أعمال 10
| وَكَانَ فِي قَيْصَرِيَّةَ رَجُلٌ ٱسْمُهُ كَرْنِيلِيُوسُ، قَائِدُ مِئَةٍ مِنَ ٱلْكَتِيبَةِ ٱلَّتِي تُدْعَى ٱلْإِيطَالِيَّةَ. | ١ 1 |
କୈସରିଯାନଗର ଇତାଲିଯାଖ୍ୟସୈନ୍ୟାନ୍ତର୍ଗତଃ କର୍ଣୀଲିଯନାମା ସେନାପତିରାସୀତ୍
| وَهُوَ تَقِيٌّ وَخَائِفُ ٱللهِ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ، يَصْنَعُ حَسَنَاتٍ كَثِيرَةً لِلشَّعْبِ، وَيُصَلِّي إِلَى ٱللهِ فِي كُلِّ حِينٍ. | ٢ 2 |
ସ ସପରିୱାରୋ ଭକ୍ତ ଈଶ୍ୱରପରାଯଣଶ୍ଚାସୀତ୍; ଲୋକେଭ୍ୟୋ ବହୂନି ଦାନାଦୀନି ଦତ୍ୱା ନିରନ୍ତରମ୍ ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରାର୍ଥଯାଞ୍ଚକ୍ରେ|
| فَرَأَى ظَاهِرًا فِي رُؤْيَا نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ مِنَ ٱلنَّهَارِ، مَلَاكًا مِنَ ٱللهِ دَاخِلًا إِلَيْهِ وَقَائِلًا لَهُ: «يَا كَرْنِيلِيُوسُ!». | ٣ 3 |
ଏକଦା ତୃତୀଯପ୍ରହରୱେଲାଯାଂ ସ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟୈକୋ ଦୂତଃ ସପ୍ରକାଶଂ ତତ୍ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ହେ କର୍ଣୀଲିଯ|
| فَلَمَّا شَخَصَ إِلَيْهِ وَدَخَلَهُ ٱلْخَوْفُ، قَالَ: «مَاذَا يَا سَيِّدُ؟».فَقَالَ لَهُ: «صَلَوَاتُكَ وَصَدَقَاتُكَ صَعِدَتْ تَذْكَارًا أَمَامَ ٱللهِ. | ٤ 4 |
କିନ୍ତୁ ସ ତଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଭୀତୋଽକଥଯତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ କିଂ? ତଦା ତମୱଦତ୍ ତୱ ପ୍ରାର୍ଥନା ଦାନାଦି ଚ ସାକ୍ଷିସ୍ୱରୂପଂ ଭୂତ୍ୱେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୋଚରମଭୱତ୍|
| وَٱلْآنَ أَرْسِلْ إِلَى يَافَا رِجَالًا وَٱسْتَدْعِ سِمْعَانَ ٱلْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. | ٥ 5 |
ଇଦାନୀଂ ଯାଫୋନଗରଂ ପ୍ରତି ଲୋକାନ୍ ପ୍ରେଷ୍ୟ ସମୁଦ୍ରତୀରେ ଶିମୋନ୍ନାମ୍ନଶ୍ଚର୍ମ୍ମକାରସ୍ୟ ଗୃହେ ପ୍ରୱାସକାରୀ ପିତରନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତୋ ଯଃ ଶିମୋନ୍ ତମ୍ ଆହ୍ୱାଯଯ;
| إِنَّهُ نَازِلٌ عِنْدَ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ بَيْتُهُ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. هُوَ يَقُولُ لَكَ مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ تَفْعَلَ». | ٦ 6 |
ତସ୍ମାତ୍ ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ୟତ୍ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତତ୍ତତ୍ ସ ୱଦିଷ୍ୟତି|
| فَلَمَّا ٱنْطَلَقَ ٱلْمَلَاكُ ٱلَّذِي كَانَ يُكَلِّمُ كَرْنِيلِيُوسَ، نَادَى ٱثْنَيْنِ مِنْ خُدَّامِهِ، وَعَسْكَرِيًّا تَقِيًّا مِنَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يُلَازِمُونَهُ، | ٧ 7 |
ଇତ୍ୟୁପଦିଶ୍ୟ ଦୂତେ ପ୍ରସ୍ଥିତେ ସତି କର୍ଣୀଲିଯଃ ସ୍ୱଗୃହସ୍ଥାନାଂ ଦାସାନାଂ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ ନିତ୍ୟଂ ସ୍ୱସଙ୍ଗିନାଂ ସୈନ୍ୟାନାମ୍ ଏକାଂ ଭକ୍ତସେନାଞ୍ଚାହୂଯ
| وَأَخْبَرَهُمْ بِكُلِّ شَيْءٍ وَأَرْسَلَهُمْ إِلَى يَافَا. | ٨ 8 |
ସକଲମେତଂ ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ୱିଜ୍ଞାପ୍ୟ ଯାଫୋନଗରଂ ତାନ୍ ପ୍ରାହିଣୋତ୍|
| ثُمَّ فِي ٱلْغَدِ فِيمَا هُمْ يُسَافِرُونَ وَيَقْتَرِبُونَ إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، صَعِدَ بُطْرُسُ عَلَى ٱلسَّطْحِ لِيُصَلِّيَ نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ. | ٩ 9 |
ପରସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ତେ ଯାତ୍ରାଂ କୃତ୍ୱା ଯଦା ନଗରସ୍ୟ ସମୀପ ଉପାତିଷ୍ଠନ୍, ତଦା ପିତରୋ ଦ୍ୱିତୀଯପ୍ରହରୱେଲାଯାଂ ପ୍ରାର୍ଥଯିତୁଂ ଗୃହପୃଷ୍ଠମ୍ ଆରୋହତ୍|
| فَجَاعَ كَثِيرًا وَٱشْتَهَى أَنْ يَأْكُلَ. وَبَيْنَمَا هُمْ يُهَيِّئُونَ لَهُ، وَقَعَتْ عَلَيْهِ غَيْبَةٌ، | ١٠ 10 |
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତଃ ସନ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଭୋକ୍ତୁମ୍ ଐଚ୍ଛତ୍ କିନ୍ତୁ ତେଷାମ୍ ଅନ୍ନାସାଦନସମଯେ ସ ମୂର୍ଚ୍ଛିତଃ ସନ୍ନପତତ୍|
| فَرَأَى ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَإِنَاءً نَازِلًا عَلَيْهِ مِثْلَ مُلَاءَةٍ عَظِيمَةٍ مَرْبُوطَةٍ بِأَرْبَعَةِ أَطْرَافٍ وَمُدَلَّاةٍ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ١١ 11 |
ତତୋ ମେଘଦ୍ୱାରଂ ମୁକ୍ତଂ ଚତୁର୍ଭିଃ କୋଣୈ ର୍ଲମ୍ବିତଂ ବୃହଦ୍ୱସ୍ତ୍ରମିୱ କିଞ୍ଚନ ଭାଜନମ୍ ଆକାଶାତ୍ ପୃଥିୱୀମ୍ ଅୱାରୋହତୀତି ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
| وَكَانَ فِيهَا كُلُّ دَوَابِّ ٱلْأَرْضِ وَٱلْوُحُوشِ وَٱلزَّحَّافَاتِ وَطُيُورِ ٱلسَّمَاءِ. | ١٢ 12 |
ତନ୍ମଧ୍ୟେ ନାନପ୍ରକାରା ଗ୍ରାମ୍ୟୱନ୍ୟପଶୱଃ ଖେଚରୋରୋଗାମିପ୍ରଭୃତଯୋ ଜନ୍ତୱଶ୍ଚାସନ୍|
| وَصَارَ إِلَيْهِ صَوْتٌ: «قُمْ يَا بُطْرُسُ، ٱذْبَحْ وَكُلْ». | ١٣ 13 |
ଅନନ୍ତରଂ ହେ ପିତର ଉତ୍ଥାଯ ହତ୍ୱା ଭୁଂକ୍ଷ୍ୱ ତମ୍ପ୍ରତୀଯଂ ଗଗଣୀଯା ୱାଣୀ ଜାତା|
| فَقَالَ بُطْرُسُ: «كَلَّا يَارَبُّ! لِأَنِّي لَمْ آكُلْ قَطُّ شَيْئًا دَنِسًا أَوْ نَجِسًا». | ١٤ 14 |
ତଦା ପିତରଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଈଦୃଶଂ ମା ଭୱତୁ, ଅହମ୍ ଏତତ୍ କାଲଂ ଯାୱତ୍ ନିଷିଦ୍ଧମ୍ ଅଶୁଚି ୱା ଦ୍ରୱ୍ୟଂ କିଞ୍ଚିଦପି ନ ଭୁକ୍ତୱାନ୍|
| فَصَارَ إِلَيْهِ أَيْضًا صَوْتٌ ثَانِيَةً: «مَا طَهَّرَهُ ٱللهُ لَا تُدَنِّسْهُ أَنْتَ!». | ١٥ 15 |
ତତଃ ପୁନରପି ତାଦୃଶୀ ୱିହଯସୀଯା ୱାଣୀ ଜାତା ଯଦ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ଶୁଚି କୃତୱାନ୍ ତତ୍ ତ୍ୱଂ ନିଷିଦ୍ଧଂ ନ ଜାନୀହି|
| وَكَانَ هَذَا عَلَى ثَلَاثِ مَرَّاتٍ، ثُمَّ ٱرْتَفَعَ ٱلْإِنَاءُ أَيْضًا إِلَى ٱلسَّمَاءِ. | ١٦ 16 |
ଇତ୍ଥଂ ତ୍ରିଃ ସତି ତତ୍ ପାତ୍ରଂ ପୁନରାକୃଷ୍ଟଂ ଆକାଶମ୍ ଅଗଚ୍ଛତ୍|
| وَإِذْ كَانَ بُطْرُسُ يَرْتَابُ فِي نَفْسِهِ: مَاذَا عَسَى أَنْ تَكُونَ ٱلرُّؤْيَا ٱلَّتِي رَآهَا؟ إِذَا ٱلرِّجَالُ ٱلَّذِينَ أُرْسِلُوا مِنْ قِبَلِ كَرْنِيلِيُوسَ، وكَانُوا قَدْ سَأَلُوا عَنْ بَيْتِ سِمْعَانَ وَقَدْ وَقَفُوا عَلَى ٱلْبَابِ | ١٧ 17 |
ତତଃ ପରଂ ଯଦ୍ ଦର୍ଶନଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍ ତସ୍ୟ କୋ ଭାୱ ଇତ୍ୟତ୍ର ପିତରୋ ମନସା ସନ୍ଦେଗ୍ଧି, ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ କର୍ଣୀଲିଯସ୍ୟ ତେ ପ୍ରେଷିତା ମନୁଷ୍ୟା ଦ୍ୱାରସ୍ୟ ସନ୍ନିଧାୱୁପସ୍ଥାଯ,
| وَنَادَوْا يَسْتَخْبِرُونَ: «هَلْ سِمْعَانُ ٱلْمُلَقَّبُ بُطْرُسَ نَازِلٌ هُنَاكَ؟». | ١٨ 18 |
ଶିମୋନୋ ଗୃହମନ୍ୱିଚ୍ଛନ୍ତଃ ସମ୍ପୃଛ୍ୟାହୂଯ କଥିତୱନ୍ତଃ ପିତରନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତୋ ଯଃ ଶିମୋନ୍ ସ କିମତ୍ର ପ୍ରୱସତି?
| وَبَيْنَمَا بُطْرُسُ مُتَفَكِّرٌ فِي ٱلرُّؤْيَا، قَالَ لَهُ ٱلرُّوحُ: «هُوَذَا ثَلَاثَةُ رِجَالٍ يَطْلُبُونَكَ. | ١٩ 19 |
ଯଦା ପିତରସ୍ତଦ୍ଦର୍ଶନସ୍ୟ ଭାୱଂ ମନସାନ୍ଦୋଲଯତି ତଦାତ୍ମା ତମୱଦତ୍, ପଶ୍ୟ ତ୍ରଯୋ ଜନାସ୍ତ୍ୱାଂ ମୃଗଯନ୍ତେ|
| لَكِنْ قُمْ وَٱنْزِلْ وَٱذْهَبْ مَعَهُمْ غَيْرَ مُرْتَابٍ فِي شَيْءٍ، لِأَنِّي أَنَا قَدْ أَرْسَلْتُهُمْ». | ٢٠ 20 |
ତ୍ୱମ୍ ଉତ୍ଥାଯାୱରୁହ୍ୟ ନିଃସନ୍ଦେହଂ ତୈଃ ସହ ଗଚ୍ଛ ମଯୈୱ ତେ ପ୍ରେଷିତାଃ|
| فَنَزَلَ بُطْرُسُ إِلَى ٱلرِّجَالِ ٱلَّذِينَ أُرْسِلُوا إِلَيْهِ مِنْ قِبَلِ كَرْنِيلِيُوسَ، وَقَالَ: «هَا أَنَا ٱلَّذِي تَطْلُبُونَهُ. مَاهُوَ ٱلسَّبَبُ ٱلَّذِي حَضَرْتُمْ لِأَجْلِهِ؟». | ٢١ 21 |
ତସ୍ମାତ୍ ପିତରୋଽୱରୁହ୍ୟ କର୍ଣୀଲିଯପ୍ରେରିତଲୋକାନାଂ ନିକଟମାଗତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍ ପଶ୍ୟତ ଯୂଯଂ ଯଂ ମୃଗଯଧ୍ୱେ ସ ଜନୋହଂ, ଯୂଯଂ କିନ୍ନିମିତ୍ତମ୍ ଆଗତାଃ?
| فَقَالُوا: «إِنَّ كَرْنِيلِيُوسَ قَائِدَ مِئَةٍ، رَجُلًا بَارًّا وَخَائِفَ ٱللهِ وَمَشْهُودًا لَهُ مِنْ كُلِّ أُمَّةِ ٱلْيَهُودِ، أُوحِيَ إِلَيْهِ بِمَلَاكٍ مُقَدَّسٍ أَنْ يَسْتَدْعِيَكَ إِلَى بَيْتِهِ وَيَسْمَعَ مِنْكَ كَلَامًا». | ٢٢ 22 |
ତତସ୍ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍ କର୍ଣୀଲିଯନାମା ଶୁଦ୍ଧସତ୍ତ୍ୱ ଈଶ୍ୱରପରାଯଣୋ ଯିହୂଦୀଯଦେଶସ୍ଥାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସନ୍ନିଧୌ ସୁଖ୍ୟାତ୍ୟାପନ୍ନ ଏକଃ ସେନାପତି ର୍ନିଜଗୃହଂ ତ୍ୱାମାହୂଯ ନେତୁଂ ତ୍ୱତ୍ତଃ କଥା ଶ୍ରୋତୁଞ୍ଚ ପୱିତ୍ରଦୂତେନ ସମାଦିଷ୍ଟଃ|
| فَدَعَاهُمْ إِلَى دَاخِلٍ وَأَضَافَهُمْ. ثُمَّ فِي ٱلْغَدِ خَرَجَ بُطْرُسُ مَعَهُمْ، وَأُنَاسٌ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ ٱلَّذِينَ مِنْ يَافَا رَافَقُوهُ. | ٢٣ 23 |
ତଦା ପିତରସ୍ତାନଭ୍ୟନ୍ତରଂ ନୀତ୍ୱା ତେଷାମାତିଥ୍ୟଂ କୃତୱାନ୍, ପରେଽହନି ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯାତ୍ରାମକରୋତ୍, ଯାଫୋନିୱାସିନାଂ ଭ୍ରାତୃଣାଂ କିଯନ୍ତୋ ଜନାଶ୍ଚ ତେନ ସହ ଗତାଃ|
| وَفِي ٱلْغَدِ دَخَلُوا قَيْصَرِيَّةَ. وَأَمَّا كَرْنِيلِيُوسُ فَكَانَ يَنْتَظِرُهُمْ، وَقَدْ دَعَا أَنْسِبَاءَهُ وَأَصْدِقَاءَهُ ٱلْأَقْرَبِينَ. | ٢٤ 24 |
ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ କୈସରିଯାନଗରମଧ୍ୟପ୍ରୱେଶସମଯେ କର୍ଣୀଲିଯୋ ଜ୍ଞାତିବନ୍ଧୂନ୍ ଆହୂଯାନୀଯ ତାନ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ସ୍ଥିତଃ|
| وَلَمَّا دَخَلَ بُطْرُسُ ٱسْتَقْبَلَهُ كَرْنِيلِيُوسُ وَسَجَدَ وَاقِعًا عَلَى قَدَمَيْهِ. | ٢٥ 25 |
ପିତରେ ଗୃହ ଉପସ୍ଥିତେ କର୍ଣୀଲିଯସ୍ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍କୃତ୍ୟ ଚରଣଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ପ୍ରାଣମତ୍|
| فَأَقَامَهُ بُطْرُسُ قَائِلًا: «قُمْ، أَنَا أَيْضًا إِنْسَانٌ». | ٢٦ 26 |
ପିତରସ୍ତମୁତ୍ଥାପ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ଉତ୍ତିଷ୍ଠାହମପି ମାନୁଷଃ|
| ثُمَّ دَخَلَ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ مَعَهُ وَوَجَدَ كَثِيرِينَ مُجْتَمِعِينَ. | ٢٧ 27 |
ତଦା କର୍ଣୀଲିଯେନ ସାକମ୍ ଆଲପନ୍ ଗୃହଂ ପ୍ରାୱିଶତ୍ ତନ୍ମଧ୍ୟେ ଚ ବହୁଲୋକାନାଂ ସମାଗମଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତାନ୍ ଅୱଦତ୍,
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ كَيْفَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَى رَجُلٍ يَهُودِيٍّ أَنْ يَلْتَصِقَ بِأَحَدٍ أَجْنَبِيٍّ أَوْ يَأْتِيَ إِلَيْهِ. وَأَمَّا أَنَا فَقَدْ أَرَانِي ٱللهُ أَنْ لَا أَقُولَ عَنْ إِنْسَانٍ مَا إِنَّهُ دَنِسٌ أَوْ نَجِسٌ. | ٢٨ 28 |
ଅନ୍ୟଜାତୀଯଲୋକୈଃ ମହାଲପନଂ ୱା ତେଷାଂ ଗୃହମଧ୍ୟେ ପ୍ରୱେଶନଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ ନିଷିଦ୍ଧମ୍ ଅସ୍ତୀତି ଯୂଯମ୍ ଅୱଗଚ୍ଛଥ; କିନ୍ତୁ କମପି ମାନୁଷମ୍ ଅୱ୍ୟୱହାର୍ୟ୍ୟମ୍ ଅଶୁଚିଂ ୱା ଜ୍ଞାତୁଂ ମମ ନୋଚିତମ୍ ଇତି ପରମେଶ୍ୱରୋ ମାଂ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍|
| فَلِذَلِكَ جِئْتُ مِنْ دُونِ مُنَاقَضَةٍ إِذِ ٱسْتَدْعَيْتُمُونِي. فَأَسْتَخْبِرُكُمْ: لِأَيِّ سَبَبٍ ٱسْتَدْعَيْتُمُونِي؟». | ٢٩ 29 |
ଇତି ହେତୋରାହ୍ୱାନଶ୍ରୱଣମାତ୍ରାତ୍ କାଞ୍ଚନାପତ୍ତିମ୍ ଅକୃତ୍ୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପମ୍ ଆଗତୋସ୍ମି; ପୃଚ୍ଛାମି ଯୂଯଂ କିନ୍ନିମିତ୍ତଂ ମାମ୍ ଆହୂଯତ?
| فَقَالَ كَرْنِيلِيُوسُ: «مُنْذُ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ كُنْتُ صَائِمًا. وَفِي ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ كُنْتُ أُصَلِّي فِي بَيْتِي، وَإِذَا رَجُلٌ قَدْ وَقَفَ أَمَامِي بِلِبَاسٍ لَامِعٍ | ٣٠ 30 |
ତଦା କର୍ଣୀଲିଯଃ କଥିତୱାନ୍, ଅଦ୍ୟ ଚତ୍ୱାରି ଦିନାନି ଜାତାନି ଏତାୱଦ୍ୱେଲାଂ ଯାୱଦ୍ ଅହମ୍ ଅନାହାର ଆସନ୍ ତତସ୍ତୃତୀଯପ୍ରହରେ ସତି ଗୃହେ ପ୍ରାର୍ଥନସମଯେ ତେଜୋମଯୱସ୍ତ୍ରଭୃଦ୍ ଏକୋ ଜନୋ ମମ ସମକ୍ଷଂ ତିଷ୍ଠନ୍ ଏତାଂ କଥାମ୍ ଅକଥଯତ୍,
| وَقَالَ: يَا كَرْنِيلِيُوسُ، سُمِعَتْ صَلَاتُكَ وَذُكِرَتْ صَدَقَاتُكَ أَمَامَ ٱللهِ. | ٣١ 31 |
ହେ କର୍ଣୀଲିଯ ତ୍ୱଦୀଯା ପ୍ରାର୍ଥନା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କର୍ଣଗୋଚରୀଭୂତା ତୱ ଦାନାଦି ଚ ସାକ୍ଷିସ୍ୱରୂପଂ ଭୂତ୍ୱା ତସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚରମଭୱତ୍|
| فَأَرْسِلْ إِلَى يَافَا وَٱسْتَدْعِ سِمْعَانَ ٱلْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. إِنَّهُ نَازِلٌ فِي بَيْتِ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. فَهُوَ مَتَى جَاءَ يُكَلِّمُكَ. | ٣٢ 32 |
ଅତୋ ଯାଫୋନଗରଂ ପ୍ରତି ଲୋକାନ୍ ପ୍ରହିତ୍ୟ ତତ୍ର ସମୁଦ୍ରତୀରେ ଶିମୋନ୍ନାମ୍ନଃ କସ୍ୟଚିଚ୍ଚର୍ମ୍ମକାରସ୍ୟ ଗୃହେ ପ୍ରୱାସକାରୀ ପିତରନାମ୍ନା ୱିଖ୍ୟାତୋ ଯଃ ଶିମୋନ୍ ତମାହୂଯଯ; ତତଃ ସ ଆଗତ୍ୟ ତ୍ୱାମ୍ ଉପଦେକ୍ଷ୍ୟତି|
| فَأَرْسَلْتُ إِلَيْكَ حَالًا. وَأَنْتَ فَعَلْتَ حَسَنًا إِذْ جِئْتَ. وَٱلْآنَ نَحْنُ جَمِيعًا حَاضِرُونَ أَمَامَ ٱللهِ لِنَسْمَعَ جَمِيعَ مَا أَمَرَكَ بِهِ ٱللهُ». | ٣٣ 33 |
ଇତି କାରଣାତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ତୱ ନିକଟେ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍, ତ୍ୱମାଗତୱାନ୍ ଇତି ଭଦ୍ରଂ କୃତୱାନ୍| ଈଶ୍ୱରୋ ଯାନ୍ୟାଖ୍ୟାନାନି କଥଯିତୁମ୍ ଆଦିଶତ୍ ତାନି ଶ୍ରୋତୁଂ ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ସାମ୍ପ୍ରତମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଉପସ୍ଥିତାଃ ସ୍ମଃ|
| فَفَتَحَ بُطْرُسُ فَاهُ وَقَالَ: «بِٱلْحَقِّ أَنَا أَجِدُ أَنَّ ٱللهَ لَا يَقْبَلُ ٱلْوُجُوهَ. | ٣٤ 34 |
ତଦା ପିତର ଇମାଂ କଥାଂ କଥଯିତୁମ୍ ଆରବ୍ଧୱାନ୍, ଈଶ୍ୱରୋ ମନୁଷ୍ୟାଣାମ୍ ଅପକ୍ଷପାତୀ ସନ୍
| بَلْ فِي كُلِّ أُمَّةٍ، ٱلَّذِي يَتَّقِيهِ وَيَصْنَعُ ٱلْبِرَّ مَقْبُولٌ عِنْدَهُ. | ٣٥ 35 |
ଯସ୍ୟ କସ୍ୟଚିଦ୍ ଦେଶସ୍ୟ ଯୋ ଲୋକାସ୍ତସ୍ମାଦ୍ଭୀତ୍ୱା ସତ୍କର୍ମ୍ମ କରୋତି ସ ତସ୍ୟ ଗ୍ରାହ୍ୟୋ ଭୱତି, ଏତସ୍ୟ ନିଶ୍ଚଯମ୍ ଉପଲବ୍ଧୱାନହମ୍|
| ٱلْكَلِمَةُ ٱلَّتِي أَرْسَلَهَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ يُبَشِّرُ بِٱلسَّلَامِ بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. هَذَا هُوَ رَبُّ ٱلْكُلِّ. | ٣٦ 36 |
ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୋ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ତେନ ଈଶ୍ୱର ଇସ୍ରାଯେଲ୍ୱଂଶାନାଂ ନିକଟେ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରେଷ୍ୟ ସମ୍ମେଲନସ୍ୟ ଯଂ ସଂୱାଦଂ ପ୍ରାଚାରଯତ୍ ତଂ ସଂୱାଦଂ ଯୂଯଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତଃ|
| أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ٱلْأَمْرَ ٱلَّذِي صَارَ فِي كُلِّ ٱلْيَهُودِيَّةِ مُبْتَدِئًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ، بَعْدَ ٱلْمَعْمُودِيَّةِ ٱلَّتِي كَرَزَ بِهَا يُوحَنَّا. | ٣٧ 37 |
ଯତୋ ଯୋହନା ମଜ୍ଜନେ ପ୍ରଚାରିତେ ସତି ସ ଗାଲୀଲଦେଶମାରଭ୍ୟ ସମସ୍ତଯିହୂଦୀଯଦେଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ନୋତ୍;
| يَسُوعُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلنَّاصِرَةِ كَيْفَ مَسَحَهُ ٱللهُ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ وَٱلْقُوَّةِ، ٱلَّذِي جَالَ يَصْنَعُ خَيْرًا وَيَشْفِي جَمِيعَ ٱلْمُتَسَلِّطِ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ، لِأَنَّ ٱللهَ كَانَ مَعَهُ. | ٣٨ 38 |
ଫଲତ ଈଶ୍ୱରେଣ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ଶକ୍ତ୍ୟା ଚାଭିଷିକ୍ତୋ ନାସରତୀଯଯୀଶୁଃ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭ୍ରମନ୍ ସୁକ୍ରିଯାଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଶୈତାନା କ୍ଲିଷ୍ଟାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନ୍ ସ୍ୱସ୍ଥାନ୍ ଅକରୋତ୍, ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ତସ୍ୟ ସହାଯ ଆସୀତ୍;
| وَنَحْنُ شُهُودٌ بِكُلِّ مَا فَعَلَ فِي كُورَةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَفِي أُورُشَلِيمَ. ٱلَّذِي أَيْضًا قَتَلُوهُ مُعَلِّقِينَ إِيَّاهُ عَلَى خَشَبَةٍ. | ٣٩ 39 |
ୱଯଞ୍ଚ ଯିହୂଦୀଯଦେଶେ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ଚ ତେନ କୃତାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କର୍ମ୍ମଣାଂ ସାକ୍ଷିଣୋ ଭୱାମଃ| ଲୋକାସ୍ତଂ କ୍ରୁଶେ ୱିଦ୍ଧ୍ୱା ହତୱନ୍ତଃ,
| هَذَا أَقَامَهُ ٱللهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، وَأَعْطَى أَنْ يَصِيرَ ظَاهِرًا، | ٤٠ 40 |
କିନ୍ତୁ ତୃତୀଯଦିୱସେ ଈଶ୍ୱରସ୍ତମୁତ୍ଥାପ୍ୟ ସପ୍ରକାଶମ୍ ଅଦର୍ଶଯତ୍|
| لَيْسَ لِجَمِيعِ ٱلشَّعْبِ، بَلْ لِشُهُودٍ سَبَقَ ٱللهُ فَٱنْتَخَبَهُمْ. لَنَا نَحْنُ ٱلَّذِينَ أَكَلْنَا وَشَرِبْنَا مَعَهُ بَعْدَ قِيَامَتِهِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٤١ 41 |
ସର୍ୱ୍ୱଲୋକାନାଂ ନିକଟ ଇତି ନ ହି, କିନ୍ତୁ ତସ୍ମିନ୍ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥିତେ ସତି ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୋଜନଂ ପାନଞ୍ଚ କୃତୱନ୍ତ ଏତାଦୃଶା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନୋନୀତାଃ ସାକ୍ଷିଣୋ ଯେ ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ନିକଟେ ତମଦର୍ଶଯତ୍|
| وَأَوْصَانَا أَنْ نَكْرِزَ لِلشَّعْبِ، وَنَشْهَدَ بِأَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمُعَيَّنُ مِنَ ٱللهِ دَيَّانًا لِلْأَحْيَاءِ وَٱلْأَمْوَاتِ. | ٤٢ 42 |
ଜୀୱିତମୃତୋଭଯଲୋକାନାଂ ୱିଚାରଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଈଶ୍ୱରୋ ଯଂ ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍ ସ ଏୱ ସ ଜନଃ, ଇମାଂ କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁଞ୍ଚ ସୋଽସ୍ମାନ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତ୍|
| لَهُ يَشْهَدُ جَمِيعُ ٱلْأَنْبِيَاءِ أَنَّ كُلَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ يَنَالُ بِٱسْمِهِ غُفْرَانَ ٱلْخَطَايَا». | ٤٣ 43 |
ଯସ୍ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ତସ୍ୟ ନାମ୍ନା ପାପାନ୍ମୁକ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତସ୍ମିନ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋପି ଏତାଦୃଶଂ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦତି|
| فَبَيْنَمَا بُطْرُسُ يَتَكَلَّمُ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ حَلَّ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ عَلَى جَمِيعِ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ ٱلْكَلِمَةَ. | ٤٤ 44 |
ପିତରସ୍ୟୈତତ୍କଥାକଥନକାଲେ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଶ୍ରୋତୃଣାମୁପରି ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମାୱାରୋହତ୍|
| فَٱنْدَهَشَ ٱلْمُؤْمِنُونَ ٱلَّذِينَ مِنْ أَهْلِ ٱلْخِتَانِ، كُلُّ مَنْ جَاءَ مَعَ بُطْرُسَ، لِأَنَّ مَوْهِبَةَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ قَدِ ٱنْسَكَبَتْ عَلَى ٱلْأُمَمِ أَيْضًا. | ٤٥ 45 |
ତତଃ ପିତରେଣ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆଗତାସ୍ତ୍ୱକ୍ଛେଦିନୋ ୱିଶ୍ୱାସିନୋ ଲୋକା ଅନ୍ୟଦେଶୀଯେଭ୍ୟଃ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମନି ଦତ୍ତେ ସତି
| لِأَنَّهُمْ كَانُوا يَسْمَعُونَهُمْ يَتَكَلَّمُونَ بِأَلْسِنَةٍ وَيُعَظِّمُونَ ٱللهَ. حِينَئِذٍ أَجَابَ بُطْرُسُ: | ٤٦ 46 |
ତେ ନାନାଜାତୀଯଭାଷାଭିଃ କଥାଂ କଥଯନ୍ତ ଈଶ୍ୱରଂ ପ୍ରଶଂସନ୍ତି, ଇତି ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଶ୍ରୁତ୍ୱା ଚ ୱିସ୍ମଯମ୍ ଆପଦ୍ୟନ୍ତ|
| «أَتُرَى يَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَمْنَعَ ٱلْمَاءَ حَتَّى لَا يَعْتَمِدَ هَؤُلَاءِ ٱلَّذِينَ قَبِلُوا ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ كَمَا نَحْنُ أَيْضًا؟». | ٤٧ 47 |
ତଦା ପିତରଃ କଥିତୱାନ୍, ୱଯମିୱ ଯେ ପୱିତ୍ରମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତେଷାଂ ଜଲମଜ୍ଜନଂ କିଂ କୋପି ନିଷେଦ୍ଧୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
| وَأَمَرَ أَنْ يَعْتَمِدُوا بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ. حِينَئِذٍ سَأَلُوهُ أَنْ يَمْكُثَ أَيَّامًا. | ٤٨ 48 |
ତତଃ ପ୍ରଭୋ ର୍ନାମ୍ନା ମଜ୍ଜିତା ଭୱତେତି ତାନାଜ୍ଞାପଯତ୍| ଅନନ୍ତରଂ ତେ ସ୍ୱୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ କତିପଯଦିନାନି ସ୍ଥାତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତ|
