أعمال 14

١ 1 وَحَدَثَ فِي إِيقُونِيَةَ أَنَّهُمَا دَخَلَا مَعًا إِلَى مَجْمَعِ ٱلْيَهُودِ وَتَكَلَّمَا، حَتَّى آمَنَ جُمْهُورٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلْيَهُودِ وَٱلْيُونَانِيِّينَ.

ତୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ଯୁଗପଦ୍ ଇକନିଯନଗରସ୍ଥଯିହୂଦୀଯାନାଂ ଭଜନଭୱନଂ ଗତ୍ୱା ଯଥା ବହୱୋ ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାଶ୍ଚ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍ ତାଦୃଶୀଂ କଥାଂ କଥିତୱନ୍ତୌ|

٢ 2 وَلَكِنَّ ٱلْيَهُودَ غَيْرَ ٱلْمُؤْمِنِينَ غَرُّوا وَأَفْسَدُوا نُفُوسَ ٱلْأُمَمِ عَلَى ٱلْإِخْوَةِ.

କିନ୍ତୁ ୱିଶ୍ୱାସହୀନା ଯିହୂଦୀଯା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ କୁପ୍ରୱୃତ୍ତିଂ ଗ୍ରାହଯିତ୍ୱା ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ପ୍ରତି ତେଷାଂ ୱୈରଂ ଜନିତୱନ୍ତଃ|

٣ 3 فَأَقَامَا زَمَانًا طَوِيلًا يُجَاهِرَانِ بِٱلرَّبِّ ٱلَّذِي كَانَ يَشْهَدُ لِكَلِمَةِ نِعْمَتِهِ، وَيُعْطِي أَنْ تُجْرَى آيَاتٌ وَعَجَائِبُ عَلَى أَيْدِيهِمَا.

ଅତଃ ସ୍ୱାନୁଗ୍ରହକଥାଯାଃ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ତଯୋ ର୍ହସ୍ତୈ ର୍ବହୁଲକ୍ଷଣମ୍ ଅଦ୍ଭୁତକର୍ମ୍ମ ଚ ପ୍ରାକାଶଯଦ୍ ଯଃ ପ୍ରଭୁସ୍ତସ୍ୟ କଥା ଅକ୍ଷୋଭେନ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ତୌ ତତ୍ର ବହୁଦିନାନି ସମୱାତିଷ୍ଠେତାଂ|

٤ 4 فَٱنْشَقَّ جُمْهُورُ ٱلْمَدِينَةِ، فَكَانَ بَعْضُهُمْ مَعَ ٱلْيَهُودِ، وَبَعْضُهُمْ مَعَ ٱلرَّسُولَيْنِ.

କିନ୍ତୁ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକା ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ସପକ୍ଷାଃ କିଯନ୍ତୋ ଲୋକାଃ ପ୍ରେରିତାନାଂ ସପକ୍ଷା ଜାତାଃ, ଅତୋ ନାଗରିକଜନନିୱହମଧ୍ୟେ ଭିନ୍ନୱାକ୍ୟତ୍ୱମ୍ ଅଭୱତ୍|

٥ 5 فَلَمَّا حَصَلَ مِنَ ٱلْأُمَمِ وَٱلْيَهُودِ مَعَ رُؤَسَائِهِمْ هُجُومٌ لِيَبْغُوا عَلَيْهِمَا وَيَرْجُمُوهُمَا،

ଅନ୍ୟଦେଶୀଯା ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତେଷାମ୍ ଅଧିପତଯଶ୍ଚ ଦୌରାତ୍ମ୍ୟଂ କୁତ୍ୱା ତୌ ପ୍ରସ୍ତରୈରାହନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତାଃ|

٦ 6 شَعَرَا بِهِ، فَهَرَبَا إِلَى مَدِينَتَيْ لِيكَأُونِيَّةَ: لِسْتِرَةَ وَدَرْبَةَ، وَإِلَى ٱلْكُورَةِ ٱلْمُحِيطَةِ.

ତୌ ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପଲାଯିତ୍ୱା ଲୁକାଯନିଯାଦେଶସ୍ୟାନ୍ତର୍ୱ୍ୱର୍ତ୍ତିଲୁସ୍ତ୍ରାଦର୍ବ୍ବୋ

٧ 7 وَكَانَا هُنَاكَ يُبَشِّرَانِ.

ତତ୍ସମୀପସ୍ଥଦେଶଞ୍ଚ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯତାଂ|

٨ 8 وَكَانَ يَجْلِسُ فِي لِسْتْرَةَ رَجُلٌ عَاجِزُ ٱلرِّجْلَيْنِ مُقْعَدٌ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ، وَلَمْ يَمْشِ قَطُّ.

ତତ୍ରୋଭଯପାଦଯୋଶ୍ଚଲନଶକ୍ତିହୀନୋ ଜନ୍ମାରଭ୍ୟ ଖଞ୍ଜଃ କଦାପି ଗମନଂ ନାକରୋତ୍ ଏତାଦୃଶ ଏକୋ ମାନୁଷୋ ଲୁସ୍ତ୍ରାନଗର ଉପୱିଶ୍ୟ ପୌଲସ୍ୟ କଥାଂ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|

٩ 9 هَذَا كَانَ يَسْمَعُ بُولُسَ يَتَكَلَّمُ، فَشَخَصَ إِلَيْهِ، وَإِذْ رَأَى أَنَّ لَهُ إِيمَانًا لِيُشْفَى،

ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ପୌଲସ୍ତମ୍ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟେ ୱିଶ୍ୱାସଂ ୱିଦିତ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥିତୱାନ୍

١٠ 10 قَالَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «قُمْ عَلَى رِجْلَيْكَ مُنْتَصِبًا!». فَوَثَبَ وَصَارَ يَمْشِي.

ପଦ୍ଭ୍ୟାମୁତ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ଋଜୁ ର୍ଭୱ| ତତଃ ସ ଉଲ୍ଲମ୍ଫଂ କୃତ୍ୱା ଗମନାଗମନେ କୁତୱାନ୍|

١١ 11 فَٱلْجُمُوعُ لَمَّا رَأَوْا مَا فَعَلَ بُولُسُ، رَفَعُوا صَوْتَهُمْ بِلُغَةِ لِيكَأُونِيَّةَ قَائِلِينَ: «إِنَّ ٱلْآلِهَةَ تَشَبَّهُوا بِٱلنَّاسِ وَنَزَلُوا إِلَيْنَا».

ତଦା ଲୋକାଃ ପୌଲସ୍ୟ ତତ୍ କାର୍ୟ୍ୟଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ଲୁକାଯନୀଯଭାଷଯା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥାମେତାଂ କଥିତୱନ୍ତଃ, ଦେୱା ମନୁଷ୍ୟରୂପଂ ଧୃତ୍ୱାସ୍ମାକଂ ସମୀପମ୍ ଅୱାରୋହନ୍|

١٢ 12 فَكَانُوا يَدْعُونَ بَرْنَابَا «زَفْسَ» وَبُولُسَ «هَرْمَسَ» إِذْ كَانَ هُوَ ٱلْمُتَقَدِّمَ فِي ٱلْكَلَامِ.

ତେ ବର୍ଣବ୍ବାଂ ଯୂପିତରମ୍ ଅୱଦନ୍ ପୌଲଶ୍ଚ ମୁଖ୍ୟୋ ୱକ୍ତା ତସ୍ମାତ୍ ତଂ ମର୍କୁରିଯମ୍ ଅୱଦନ୍|

١٣ 13 فَأَتَى كَاهِنُ زَفْسَ، ٱلَّذِي كَانَ قُدَّامَ ٱلْمَدِينَةِ، بِثِيرَانٍ وَأَكَالِيلَ عِنْدَ ٱلْأَبْوَابِ مَعَ ٱلْجُمُوعِ، وَكَانَ يُرِيدُ أَنْ يَذْبَحَ.

ତସ୍ୟ ନଗରସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସ୍ଥାପିତସ୍ୟ ଯୂପିତରୱିଗ୍ରହସ୍ୟ ଯାଜକୋ ୱୃଷାନ୍ ପୁଷ୍ପମାଲାଶ୍ଚ ଦ୍ୱାରସମୀପମ୍ ଆନୀଯ ଲୋକୈଃ ସର୍ଦ୍ଧଂ ତାୱୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସମୁତ୍ସୃଜ୍ୟ ଦାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ|

١٤ 14 فَلَمَّا سَمِعَ ٱلرَّسُولَانِ، بَرْنَابَا وَبُولُسُ، مَزَّقَا ثِيَابَهُمَا، وَٱنْدَفَعَا إِلَى ٱلْجَمْعِ صَارِخَيْنِ

ତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ବର୍ଣବ୍ବାପୌଲୌ ସ୍ୱୀଯୱସ୍ତ୍ରାଣି ଛିତ୍ୱା ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟଂ ୱେଗେନ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥିତୱନ୍ତୌ,

١٥ 15 وَقَائِلِينِ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ، لِمَاذَا تَفْعَلُونَ هَذَا؟ نَحْنُ أَيْضًا بَشَرٌ تَحْتَ آلَامٍ مِثْلُكُمْ، نُبَشِّرُكُمْ أَنْ تَرْجِعُوا مِنْ هَذِهِ ٱلْأَبَاطِيلِ إِلَى ٱلْإِلَهِ ٱلْحَيِّ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَاءَ وَٱلْأَرْضَ وَٱلْبَحْرَ وَكُلَّ مَا فِيهَا،

ହେ ମହେଚ୍ଛାଃ କୁତ ଏତାଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କୁରୁଥ? ଆୱାମପି ଯୁଷ୍ମାଦୃଶୌ ସୁଖଦୁଃଖଭୋଗିନୌ ମନୁଷ୍ୟୌ, ଯୁଯମ୍ ଏତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ୱୃଥାକଲ୍ପନାଃ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ଯଥା ଗଗଣୱସୁନ୍ଧରାଜଲନିଧୀନାଂ ତନ୍ମଧ୍ୟସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଞ୍ଚ ସ୍ରଷ୍ଟାରମମରମ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତଧ୍ୱେ ତଦର୍ଥମ୍ ଆୱାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯାୱଃ|

١٦ 16 ٱلَّذِي فِي ٱلْأَجْيَالِ ٱلْمَاضِيَةِ تَرَكَ جَمِيعَ ٱلْأُمَمِ يَسْلُكُونَ فِي طُرُقِهِمْ

ସ ଈଶ୍ୱରଃ ପୂର୍ୱ୍ୱକାଲେ ସର୍ୱ୍ୱଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ସ୍ୱସ୍ୱମାର୍ଗେ ଚଲିତୁମନୁମତିଂ ଦତ୍ତୱାନ୍,

١٧ 17 مَعَ أَنَّهُ لَمْ يَتْرُكْ نَفْسَهُ بِلَا شَاهِدٍ، وَهُوَ يَفْعَلُ خَيْرًا: يُعْطِينَا مِنَ ٱلسَّمَاءِ أَمْطَارًا وَأَزْمِنَةً مُثْمِرَةً، وَيَمْلَأُ قُلُوبَنَا طَعَامًا وَسُرُورًا».

ତଥାପି ଆକାଶାତ୍ ତୋଯୱର୍ଷଣେନ ନାନାପ୍ରକାରଶସ୍ୟୋତ୍ପତ୍ୟା ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ହିତୈଷୀ ସନ୍ ଭକ୍ଷ୍ୟୈରାନନଦେନ ଚ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତଃକରଣାନି ତର୍ପଯନ୍ ତାନି ଦାନାନି ନିଜସାକ୍ଷିସ୍ୱରୂପାଣି ସ୍ଥପିତୱାନ୍|

١٨ 18 وَبِقَوْلِهِمَا هَذَا كَفَّا ٱلْجُمُوعَ بِٱلْجَهْدِ عَنْ أَنْ يَذْبَحُوا لَهُمَا.

କିନ୍ତୁ ତାଦୃଶାଯାଂ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାମପି ତଯୋଃ ସମୀପ ଉତ୍ସର୍ଜନାତ୍ ଲୋକନିୱହଂ ପ୍ରାଯେଣ ନିୱର୍ତ୍ତଯିତୁଂ ନାଶକ୍ନୁତାମ୍|

١٩ 19 ثُمَّ أَتَى يَهُودٌ مِنْ أَنْطَاكِيَةَ وَإِيقُونِيَةَ وَأَقْنَعُوا ٱلْجُمُوعَ، فَرَجَمُوا بُولُسَ وَجَرُّوهُ خَارِجَ ٱلْمَدِينَةِ، ظَانِّينَ أَنَّهُ قَدْ مَاتَ.

ଆନ୍ତିଯଖିଯା-ଇକନିଯନଗରାଭ୍ୟାଂ କତିପଯଯିହୂଦୀଯଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରାୱର୍ତ୍ତଯନ୍ତ ତସ୍ମାତ୍ ତୈ ପୌଲଂ ପ୍ରସ୍ତରୈରାଘ୍ନନ୍ ତେନ ସ ମୃତ ଇତି ୱିଜ୍ଞାଯ ନଗରସ୍ୟ ବହିସ୍ତମ୍ ଆକୃଷ୍ୟ ନୀତୱନ୍ତଃ|

٢٠ 20 وَلَكِنْ إِذْ أَحَاطَ بِهِ ٱلتَّلَامِيذُ، قَامَ وَدَخَلَ ٱلْمَدِينَةَ، وَفِي ٱلْغَدِ خَرَجَ مَعَ بَرْنَابَا إِلَى دَرْبَةَ.

କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟଗଣେ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିଶି ତିଷ୍ଠତି ସତି ସ ସ୍ୱଯମ୍ ଉତ୍ଥାଯ ପୁନରପି ନଗରମଧ୍ୟଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍ ତତ୍ପରେଽହନି ବର୍ଣବ୍ବାସହିତୋ ଦର୍ବ୍ବୀନଗରଂ ଗତୱାନ୍|

٢١ 21 فَبَشَّرَا فِي تِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ وَتَلْمَذَا كَثِيرِينَ. ثُمَّ رَجَعَا إِلَى لِسْتِرَةَ وَإِيقُونِيَةَ وَأَنْطَاكِيَةَ،

ତତ୍ର ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ବହୁଲୋକାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ କୃତ୍ୱା ତୌ ଲୁସ୍ତ୍ରାମ୍ ଇକନିଯମ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାଞ୍ଚ ପରାୱୃତ୍ୟ ଗତୌ|

٢٢ 22 يُشَدِّدَانِ أَنْفُسَ ٱلتَّلَامِيذِ وَيَعِظَانِهِمْ أَنْ يَثْبُتُوا فِي ٱلْإِيمَانِ، وَأَنَّهُ بِضِيقَاتٍ كَثِيرَةٍ يَنْبَغِي أَنْ نَدْخُلَ مَلَكُوتَ ٱللهِ.

ବହୁଦୁଃଖାନି ଭୁକ୍ତ୍ୱାପୀଶ୍ୱରରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୱ୍ୟମ୍ ଇତି କାରଣାଦ୍ ଧର୍ମ୍ମମାର୍ଗେ ସ୍ଥାତୁଂ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣସ୍ୟ ମନଃସ୍ଥୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅକୁରୁତାଂ|

٢٣ 23 وَٱنْتَخَبَا لَهُمْ قُسُوسًا فِي كُلِّ كَنِيسَةٍ، ثُمَّ صَلَّيَا بِأَصْوَامٍ وَٱسْتَوْدَعَاهُمْ لِلرَّبِّ ٱلَّذِي كَانُوا قَدْ آمَنُوا بِهِ.

ମଣ୍ଡଲୀନାଂ ପ୍ରାଚୀନୱର୍ଗାନ୍ ନିଯୁଜ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥନୋପୱାସୌ କୃତ୍ୱା ଯତ୍ପ୍ରଭୌ ତେ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍ ତସ୍ୟ ହସ୍ତେ ତାନ୍ ସମର୍ପ୍ୟ

٢٤ 24 وَلَمَّا ٱجْتَازَا فِي بِيسِيدِيَّةَ أَتَيَا إِلَى بَمْفِيلِيَّةَ.

ପିସିଦିଯାମଧ୍ୟେନ ପାମ୍ଫୁଲିଯାଦେଶଂ ଗତୱନ୍ତୌ|

٢٥ 25 وَتَكَلَّمَا بِٱلْكَلِمَةِ فِي بَرْجَةَ، ثُمَّ نَزَلَا إِلَى أَتَّالِيَةَ.

ପଶ୍ଚାତ୍ ପର୍ଗାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ଅତ୍ତାଲିଯାନଗରଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱନ୍ତୌ|

٢٦ 26 وَمِنْ هُنَاكَ سَافَرَا فِي ٱلْبَحْرِ إِلَى أَنْطَاكِيَةَ، حَيْثُ كَانَا قَدْ أُسْلِمَا إِلَى نِعْمَةِ ٱللهِ لِلْعَمَلِ ٱلَّذِي أَكْمَلَاهُ.

ତସ୍ମାତ୍ ସମୁଦ୍ରପଥେନ ଗତ୍ୱା ତାଭ୍ୟାଂ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମ ସମ୍ପନ୍ନଂ ତତ୍କର୍ମ୍ମ ସାଧଯିତୁଂ ଯନ୍ନଗରେ ଦଯାଲୋରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସମର୍ପିତୌ ଜାତୌ ତଦ୍ ଆନ୍ତିଯଖିଯାନଗରଂ ଗତୱନ୍ତା|

٢٧ 27 وَلَمَّا حَضَرَا وَجَمَعَا ٱلْكَنِيسَةَ، أَخْبَرَا بِكُلِّ مَا صَنَعَ ٱللهُ مَعَهُمَا، وَأَنَّهُ فَتَحَ لِلْأُمَمِ بَابَ ٱلْإِيمَانِ.

ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ ତନ୍ନଗରସ୍ଥମଣ୍ଡଲୀଂ ସଂଗୃହ୍ୟ ସ୍ୱାଭ୍ୟାମ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ମ୍ମକରୋତ୍ ତଥା ଯେନ ପ୍ରକାରେଣ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ୱିଶ୍ୱାସରୂପଦ୍ୱାରମ୍ ଅମୋଚଯଦ୍ ଏତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତାନ୍ ତାନ୍ ଜ୍ଞାପିତୱନ୍ତୌ|

٢٨ 28 وَأَقَامَا هُنَاكَ زَمَانًا لَيْسَ بِقَلِيلٍ مَعَ ٱلتَّلَامِيذِ.

ତତସ୍ତୌ ଶିର୍ୟ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତତ୍ର ବହୁଦିନାନି ନ୍ୟୱସତାମ୍|