أعمال 10
| وَكَانَ فِي قَيْصَرِيَّةَ رَجُلٌ ٱسْمُهُ كَرْنِيلِيُوسُ، قَائِدُ مِئَةٍ مِنَ ٱلْكَتِيبَةِ ٱلَّتِي تُدْعَى ٱلْإِيطَالِيَّةَ. | ١ 1 |
កៃសរិយានគរ ឥតាលិយាខ្យសៃន្យាន្តគ៌តះ កណ៌ីលិយនាមា សេនាបតិរាសីត្
| وَهُوَ تَقِيٌّ وَخَائِفُ ٱللهِ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ، يَصْنَعُ حَسَنَاتٍ كَثِيرَةً لِلشَّعْبِ، وَيُصَلِّي إِلَى ٱللهِ فِي كُلِّ حِينٍ. | ٢ 2 |
ស សបរិវារោ ភក្ត ឦឝ្វរបរាយណឝ្ចាសីត៑; លោកេភ្យោ ពហូនិ ទានាទីនិ ទត្វា និរន្តរម៑ ឦឝ្វរេ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ។
| فَرَأَى ظَاهِرًا فِي رُؤْيَا نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ مِنَ ٱلنَّهَارِ، مَلَاكًا مِنَ ٱللهِ دَاخِلًا إِلَيْهِ وَقَائِلًا لَهُ: «يَا كَرْنِيلِيُوسُ!». | ٣ 3 |
ឯកទា ត្ឫតីយប្រហរវេលាយាំ ស ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឦឝ្វរស្យៃកោ ទូតះ សប្រកាឝំ តត្សមីបម៑ អាគត្យ កថិតវាន៑, ហេ កណ៌ីលិយ។
| فَلَمَّا شَخَصَ إِلَيْهِ وَدَخَلَهُ ٱلْخَوْفُ، قَالَ: «مَاذَا يَا سَيِّدُ؟».فَقَالَ لَهُ: «صَلَوَاتُكَ وَصَدَقَاتُكَ صَعِدَتْ تَذْكَارًا أَمَامَ ٱللهِ. | ٤ 4 |
កិន្តុ ស តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ភីតោៜកថយត៑, ហេ ប្រភោ កិំ? តទា តមវទត៑ តវ ប្រាត៌្ហនា ទានាទិ ច សាក្ឞិស្វរូបំ ភូត្វេឝ្វរស្យ គោចរមភវត៑។
| وَٱلْآنَ أَرْسِلْ إِلَى يَافَا رِجَالًا وَٱسْتَدْعِ سِمْعَانَ ٱلْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. | ٥ 5 |
ឥទានីំ យាផោនគរំ ប្រតិ លោកាន៑ ប្រេឞ្យ សមុទ្រតីរេ ឝិមោន្នាម្នឝ្ចម៌្មការស្យ គ្ឫហេ ប្រវាសការី បិតរនាម្នា វិខ្យាតោ យះ ឝិមោន៑ តម៑ អាហ្វាយយ;
| إِنَّهُ نَازِلٌ عِنْدَ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ بَيْتُهُ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. هُوَ يَقُولُ لَكَ مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ تَفْعَلَ». | ٦ 6 |
តស្មាត៑ ត្វយា យទ្យត៑ កត៌្តវ្យំ តត្តត៑ ស វទិឞ្យតិ។
| فَلَمَّا ٱنْطَلَقَ ٱلْمَلَاكُ ٱلَّذِي كَانَ يُكَلِّمُ كَرْنِيلِيُوسَ، نَادَى ٱثْنَيْنِ مِنْ خُدَّامِهِ، وَعَسْكَرِيًّا تَقِيًّا مِنَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يُلَازِمُونَهُ، | ٧ 7 |
ឥត្យុបទិឝ្យ ទូតេ ប្រស្ថិតេ សតិ កណ៌ីលិយះ ស្វគ្ឫហស្ថានាំ ទាសានាំ ទ្វៅ ជនៅ និត្យំ ស្វសង្គិនាំ សៃន្យានាម៑ ឯកាំ ភក្តសេនាញ្ចាហូយ
| وَأَخْبَرَهُمْ بِكُلِّ شَيْءٍ وَأَرْسَلَهُمْ إِلَى يَافَا. | ٨ 8 |
សកលមេតំ វ្ឫត្តាន្តំ វិជ្ញាប្យ យាផោនគរំ តាន៑ ប្រាហិណោត៑។
| ثُمَّ فِي ٱلْغَدِ فِيمَا هُمْ يُسَافِرُونَ وَيَقْتَرِبُونَ إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، صَعِدَ بُطْرُسُ عَلَى ٱلسَّطْحِ لِيُصَلِّيَ نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ. | ٩ 9 |
បរស្មិន៑ ទិនេ តេ យាត្រាំ ក្ឫត្វា យទា នគរស្យ សមីប ឧបាតិឞ្ឋន៑, តទា បិតរោ ទ្វិតីយប្រហរវេលាយាំ ប្រាត៌្ហយិតុំ គ្ឫហប្ឫឞ្ឋម៑ អារោហត៑។
| فَجَاعَ كَثِيرًا وَٱشْتَهَى أَنْ يَأْكُلَ. وَبَيْنَمَا هُمْ يُهَيِّئُونَ لَهُ، وَقَعَتْ عَلَيْهِ غَيْبَةٌ، | ١٠ 10 |
ឯតស្មិន៑ សមយេ ក្ឞុធាត៌្តះ សន៑ កិញ្ចិទ៑ ភោក្តុម៑ ឰច្ឆត៑ កិន្តុ តេឞាម៑ អន្នាសាទនសមយេ ស មូច៌្ឆិតះ សន្នបតត៑។
| فَرَأَى ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَإِنَاءً نَازِلًا عَلَيْهِ مِثْلَ مُلَاءَةٍ عَظِيمَةٍ مَرْبُوطَةٍ بِأَرْبَعَةِ أَطْرَافٍ وَمُدَلَّاةٍ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ١١ 11 |
តតោ មេឃទ្វារំ មុក្តំ ចតុព៌្ហិះ កោណៃ រ្លម្ពិតំ ព្ឫហទ្វស្ត្រមិវ កិញ្ចន ភាជនម៑ អាកាឝាត៑ ប្ឫថិវីម៑ អវារោហតីតិ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
| وَكَانَ فِيهَا كُلُّ دَوَابِّ ٱلْأَرْضِ وَٱلْوُحُوشِ وَٱلزَّحَّافَاتِ وَطُيُورِ ٱلسَّمَاءِ. | ١٢ 12 |
តន្មធ្យេ នានប្រការា គ្រាម្យវន្យបឝវះ ខេចរោរោគាមិប្រភ្ឫតយោ ជន្តវឝ្ចាសន៑។
| وَصَارَ إِلَيْهِ صَوْتٌ: «قُمْ يَا بُطْرُسُ، ٱذْبَحْ وَكُلْ». | ١٣ 13 |
អនន្តរំ ហេ បិតរ ឧត្ថាយ ហត្វា ភុំក្ឞ្វ តម្ប្រតីយំ គគណីយា វាណី ជាតា។
| فَقَالَ بُطْرُسُ: «كَلَّا يَارَبُّ! لِأَنِّي لَمْ آكُلْ قَطُّ شَيْئًا دَنِسًا أَوْ نَجِسًا». | ١٤ 14 |
តទា បិតរះ ប្រត្យវទត៑, ហេ ប្រភោ ឦទ្ឫឝំ មា ភវតុ, អហម៑ ឯតត៑ កាលំ យាវត៑ និឞិទ្ធម៑ អឝុចិ វា ទ្រវ្យំ កិញ្ចិទបិ ន ភុក្តវាន៑។
| فَصَارَ إِلَيْهِ أَيْضًا صَوْتٌ ثَانِيَةً: «مَا طَهَّرَهُ ٱللهُ لَا تُدَنِّسْهُ أَنْتَ!». | ١٥ 15 |
តតះ បុនរបិ តាទ្ឫឝី វិហយសីយា វាណី ជាតា យទ៑ ឦឝ្វរះ ឝុចិ ក្ឫតវាន៑ តត៑ ត្វំ និឞិទ្ធំ ន ជានីហិ។
| وَكَانَ هَذَا عَلَى ثَلَاثِ مَرَّاتٍ، ثُمَّ ٱرْتَفَعَ ٱلْإِنَاءُ أَيْضًا إِلَى ٱلسَّمَاءِ. | ١٦ 16 |
ឥត្ថំ ត្រិះ សតិ តត៑ បាត្រំ បុនរាក្ឫឞ្ដំ អាកាឝម៑ អគច្ឆត៑។
| وَإِذْ كَانَ بُطْرُسُ يَرْتَابُ فِي نَفْسِهِ: مَاذَا عَسَى أَنْ تَكُونَ ٱلرُّؤْيَا ٱلَّتِي رَآهَا؟ إِذَا ٱلرِّجَالُ ٱلَّذِينَ أُرْسِلُوا مِنْ قِبَلِ كَرْنِيلِيُوسَ، وكَانُوا قَدْ سَأَلُوا عَنْ بَيْتِ سِمْعَانَ وَقَدْ وَقَفُوا عَلَى ٱلْبَابِ | ١٧ 17 |
តតះ បរំ យទ៑ ទឝ៌នំ ប្រាប្តវាន៑ តស្យ កោ ភាវ ឥត្យត្រ បិតរោ មនសា សន្ទេគ្ធិ, ឯតស្មិន៑ សមយេ កណ៌ីលិយស្យ តេ ប្រេឞិតា មនុឞ្យា ទ្វារស្យ សន្និធាវុបស្ថាយ,
| وَنَادَوْا يَسْتَخْبِرُونَ: «هَلْ سِمْعَانُ ٱلْمُلَقَّبُ بُطْرُسَ نَازِلٌ هُنَاكَ؟». | ١٨ 18 |
ឝិមោនោ គ្ឫហមន្វិច្ឆន្តះ សម្ប្ឫឆ្យាហូយ កថិតវន្តះ បិតរនាម្នា វិខ្យាតោ យះ ឝិមោន៑ ស កិមត្រ ប្រវសតិ?
| وَبَيْنَمَا بُطْرُسُ مُتَفَكِّرٌ فِي ٱلرُّؤْيَا، قَالَ لَهُ ٱلرُّوحُ: «هُوَذَا ثَلَاثَةُ رِجَالٍ يَطْلُبُونَكَ. | ١٩ 19 |
យទា បិតរស្តទ្ទឝ៌នស្យ ភាវំ មនសាន្ទោលយតិ តទាត្មា តមវទត៑, បឝ្យ ត្រយោ ជនាស្ត្វាំ ម្ឫគយន្តេ។
| لَكِنْ قُمْ وَٱنْزِلْ وَٱذْهَبْ مَعَهُمْ غَيْرَ مُرْتَابٍ فِي شَيْءٍ، لِأَنِّي أَنَا قَدْ أَرْسَلْتُهُمْ». | ٢٠ 20 |
ត្វម៑ ឧត្ថាយាវរុហ្យ និះសន្ទេហំ តៃះ សហ គច្ឆ មយៃវ តេ ប្រេឞិតាះ។
| فَنَزَلَ بُطْرُسُ إِلَى ٱلرِّجَالِ ٱلَّذِينَ أُرْسِلُوا إِلَيْهِ مِنْ قِبَلِ كَرْنِيلِيُوسَ، وَقَالَ: «هَا أَنَا ٱلَّذِي تَطْلُبُونَهُ. مَاهُوَ ٱلسَّبَبُ ٱلَّذِي حَضَرْتُمْ لِأَجْلِهِ؟». | ٢١ 21 |
តស្មាត៑ បិតរោៜវរុហ្យ កណ៌ីលិយប្រេរិតលោកានាំ និកដមាគត្យ កថិតវាន៑ បឝ្យត យូយំ យំ ម្ឫគយធ្វេ ស ជនោហំ, យូយំ កិន្និមិត្តម៑ អាគតាះ?
| فَقَالُوا: «إِنَّ كَرْنِيلِيُوسَ قَائِدَ مِئَةٍ، رَجُلًا بَارًّا وَخَائِفَ ٱللهِ وَمَشْهُودًا لَهُ مِنْ كُلِّ أُمَّةِ ٱلْيَهُودِ، أُوحِيَ إِلَيْهِ بِمَلَاكٍ مُقَدَّسٍ أَنْ يَسْتَدْعِيَكَ إِلَى بَيْتِهِ وَيَسْمَعَ مِنْكَ كَلَامًا». | ٢٢ 22 |
តតស្តេ ប្រត្យវទន៑ កណ៌ីលិយនាមា ឝុទ្ធសត្ត្វ ឦឝ្វរបរាយណោ យិហូទីយទេឝស្ថានាំ សវ៌្វេឞាំ សន្និធៅ សុខ្យាត្យាបន្ន ឯកះ សេនាបតិ រ្និជគ្ឫហំ ត្វាមាហូយ នេតុំ ត្វត្តះ កថា ឝ្រោតុញ្ច បវិត្រទូតេន សមាទិឞ្ដះ។
| فَدَعَاهُمْ إِلَى دَاخِلٍ وَأَضَافَهُمْ. ثُمَّ فِي ٱلْغَدِ خَرَجَ بُطْرُسُ مَعَهُمْ، وَأُنَاسٌ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ ٱلَّذِينَ مِنْ يَافَا رَافَقُوهُ. | ٢٣ 23 |
តទា បិតរស្តានភ្យន្តរំ នីត្វា តេឞាមាតិថ្យំ ក្ឫតវាន៑, បរេៜហនិ តៃះ សាទ៌្ធំ យាត្រាមករោត៑, យាផោនិវាសិនាំ ភ្រាត្ឫណាំ កិយន្តោ ជនាឝ្ច តេន សហ គតាះ។
| وَفِي ٱلْغَدِ دَخَلُوا قَيْصَرِيَّةَ. وَأَمَّا كَرْنِيلِيُوسُ فَكَانَ يَنْتَظِرُهُمْ، وَقَدْ دَعَا أَنْسِبَاءَهُ وَأَصْدِقَاءَهُ ٱلْأَقْرَبِينَ. | ٢٤ 24 |
បរស្មិន៑ ទិវសេ កៃសរិយានគរមធ្យប្រវេឝសមយេ កណ៌ីលិយោ ជ្ញាតិពន្ធូន៑ អាហូយានីយ តាន៑ អបេក្ឞ្យ ស្ថិតះ។
| وَلَمَّا دَخَلَ بُطْرُسُ ٱسْتَقْبَلَهُ كَرْنِيلِيُوسُ وَسَجَدَ وَاقِعًا عَلَى قَدَمَيْهِ. | ٢٥ 25 |
បិតរេ គ្ឫហ ឧបស្ថិតេ កណ៌ីលិយស្តំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យ ចរណយោះ បតិត្វា ប្រាណមត៑។
| فَأَقَامَهُ بُطْرُسُ قَائِلًا: «قُمْ، أَنَا أَيْضًا إِنْسَانٌ». | ٢٦ 26 |
បិតរស្តមុត្ថាប្យ កថិតវាន៑, ឧត្តិឞ្ឋាហមបិ មានុឞះ។
| ثُمَّ دَخَلَ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ مَعَهُ وَوَجَدَ كَثِيرِينَ مُجْتَمِعِينَ. | ٢٧ 27 |
តទា កណ៌ីលិយេន សាកម៑ អាលបន៑ គ្ឫហំ ប្រាវិឝត៑ តន្មធ្យេ ច ពហុលោកានាំ សមាគមំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តាន៑ អវទត៑,
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ كَيْفَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَى رَجُلٍ يَهُودِيٍّ أَنْ يَلْتَصِقَ بِأَحَدٍ أَجْنَبِيٍّ أَوْ يَأْتِيَ إِلَيْهِ. وَأَمَّا أَنَا فَقَدْ أَرَانِي ٱللهُ أَنْ لَا أَقُولَ عَنْ إِنْسَانٍ مَا إِنَّهُ دَنِسٌ أَوْ نَجِسٌ. | ٢٨ 28 |
អន្យជាតីយលោកៃះ មហាលបនំ វា តេឞាំ គ្ឫហមធ្យេ ប្រវេឝនំ យិហូទីយានាំ និឞិទ្ធម៑ អស្តីតិ យូយម៑ អវគច្ឆថ; កិន្តុ កមបិ មានុឞម៑ អវ្យវហាយ៌្យម៑ អឝុចិំ វា ជ្ញាតុំ មម នោចិតម៑ ឥតិ បរមេឝ្វរោ មាំ ជ្ញាបិតវាន៑។
| فَلِذَلِكَ جِئْتُ مِنْ دُونِ مُنَاقَضَةٍ إِذِ ٱسْتَدْعَيْتُمُونِي. فَأَسْتَخْبِرُكُمْ: لِأَيِّ سَبَبٍ ٱسْتَدْعَيْتُمُونِي؟». | ٢٩ 29 |
ឥតិ ហេតោរាហ្វានឝ្រវណមាត្រាត៑ កាញ្ចនាបត្តិម៑ អក្ឫត្វា យុឞ្មាកំ សមីបម៑ អាគតោស្មិ; ប្ឫច្ឆាមិ យូយំ កិន្និមិត្តំ មាម៑ អាហូយត?
| فَقَالَ كَرْنِيلِيُوسُ: «مُنْذُ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ كُنْتُ صَائِمًا. وَفِي ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ كُنْتُ أُصَلِّي فِي بَيْتِي، وَإِذَا رَجُلٌ قَدْ وَقَفَ أَمَامِي بِلِبَاسٍ لَامِعٍ | ٣٠ 30 |
តទា កណ៌ីលិយះ កថិតវាន៑, អទ្យ ចត្វារិ ទិនានិ ជាតានិ ឯតាវទ្វេលាំ យាវទ៑ អហម៑ អនាហារ អាសន៑ តតស្ត្ឫតីយប្រហរេ សតិ គ្ឫហេ ប្រាត៌្ហនសមយេ តេជោមយវស្ត្រភ្ឫទ៑ ឯកោ ជនោ មម សមក្ឞំ តិឞ្ឋន៑ ឯតាំ កថាម៑ អកថយត៑,
| وَقَالَ: يَا كَرْنِيلِيُوسُ، سُمِعَتْ صَلَاتُكَ وَذُكِرَتْ صَدَقَاتُكَ أَمَامَ ٱللهِ. | ٣١ 31 |
ហេ កណ៌ីលិយ ត្វទីយា ប្រាត៌្ហនា ឦឝ្វរស្យ កណ៌គោចរីភូតា តវ ទានាទិ ច សាក្ឞិស្វរូបំ ភូត្វា តស្យ ទ្ឫឞ្ដិគោចរមភវត៑។
| فَأَرْسِلْ إِلَى يَافَا وَٱسْتَدْعِ سِمْعَانَ ٱلْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. إِنَّهُ نَازِلٌ فِي بَيْتِ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. فَهُوَ مَتَى جَاءَ يُكَلِّمُكَ. | ٣٢ 32 |
អតោ យាផោនគរំ ប្រតិ លោកាន៑ ប្រហិត្យ តត្រ សមុទ្រតីរេ ឝិមោន្នាម្នះ កស្យចិច្ចម៌្មការស្យ គ្ឫហេ ប្រវាសការី បិតរនាម្នា វិខ្យាតោ យះ ឝិមោន៑ តមាហូយយ; តតះ ស អាគត្យ ត្វាម៑ ឧបទេក្ឞ្យតិ។
| فَأَرْسَلْتُ إِلَيْكَ حَالًا. وَأَنْتَ فَعَلْتَ حَسَنًا إِذْ جِئْتَ. وَٱلْآنَ نَحْنُ جَمِيعًا حَاضِرُونَ أَمَامَ ٱللهِ لِنَسْمَعَ جَمِيعَ مَا أَمَرَكَ بِهِ ٱللهُ». | ٣٣ 33 |
ឥតិ ការណាត៑ តត្ក្ឞណាត៑ តវ និកដេ លោកាន៑ ប្រេឞិតវាន៑, ត្វមាគតវាន៑ ឥតិ ភទ្រំ ក្ឫតវាន៑។ ឦឝ្វរោ យាន្យាខ្យានានិ កថយិតុម៑ អាទិឝត៑ តានិ ឝ្រោតុំ វយំ សវ៌្វេ សាម្ប្រតម៑ ឦឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ ឧបស្ថិតាះ ស្មះ។
| فَفَتَحَ بُطْرُسُ فَاهُ وَقَالَ: «بِٱلْحَقِّ أَنَا أَجِدُ أَنَّ ٱللهَ لَا يَقْبَلُ ٱلْوُجُوهَ. | ٣٤ 34 |
តទា បិតរ ឥមាំ កថាំ កថយិតុម៑ អារព្ធវាន៑, ឦឝ្វរោ មនុឞ្យាណាម៑ អបក្ឞបាតី សន្
| بَلْ فِي كُلِّ أُمَّةٍ، ٱلَّذِي يَتَّقِيهِ وَيَصْنَعُ ٱلْبِرَّ مَقْبُولٌ عِنْدَهُ. | ٣٥ 35 |
យស្យ កស្យចិទ៑ ទេឝស្យ យោ លោកាស្តស្មាទ្ភីត្វា សត្កម៌្ម ករោតិ ស តស្យ គ្រាហ្យោ ភវតិ, ឯតស្យ និឝ្ចយម៑ ឧបលព្ធវានហម៑។
| ٱلْكَلِمَةُ ٱلَّتِي أَرْسَلَهَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ يُبَشِّرُ بِٱلسَّلَامِ بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. هَذَا هُوَ رَبُّ ٱلْكُلِّ. | ٣٦ 36 |
សវ៌្វេឞាំ ប្រភុ រ្យោ យីឝុខ្រីឞ្ដស្តេន ឦឝ្វរ ឥស្រាយេល្វំឝានាំ និកដេ សុសំវាទំ ប្រេឞ្យ សម្មេលនស្យ យំ សំវាទំ ប្រាចារយត៑ តំ សំវាទំ យូយំ ឝ្រុតវន្តះ។
| أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ٱلْأَمْرَ ٱلَّذِي صَارَ فِي كُلِّ ٱلْيَهُودِيَّةِ مُبْتَدِئًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ، بَعْدَ ٱلْمَعْمُودِيَّةِ ٱلَّتِي كَرَزَ بِهَا يُوحَنَّا. | ٣٧ 37 |
យតោ យោហនា មជ្ជនេ ប្រចារិតេ សតិ ស គាលីលទេឝមារភ្យ សមស្តយិហូទីយទេឝំ វ្យាប្នោត៑;
| يَسُوعُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلنَّاصِرَةِ كَيْفَ مَسَحَهُ ٱللهُ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ وَٱلْقُوَّةِ، ٱلَّذِي جَالَ يَصْنَعُ خَيْرًا وَيَشْفِي جَمِيعَ ٱلْمُتَسَلِّطِ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ، لِأَنَّ ٱللهَ كَانَ مَعَهُ. | ٣٨ 38 |
ផលត ឦឝ្វរេណ បវិត្រេណាត្មនា ឝក្ត្យា ចាភិឞិក្តោ នាសរតីយយីឝុះ ស្ថានេ ស្ថានេ ភ្រមន៑ សុក្រិយាំ កុវ៌្វន៑ ឝៃតានា ក្លិឞ្ដាន៑ សវ៌្វលោកាន៑ ស្វស្ថាន៑ អករោត៑, យត ឦឝ្វរស្តស្យ សហាយ អាសីត៑;
| وَنَحْنُ شُهُودٌ بِكُلِّ مَا فَعَلَ فِي كُورَةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَفِي أُورُشَلِيمَ. ٱلَّذِي أَيْضًا قَتَلُوهُ مُعَلِّقِينَ إِيَّاهُ عَلَى خَشَبَةٍ. | ٣٩ 39 |
វយញ្ច យិហូទីយទេឝេ យិរូឝាលម្នគរេ ច តេន ក្ឫតានាំ សវ៌្វេឞាំ កម៌្មណាំ សាក្ឞិណោ ភវាមះ។ លោកាស្តំ ក្រុឝេ វិទ្ធ្វា ហតវន្តះ,
| هَذَا أَقَامَهُ ٱللهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، وَأَعْطَى أَنْ يَصِيرَ ظَاهِرًا، | ٤٠ 40 |
កិន្តុ ត្ឫតីយទិវសេ ឦឝ្វរស្តមុត្ថាប្យ សប្រកាឝម៑ អទឝ៌យត៑។
| لَيْسَ لِجَمِيعِ ٱلشَّعْبِ، بَلْ لِشُهُودٍ سَبَقَ ٱللهُ فَٱنْتَخَبَهُمْ. لَنَا نَحْنُ ٱلَّذِينَ أَكَلْنَا وَشَرِبْنَا مَعَهُ بَعْدَ قِيَامَتِهِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٤١ 41 |
សវ៌្វលោកានាំ និកដ ឥតិ ន ហិ, កិន្តុ តស្មិន៑ ឝ្មឝានាទុត្ថិតេ សតិ តេន សាទ៌្ធំ ភោជនំ បានញ្ច ក្ឫតវន្ត ឯតាទ្ឫឝា ឦឝ្វរស្យ មនោនីតាះ សាក្ឞិណោ យេ វយម៑ អស្មាកំ និកដេ តមទឝ៌យត៑។
| وَأَوْصَانَا أَنْ نَكْرِزَ لِلشَّعْبِ، وَنَشْهَدَ بِأَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمُعَيَّنُ مِنَ ٱللهِ دَيَّانًا لِلْأَحْيَاءِ وَٱلْأَمْوَاتِ. | ٤٢ 42 |
ជីវិតម្ឫតោភយលោកានាំ វិចារំ កត៌្តុម៑ ឦឝ្វរោ យំ និយុក្តវាន៑ ស ឯវ ស ជនះ, ឥមាំ កថាំ ប្រចារយិតុំ តស្មិន៑ ប្រមាណំ ទាតុញ្ច សោៜស្មាន៑ អាជ្ញាបយត៑។
| لَهُ يَشْهَدُ جَمِيعُ ٱلْأَنْبِيَاءِ أَنَّ كُلَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ يَنَالُ بِٱسْمِهِ غُفْرَانَ ٱلْخَطَايَا». | ٤٣ 43 |
យស្តស្មិន៑ វិឝ្វសិតិ ស តស្យ នាម្នា បាបាន្មុក្តោ ភវិឞ្យតិ តស្មិន៑ សវ៌្វេ ភវិឞ្យទ្វាទិនោបិ ឯតាទ្ឫឝំ សាក្ឞ្យំ ទទតិ។
| فَبَيْنَمَا بُطْرُسُ يَتَكَلَّمُ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ حَلَّ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ عَلَى جَمِيعِ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ ٱلْكَلِمَةَ. | ٤٤ 44 |
បិតរស្យៃតត្កថាកថនកាលេ សវ៌្វេឞាំ ឝ្រោត្ឫណាមុបរិ បវិត្រ អាត្មាវារោហត៑។
| فَٱنْدَهَشَ ٱلْمُؤْمِنُونَ ٱلَّذِينَ مِنْ أَهْلِ ٱلْخِتَانِ، كُلُّ مَنْ جَاءَ مَعَ بُطْرُسَ، لِأَنَّ مَوْهِبَةَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ قَدِ ٱنْسَكَبَتْ عَلَى ٱلْأُمَمِ أَيْضًا. | ٤٥ 45 |
តតះ បិតរេណ សាទ៌្ធម៑ អាគតាស្ត្វក្ឆេទិនោ វិឝ្វាសិនោ លោកា អន្យទេឝីយេភ្យះ បវិត្រ អាត្មនិ ទត្តេ សតិ
| لِأَنَّهُمْ كَانُوا يَسْمَعُونَهُمْ يَتَكَلَّمُونَ بِأَلْسِنَةٍ وَيُعَظِّمُونَ ٱللهَ. حِينَئِذٍ أَجَابَ بُطْرُسُ: | ٤٦ 46 |
តេ នានាជាតីយភាឞាភិះ កថាំ កថយន្ត ឦឝ្វរំ ប្រឝំសន្តិ, ឥតិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ឝ្រុត្វា ច វិស្មយម៑ អាបទ្យន្ត។
| «أَتُرَى يَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَمْنَعَ ٱلْمَاءَ حَتَّى لَا يَعْتَمِدَ هَؤُلَاءِ ٱلَّذِينَ قَبِلُوا ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ كَمَا نَحْنُ أَيْضًا؟». | ٤٧ 47 |
តទា បិតរះ កថិតវាន៑, វយមិវ យេ បវិត្រម៑ អាត្មានំ ប្រាប្តាស្តេឞាំ ជលមជ្ជនំ កិំ កោបិ និឞេទ្ធុំ ឝក្នោតិ?
| وَأَمَرَ أَنْ يَعْتَمِدُوا بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ. حِينَئِذٍ سَأَلُوهُ أَنْ يَمْكُثَ أَيَّامًا. | ٤٨ 48 |
តតះ ប្រភោ រ្នាម្នា មជ្ជិតា ភវតេតិ តានាជ្ញាបយត៑។ អនន្តរំ តេ ស្វៃះ សាទ៌្ធំ កតិបយទិនានិ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
