٢ كورنثوس 1

١ 1 بُولُسُ، رَسُولُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ بِمَشِيئَةِ ٱللهِ، وَتِيمُوثَاوُسُ ٱلْأَخُ، إِلَى كَنِيسَةِ ٱللهِ ٱلَّتِي فِي كُورِنْثُوسَ، مَعَ ٱلْقِدِّيسِينَ أَجْمَعِينَ ٱلَّذِينَ فِي جَمِيعِ أَخَائِيَةَ:

ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലസ്തിമഥിർഭ്രാതാ ച ദ്വാവേതൗ കരിന്ഥനഗരസ്ഥായൈ ഈശ്വരീയസമിതയ ആഖായാദേശസ്ഥേഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യഃ പവിത്രലോകേഭ്യശ്ച പത്രം ലിഖതഃ|

٢ 2 نِعْمَةٌ لَكُمْ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ أَبِينَا وَٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

അസ്മാകം താതസ്യേശ്വരസ്യ പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ചാനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|

٣ 3 مُبَارَكٌ ٱللهُ أَبُو رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، أَبُو ٱلرَّأْفَةِ وَإِلَهُ كُلِّ تَعْزِيَةٍ،

കൃപാലുഃ പിതാ സർവ്വസാന്ത്വനാകാരീശ്വരശ്ച യോഽസ്മത്പ്രഭോര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരഃ സ ധന്യോ ഭവതു|

٤ 4 ٱلَّذِي يُعَزِّينَا فِي كُلِّ ضِيقَتِنَا، حَتَّى نَسْتَطِيعَ أَنْ نُعَزِّيَ ٱلَّذِينَ هُمْ فِي كُلِّ ضِيقَةٍ بِٱلتَّعْزِيَةِ ٱلَّتِي نَتَعَزَّى نَحْنُ بِهَا مِنَ ٱللهِ.

യതോ വയമ് ഈശ്വരാത് സാന്ത്വനാം പ്രാപ്യ തയാ സാന്ത്വനയാ യത് സർവ്വവിധക്ലിഷ്ടാൻ ലോകാൻ സാന്ത്വയിതും ശക്നുയാമ തദർഥം സോഽസ്മാകം സർവ്വക്ലേശസമയേഽസ്മാൻ സാന്ത്വയതി|

٥ 5 لِأَنَّهُ كَمَا تَكْثُرُ آلَامُ ٱلْمَسِيحِ فِينَا، كَذَلِكَ بِٱلْمَسِيحِ تَكْثُرُ تَعْزِيَتُنَا أَيْضًا.

യതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശാ യദ്വദ് ബാഹുല്യേനാസ്മാസു വർത്തന്തേ തദ്വദ് വയം ഖ്രീഷ്ടേന ബഹുസാന്ത്വനാഢ്യാ അപി ഭവാമഃ|

٦ 6 فَإِنْ كُنَّا نَتَضَايَقُ فَلِأَجْلِ تَعْزِيَتِكُمْ وَخَلَاصِكُمُ، ٱلْعَامِلِ فِي ٱحْتِمَالِ نَفْسِ ٱلْآلَامِ ٱلَّتِي نَتَأَلَّمُ بِهَا نَحْنُ أَيْضًا. أَوْ نَتَعَزَّى فَلِأَجْلِ تَعْزِيَتِكُمْ وَخَلَاصِكُمْ.

വയം യദി ക്ലിശ്യാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ ക്ലിശ്യാമഹേ യതോഽസ്മാഭി ര്യാദൃശാനി ദുഃഖാനി സഹ്യന്തേ യുഷ്മാകം താദൃശദുഃഖാനാം സഹനേന തൗ സാധയിഷ്യേതേ ഇത്യസ്മിൻ യുഷ്മാനധി മമ ദൃഢാ പ്രത്യാശാ ഭവതി|

٧ 7 فَرَجَاؤُنَا مِنْ أَجْلِكُمْ ثَابِتٌ. عَالِمِينَ أَنَّكُمْ كَمَا أَنْتُمْ شُرَكَاءُ فِي ٱلْآلَامِ، كَذَلِكَ فِي ٱلتَّعْزِيَةِ أَيْضًا.

യദി വാ വയം സാന്ത്വനാം ലഭാമഹേ തർഹി യുഷ്മാകം സാന്ത്വനാപരിത്രാണയോഃ കൃതേ താമപി ലഭാമഹേ| യതോ യൂയം യാദൃഗ് ദുഃഖാനാം ഭാഗിനോഽഭവത താദൃക് സാന്ത്വനായാ അപി ഭാഗിനോ ഭവിഷ്യഥേതി വയം ജാനീമഃ|

٨ 8 فَإِنَّنَا لَا نُرِيدُ أَنْ تَجْهَلُوا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ مِنْ جِهَةِ ضِيقَتِنَا ٱلَّتِي أَصَابَتْنَا فِي أَسِيَّا، أَنَّنَا تَثَقَّلْنَا جِدًّا فَوْقَ ٱلطَّاقَةِ، حَتَّى أَيِسْنَا مِنَ ٱلْحَيَاةِ أَيْضًا،

ഹേ ഭ്രാതരഃ, ആശിയാദേശേ യഃ ക്ലേശോഽസ്മാൻ ആക്രാമ്യത് തം യൂയം യദ് അനവഗതാസ്തിഷ്ഠത തന്മയാ ഭദ്രം ന മന്യതേ| തേനാതിശക്തിക്ലേശേന വയമതീവ പീഡിതാസ്തസ്മാത് ജീവനരക്ഷണേ നിരുപായാ ജാതാശ്ച,

٩ 9 لَكِنْ كَانَ لَنَا فِي أَنْفُسِنَا حُكْمُ ٱلْمَوْتِ، لِكَيْ لَا نَكُونَ مُتَّكِلِينَ عَلَى أَنْفُسِنَا بَلْ عَلَى ٱللهِ ٱلَّذِي يُقِيمُ ٱلْأَمْوَاتَ،

അതോ വയം സ്വേഷു ന വിശ്വസ്യ മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാപയിതരീശ്വരേ യദ് വിശ്വാസം കുർമ്മസ്തദർഥമ് അസ്മാഭിഃ പ്രാണദണ്ഡോ ഭോക്തവ്യ ഇതി സ്വമനസി നിശ്ചിതം|

١٠ 10 ٱلَّذِي نَجَّانَا مِنْ مَوْتٍ مِثْلِ هَذَا، وَهُوَ يُنَجِّي. ٱلَّذِي لَنَا رَجَاءٌ فِيهِ أَنَّهُ سَيُنَجِّي أَيْضًا فِيمَا بَعْدُ.

ഏതാദൃശഭയങ്കരാത് മൃത്യോ ര്യോ ഽസ്മാൻ അത്രായതേദാനീമപി ത്രായതേ സ ഇതഃ പരമപ്യസ്മാൻ ത്രാസ്യതേ ഽസ്മാകമ് ഏതാദൃശീ പ്രത്യാശാ വിദ്യതേ|

١١ 11 وَأَنْتُمْ أَيْضًا مُسَاعِدُونَ بِٱلصَّلَاةِ لِأَجْلِنَا، لِكَيْ يُؤَدَّى شُكْرٌ لِأَجْلِنَا مِنْ أَشْخَاصٍ كَثِيرِينَ، عَلَى مَا وُهِبَ لَنَا بِوَاسِطَةِ كَثِيرِينَ.

ഏതദർഥമസ്മത്കൃതേ പ്രാർഥനയാ വയം യുഷ്മാഭിരുപകർത്തവ്യാസ്തഥാ കൃതേ ബഹുഭി ര്യാചിതോ യോഽനുഗ്രഹോഽസ്മാസു വർത്തിഷ്യതേ തത്കൃതേ ബഹുഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദോഽപി കാരിഷ്യതേ|

١٢ 12 لِأَنَّ فَخْرَنَا هُوَ هَذَا: شَهَادَةُ ضَمِيرِنَا أَنَّنَا فِي بَسَاطَةٍ وَإِخْلَاصِ ٱللهِ، لَا فِي حِكْمَةٍ جَسَدِيَّةٍ بَلْ فِي نِعْمَةِ ٱللهِ، تَصَرَّفْنَا فِي ٱلْعَالَمِ، وَلَا سِيَّمَا مِنْ نَحْوِكُمْ.

അപരഞ്ച സംസാരമധ്യേ വിശേഷതോ യുഷ്മന്മധ്യേ വയം സാംസാരിക്യാ ധിയാ നഹി കിന്ത്വീശ്വരസ്യാനുഗ്രഹേണാകുടിലതാമ് ഈശ്വരീയസാരല്യഞ്ചാചരിതവന്തോഽത്രാസ്മാകം മനോ യത് പ്രമാണം ദദാതി തേന വയം ശ്ലാഘാമഹേ|

١٣ 13 فَإِنَّنَا لَا نَكْتُبُ إِلَيْكُمْ بِشَيْءٍ آخَرَ سِوَى مَا تَقْرَأُونَ أَوْ تَعْرِفُونَ. وَأَنَا أَرْجُو أَنَّكُمْ سَتَعْرِفُونَ إِلَى ٱلنِّهَايَةِ أَيْضًا،

യുഷ്മാഭി ര്യദ് യത് പഠ്യതേ ഗൃഹ്യതേ ച തദന്യത് കിമപി യുഷ്മഭ്യമ് അസ്മാഭി ർന ലിഖ്യതേ തച്ചാന്തം യാവദ് യുഷ്മാഭി ർഗ്രഹീഷ്യത ഇത്യസ്മാകമ് ആശാ|

١٤ 14 كَمَا عَرَفْتُمُونَا أَيْضًا بَعْضَ ٱلْمَعْرِفَةِ، أَنَّنَا فَخْرُكُمْ، كَمَا أَنَّكُمْ أَيْضًا فَخْرُنَا فِي يَوْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ.

യൂയമിതഃ പൂർവ്വമപ്യസ്മാൻ അംശതോ ഗൃഹീതവന്തഃ, യതഃ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദിനേ യദ്വദ് യുഷ്മാസ്വസ്മാകം ശ്ലാഘാ തദ്വദ് അസ്മാസു യുഷ്മാകമപി ശ്ലാഘാ ഭവിഷ്യതി|

١٥ 15 وَبِهَذِهِ ٱلثِّقَةِ كُنْتُ أَشَاءُ أَنْ آتِيَ إِلَيْكُمْ أَوَّلًا، لِتَكُونَ لَكُمْ نِعْمَةٌ ثَانِيَةٌ.

അപരം യൂയം യദ് ദ്വിതീയം വരം ലഭധ്വേ തദർഥമിതഃ പൂർവ്വം തയാ പ്രത്യാശയാ യുഷ്മത്സമീപം ഗമിഷ്യാമി

١٦ 16 وَأَنْ أَمُرَّ بِكُمْ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، وَآتِيَ أَيْضًا مِنْ مَكِدُونِيَّةَ إِلَيْكُمْ، وَأُشَيَّعَ مِنْكُمْ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ.

യുഷ്മദ്ദേശേന മാകിദനിയാദേശം വ്രജിത്വാ പുനസ്തസ്മാത് മാകിദനിയാദേശാത് യുഷ്മത്സമീപമ് ഏത്യ യുഷ്മാഭി ര്യിഹൂദാദേശം പ്രേഷയിഷ്യേ ചേതി മമ വാഞ്ഛാസീത്|

١٧ 17 فَإِذْ أَنَا عَازِمٌ عَلَى هَذَا، أَلَعَلِّي ٱسْتَعْمَلْتُ ٱلْخِفَّةَ؟ أَمْ أَعْزِمُ عَلَى مَا أَعْزِمُ بِحَسَبِ ٱلْجَسَدِ، كَيْ يَكُونَ عِنْدِي نَعَمْ نَعَمْ وَلَا لَا؟

ഏതാദൃശീ മന്ത്രണാ മയാ കിം ചാഞ്ചല്യേന കൃതാ? യദ് യദ് അഹം മന്ത്രയേ തത് കിം വിഷയിലോകഇവ മന്ത്രയാണ ആദൗ സ്വീകൃത്യ പശ്ചാദ് അസ്വീകുർവ്വേ?

١٨ 18 لَكِنْ أَمِينٌ هُوَ ٱللهُ إِنَّ كَلَامَنَا لَكُمْ لَمْ يَكُنْ نَعَمْ وَلَا.

യുഷ്മാൻ പ്രതി മയാ കഥിതാനി വാക്യാന്യഗ്രേ സ്വീകൃതാനി ശേഷേഽസ്വീകൃതാനി നാഭവൻ ഏതേനേശ്വരസ്യ വിശ്വസ്തതാ പ്രകാശതേ|

١٩ 19 لِأَنَّ ٱبْنَ ٱللهِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ، ٱلَّذِي كُرِزَ بِهِ بَيْنَكُمْ بِوَاسِطَتِنَا، أَنَا وَسِلْوَانُسَ وَتِيمُوثَاوُسَ، لَمْ يَكُنْ نَعَمْ وَلَا، بَلْ قَدْ كَانَ فِيهِ نَعَمْ.

മയാ സില്വാനേന തിമഥിനാ ചേശ്വരസ്യ പുത്രോ യോ യീശുഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മന്മധ്യേ ഘോഷിതഃ സ തേന സ്വീകൃതഃ പുനരസ്വീകൃതശ്ച തന്നഹി കിന്തു സ തസ്യ സ്വീകാരസ്വരൂപഏവ|

٢٠ 20 لِأَنْ مَهْمَا كَانَتْ مَوَاعِيدُ ٱللهِ فَهُوَ فِيهِ «ٱلنَّعَمْ» وَفِيهِ «ٱلْآمِينُ»، لِمَجْدِ ٱللهِ، بِوَاسِطَتِنَا.

ഈശ്വരസ്യ മഹിമാ യദ് അസ്മാഭിഃ പ്രകാശേത തദർഥമ് ഈശ്വരേണ യദ് യത് പ്രതിജ്ഞാതം തത്സർവ്വം ഖ്രീഷ്ടേന സ്വീകൃതം സത്യീഭൂതഞ്ച|

٢١ 21 وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يُثَبِّتُنَا مَعَكُمْ فِي ٱلْمَسِيحِ، وَقَدْ مَسَحَنَا، هُوَ ٱللهُ

യുഷ്മാൻ അസ്മാംശ്ചാഭിഷിച്യ യഃ ഖ്രീഷ്ടേ സ്ഥാസ്നൂൻ കരോതി സ ഈശ്വര ഏവ|

٢٢ 22 ٱلَّذِي خَتَمَنَا أَيْضًا، وَأَعْطَى عَرْبُونَ ٱلرُّوحِ فِي قُلُوبِنَا.

സ ചാസ്മാൻ മുദ്രാങ്കിതാൻ അകാർഷീത് സത്യാങ്കാരസ്യ പണഖരൂപമ് ആത്മാനം അസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു നിരക്ഷിപച്ച|

٢٣ 23 وَلَكِنِّي أَسْتَشْهِدُ ٱللهَ عَلَى نَفْسِي، أَنِّي إِشْفَاقًا عَلَيْكُمْ لَمْ آتِ إِلَى كُورِنْثُوسَ.

അപരം യുഷ്മാസു കരുണാം കുർവ്വൻ അഹമ് ഏതാവത്കാലം യാവത് കരിന്ഥനഗരം ന ഗതവാൻ ഇതി സത്യമേതസ്മിൻ ഈശ്വരം സാക്ഷിണം കൃത്വാ മയാ സ്വപ്രാണാനാം ശപഥഃ ക്രിയതേ|

٢٤ 24 لَيْسَ أَنَّنَا نَسُودُ عَلَى إِيمَانِكُمْ، بَلْ نَحْنُ مُوازِرُونَ لِسُرُورِكُمْ. لِأَنَّكُمْ بِٱلْإِيمَانِ تَثْبُتُونَ.

വയം യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ നിയന്താരോ ന ഭവാമഃ കിന്തു യുഷ്മാകമ് ആനന്ദസ്യ സഹായാ ഭവാമഃ, യസ്മാദ് വിശ്വാസേ യുഷ്മാകം സ്ഥിതി ർഭവതി|