخِلِيِّ، وَضَبَطَ أَرْجُلَهُمَا فِي ٱلْمِقْطَرَةِ.

ಇತ್ಥಮ್ ಆಜ್ಞಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ತಾವಭ್ಯನ್ತರಸ್ಥಕಾರಾಂ ನೀತ್ವಾ ಪಾದೇಷು ಪಾದಪಾಶೀಭಿ ರ್ಬದ್ಧ್ವಾ ಸ್ಥಾಪಿತಾವಾನ್|

٢٥ 25 وَنَحْوَ نِصْفِ ٱللَّيْلِ كَانَ بُولُسُ وَسِيلَا يُصَلِّيَانِ وَيُسَبِّحَانِ ٱللهَ، وَٱلْمَسْجُونُونَ يَسْمَعُونَهُمَا.

ಅಥ ನಿಶೀಥಸಮಯೇ ಪೌಲಸೀಲಾವೀಶ್ವರಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರಾಥನಾಂ ಗಾನಞ್ಚ ಕೃತವನ್ತೌ, ಕಾರಾಸ್ಥಿತಾ ಲೋಕಾಶ್ಚ ತದಶೃಣ್ವನ್

٢٦ 26 فَحَدَثَ بَغْتَةً زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَتَّى تَزَعْزَعَتْ أَسَاسَاتُ ٱلسِّجْنِ، فَٱنْفَتَحَتْ فِي ٱلْحَالِ ٱلْأَبْوَابُ كُلُّهَا، وَٱنْفَكَّتْ قُيُودُ ٱلْجَمِيعِ.

ತದಾಕಸ್ಮಾತ್ ಮಹಾನ್ ಭೂಮಿಕಮ್ಪೋಽಭವತ್ ತೇನ ಭಿತ್ತಿಮೂಲೇನ ಸಹ ಕಾರಾ ಕಮ್ಪಿತಾಭೂತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ದ್ವಾರಾಣಿ ಮುಕ್ತಾನಿ ಜಾತಾನಿ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಬನ್ಧನಾನಿ ಚ ಮುಕ್ತಾನಿ|

٢٧ 27 وَلَمَّا ٱسْتَيْقَظَ حَافِظُ ٱلسِّجْنِ، وَرَأَى أَبْوَابَ ٱلسِّجْنِ مَفْتُوحَةً، ٱسْتَلَّ سَيْفَهُ وَكَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَقْتُلَ نَفْسَهُ، ظَانًّا أَنَّ ٱلْمَسْجُونِينَ قَدْ هَرَبُوا.

ಅತಏವ ಕಾರಾರಕ್ಷಕೋ ನಿದ್ರಾತೋ ಜಾಗರಿತ್ವಾ ಕಾರಾಯಾ ದ್ವಾರಾಣಿ ಮುಕ್ತಾನಿ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಬನ್ದಿಲೋಕಾಃ ಪಲಾಯಿತಾ ಇತ್ಯನುಮಾಯ ಕೋಷಾತ್ ಖಙ್ಗಂ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾತ್ಮಘಾತಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಃ|

٢٨ 28 فَنَادَى بُولُسُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «لَا تَفْعَلْ بِنَفْسِكَ شَيْئًا رَدِيًّا! لِأَنَّ جَمِيعَنَا هَهُنَا!».

ಕಿನ್ತು ಪೌಲಃ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಸ್ತಮಾಹೂಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಪಶ್ಯ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವೇಽತ್ರಾಸ್ಮಹೇ, ತ್ವಂ ನಿಜಪ್ರಾಣಹಿಂಸಾಂ ಮಾಕಾರ್ಷೀಃ|

٢٩ 29 فَطَلَبَ ضَوْءًا وَٱنْدَفَعَ إِلَى دَاخِلٍ، وَخَرَّ لِبُولُسَ وَسِيلَا وَهُوَ مُرْتَعِدٌ،

ತದಾ ಪ್ರದೀಪಮ್ ಆನೇತುಮ್ ಉಕ್ತ್ವಾ ಸ ಕಮ್ಪಮಾನಃ ಸನ್ ಉಲ್ಲಮ್ಪ್ಯಾಭ್ಯನ್ತರಮ್ ಆಗತ್ಯ ಪೌಲಸೀಲಯೋಃ ಪಾದೇಷು ಪತಿತವಾನ್|

٣٠ 30 ثُمَّ أَخْرَجَهُمَا وَقَالَ: «يَا سَيِّدَيَّ، مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ أَفْعَلَ لِكَيْ أَخْلُصَ؟».

ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತೌ ಬಹಿರಾನೀಯ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛೌ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ?

٣١ 31 فَقَالَا: «آمِنْ بِٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ فَتَخْلُصَ أَنْتَ وَأَهْلُ بَيْتِكَ».

ಪಶ್ಚಾತ್ ತೌ ಸ್ವಗೃಹಮಾನೀಯ ತಯೋಃ ಸಮ್ಮುಖೇ ಖಾದ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್ ತಥಾ ಸ ಸ್ವಯಂ ತದೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಪರಿವಾರಾಶ್ಚೇಶ್ವರೇ ವಿಶ್ವಸನ್ತಃ ಸಾನನ್ದಿತಾ ಅಭವನ್|

٣٢ 32 وَكَلَّمَاهُ وَجَمِيعَ مَنْ فِي بَيْتِهِ بِكَلِمَةِ ٱلرَّبِّ.

ತಸ್ಮೈ ತಸ್ಯ ಗೃಹಸ್ಥಿತಸರ್ವ್ವಲೋಕೇಭ್ಯಶ್ಚ ಪ್ರಭೋಃ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವನ್ತೌ|

٣٣ 33 فَأَخَذَهُمَا فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ مِنَ ٱللَّيْلِ وَغَسَّلَهُمَا مِنَ ٱلْجِرَاحَاتِ، وَٱعْتَمَدَ فِي ٱلْحَالِ هُوَ وَٱلَّذِينَ لَهُ أَجْمَعُونَ.

ತಥಾ ರಾತ್ರೇಸ್ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ದಣ್ಡೇ ಸ ತೌ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತಯೋಃ ಪ್ರಹಾರಾಣಾಂ ಕ್ಷತಾನಿ ಪ್ರಕ್ಷಾಲಿತವಾನ್ ತತಃ ಸ ಸ್ವಯಂ ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಪರಿಜನಾಶ್ಚ ಮಜ್ಜಿತಾ ಅಭವನ್|

٣٤ 34 وَلَمَّا أَصْعَدَهُمَا إِلَى بَيْتِهِ قَدَّمَ لَهُمَا مَائِدَةً، وَتَهَلَّلَ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ إِذْ كَانَ قَدْ آمَنَ بِٱللهِ.

ಪಶ್ಚಾತ್ ತೌ ಸ್ವಗೃಹಮಾನೀಯ ತಯೋಃ ಸಮ್ಮುಖೇ ಖಾದ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್ ತಥಾ ಸ ಸ್ವಯಂ ತದೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಪರಿವಾರಾಶ್ಚೇಶ್ವರೇ ವಿಶ್ವಸನ್ತಃ ಸಾನನ್ದಿತಾ ಅಭವನ್|

٣٥ 35 وَلَمَّا صَارَ ٱلنَّهَارُ أَرْسَلَ ٱلْوُلَاةُ ٱلْجَلَّادِينَ قَائِلِينَ: «أَطْلِقْ ذَيْنِكَ ٱلرَّجُلَيْنِ».

ದಿನ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ತೌ ಲೋಕೌ ಮೋಚಯೇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ಶಾಸಕಾಃ ಪದಾತಿಗಣಂ ಪ್ರೇಷಿತವನ್ತಃ|

٣٦ 36 فَأَخْبَرَ حَافِظُ ٱلسِّجْنِ بُولُسَ بِهَذا ٱلكَلَامِ أَنَّ ٱلْوُلَاةَ قَدْ أَرْسَلُوا أَنْ تُطْلَقَا، فَٱخْرُجَا ٱلْآنَ وَٱذْهَبَا بِسَلَامٍ.

ತತಃ ಕಾರಾರಕ್ಷಕಃ ಪೌಲಾಯ ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಯುವಾಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ಶಾಸಕಾ ಲೋಕಾನ ಪ್ರೇಷಿತವನ್ತ ಇದಾನೀಂ ಯುವಾಂ ಬಹಿ ರ್ಭೂತ್ವಾ ಕುಶಲೇನ ಪ್ರತಿಷ್ಠೇತಾಂ|

٣٧ 37 فَقَالَ لَهُمْ بُولُسُ: «ضَرَبُونَا جَهْرًا غَيْرَ مَقْضِيٍّ عَلَيْنَا، وَنَحْنُ رَجُلَانِ رُومَانِيَّانِ، وَأَلْقَوْنَا فِي ٱلسِّجْنِ. أَفَٱلْآنَ يَطْرُدُونَنَا سِرًّا؟ كَلَّا! بَلْ لِيَأْتُوا هُمْ أَنْفُسُهُمْ وَيُخْرِجُونَا».

ಕಿನ್ತು ಪೌಲಸ್ತಾನ್ ಅವದತ್ ರೋಮಿಲೋಕಯೋರಾವಯೋಃ ಕಮಪಿ ದೋಷಮ್ ನ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಮ್ ಆವಾಂ ಕಶಯಾ ತಾಡಯಿತ್ವಾ ಕಾರಾಯಾಂ ಬದ್ಧವನ್ತ ಇದಾನೀಂ ಕಿಮಾವಾಂ ಗುಪ್ತಂ ವಿಸ್ತ್ರಕ್ಷ್ಯನ್ತಿ? ತನ್ನ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ಸ್ವಯಮಾಗತ್ಯಾವಾಂ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ನಯನ್ತು|

٣٨ 38 فَأَخْبَرَ ٱلْجَلَّادُونَ ٱلْوُلَاةَ بِهَذَا ٱلْكَلَامِ، فَٱخْتَشَوْا لَمَّا سَمِعُوا أَنَّهُمَا رُومَانِيَّانِ.

ತದಾ ಪದಾತಿಭಿಃ ಶಾಸಕೇಭ್ಯ ಏತದ್ವಾರ್ತ್ತಾಯಾಂ ಕಥಿತಾಯಾಂ ತೌ ರೋಮಿಲೋಕಾವಿತಿ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಭೀತಾಃ

٣٩ 39 فَجَاءُوا وَتَضَرَّعُوا إِلَيْهِمَا وَأَخْرَجُوهُمَا، وَسَأَلُوهُمَا أَنْ يَخْرُجَا مِنَ ٱلْمَدِينَةِ.

ಸನ್ತಸ್ತಯೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಮಾಗತ್ಯ ವಿನಯಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್ ಅಪರಂ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ನಗರಾತ್ ಪ್ರಸ್ಥಾತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಿತವನ್ತಃ|

٤٠ 40 فَخَرَجَا مِنَ ٱلسِّجْنِ وَدَخَلَا عِنْدَ لِيدِيَّةَ، فَأَبْصَرَا ٱلْإِخْوَةَ وَعَزَّيَاهُمْ ثُمَّ خَرَجَا.

ತತಸ್ತೌ ಕಾರಾಯಾ ನಿರ್ಗತ್ಯ ಲುದಿಯಾಯಾ ಗೃಹಂ ಗತವನ್ತೌ ತತ್ರ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕೃತ್ಯ ತಾನ್ ಸಾನ್ತ್ವಯಿತ್ವಾ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪ್ರಸ್ಥಿತೌ|