٢ تيموثاوس 2
| فَتَقَوَّ أَنْتَ يَا ٱبْنِي بِٱلنِّعْمَةِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ. | ١ 1 |
හේ මම පුත්ර, ඛ්රීෂ්ටයීශුතෝ යෝ(අ)නුග්රහස්තස්ය බලේන ත්වං බලවාන් භව|
| وَمَا سَمِعْتَهُ مِنِّي بِشُهُودٍ كَثِيرِينَ، أَوْدِعْهُ أُنَاسًا أُمَنَاءَ، يَكُونُونَ أَكْفَاءً أَنْ يُعَلِّمُوا آخَرِينَ أَيْضًا. | ٢ 2 |
අපරං බහුභිඃ සාක්ෂිභිඃ ප්රමාණීකෘතාං යාං ශික්ෂාං ශ්රුතවානසි තාං විශ්වාස්යේෂු පරස්මෛ ශික්ෂාදානේ නිපුණේෂු ච ලෝකේෂු සමර්පය|
| فَٱشْتَرِكْ أَنْتَ فِي ٱحْتِمَالِ ٱلْمَشَقَّاتِ كَجُنْدِيٍّ صَالِحٍ لِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. | ٣ 3 |
ත්වං යීශුඛ්රීෂ්ටස්යෝත්තමෝ යෝද්ධේව ක්ලේශං සහස්ව|
| لَيْسَ أَحَدٌ وَهُوَ يَتَجَنَّدُ يَرْتَبِكُ بِأَعْمَالِ ٱلْحَيَاةِ لِكَيْ يُرْضِيَ مَنْ جَنَّدَهُ. | ٤ 4 |
යෝ යුද්ධං කරෝති ස සාංසාරිකේ ව්යාපාරේ මග්නෝ න භවති කින්තු ස්වනියෝජයිත්රේ රෝචිතුං චේෂ්ටතේ|
| وَأَيْضًا إِنْ كَانَ أَحَدٌ يُجَاهِدُ، لَا يُكَلَّلُ إِنْ لَمْ يُجَاهِدْ قَانُونِيًّا. | ٥ 5 |
අපරං යෝ මල්ලෛ ර්යුධ්යති ස යදි නියමානුසාරේණ න යුද්ධ්යති තර්හි කිරීටං න ලප්ස්යතේ|
| يَجِبُ أَنَّ ٱلْحَرَّاثَ ٱلَّذِي يَتْعَبُ، يَشْتَرِكُ هُوَ أَوَّلًا فِي ٱلْأَثْمَارِ. | ٦ 6 |
අපරං යඃ කෘෂීවලඃ කර්ම්ම කරෝති තේන ප්රථමේන ඵලභාගිනා භවිතව්යං|
| ٱفْهَمْ مَا أَقُولُ. فَلْيُعْطِكَ ٱلرَّبُّ فَهْمًا فِي كُلِّ شَيْءٍ. | ٧ 7 |
මයා යදුච්යතේ තත් ත්වයා බුධ්යතාං යතඃ ප්රභුස්තුභ්යං සර්ව්වත්ර බුද්ධිං දාස්යති|
| اُذْكُرْ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ ٱلْمُقَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، مِنْ نَسْلِ دَاوُدَ بِحَسَبِ إِنْجِيلِي، | ٨ 8 |
මම සුසංවාදස්ය වචනානුසාරාද් දායූද්වංශීයං මෘතගණමධ්යාද් උත්ථාපිතඤ්ච යීශුං ඛ්රීෂ්ටං ස්මර|
| ٱلَّذِي فِيهِ أَحْتَمِلُ ٱلْمَشَقَّاتِ حَتَّى ٱلْقُيُودَ كَمُذْنِبٍ. لَكِنَّ كَلِمَةَ ٱللهِ لَا تُقَيَّدُ. | ٩ 9 |
තත්සුසංවාදකාරණාද් අහං දුෂ්කර්ම්මේව බන්ධනදශාපර්ය්යන්තං ක්ලේශං භුඤ්ජේ කින්ත්වීශ්වරස්ය වාක්යම් අබද්ධං තිෂ්ඨති|
| لِأَجْلِ ذَلِكَ أَنَا أَصْبِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ لِأَجْلِ ٱلْمُخْتَارِينَ، لِكَيْ يَحْصُلُوا هُمْ أَيْضًا عَلَى ٱلْخَلَاصِ ٱلَّذِي فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ، مَعَ مَجْدٍ أَبَدِيٍّ. (aiōnios g166) | ١٠ 10 |
ඛ්රීෂ්ටේන යීශුනා යද් අනන්තගෞරවසහිතං පරිත්රාණං ජායතේ තදභිරුචිතෛ ර්ලෝකෛරපි යත් ලභ්යේත තදර්ථමහං තේෂාං නිමිත්තං සර්ව්වාණ්යේතානි සහේ| (aiōnios g166)
| صَادِقَةٌ هِيَ ٱلْكَلِمَةُ: أَنَّهُ إِنْ كُنَّا قَدْ مُتْنَا مَعَهُ فَسَنَحْيَا أَيْضًا مَعَهُ. | ١١ 11 |
අපරම් ඒෂා භාරතී සත්යා යදි වයං තේන සාර්ද්ධං ම්රියාමහේ තර්හි තේන සාර්ද්ධං ජීවිව්යාමඃ, යදි ච ක්ලේශං සහාමහේ තර්හි තේන සාර්ද්ධං රාජත්වමපි කරිෂ්යාමහේ|
| إِنْ كُنَّا نَصْبِرُ فَسَنَمْلِكُ أَيْضًا مَعَهُ. إِنْ كُنَّا نُنْكِرُهُ فَهُوَ أَيْضًا سَيُنْكِرُنَا. | ١٢ 12 |
යදි වයං තම් අනඞ්ගීකුර්ම්මස්තර්හි සෝ (අ)ස්මානප්යනඞ්ගීකරිෂ්යති|
| إِنْ كُنَّا غَيْرَ أُمَنَاءَ فَهُوَ يَبْقَى أَمِينًا، لَنْ يَقْدِرَ أَنْ يُنْكِرَ نَفْسَهُ. | ١٣ 13 |
යදි වයං න විශ්වාසාමස්තර්හි ස විශ්වාස්යස්තිෂ්ඨති යතඃ ස්වම් අපහ්නෝතුං න ශක්නෝති|
| فَكِّرْ بِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ، مُنَاشِدًا قُدَّامَ ٱلرَّبِّ أَنْ لَا يَتَمَاحَكُوا بِٱلْكَلَامِ. ٱلْأَمْرُ غَيْرُ ٱلنَّافِعِ لِشَيْءٍ، لِهَدْمِ ٱلسَّامِعِينَ. | ١٤ 14 |
ත්වමේතානි ස්මාරයන් තේ යථා නිෂ්ඵලං ශ්රෝතෘණාං භ්රංශජනකං වාග්යුද්ධං න කුර්ය්යස්තථා ප්රභෝඃ සමක්ෂං දෘඪං විනීයාදිශ|
| ٱجْتَهِدْ أَنْ تُقِيمَ نَفْسَكَ لِلهِ مُزَكًّى، عَامِلًا لَا يُخْزَى، مُفَصِّلًا كَلِمَةَ ٱلْحَقِّ بِٱلِٱسْتِقَامَةِ. | ١٥ 15 |
අපරං ත්වම් ඊශ්වරස්ය සාක්ෂාත් ස්වං පරීක්ෂිතම් අනින්දනීයකර්ම්මකාරිණඤ්ච සත්යමතස්ය වාක්යානාං සද්විභජනේ නිපුණඤ්ච දර්ශයිතුං යතස්ව|
| وَأَمَّا ٱلْأَقْوَالُ ٱلْبَاطِلَةُ ٱلدَّنِسَةُ فَٱجْتَنِبْهَا، لِأَنَّهُمْ يَتَقَدَّمُونَ إِلَى أَكْثَرِ فُجُورٍ، | ١٦ 16 |
කින්ත්වපවිත්රා අනර්ථකකථා දූරීකුරු යතස්තදාලම්බින උත්තරෝත්තරම් අධර්ම්මේ වර්ද්ධිෂ්යන්තේ,
| وَكَلِمَتُهُمْ تَرْعَى كَآكِلَةٍ. ٱلَّذِينَ مِنْهُمْ هِيمِينَايُسُ وَفِيلِيتُسُ، | ١٧ 17 |
තේෂාඤ්ච වාක්යං ගලිතක්ෂතවත් ක්ෂයවර්ද්ධකෝ භවිෂ්යති තේෂාං මධ්යේ හුමිනායඃ ඵිලීතශ්චේතිනාමානෞ ද්වෞ ජනෞ සත්යමතාද් භ්රෂ්ටෞ ජාතෞ,
| ٱللَّذَانِ زَاغَا عَنِ ٱلْحَقِّ، قَائِلَيْنِ: «إِنَّ ٱلْقِيَامَةَ قَدْ صَارَتْ» فَيَقْلِبَانِ إِيمَانَ قَوْمٍ. | ١٨ 18 |
මෘතානාං පුනරුත්ථිති ර්ව්යතීතේති වදන්තෞ කේෂාඤ්චිද් විශ්වාසම් උත්පාටයතශ්ච|
| وَلَكِنَّ أَسَاسَ ٱللهِ ٱلرَّاسِخَ قَدْ ثَبَتَ، إِذْ لَهُ هَذَا ٱلْخَتْمُ: «يَعْلَمُ ٱلرَّبُّ ٱلَّذِينَ هُمْ لَهُ». وَ«لْيَتَجَنَّبِ ٱلْإِثْمَ كُلُّ مَنْ يُسَمِّي ٱسْمَ ٱلْمَسِيحِ». | ١٩ 19 |
තථාපීශ්වරස්ය භිත්තිමූලම් අචලං තිෂ්ඨති තස්මිංශ්චේයං ලිපි ර්මුද්රාඞ්කිතා විද්යතේ| යථා, ජානාති පරමේශස්තු ස්වකීයාන් සර්ව්වමානවාන්| අපගච්ඡේද් අධර්ම්මාච්ච යඃ කශ්චිත් ඛ්රීෂ්ටනාමකෘත්||
| وَلَكِنْ فِي بَيْتٍ كَبِيرٍ لَيْسَ آنِيَةٌ مِنْ ذَهَبٍ وَفِضَّةٍ فَقَطْ، بَلْ مِنْ خَشَبٍ وَخَزَفٍ أَيْضًا، وَتِلْكَ لِلْكَرَامَةِ وَهَذِهِ لِلْهَوَانِ. | ٢٠ 20 |
කින්තු බෘහන්නිකේතනේ කේවල සුවර්ණමයානි රෞප්යමයාණි ච භාජනානි විද්යන්ත ඉති තර්හි කාෂ්ඨමයානි මෘණ්මයාන්යපි විද්යන්තේ තේෂාඤ්ච කියන්ති සම්මානාය කියන්තපමානාය ච භවන්ති|
| فَإِنْ طَهَّرَ أَحَدٌ نَفْسَهُ مِنْ هَذِهِ، يَكُونُ إِنَاءً لِلْكَرَامَةِ، مُقَدَّسًا، نَافِعًا لِلسَّيِّدِ، مُسْتَعَدًّا لِكُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ. | ٢١ 21 |
අතෝ යදි කශ්චිද් ඒතාදෘශේභ්යඃ ස්වං පරිෂ්කරෝති තර්හි ස පාවිතං ප්රභෝඃ කාර්ය්යයෝග්යං සර්ව්වසත්කාර්ය්යායෝපයුක්තං සම්මානාර්ථකඤ්ච භාජනං භවිෂ්යති|
| أَمَّا ٱلشَّهَوَاتُ ٱلشَّبَابِيَّةُ فَٱهْرُبْ مِنْهَا، وَٱتْبَعِ ٱلْبِرَّ وَٱلْإِيمَانَ وَٱلْمَحَبَّةَ وَٱلسَّلَامَ مَعَ ٱلَّذِينَ يَدْعُونَ ٱلرَّبَّ مِنْ قَلْبٍ نَقِيٍّ. | ٢٢ 22 |
යෞවනාවස්ථායා අභිලාෂාස්ත්වයා පරිත්යජ්යන්තාං ධර්ම්මෝ විශ්වාසඃ ප්රේම යේ ච ශුචිමනෝභිඃ ප්රභුම් උද්දිශ්ය ප්රාර්ථනාං කුර්ව්වතේ තෛඃ සාර්ද්ධම් ඓක්යභාවශ්චෛතේෂු ත්වයා යත්නෝ විධීයතාං|
| وَٱلْمُبَاحَثَاتُ ٱلْغَبِيَّةُ وَٱلسَّخِيفَةُ ٱجْتَنِبْهَا، عَالِمًا أَنَّهَا تُوَلِّدُ خُصُومَاتٍ، | ٢٣ 23 |
අපරං ත්වම් අනර්ථකාන් අඥානාංශ්ච ප්රශ්නාන් වාග්යුද්ධෝත්පාදකාන් ඥාත්වා දූරීකුරු|
| وَعَبْدُ ٱلرَّبِّ لَا يَجِبُ أَنْ يُخَاصِمَ، بَلْ يَكُونُ مُتَرَفِّقًا بِٱلْجَمِيعِ، صَالِحًا لِلتَّعْلِيمِ، صَبُورًا عَلَى ٱلْمَشَقَّاتِ، | ٢٤ 24 |
යතඃ ප්රභෝ ර්දාසේන යුද්ධම් අකර්ත්තව්යං කින්තු සර්ව්වාන් ප්රති ශාන්තේන ශික්ෂාදානේච්ඡුකේන සහිෂ්ණුනා ච භවිතව්යං, විපක්ෂාශ්ච තේන නම්රත්වේන චේතිතව්යාඃ|
| مُؤَدِّبًا بِٱلْوَدَاعَةِ ٱلْمُقَاوِمِينَ، عَسَى أَنْ يُعْطِيَهُمُ ٱللهُ تَوْبَةً لِمَعْرِفَةِ ٱلْحَقِّ، | ٢٥ 25 |
තථා කෘතේ යදීශ්වරඃ සත්යමතස්ය ඥානාර්ථං තේභ්යෝ මනඃපරිවර්ත්තනරූපං වරං දද්යාත්,
| فَيَسْتَفِيقُوا مِنْ فَخِّ إِبْلِيسَ إِذْ قَدِ ٱقْتَنَصَهُمْ لِإِرَادَتِهِ. | ٢٦ 26 |
තර්හි තේ යේන ශයතානේන නිජාභිලාෂසාධනාය ධෘතාස්තස්ය ජාලාත් චේතනාං ප්රාප්යෝද්ධාරං ලබ්ධුං ශක්ෂ්යන්ති|
