٢ بطرس 2
| وَلَكِنْ، كَانَ أَيْضًا فِي ٱلشَّعْبِ أَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ، كَمَا سَيَكُونُ فِيكُمْ أَيْضًا مُعَلِّمُونَ كَذَبَةٌ، ٱلَّذِينَ يَدُسُّونَ بِدَعَ هَلَاكٍ. وَإِذْ هُمْ يُنْكِرُونَ ٱلرَّبَّ ٱلَّذِي ٱشْتَرَاهُمْ، يَجْلِبُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ هَلَاكًا سَرِيعًا. | ١ 1 |
อปรํ ปูรฺวฺวกาเล ยถา โลกานำ มเธฺย มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทิน อุปาติษฺฐนฺ ตถา ยุษฺมากํ มเธฺย'ปิ มิถฺยาศิกฺษกา อุปสฺถาสฺยนฺติ, เต เสฺวษำ เกฺรตารํ ปฺรภุมฺ อนงฺคีกฺฤตฺย สตฺวรํ วินาศํ เสฺวษุ วรฺตฺตยนฺติ วินาศกไวธรฺมฺมฺยํ คุปฺตํ ยุษฺมนฺมธฺยมฺ อาเนษฺยนฺติฯ
| وَسَيَتْبَعُ كَثِيرُونَ تَهْلُكَاتِهِمْ. ٱلَّذِينَ بِسَبَبِهِمْ يُجَدَّفُ عَلَى طَرِيقِ ٱلْحَقِّ. | ٢ 2 |
ตโต 'เนเกษุ เตษำ วินาศกมารฺคํ คเตษุ เตภฺย: สตฺยมารฺคสฺย นินฺทา สมฺภวิษฺยติฯ
| وَهُمْ فِي ٱلطَّمَعِ يَتَّجِرُونَ بِكُمْ بِأَقْوَالٍ مُصَنَّعَةٍ، ٱلَّذِينَ دَيْنُونَتُهُمْ مُنْذُ ٱلْقَدِيمِ لَا تَتَوَانَى، وَهَلَاكُهُمْ لَا يَنْعَسُ. | ٣ 3 |
อปรญฺจ เต โลภาตฺ กาปฏฺยวาไกฺย รฺยุษฺมตฺโต ลาภํ กริษฺยนฺเต กินฺตุ เตษำ ปุราตนทณฺฑาชฺญา น วิลมฺพเต เตษำ วินาศศฺจ น นิทฺราติฯ
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱللهُ لَمْ يُشْفِقْ عَلَى مَلَائِكَةٍ قَدْ أَخْطَأُوا، بَلْ فِي سَلَاسِلِ ٱلظَّلَامِ طَرَحَهُمْ فِي جَهَنَّمَ، وَسَلَّمَهُمْ مَحْرُوسِينَ لِلْقَضَاءِ، (Tartaroō g5020) | ٤ 4 |
อีศฺวร: กฺฤตปาปานฺ ทูตานฺ น กฺษมิตฺวา ติมิรศฺฤงฺขไล: ปาตาเล รุทฺธฺวา วิจารารฺถํ สมรฺปิตวานฺฯ (Tartaroō g5020)
| وَلَمْ يُشْفِقْ عَلَى ٱلْعَالَمِ ٱلْقَدِيمِ، بَلْ إِنَّمَا حَفِظَ نُوحًا ثَامِنًا كَارِزًا لِلْبِرِّ، إِذْ جَلَبَ طُوفَانًا عَلَى عَالَمِ ٱلْفُجَّارِ. | ٥ 5 |
ปุราตนํ สํสารมปิ น กฺษมิตฺวา ตํ ทุษฺฏานำ สํสารํ ชลาปฺลาวเนน มชฺชยิตฺวา สปฺตชไน: สหิตํ ธรฺมฺมปฺรจารกํ โนหํ รกฺษิตวานฺฯ
| وَإِذْ رَمَّدَ مَدِينَتَيْ سَدُومَ وَعَمُورَةَ، حَكَمَ عَلَيْهِمَا بِٱلِٱنْقِلَابِ، وَاضِعًا عِبْرَةً لِلْعَتِيدِينَ أَنْ يَفْجُرُوا، | ٦ 6 |
สิโทมมฺ อโมรา เจตินามเก นคเร ภวิษฺยตำ ทุษฺฏานำ ทฺฤษฺฏานฺตํ วิธาย ภสฺมีกฺฤตฺย วินาเศน ทณฺฑิตวานฺ;
| وَأَنْقَذَ لُوطًا ٱلْبَارَّ، مَغْلُوبًا مِنْ سِيرَةِ ٱلْأَرْدِيَاءِ فِي ٱلدَّعَارَةِ. | ٧ 7 |
กินฺตุ ไต: กุตฺสิตวฺยภิจาริภิ รฺทุษฺฏาตฺมภิ: กฺลิษฺฏํ ธารฺมฺมิกํ โลฏํ รกฺษิตวานฺฯ
| إِذْ كَانَ ٱلْبَارُّ، بِٱلنَّظَرِ وَٱلسَّمْعِ وَهُوَ سَاكِنٌ بَيْنَهُمْ، يُعَذِّبُ يَوْمًا فَيَوْمًا نَفْسَهُ ٱلْبَارَّةَ بِٱلْأَفْعَالِ ٱلْأَثِيمَةِ. | ٨ 8 |
ส ธารฺมฺมิโก ชนเสฺตษำ มเธฺย นิวสนฺ สฺวียทฺฤษฺฏิโศฺรตฺรโคจเรภฺยเสฺตษามฺ อธรฺมฺมาจาเรภฺย: สฺวกียธารฺมฺมิกมนสิ ทิเน ทิเน ตปฺตวานฺฯ
| يَعْلَمُ ٱلرَّبُّ أَنْ يُنْقِذَ ٱلْأَتْقِيَاءَ مِنَ ٱلتَّجْرِبَةِ، وَيَحْفَظَ ٱلْأَثَمَةَ إِلَى يَوْمِ ٱلدِّينِ مُعَاقَبِينَ، | ٩ 9 |
ปฺรภุ รฺภกฺตานฺ ปรีกฺษาทฺ อุทฺธรฺตฺตุํ วิจารทินญฺจ ยาวทฺ ทณฺฑฺยามานานฺ อธารฺมฺมิกานฺ โรทฺธุํ ปารยติ,
| وَلَا سِيَّمَا ٱلَّذِينَ يَذْهَبُونَ وَرَاءَ ٱلْجَسَدِ فِي شَهْوَةِ ٱلنَّجَاسَةِ، وَيَسْتَهِينُونَ بِٱلسِّيَادَةِ. جَسُورُونَ، مُعْجِبُونَ بِأَنْفُسِهِمْ، لَا يَرْتَعِبُونَ أَنْ يَفْتَرُوا عَلَى ذَوِي ٱلْأَمْجَادِ، | ١٠ 10 |
วิเศษโต เย 'เมธฺยาภิลาษาตฺ ศารีริกสุขมฺ อนุคจฺฉนฺติ กรฺตฺฤตฺวปทานิ จาวชานนฺติ ตาเนว (โรทฺธุํ ปารยติฯ ) เต ทุ: สาหสิน: ปฺรคลฺภาศฺจฯ
| حَيْثُ مَلَائِكَةٌ- وَهُمْ أَعْظَمُ قُوَّةً وَقُدْرَةً - لَا يُقَدِّمُونَ عَلَيْهِمْ لَدَى ٱلرَّبِّ حُكْمَ ٱفْتِرَاءٍ. | ١١ 11 |
อปรํ พลเคารวาภฺยำ เศฺรษฺฐา ทิวฺยทูตา: ปฺรโภ: สนฺนิเธา เยษำ ไวปรีเตฺยน นินฺทาสูจกํ วิจารํ น กุรฺวฺวนฺติ เตษามฺ อุจฺจปทสฺถานำ นินฺทนาทฺ อิเม น ภีตา: ฯ
| أَمَّا هَؤُلَاءِ فَكَحَيَوَانَاتٍ غَيْرِ نَاطِقَةٍ، طَبِيعِيَّةٍ، مَوْلُودَةٍ لِلصَّيْدِ وَٱلْهَلَاكِ، يَفْتَرُونَ عَلَى مَا يَجْهَلُونَ، فَسَيَهْلِكُونَ فِي فَسَادِهِمْ، | ١٢ 12 |
กินฺตุ เย พุทฺธิหีนา: ปฺรกฺฤตา ชนฺตโว ธรฺตฺตวฺยตาไย วินาศฺยตาไย จ ชายนฺเต ตตฺสทฺฤศา อิเม ยนฺน พุธฺยนฺเต ตตฺ นินฺทนฺต: สฺวกียวินาศฺยตยา วินํกฺษฺยนฺติ สฺวียาธรฺมฺมสฺย ผลํ ปฺราปฺสฺยนฺติ จฯ
| آخِذِينَ أُجْرَةَ ٱلْإِثْمِ. ٱلَّذِينَ يَحْسِبُونَ تَنَعُّمَ يَوْمٍ لَذَّةً. أَدْنَاسٌ وَعُيُوبٌ، يَتَنَعَّمُونَ فِي غُرُورِهِمْ صَانِعِينَ وَلَائِمَ مَعَكُمْ. | ١٣ 13 |
เต ทิวา ปฺรกฺฤษฺฏโภชนํ สุขํ มนฺยนฺเต นิชฉไล: สุขโภคิน: สนฺโต ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ โภชนํ กุรฺวฺวนฺต: กลงฺกิโน โทษิณศฺจ ภวนฺติฯ
| لَهُمْ عُيُونٌ مَمْلُوَّةٌ فِسْقًا، لَا تَكُفُّ عَنِ ٱلْخَطِيَّةِ، خَادِعُونَ ٱلنُّفُوسَ غَيْرَ ٱلثَّابِتَةِ. لَهُمْ قَلْبٌ مُتَدَرِّبٌ فِي ٱلطَّمَعِ. أَوْلَادُ ٱللَّعْنَةِ. | ١٤ 14 |
เตษำ โลจนานิ ปรทารากางฺกฺษีณิ ปาเป จาศฺรานฺตานิ เต จญฺจลานิ มนำสิ โมหยนฺติ โลเภ ตตฺปรมนส: สนฺติ จฯ
| قَدْ تَرَكُوا ٱلطَّرِيقَ ٱلْمُسْتَقِيمَ، فَضَلُّوا، تَابِعِينَ طَرِيقَ بَلْعَامَ بْنِ بَصُورَ ٱلَّذِي أَحَبَّ أُجْرَةَ ٱلْإِثْمِ. | ١٥ 15 |
เต ศาปคฺรสฺตา วํศา: สรลมารฺคํ วิหาย พิโยรปุตฺรสฺย พิลิยมสฺย วิปเถน วฺรชนฺโต ภฺรานฺตา อภวนฺฯ ส พิลิยโม 'ปฺยธรฺมฺมาตฺ ปฺราเปฺย ปาริโตษิเก'ปฺรียต,
| وَلَكِنَّهُ حَصَلَ عَلَى تَوْبِيخِ تَعَدِّيهِ، إِذْ مَنَعَ حَمَاقَةَ ٱلنَّبِيِّ حِمَارٌ أَعْجَمُ نَاطِقًا بِصَوْتِ إِنْسَانٍ. | ١٦ 16 |
กินฺตุ นิชาปราธาทฺ ภรฺตฺสนามฺ อลภต ยโต วจนศกฺติหีนํ วาหนํ มานุษิกคิรมฺ อุจฺจารฺยฺย ภวิษฺยทฺวาทิน อุนฺมตฺตตามฺ อพาธตฯ
| هَؤُلَاءِ هُمْ آبَارٌ بِلَا مَاءٍ، غُيُومٌ يَسُوقُهَا ٱلنَّوْءُ. ٱلَّذِينَ قَدْ حُفِظَ لَهُمْ قَتَامُ ٱلظَّلَامِ إِلَى ٱلْأَبَدِ. (questioned) | ١٧ 17 |
อิเม นิรฺชลานิ ปฺรสฺรวณานิ ปฺรจณฺฑวายุนา จาลิตา เมฆาศฺจ เตษำ กฺฤเต นิตฺยสฺถายี โฆรตรานฺธการ: สญฺจิโต 'สฺติฯ (questioned)
| لِأَنَّهُمْ إِذْ يَنْطِقُونَ بِعَظَائِمِ ٱلْبُطْلِ، يَخْدَعُونَ بِشَهَوَاتِ ٱلْجَسَدِ فِي ٱلدَّعَارَةِ، مَنْ هَرَبَ قَلِيلًا مِنَ ٱلَّذِينَ يَسِيرُونَ فِي ٱلضَّلَالِ، | ١٨ 18 |
เย จ ชนา ภฺรานฺตฺยาจาริคณาตฺ กฺฤจฺเฉฺรโณทฺธฺฤตาสฺตานฺ อิเม 'ปริมิตทรฺปกถา ภาษมาณา: ศารีริกสุขาภิลาไษ: กามกฺรีฑาภิศฺจ โมหยนฺติฯ
| وَاعِدِينَ إِيَّاهُمْ بِٱلْحُرِّيَّةِ، وَهُمْ أَنْفُسُهُمْ عَبِيدُ ٱلْفَسَادِ. لِأَنَّ مَا ٱنْغَلَبَ مِنْهُ أَحَدٌ، فَهُوَ لَهُ مُسْتَعْبَدٌ أَيْضًا! | ١٩ 19 |
เตภฺย: สฺวาธีนตำ ปฺรติชฺญาย สฺวยํ วินาศฺยตายา ทาสา ภวนฺติ, ยต: , โย เยไนว ปราชิเคฺย ส ชาตสฺตสฺย กิงฺกร: ฯ
| لِأَنَّهُ إِذَا كَانُوا، بَعْدَمَا هَرَبُوا مِنْ نَجَاسَاتِ ٱلْعَالَمِ، بِمَعْرِفَةِ ٱلرَّبِّ وَٱلْمُخَلِّصِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، يَرْتَبِكُونَ أَيْضًا فِيهَا، فَيَنْغَلِبُونَ، فَقَدْ صَارَتْ لَهُمُ ٱلْأَوَاخِرُ أَشَرَّ مِنَ ٱلْأَوَائِلِ. | ٢٠ 20 |
ตฺราตุ: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ชฺญาเนน สํสารสฺย มเลภฺย อุทฺธฺฤตา เย ปุนเสฺตษุ นิมชฺชฺย ปราชียนฺเต เตษำ ปฺรถมทศาต: เศษทศา กุตฺสิตา ภวติฯ
| لِأَنَّهُ كَانَ خَيْرًا لَهُمْ لَوْ لَمْ يَعْرِفُوا طَرِيقَ ٱلْبِرِّ، مِنْ أَنَّهُمْ بَعْدَمَا عَرَفُوا، يَرْتَدُّونَ عَنِ ٱلْوَصِيَّةِ ٱلْمُقَدَّسَةِ ٱلْمُسَلَّمَةِ لَهُمْ. | ٢١ 21 |
เตษำ ปกฺเษ ธรฺมฺมปถสฺย ชฺญานาปฺราปฺติ รฺวรํ น จ นิรฺทฺทิษฺฏาตฺ ปวิตฺรวิธิมารฺคาตฺ ชฺญานปฺราปฺตานำ ปราวรฺตฺตนํฯ
| قَدْ أَصَابَهُمْ مَا فِي ٱلْمَثَلِ ٱلصَّادِقِ: «كَلْبٌ قَدْ عَادَ إِلَى قَيْئِهِ»، وَ«خِنْزِيرَةٌ مُغْتَسِلَةٌ إِلَى مَرَاغَةِ ٱلْحَمْأَةِ». | ٢٢ 22 |
กินฺตุ เยยํ สตฺยา ทฺฤษฺฏานฺตกถา ไสว เตษุ ผลิตวตี, ยถา, กุกฺกุร: สฺวียวานฺตาย วฺยาวรฺตฺตเต ปุน: ปุน: ฯ ลุฐิตุํ กรฺทฺทเม ตทฺวตฺ กฺษาลิตศฺไจว ศูกร: ๚
