٢ كورنثوس 7
| فَإِذْ لَنَا هَذِهِ ٱلْمَوَاعِيدُ أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ لِنُطَهِّرْ ذَوَاتِنَا مِنْ كُلِّ دَنَسِ ٱلْجَسَدِ وَٱلرُّوحِ، مُكَمِّلِينَ ٱلْقَدَاسَةَ فِي خَوْفِ ٱللهِ. | ١ 1 |
ତଃବେ, ଏ ଲାଡାର୍ମଃନ୍, ଇ ସଃବୁ ସଃୟ୍ତ୍ ଅଃମିକ୍ ସଃୟ୍ତ୍ କଃରା ଅୟ୍ଆଚେ, ଗଃଗାଳ୍ ଆର୍ ଆତ୍ମାର୍ ସଃବୁ ବିଟାଳ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାକ୍ ନିର୍ମୁଳ୍ କଃରୁଆଁ, ଆରେକ୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ଡିରିକଃରି ପବିତ୍ର ତଃୟ୍ ସିଦ୍ ଅଃଉଁଆ ।
| اِقْبَلُونَا. لَمْ نَظْلِمْ أَحَدًا. لَمْ نُفْسِدْ أَحَدًا. لَمْ نَطْمَعْ فِي أَحَدٍ. | ٢ 2 |
ତୁମିମଃନାର୍ ମଃନେ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ଟାଣ୍ ଦିଆ; ଅଃମିମଃନ୍ କାର୍ ଅଃନ୍ୟାୟ୍ ନଃକେରୁ, କାର୍ ନଃସ୍ଟ୍ ନଃକେରୁ, କାର୍ତଃୟ୍ ହୁଣି କାୟ୍ରି ଲାବ୍ କଃରୁକେ ଚେସ୍ଟା ନଃକେରୁ ।
| لَا أَقُولُ هَذَا لِأَجْلِ دَيْنُونَةٍ، لِأَنِّي قَدْ قُلْتُ سَابِقًا إِنَّكُمْ فِي قُلُوبِنَا، لِنَمُوتَ مَعَكُمْ وَنَعِيشَ مَعَكُمْ. | ٣ 3 |
ମୁୟ୍ଁ ତୁମିମଃନ୍କେ ଦଃସ୍ ଦେଉଁକ୍ ଇରି ନଃକୟ୍ଁ; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁୟ୍ଁ ହୁର୍ବେ କୟ୍ଆଚି, ତୁମିମଃନ୍କେ ଅଃମିମଃନାର୍ ମଃନ୍ବିତ୍ରେ ଇବାନ୍ୟା ଟାଣ୍ ହାୟ୍ ଆଚାସ୍ ଜେ, ମଃଲେକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ସଃଙ୍ଗେ ମଃରୁଆଁ, ଆରେକ୍ ବାଚ୍ଲେକ୍ ସଃଙ୍ଗେ ବଚୁଆଁ ।
| لِي ثِقَةٌ كَثِيرَةٌ بِكُمْ. لِي ٱفْتِخَارٌ كَثِيرٌ مِنْ جِهَتِكُمْ. قَدِ ٱمْتَلَأْتُ تَعْزِيَةً وَٱزْدَدْتُ فَرَحًا جِدًّا فِي جَمِيعِ ضِيقَاتِنَا. | ٤ 4 |
ତୁମିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ମର୍ ହୁରାହୁରି ବିସ୍ୱାସ୍ ଆଚେ, ତୁମିମଃନାର୍ ବିସୟେ ମର୍ ବଃଡେ ଗଃର୍ବ୍; ମୁୟ୍ଁ ସୁସ୍ତାୟ୍ ହୁର୍ନ୍ ଅୟ୍ ଆଚି, ଅଃମିମଃନାର୍ ସଃବୁ କଃସ୍ଟ୍ ତଃୟ୍ ମର୍ ସଃର୍ଦା ଉଚ୍ଳି ଜଃଉଁଲି ।
| لِأَنَّنَا لَمَّا أَتَيْنَا إِلَى مَكِدُونِيَّةَ لَمْ يَكُنْ لِجَسَدِنَا شَيْءٌ مِنَ ٱلرَّاحَةِ بَلْ كُنَّا مُكْتَئِبِينَ فِي كُلِّ شَيْءٍ: مِنْ خَارِجٍ خُصُومَاتٌ، مِنْ دَاخِلٍ مَخَاوِفٌ. | ٥ 5 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମାକିଦନିଆ ତଃୟ୍ ହଚ୍ଲା ହଃଚେ ହେଁ ହଃଦାୟ୍ ମାଡ୍ଗଳ୍ ଆର୍ ବିତ୍ରେ ଡିର୍, ଇବାନ୍ୟା ସଃବୁ ହଃର୍କାରେ କଃସ୍ଟ୍ ବୟଃଗ୍ କଃଲାକ୍ ଅଃମିମଃନାର୍ ଗଃଗାଳ୍ ହେଁ ବିସାଉଁକ୍ ନଃହାୟ୍ଲି ।
| لَكِنَّ ٱللهَ ٱلَّذِي يُعَزِّي ٱلْمُتَّضِعِينَ عَزَّانَا بِمَجِيءِ تِيطُسَ. | ٦ 6 |
ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ନିରାସ୍ ରିଲା ଲକ୍କେ ସୁସ୍ତା ଦଃୟ୍ଦ୍ ଜୁୟ୍ ଇସ୍ୱର୍, ସେ ତିତସ୍ ଆୟ୍ଲାକ୍ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ସୁସ୍ତା ଦିଲା ।
| وَلَيْسَ بِمَجِيئِهِ فَقَطْ بَلْ أَيْضًا بِٱلتَّعْزِيَةِ ٱلَّتِي تَعَزَّى بِهَا بِسَبَبِكُمْ، وَهُوَ يُخْبِرُنَا بِشَوْقِكُمْ وَنَوْحِكُمْ وَغَيْرَتِكُمْ لِأَجْلِي، حَتَّى إِنِّي فَرِحْتُ أَكْثَرَ. | ٧ 7 |
ଆର୍ ସେ ଅଃବ୍କା ଆୟ୍ଲାକ୍ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ସୁସ୍ତା ତଃୟ୍ ସେ ତୁମିମଃନାର୍ ହାକ୍ ଜୁୟ୍ ଜୁୟ୍ ସୁସ୍ତା ହାୟ୍ରିଲା, ସେ ହେଁ ସୁସ୍ତା ଦିଲା, ବଃଲେକ୍ ମର୍ ଗିନେ ତୁମାର୍ କଃତେକ୍ ଦୁକ୍ ମରବାଟ୍ୟା ଅଃଉଁକେ କଃଡେକ୍ ସଃର୍ଦା ସେତାକ୍ ଜଃବର୍ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ ଆଚି ।
| لِأَنِّي وَإِنْ كُنْتُ قَدْ أَحْزَنْتُكُمْ بِٱلرِّسَالَةِ لَسْتُ أَنْدَمُ، مَعَ أَنِّي نَدِمْتُ، فَإِنِّي أَرَى أَنَّ تِلْكَ ٱلرِّسَالَةَ أَحْزَنَتْكُمْ وَلَوْ إِلَى سَاعَةٍ. | ٨ 8 |
ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ମର୍ ଚିଟି ତୁମିମଃନ୍କେ ଦୁକ୍ ଦିଲି ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ, ମୁଁୟ୍ଁ ସେତାର୍ଗିନେ ଦୁକ୍ ନଃକେରି; ସେ ଚିଟି ତୁମିମଃନ୍କେ ଅଃଳକ୍ କାଳ୍ ହଃତେକ୍ ଦିଲେ ।
| اَلْآنَ أَنَا أَفْرَحُ، لَا لِأَنَّكُمْ حَزِنْتُمْ، بَلْ لِأَنَّكُمْ حَزِنْتُمْ لِلتَّوْبَةِ. لِأَنَّكُمْ حَزِنْتُمْ بِحَسَبِ مَشِيئَةِ ٱللهِ لِكَيْ لَا تَتَخَسَّرُوا مِنَّا فِي شَيْءٍ. | ٩ 9 |
ଅଃବେ ସଃର୍ଦା ଅଃଉଁଲେ, ତୁମିମଃନ୍ ଜେ ଦୁକ୍ କଃଲାସ୍, ସେତାର୍ଗିନେ ନାୟ୍, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନାର୍ ଦୁକ୍ ଜେ ତୁମିମଃନ୍କେ ବାଦ୍ଲାୟ୍ଲି, ସେତାର୍ଗିନେ; ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ଅଃମାର୍ ତଃୟ୍ ତୁମାର୍ ଜଃନ୍କଃରି କାୟ୍ରି ଉଣା ନଃହେଳ ସେତାକ୍, ତୁମିମଃନ୍କେ ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହଃର୍କାରେ ଦୁକ୍ ହାୟ୍ଲାସ୍ ।
| لِأَنَّ ٱلْحُزْنَ ٱلَّذِي بِحَسَبِ مَشِيئَةِ ٱللهِ يُنْشِئُ تَوْبَةً لِخَلَاصٍ بِلَا نَدَامَةٍ، وَأَمَّا حُزْنُ ٱلْعَالَمِ فَيُنْشِئُ مَوْتًا. | ١٠ 10 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହଃର୍କାରେ ଜୁୟ୍ ଦୁକ୍, ସେରି ମୁକ୍ଳାଉତା ଗିନେ ଇବାନ୍ୟା ମଃନ୍ ବାଦ୍ଲାଉତାର୍ ଆଣେଦ୍, ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ମଃନ୍ ଦୁକ୍ନାୟ୍; ମଃତର୍ ଜଃଗତାର୍ ଦୁକ୍ ମଃର୍ନ୍ ଆଣେଦ୍ ।
| فَإِنَّهُ هُوَذَا حُزْنُكُمْ هَذَا عَيْنُهُ بِحَسَبِ مَشِيئَةِ ٱللهِ، كَمْ أَنْشَأَ فِيكُمْ: مِنَ ٱلِٱجْتِهَادِ، بَلْ مِنَ ٱلِٱحْتِجَاجِ، بَلْ مِنَ ٱلْغَيْظِ، بَلْ مِنَ ٱلْخَوْفِ، بَلْ مِنَ ٱلشَّوْقِ، بَلْ مِنَ ٱلْغَيْرَةِ، بَلْ مِنَ ٱلِٱنْتِقَامِ. فِي كُلِّ شَيْءٍ أَظْهَرْتُمْ أَنْفُسَكُمْ أَنَّكُمْ أَبْرِيَاءُ فِي هَذَا ٱلْأَمْرِ. | ١١ 11 |
ଦଃକା ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ, ଇସ୍ୱରାର୍ ଇଚା ହଃର୍କାରେ ତୁମିମଃନ୍ ଇ ଦୁକ୍ ହାୟ୍ଲାସ୍, ସେରି ତୁମିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ କଃତେକ୍ ସଃର୍ଦାର୍ କଃତା, କଃତେକ୍ ବିରଦେ କୟ୍ ବାଙ୍ଗାଉତାର୍, କଃତେକ୍ ରିସାକଃତା, କଃତେକ୍ ଡିର୍, କଃତେକ୍ ଇଚା, କଃତେକ୍ ଉଦ୍ଜଗି, କଃତେକ୍ ବାଦୁଲ୍ତାର୍ ଆଣିଆଚେ । ଇ ବିସୟେ ତୁମିମଃନ୍ ହୁରାହୁରି ନିର୍ଦସି ବଃଲି ଟିକ୍ ହଃର୍ମାଣ୍ ଦଃୟ୍ ଆଚାସ୍ ।
| إِذًا وَإِنْ كُنْتُ قَدْ كَتَبْتُ إِلَيْكُمْ، فَلَيْسَ لِأَجْلِ ٱلْمُذْنِبِ وَلَا لِأَجْلِ ٱلْمُذْنَبِ إِلَيْهِ، بَلْ لِكَيْ يَظْهَرَ لَكُمْ أَمَامَ ٱللهِ ٱجْتِهَادُنَا لِأَجْلِكُمْ. | ١٢ 12 |
ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ତୁମିମଃନାର୍ ଚଃମେ ସେ ଚିଟି ଲେକ୍ଲେ, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ଜେ ଅଃନ୍ୟାୟ୍ କଃରିଆଚେ, ଆର୍ ଜେ ଅଃନ୍ୟାୟ୍ ସଃମ୍ବାଳି ଆଚେ, ତାର୍ ଗିନେ ଲେକ୍ଲେ, ସେରି ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଅଃମିମଃନାର୍ ଗିନେ ତୁମିମଃନାର୍ ଇଚା ଜଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ତଃୟ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଜାଣା ହଃଳେଦ୍, ସେତାର୍ଗିନେ ଲେକ୍ଲେ । ତଃବେ ଅଃମିମଃନ୍ ସୁସ୍ତା ହାୟ୍ଆଚୁ ।
| مِنْ أَجْلِ هَذَا قَدْ تَعَزَّيْنَا بِتَعْزِيَتِكُمْ. وَلَكِنْ فَرِحْنَا أَكْثَرَ جِدًّا بِسَبَبِ فَرَحِ تِيطُسَ، لِأَنَّ رُوحَهُ قَدِ ٱسْتَرَاحَتْ بِكُمْ جَمِيعًا. | ١٣ 13 |
ଆରେକ୍ ଅଃମିମଃନାର୍ ସୁସ୍ତାୟ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ତିତସାର୍ ସଃର୍ଦାର୍ ଗିନେ ଆରେକ୍ ଅଃଦିକ୍ ସଃର୍ଦା କଃଲୁ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତାର୍ ଆତ୍ମା ତୁମି ସଃବୁ ଲକାର୍ ତଃୟ୍ ଜିବନ୍ ଅୟ୍ଆଚେ ।
| فَإِنِّي إِنْ كُنْتُ ٱفْتَخَرْتُ شَيْئًا لَدَيْهِ مِنْ جِهَتِكُمْ لَمْ أُخْجَلْ، بَلْ كَمَا كَلَّمْنَاكُمْ بِكُلِّ شَيْءٍ بِٱلصِّدْقِ، كَذَلِكَ ٱفْتِخَارُنَا أَيْضًا لَدَى تِيطُسَ صَارَ صَادِقًا. | ١٤ 14 |
ଜୁୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ଜଦି କୁୟ୍ କଃତାୟ୍ ତିତସାର୍ ଚଃମେ ତୁମିମଃନାର୍ ବିସୟେ ମୁୟ୍ଁ ଗଃର୍ବ୍ କଃରି ଆଚି, ତଃବେ ଲାଜ୍ ନଃକେରି, ମଃତର୍ ଜଃନ୍କଃରି ଅଃମିମଃନ୍ ସଃବୁ କଃତାୟ୍ ତୁମିମଃନଃକ୍ ସଃତ୍ କୟ୍ରିଲୁ, ସେବାନ୍ୟା ତିତସାର୍ ମୁଏଁ ଅଃମିମଃନାର୍ ଗଃର୍ବ୍ ହେଁ ସଃତ୍ ବଃଲି ଜାଣା ଜଃଉଁଲି ।
| وَأَحْشَاؤُهُ هِيَ نَحْوَكُمْ بِٱلزِّيَادَةِ، مُتَذَكِّرًا طَاعَةَ جَمِيعِكُمْ، كَيْفَ قَبِلْتُمُوهُ بِخَوْفٍ وَرِعْدَةٍ. | ١٥ 15 |
ଆର୍ ଜଃନ୍କା ଡିର୍ ଆର୍ ବେମ୍ରି ତଃୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ତାକେ ଆଗଳି କଃରି ସଃବୁ ଲକ୍ ତାର୍ କଃତା ମାନ୍ଲାସ୍, ଇରି ଏତାୟ୍ କଃରି ତୁମାର୍ ହାକ୍ ତାର୍ ମଃନ୍ବିତ୍ରାର୍ ଲାଡ୍ ଅଃଦିକ୍ ବାଡୁଲି ।
| أَنَا أَفْرَحُ إِذًا أَنِّي أَثِقُ بِكُمْ فِي كُلِّ شَيْءٍ. | ١٦ 16 |
ମୁୟ୍ଁ ଜେ ସଃବୁ କଃତାୟ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ହୁରାହୁରି ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁ ହାରି, ଇତାର୍ ଗିନେ ସଃର୍ଦା କଃରୁଲେ ।
