أعمال 10
| وَكَانَ فِي قَيْصَرِيَّةَ رَجُلٌ ٱسْمُهُ كَرْنِيلِيُوسُ، قَائِدُ مِئَةٍ مِنَ ٱلْكَتِيبَةِ ٱلَّتِي تُدْعَى ٱلْإِيطَالِيَّةَ. | ١ 1 |
ಕೈಸರಿಯಾನಗರ ಇತಾಲಿಯಾಖ್ಯಸೈನ್ಯಾನ್ತರ್ಗತಃ ಕರ್ಣೀಲಿಯನಾಮಾ ಸೇನಾಪತಿರಾಸೀತ್
| وَهُوَ تَقِيٌّ وَخَائِفُ ٱللهِ مَعَ جَمِيعِ بَيْتِهِ، يَصْنَعُ حَسَنَاتٍ كَثِيرَةً لِلشَّعْبِ، وَيُصَلِّي إِلَى ٱللهِ فِي كُلِّ حِينٍ. | ٢ 2 |
ಸ ಸಪರಿವಾರೋ ಭಕ್ತ ಈಶ್ವರಪರಾಯಣಶ್ಚಾಸೀತ್; ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಹೂನಿ ದಾನಾದೀನಿ ದತ್ವಾ ನಿರನ್ತರಮ್ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
| فَرَأَى ظَاهِرًا فِي رُؤْيَا نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ مِنَ ٱلنَّهَارِ، مَلَاكًا مِنَ ٱللهِ دَاخِلًا إِلَيْهِ وَقَائِلًا لَهُ: «يَا كَرْنِيلِيُوسُ!». | ٣ 3 |
ಏಕದಾ ತೃತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಸ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯೈಕೋ ದೂತಃ ಸಪ್ರಕಾಶಂ ತತ್ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯ|
| فَلَمَّا شَخَصَ إِلَيْهِ وَدَخَلَهُ ٱلْخَوْفُ، قَالَ: «مَاذَا يَا سَيِّدُ؟».فَقَالَ لَهُ: «صَلَوَاتُكَ وَصَدَقَاتُكَ صَعِدَتْ تَذْكَارًا أَمَامَ ٱللهِ. | ٤ 4 |
ಕಿನ್ತು ಸ ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಭೀತೋಽಕಥಯತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಕಿಂ? ತದಾ ತಮವದತ್ ತವ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ದಾನಾದಿ ಚ ಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಂ ಭೂತ್ವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗೋಚರಮಭವತ್|
| وَٱلْآنَ أَرْسِلْ إِلَى يَافَا رِجَالًا وَٱسْتَدْعِ سِمْعَانَ ٱلْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. | ٥ 5 |
ಇದಾನೀಂ ಯಾಫೋನಗರಂ ಪ್ರತಿ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯ ಸಮುದ್ರತೀರೇ ಶಿಮೋನ್ನಾಮ್ನಶ್ಚರ್ಮ್ಮಕಾರಸ್ಯ ಗೃಹೇ ಪ್ರವಾಸಕಾರೀ ಪಿತರನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯಃ ಶಿಮೋನ್ ತಮ್ ಆಹ್ವಾಯಯ;
| إِنَّهُ نَازِلٌ عِنْدَ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ بَيْتُهُ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. هُوَ يَقُولُ لَكَ مَاذَا يَنْبَغِي أَنْ تَفْعَلَ». | ٦ 6 |
ತಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಯಾ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತತ್ತತ್ ಸ ವದಿಷ್ಯತಿ|
| فَلَمَّا ٱنْطَلَقَ ٱلْمَلَاكُ ٱلَّذِي كَانَ يُكَلِّمُ كَرْنِيلِيُوسَ، نَادَى ٱثْنَيْنِ مِنْ خُدَّامِهِ، وَعَسْكَرِيًّا تَقِيًّا مِنَ ٱلَّذِينَ كَانُوا يُلَازِمُونَهُ، | ٧ 7 |
ಇತ್ಯುಪದಿಶ್ಯ ದೂತೇ ಪ್ರಸ್ಥಿತೇ ಸತಿ ಕರ್ಣೀಲಿಯಃ ಸ್ವಗೃಹಸ್ಥಾನಾಂ ದಾಸಾನಾಂ ದ್ವೌ ಜನೌ ನಿತ್ಯಂ ಸ್ವಸಙ್ಗಿನಾಂ ಸೈನ್ಯಾನಾಮ್ ಏಕಾಂ ಭಕ್ತಸೇನಾಞ್ಚಾಹೂಯ
| وَأَخْبَرَهُمْ بِكُلِّ شَيْءٍ وَأَرْسَلَهُمْ إِلَى يَافَا. | ٨ 8 |
ಸಕಲಮೇತಂ ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ವಿಜ್ಞಾಪ್ಯ ಯಾಫೋನಗರಂ ತಾನ್ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್|
| ثُمَّ فِي ٱلْغَدِ فِيمَا هُمْ يُسَافِرُونَ وَيَقْتَرِبُونَ إِلَى ٱلْمَدِينَةِ، صَعِدَ بُطْرُسُ عَلَى ٱلسَّطْحِ لِيُصَلِّيَ نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ. | ٩ 9 |
ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ತೇ ಯಾತ್ರಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಯದಾ ನಗರಸ್ಯ ಸಮೀಪ ಉಪಾತಿಷ್ಠನ್, ತದಾ ಪಿತರೋ ದ್ವಿತೀಯಪ್ರಹರವೇಲಾಯಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಗೃಹಪೃಷ್ಠಮ್ ಆರೋಹತ್|
| فَجَاعَ كَثِيرًا وَٱشْتَهَى أَنْ يَأْكُلَ. وَبَيْنَمَا هُمْ يُهَيِّئُونَ لَهُ، وَقَعَتْ عَلَيْهِ غَيْبَةٌ، | ١٠ 10 |
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತಃ ಸನ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಐಚ್ಛತ್ ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಮ್ ಅನ್ನಾಸಾದನಸಮಯೇ ಸ ಮೂರ್ಚ್ಛಿತಃ ಸನ್ನಪತತ್|
| فَرَأَى ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَإِنَاءً نَازِلًا عَلَيْهِ مِثْلَ مُلَاءَةٍ عَظِيمَةٍ مَرْبُوطَةٍ بِأَرْبَعَةِ أَطْرَافٍ وَمُدَلَّاةٍ عَلَى ٱلْأَرْضِ. | ١١ 11 |
ತತೋ ಮೇಘದ್ವಾರಂ ಮುಕ್ತಂ ಚತುರ್ಭಿಃ ಕೋಣೈ ರ್ಲಮ್ಬಿತಂ ಬೃಹದ್ವಸ್ತ್ರಮಿವ ಕಿಞ್ಚನ ಭಾಜನಮ್ ಆಕಾಶಾತ್ ಪೃಥಿವೀಮ್ ಅವಾರೋಹತೀತಿ ದೃಷ್ಟವಾನ್|
| وَكَانَ فِيهَا كُلُّ دَوَابِّ ٱلْأَرْضِ وَٱلْوُحُوشِ وَٱلزَّحَّافَاتِ وَطُيُورِ ٱلسَّمَاءِ. | ١٢ 12 |
ತನ್ಮಧ್ಯೇ ನಾನಪ್ರಕಾರಾ ಗ್ರಾಮ್ಯವನ್ಯಪಶವಃ ಖೇಚರೋರೋಗಾಮಿಪ್ರಭೃತಯೋ ಜನ್ತವಶ್ಚಾಸನ್|
| وَصَارَ إِلَيْهِ صَوْتٌ: «قُمْ يَا بُطْرُسُ، ٱذْبَحْ وَكُلْ». | ١٣ 13 |
ಅನನ್ತರಂ ಹೇ ಪಿತರ ಉತ್ಥಾಯ ಹತ್ವಾ ಭುಂಕ್ಷ್ವ ತಮ್ಪ್ರತೀಯಂ ಗಗಣೀಯಾ ವಾಣೀ ಜಾತಾ|
| فَقَالَ بُطْرُسُ: «كَلَّا يَارَبُّ! لِأَنِّي لَمْ آكُلْ قَطُّ شَيْئًا دَنِسًا أَوْ نَجِسًا». | ١٤ 14 |
ತದಾ ಪಿತರಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಈದೃಶಂ ಮಾ ಭವತು, ಅಹಮ್ ಏತತ್ ಕಾಲಂ ಯಾವತ್ ನಿಷಿದ್ಧಮ್ ಅಶುಚಿ ವಾ ದ್ರವ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಭುಕ್ತವಾನ್|
| فَصَارَ إِلَيْهِ أَيْضًا صَوْتٌ ثَانِيَةً: «مَا طَهَّرَهُ ٱللهُ لَا تُدَنِّسْهُ أَنْتَ!». | ١٥ 15 |
ತತಃ ಪುನರಪಿ ತಾದೃಶೀ ವಿಹಯಸೀಯಾ ವಾಣೀ ಜಾತಾ ಯದ್ ಈಶ್ವರಃ ಶುಚಿ ಕೃತವಾನ್ ತತ್ ತ್ವಂ ನಿಷಿದ್ಧಂ ನ ಜಾನೀಹಿ|
| وَكَانَ هَذَا عَلَى ثَلَاثِ مَرَّاتٍ، ثُمَّ ٱرْتَفَعَ ٱلْإِنَاءُ أَيْضًا إِلَى ٱلسَّمَاءِ. | ١٦ 16 |
ಇತ್ಥಂ ತ್ರಿಃ ಸತಿ ತತ್ ಪಾತ್ರಂ ಪುನರಾಕೃಷ್ಟಂ ಆಕಾಶಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್|
| وَإِذْ كَانَ بُطْرُسُ يَرْتَابُ فِي نَفْسِهِ: مَاذَا عَسَى أَنْ تَكُونَ ٱلرُّؤْيَا ٱلَّتِي رَآهَا؟ إِذَا ٱلرِّجَالُ ٱلَّذِينَ أُرْسِلُوا مِنْ قِبَلِ كَرْنِيلِيُوسَ، وكَانُوا قَدْ سَأَلُوا عَنْ بَيْتِ سِمْعَانَ وَقَدْ وَقَفُوا عَلَى ٱلْبَابِ | ١٧ 17 |
ತತಃ ಪರಂ ಯದ್ ದರ್ಶನಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್ ತಸ್ಯ ಕೋ ಭಾವ ಇತ್ಯತ್ರ ಪಿತರೋ ಮನಸಾ ಸನ್ದೇಗ್ಧಿ, ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯಸ್ಯ ತೇ ಪ್ರೇಷಿತಾ ಮನುಷ್ಯಾ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಾವುಪಸ್ಥಾಯ,
| وَنَادَوْا يَسْتَخْبِرُونَ: «هَلْ سِمْعَانُ ٱلْمُلَقَّبُ بُطْرُسَ نَازِلٌ هُنَاكَ؟». | ١٨ 18 |
ಶಿಮೋನೋ ಗೃಹಮನ್ವಿಚ್ಛನ್ತಃ ಸಮ್ಪೃಛ್ಯಾಹೂಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ ಪಿತರನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯಃ ಶಿಮೋನ್ ಸ ಕಿಮತ್ರ ಪ್ರವಸತಿ?
| وَبَيْنَمَا بُطْرُسُ مُتَفَكِّرٌ فِي ٱلرُّؤْيَا، قَالَ لَهُ ٱلرُّوحُ: «هُوَذَا ثَلَاثَةُ رِجَالٍ يَطْلُبُونَكَ. | ١٩ 19 |
ಯದಾ ಪಿತರಸ್ತದ್ದರ್ಶನಸ್ಯ ಭಾವಂ ಮನಸಾನ್ದೋಲಯತಿ ತದಾತ್ಮಾ ತಮವದತ್, ಪಶ್ಯ ತ್ರಯೋ ಜನಾಸ್ತ್ವಾಂ ಮೃಗಯನ್ತೇ|
| لَكِنْ قُمْ وَٱنْزِلْ وَٱذْهَبْ مَعَهُمْ غَيْرَ مُرْتَابٍ فِي شَيْءٍ، لِأَنِّي أَنَا قَدْ أَرْسَلْتُهُمْ». | ٢٠ 20 |
ತ್ವಮ್ ಉತ್ಥಾಯಾವರುಹ್ಯ ನಿಃಸನ್ದೇಹಂ ತೈಃ ಸಹ ಗಚ್ಛ ಮಯೈವ ತೇ ಪ್ರೇಷಿತಾಃ|
| فَنَزَلَ بُطْرُسُ إِلَى ٱلرِّجَالِ ٱلَّذِينَ أُرْسِلُوا إِلَيْهِ مِنْ قِبَلِ كَرْنِيلِيُوسَ، وَقَالَ: «هَا أَنَا ٱلَّذِي تَطْلُبُونَهُ. مَاهُوَ ٱلسَّبَبُ ٱلَّذِي حَضَرْتُمْ لِأَجْلِهِ؟». | ٢١ 21 |
ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತರೋಽವರುಹ್ಯ ಕರ್ಣೀಲಿಯಪ್ರೇರಿತಲೋಕಾನಾಂ ನಿಕಟಮಾಗತ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಪಶ್ಯತ ಯೂಯಂ ಯಂ ಮೃಗಯಧ್ವೇ ಸ ಜನೋಹಂ, ಯೂಯಂ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಮ್ ಆಗತಾಃ?
| فَقَالُوا: «إِنَّ كَرْنِيلِيُوسَ قَائِدَ مِئَةٍ، رَجُلًا بَارًّا وَخَائِفَ ٱللهِ وَمَشْهُودًا لَهُ مِنْ كُلِّ أُمَّةِ ٱلْيَهُودِ، أُوحِيَ إِلَيْهِ بِمَلَاكٍ مُقَدَّسٍ أَنْ يَسْتَدْعِيَكَ إِلَى بَيْتِهِ وَيَسْمَعَ مِنْكَ كَلَامًا». | ٢٢ 22 |
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್ ಕರ್ಣೀಲಿಯನಾಮಾ ಶುದ್ಧಸತ್ತ್ವ ಈಶ್ವರಪರಾಯಣೋ ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಸ್ಥಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಸುಖ್ಯಾತ್ಯಾಪನ್ನ ಏಕಃ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ನಿಜಗೃಹಂ ತ್ವಾಮಾಹೂಯ ನೇತುಂ ತ್ವತ್ತಃ ಕಥಾ ಶ್ರೋತುಞ್ಚ ಪವಿತ್ರದೂತೇನ ಸಮಾದಿಷ್ಟಃ|
| فَدَعَاهُمْ إِلَى دَاخِلٍ وَأَضَافَهُمْ. ثُمَّ فِي ٱلْغَدِ خَرَجَ بُطْرُسُ مَعَهُمْ، وَأُنَاسٌ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ ٱلَّذِينَ مِنْ يَافَا رَافَقُوهُ. | ٢٣ 23 |
ತದಾ ಪಿತರಸ್ತಾನಭ್ಯನ್ತರಂ ನೀತ್ವಾ ತೇಷಾಮಾತಿಥ್ಯಂ ಕೃತವಾನ್, ಪರೇಽಹನಿ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಾತ್ರಾಮಕರೋತ್, ಯಾಫೋನಿವಾಸಿನಾಂ ಭ್ರಾತೃಣಾಂ ಕಿಯನ್ತೋ ಜನಾಶ್ಚ ತೇನ ಸಹ ಗತಾಃ|
| وَفِي ٱلْغَدِ دَخَلُوا قَيْصَرِيَّةَ. وَأَمَّا كَرْنِيلِيُوسُ فَكَانَ يَنْتَظِرُهُمْ، وَقَدْ دَعَا أَنْسِبَاءَهُ وَأَصْدِقَاءَهُ ٱلْأَقْرَبِينَ. | ٢٤ 24 |
ಪರಸ್ಮಿನ್ ದಿವಸೇ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶಸಮಯೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯೋ ಜ್ಞಾತಿಬನ್ಧೂನ್ ಆಹೂಯಾನೀಯ ತಾನ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಿತಃ|
| وَلَمَّا دَخَلَ بُطْرُسُ ٱسْتَقْبَلَهُ كَرْنِيلِيُوسُ وَسَجَدَ وَاقِعًا عَلَى قَدَمَيْهِ. | ٢٥ 25 |
ಪಿತರೇ ಗೃಹ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕೃತ್ಯ ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರಾಣಮತ್|
| فَأَقَامَهُ بُطْرُسُ قَائِلًا: «قُمْ، أَنَا أَيْضًا إِنْسَانٌ». | ٢٦ 26 |
ಪಿತರಸ್ತಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್, ಉತ್ತಿಷ್ಠಾಹಮಪಿ ಮಾನುಷಃ|
| ثُمَّ دَخَلَ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ مَعَهُ وَوَجَدَ كَثِيرِينَ مُجْتَمِعِينَ. | ٢٧ 27 |
ತದಾ ಕರ್ಣೀಲಿಯೇನ ಸಾಕಮ್ ಆಲಪನ್ ಗೃಹಂ ಪ್ರಾವಿಶತ್ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಚ ಬಹುಲೋಕಾನಾಂ ಸಮಾಗಮಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾನ್ ಅವದತ್,
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ كَيْفَ هُوَ مُحَرَّمٌ عَلَى رَجُلٍ يَهُودِيٍّ أَنْ يَلْتَصِقَ بِأَحَدٍ أَجْنَبِيٍّ أَوْ يَأْتِيَ إِلَيْهِ. وَأَمَّا أَنَا فَقَدْ أَرَانِي ٱللهُ أَنْ لَا أَقُولَ عَنْ إِنْسَانٍ مَا إِنَّهُ دَنِسٌ أَوْ نَجِسٌ. | ٢٨ 28 |
ಅನ್ಯಜಾತೀಯಲೋಕೈಃ ಮಹಾಲಪನಂ ವಾ ತೇಷಾಂ ಗೃಹಮಧ್ಯೇ ಪ್ರವೇಶನಂ ಯಿಹೂದೀಯಾನಾಂ ನಿಷಿದ್ಧಮ್ ಅಸ್ತೀತಿ ಯೂಯಮ್ ಅವಗಚ್ಛಥ; ಕಿನ್ತು ಕಮಪಿ ಮಾನುಷಮ್ ಅವ್ಯವಹಾರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಶುಚಿಂ ವಾ ಜ್ಞಾತುಂ ಮಮ ನೋಚಿತಮ್ ಇತಿ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಮಾಂ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್|
| فَلِذَلِكَ جِئْتُ مِنْ دُونِ مُنَاقَضَةٍ إِذِ ٱسْتَدْعَيْتُمُونِي. فَأَسْتَخْبِرُكُمْ: لِأَيِّ سَبَبٍ ٱسْتَدْعَيْتُمُونِي؟». | ٢٩ 29 |
ಇತಿ ಹೇತೋರಾಹ್ವಾನಶ್ರವಣಮಾತ್ರಾತ್ ಕಾಞ್ಚನಾಪತ್ತಿಮ್ ಅಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತೋಸ್ಮಿ; ಪೃಚ್ಛಾಮಿ ಯೂಯಂ ಕಿನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ಮಾಮ್ ಆಹೂಯತ?
| فَقَالَ كَرْنِيلِيُوسُ: «مُنْذُ أَرْبَعَةِ أَيَّامٍ إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ كُنْتُ صَائِمًا. وَفِي ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ كُنْتُ أُصَلِّي فِي بَيْتِي، وَإِذَا رَجُلٌ قَدْ وَقَفَ أَمَامِي بِلِبَاسٍ لَامِعٍ | ٣٠ 30 |
ತದಾ ಕರ್ಣೀಲಿಯಃ ಕಥಿತವಾನ್, ಅದ್ಯ ಚತ್ವಾರಿ ದಿನಾನಿ ಜಾತಾನಿ ಏತಾವದ್ವೇಲಾಂ ಯಾವದ್ ಅಹಮ್ ಅನಾಹಾರ ಆಸನ್ ತತಸ್ತೃತೀಯಪ್ರಹರೇ ಸತಿ ಗೃಹೇ ಪ್ರಾರ್ಥನಸಮಯೇ ತೇಜೋಮಯವಸ್ತ್ರಭೃದ್ ಏಕೋ ಜನೋ ಮಮ ಸಮಕ್ಷಂ ತಿಷ್ಠನ್ ಏತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಕಥಯತ್,
| وَقَالَ: يَا كَرْنِيلِيُوسُ، سُمِعَتْ صَلَاتُكَ وَذُكِرَتْ صَدَقَاتُكَ أَمَامَ ٱللهِ. | ٣١ 31 |
ಹೇ ಕರ್ಣೀಲಿಯ ತ್ವದೀಯಾ ಪ್ರಾರ್ಥನಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕರ್ಣಗೋಚರೀಭೂತಾ ತವ ದಾನಾದಿ ಚ ಸಾಕ್ಷಿಸ್ವರೂಪಂ ಭೂತ್ವಾ ತಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಿಗೋಚರಮಭವತ್|
| فَأَرْسِلْ إِلَى يَافَا وَٱسْتَدْعِ سِمْعَانَ ٱلْمُلَقَّبَ بُطْرُسَ. إِنَّهُ نَازِلٌ فِي بَيْتِ سِمْعَانَ رَجُلٍ دَبَّاغٍ عِنْدَ ٱلْبَحْرِ. فَهُوَ مَتَى جَاءَ يُكَلِّمُكَ. | ٣٢ 32 |
ಅತೋ ಯಾಫೋನಗರಂ ಪ್ರತಿ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ತತ್ರ ಸಮುದ್ರತೀರೇ ಶಿಮೋನ್ನಾಮ್ನಃ ಕಸ್ಯಚಿಚ್ಚರ್ಮ್ಮಕಾರಸ್ಯ ಗೃಹೇ ಪ್ರವಾಸಕಾರೀ ಪಿತರನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋ ಯಃ ಶಿಮೋನ್ ತಮಾಹೂಯಯ; ತತಃ ಸ ಆಗತ್ಯ ತ್ವಾಮ್ ಉಪದೇಕ್ಷ್ಯತಿ|
| فَأَرْسَلْتُ إِلَيْكَ حَالًا. وَأَنْتَ فَعَلْتَ حَسَنًا إِذْ جِئْتَ. وَٱلْآنَ نَحْنُ جَمِيعًا حَاضِرُونَ أَمَامَ ٱللهِ لِنَسْمَعَ جَمِيعَ مَا أَمَرَكَ بِهِ ٱللهُ». | ٣٣ 33 |
ಇತಿ ಕಾರಣಾತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತವ ನಿಕಟೇ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್, ತ್ವಮಾಗತವಾನ್ ಇತಿ ಭದ್ರಂ ಕೃತವಾನ್| ಈಶ್ವರೋ ಯಾನ್ಯಾಖ್ಯಾನಾನಿ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆದಿಶತ್ ತಾನಿ ಶ್ರೋತುಂ ವಯಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಸಾಮ್ಪ್ರತಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಉಪಸ್ಥಿತಾಃ ಸ್ಮಃ|
| فَفَتَحَ بُطْرُسُ فَاهُ وَقَالَ: «بِٱلْحَقِّ أَنَا أَجِدُ أَنَّ ٱللهَ لَا يَقْبَلُ ٱلْوُجُوهَ. | ٣٤ 34 |
ತದಾ ಪಿತರ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರಬ್ಧವಾನ್, ಈಶ್ವರೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಮ್ ಅಪಕ್ಷಪಾತೀ ಸನ್
| بَلْ فِي كُلِّ أُمَّةٍ، ٱلَّذِي يَتَّقِيهِ وَيَصْنَعُ ٱلْبِرَّ مَقْبُولٌ عِنْدَهُ. | ٣٥ 35 |
ಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದೇಶಸ್ಯ ಯೋ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಮಾದ್ಭೀತ್ವಾ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮ ಕರೋತಿ ಸ ತಸ್ಯ ಗ್ರಾಹ್ಯೋ ಭವತಿ, ಏತಸ್ಯ ನಿಶ್ಚಯಮ್ ಉಪಲಬ್ಧವಾನಹಮ್|
| ٱلْكَلِمَةُ ٱلَّتِي أَرْسَلَهَا إِلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ يُبَشِّرُ بِٱلسَّلَامِ بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. هَذَا هُوَ رَبُّ ٱلْكُلِّ. | ٣٦ 36 |
ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ಯೋ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ತೇನ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶಾನಾಂ ನಿಕಟೇ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರೇಷ್ಯ ಸಮ್ಮೇಲನಸ್ಯ ಯಂ ಸಂವಾದಂ ಪ್ರಾಚಾರಯತ್ ತಂ ಸಂವಾದಂ ಯೂಯಂ ಶ್ರುತವನ್ತಃ|
| أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ٱلْأَمْرَ ٱلَّذِي صَارَ فِي كُلِّ ٱلْيَهُودِيَّةِ مُبْتَدِئًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ، بَعْدَ ٱلْمَعْمُودِيَّةِ ٱلَّتِي كَرَزَ بِهَا يُوحَنَّا. | ٣٧ 37 |
ಯತೋ ಯೋಹನಾ ಮಜ್ಜನೇ ಪ್ರಚಾರಿತೇ ಸತಿ ಸ ಗಾಲೀಲದೇಶಮಾರಭ್ಯ ಸಮಸ್ತಯಿಹೂದೀಯದೇಶಂ ವ್ಯಾಪ್ನೋತ್;
| يَسُوعُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلنَّاصِرَةِ كَيْفَ مَسَحَهُ ٱللهُ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ وَٱلْقُوَّةِ، ٱلَّذِي جَالَ يَصْنَعُ خَيْرًا وَيَشْفِي جَمِيعَ ٱلْمُتَسَلِّطِ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ، لِأَنَّ ٱللهَ كَانَ مَعَهُ. | ٣٨ 38 |
ಫಲತ ಈಶ್ವರೇಣ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಶಕ್ತ್ಯಾ ಚಾಭಿಷಿಕ್ತೋ ನಾಸರತೀಯಯೀಶುಃ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಾನೇ ಭ್ರಮನ್ ಸುಕ್ರಿಯಾಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ ಶೈತಾನಾ ಕ್ಲಿಷ್ಟಾನ್ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಅಕರೋತ್, ಯತ ಈಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ಸಹಾಯ ಆಸೀತ್;
| وَنَحْنُ شُهُودٌ بِكُلِّ مَا فَعَلَ فِي كُورَةِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَفِي أُورُشَلِيمَ. ٱلَّذِي أَيْضًا قَتَلُوهُ مُعَلِّقِينَ إِيَّاهُ عَلَى خَشَبَةٍ. | ٣٩ 39 |
ವಯಞ್ಚ ಯಿಹೂದೀಯದೇಶೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ಚ ತೇನ ಕೃತಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಭವಾಮಃ| ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಕ್ರುಶೇ ವಿದ್ಧ್ವಾ ಹತವನ್ತಃ,
| هَذَا أَقَامَهُ ٱللهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، وَأَعْطَى أَنْ يَصِيرَ ظَاهِرًا، | ٤٠ 40 |
ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಈಶ್ವರಸ್ತಮುತ್ಥಾಪ್ಯ ಸಪ್ರಕಾಶಮ್ ಅದರ್ಶಯತ್|
| لَيْسَ لِجَمِيعِ ٱلشَّعْبِ، بَلْ لِشُهُودٍ سَبَقَ ٱللهُ فَٱنْتَخَبَهُمْ. لَنَا نَحْنُ ٱلَّذِينَ أَكَلْنَا وَشَرِبْنَا مَعَهُ بَعْدَ قِيَامَتِهِ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٤١ 41 |
ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನಾಂ ನಿಕಟ ಇತಿ ನ ಹಿ, ಕಿನ್ತು ತಸ್ಮಿನ್ ಶ್ಮಶಾನಾದುತ್ಥಿತೇ ಸತಿ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಭೋಜನಂ ಪಾನಞ್ಚ ಕೃತವನ್ತ ಏತಾದೃಶಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮನೋನೀತಾಃ ಸಾಕ್ಷಿಣೋ ಯೇ ವಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ತಮದರ್ಶಯತ್|
| وَأَوْصَانَا أَنْ نَكْرِزَ لِلشَّعْبِ، وَنَشْهَدَ بِأَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمُعَيَّنُ مِنَ ٱللهِ دَيَّانًا لِلْأَحْيَاءِ وَٱلْأَمْوَاتِ. | ٤٢ 42 |
ಜೀವಿತಮೃತೋಭಯಲೋಕಾನಾಂ ವಿಚಾರಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಈಶ್ವರೋ ಯಂ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್ ಸ ಏವ ಸ ಜನಃ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಮಾಣಂ ದಾತುಞ್ಚ ಸೋಽಸ್ಮಾನ್ ಆಜ್ಞಾಪಯತ್|
| لَهُ يَشْهَدُ جَمِيعُ ٱلْأَنْبِيَاءِ أَنَّ كُلَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ يَنَالُ بِٱسْمِهِ غُفْرَانَ ٱلْخَطَايَا». | ٤٣ 43 |
ಯಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ವಿಶ್ವಸಿತಿ ಸ ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ಪಾಪಾನ್ಮುಕ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಪಿ ಏತಾದೃಶಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದದತಿ|
| فَبَيْنَمَا بُطْرُسُ يَتَكَلَّمُ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ حَلَّ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ عَلَى جَمِيعِ ٱلَّذِينَ كَانُوا يَسْمَعُونَ ٱلْكَلِمَةَ. | ٤٤ 44 |
ಪಿತರಸ್ಯೈತತ್ಕಥಾಕಥನಕಾಲೇ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಶ್ರೋತೃಣಾಮುಪರಿ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾವಾರೋಹತ್|
| فَٱنْدَهَشَ ٱلْمُؤْمِنُونَ ٱلَّذِينَ مِنْ أَهْلِ ٱلْخِتَانِ، كُلُّ مَنْ جَاءَ مَعَ بُطْرُسَ، لِأَنَّ مَوْهِبَةَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ قَدِ ٱنْسَكَبَتْ عَلَى ٱلْأُمَمِ أَيْضًا. | ٤٥ 45 |
ತತಃ ಪಿತರೇಣ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಗತಾಸ್ತ್ವಕ್ಛೇದಿನೋ ವಿಶ್ವಾಸಿನೋ ಲೋಕಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯೇಭ್ಯಃ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮನಿ ದತ್ತೇ ಸತಿ
| لِأَنَّهُمْ كَانُوا يَسْمَعُونَهُمْ يَتَكَلَّمُونَ بِأَلْسِنَةٍ وَيُعَظِّمُونَ ٱللهَ. حِينَئِذٍ أَجَابَ بُطْرُسُ: | ٤٦ 46 |
ತೇ ನಾನಾಜಾತೀಯಭಾಷಾಭಿಃ ಕಥಾಂ ಕಥಯನ್ತ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಶಂಸನ್ತಿ, ಇತಿ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಶ್ರುತ್ವಾ ಚ ವಿಸ್ಮಯಮ್ ಆಪದ್ಯನ್ತ|
| «أَتُرَى يَسْتَطِيعُ أَحَدٌ أَنْ يَمْنَعَ ٱلْمَاءَ حَتَّى لَا يَعْتَمِدَ هَؤُلَاءِ ٱلَّذِينَ قَبِلُوا ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ كَمَا نَحْنُ أَيْضًا؟». | ٤٧ 47 |
ತದಾ ಪಿತರಃ ಕಥಿತವಾನ್, ವಯಮಿವ ಯೇ ಪವಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತೇಷಾಂ ಜಲಮಜ್ಜನಂ ಕಿಂ ಕೋಪಿ ನಿಷೇದ್ಧುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
| وَأَمَرَ أَنْ يَعْتَمِدُوا بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ. حِينَئِذٍ سَأَلُوهُ أَنْ يَمْكُثَ أَيَّامًا. | ٤٨ 48 |
ತತಃ ಪ್ರಭೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಮಜ್ಜಿತಾ ಭವತೇತಿ ತಾನಾಜ್ಞಾಪಯತ್| ಅನನ್ತರಂ ತೇ ಸ್ವೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕತಿಪಯದಿನಾನಿ ಸ್ಥಾತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
