٢ كورنثوس 2

١ 1 وَلَكِنِّي جَزَمْتُ بِهَذَا فِي نَفْسِي أَنْ لَا آتِيَ إِلَيْكُمْ أَيْضًا فِي حُزْنٍ.

मीं अपने मने मां इन थापेरू थियूं, कि फिरी तुसन कां एइतां तुसन दुख न देईं।

٢ 2 لِأَنَّهُ إِنْ كُنْتُ أُحْزِنُكُمْ أَنَا، فَمَنْ هُوَ ٱلَّذِي يُفَرِّحُنِي إِلَّا ٱلَّذِي أَحْزَنْتُهُ؟

किजोकि अगर अवं तुसन दुखी केरि, त मीं आनन्द देनेबालो कौन भोलो, सिर्फ तैए ज़ै मीं दुखी कियोरोए?

٣ 3 وَكَتَبْتُ لَكُمْ هَذَا عَيْنَهُ حَتَّى إِذَا جِئْتُ لَا يَكُونُ لِي حُزْنٌ مِنَ ٱلَّذِينَ كَانَ يَجِبُ أَنْ أَفْرَحَ بِهِمْ، وَاثِقًا بِجَمِيعِكُمْ أَنَّ فَرَحِي هُوَ فَرَحُ جَمِيعِكُمْ.

ते मीं ई गल तुसन एल्हेरेलेइ लिखी, कि एरू न भोए, कि मेरे एजने पुड़ ज़ैन सेइं आनन्द मैल्लेरो लोड़तो थियो, अवं तैन करां दुखी भोईं; किजोकि मीं तुसन सेब्भन पुड़ इस गल्लरो भरोसोए, कि ज़ै मेरो आनन्दे, तैए तुश्शो सैरी केरो भी आए।

٤ 4 لِأَنِّي مِنْ حُزْنٍ كَثِيرٍ وَكَآبَةِ قَلْبٍ كَتَبْتُ إِلَيْكُمْ بِدُمُوعٍ كَثِيرَةٍ، لَا لِكَيْ تَحْزَنُوا، بَلْ لِكَيْ تَعْرِفُوا ٱلْمَحَبَّةَ ٱلَّتِي عِنْدِي وَلَا سِيَّمَا مِنْ نَحْوِكُمْ.

मीं बड़े दुःख, ते मनेरे कष्टे सेइं, बड़े ऐंखरन सेइं तुसन चिट्ठी लिखोरी थी, एल्हेरेलेइ नईं, कि तुस दुखी भोथ, पन एल्हेरेलेइ कि तुस तैस बड़े प्यारे ज़ानथ, ज़ै मीं तुसन सेइं आए।

٥ 5 وَلَكِنْ إِنْ كَانَ أَحَدٌ قَدْ أَحْزَنَ، فَإِنَّهُ لَمْ يُحْزِنِّي، بَلْ أَحْزَنَ جَمِيعَكُمْ بَعْضَ ٱلْحُزْنِ لِكَيْ لَا أُثَقِّلَ.

ते अगर केन्चे दुखी कियोरोईं, त अवं नईं बल्के (तैस सेइं बड़ी सखती न केरि) किछ-किछ तुस सब दुखी कियोरेथ।

٦ 6 مِثْلُ هَذَا يَكْفِيهِ هَذَا ٱلْقِصَاصُ ٱلَّذِي مِنَ ٱلْأَكْثَرِينَ،

एरे मैनेरे लेइ ई सज़ा ज़ै विश्वासी ढ्लान मरां बड़ेईं दित्ती, सुद्धी आए।

٧ 7 حَتَّى تَكُونُوا - بِٱلْعَكْسِ - تُسَامِحُونَهُ بِٱلْحَرِيِّ وَتُعَزُّونَهُ، لِئَلَّا يُبْتَلَعَ مِثْلُ هَذَا مِنَ ٱلْحُزْنِ ٱلْمُفْرِطِ.

एल्हेरेलेइ इस करां इन रोड़ूए कि तैसेरो पाप माफ़ केरा; ते तैस तसल्ली देथ, एरू न भोए कि एरो मैन्हु उदैसी मां डुबे।

٨ 8 لِذَلِكَ أَطْلُبُ أَنْ تُمَكِّنُوا لَهُ ٱلْمَحَبَّةَ.

एल्हेरेलेइ अवं तुसन कां बिनती केरताईं, कि तैस अपने प्यारेरू सबूत देथ।

٩ 9 لِأَنِّي لِهَذَا كَتَبْتُ لِكَيْ أَعْرِفَ تَزْكِيَتَكُمْ: هَلْ أَنْتُمْ طَائِعُونَ فِي كُلِّ شَيْءٍ؟

किजोकि मीं एल्हेरेलेइ भी लिखोरू थियूं, कि तुसन पेरखी, कि तुस मेरे सब गल्लां मन्नेरे लेइ तियार आथ या नईं।

١٠ 10 وَٱلَّذِي تُسَامِحُونَهُ بِشَيْءٍ فَأَنَا أَيْضًا. لِأَنِّي أَنَا مَا سَامَحْتُ بِهِ - إِنْ كُنْتُ قَدْ سَامَحْتُ بِشَيْءٍ - فَمِنْ أَجْلِكُمْ بِحَضْرَةِ ٱلْمَسِيحِ،

ज़ैस तुस माफ़ केरतथ तैस अवं भी माफ़ केरताईं, किजोकि मीं भी ज़ैन किछ माफ़ कियोरूए, अगर कियेरू भोए, त तुश्शे वजाई सेइं मसीहेरे ठैरी भोइतां कियोरूए।

١١ 11 لِئَلَّا يَطْمَعَ فِينَا ٱلشَّيْطَانُ، لِأَنَّنَا لَا نَجْهَلُ أَفْكَارَهُ.

कि शैतानेरो असन पुड़ दावो न च़ले, किजोकि अस तैसेरी चालन करां अनज़ान नईं।

١٢ 12 وَلَكِنْ لَمَّا جِئْتُ إِلَى تَرُوَاسَ، لِأَجْلِ إِنْجِيلِ ٱلْمَسِيحِ، وَٱنْفَتَحَ لِي بَابٌ فِي ٱلرَّبِّ،

ते ज़ैखन अवं मसीहेरी खुशखबरी शुनाने त्रोआस नगरे मां अव, ते प्रभुए मेरे लेइ अक बत खोल्ली।

١٣ 13 لَمْ تَكُنْ لِي رَاحَةٌ فِي رُوحِي، لِأَنِّي لَمْ أَجِدْ تِيطُسَ أَخِي. لَكِنْ وَدَّعْتُهُمْ فَخَرَجْتُ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ.

त मेरे मने मां चैन न भोइ, एल्हेरेलेइ कि मेरे विश्वासी ढ्ला तीतुसे तुश्शे एट्ठां कोई खबर घिन्तां न अव; ते अवं त्रोआसेरे विश्वासी लोकन करां अलग भोइतां अवं वापस मकिदुनिया इलाके मां अव।

١٤ 14 وَلَكِنْ شُكْرًا لِلهِ ٱلَّذِي يَقُودُنَا فِي مَوْكِبِ نُصْرَتِهِ فِي ٱلْمَسِيحِ كُلَّ حِينٍ، وَيُظْهِرُ بِنَا رَائِحَةَ مَعْرِفَتِهِ فِي كُلِّ مَكَانٍ.

परमेशरेरू शुक्र भोए, ज़ै मसीह मां सदा असन ज़ीतारे जशने मां च़लाते, ते अपने ज्ञानेरे खुशबू इश्शे ज़िरिये हर ठैरी फैलाते।

١٥ 15 لِأَنَّنَا رَائِحَةُ ٱلْمَسِيحِ ٱلذَّكِيَّةُ لِلهِ، فِي ٱلَّذِينَ يَخْلُصُونَ وَفِي ٱلَّذِينَ يَهْلِكُونَ.

किजोकि अस परमेशरे कां मुक्ति मैलने बालां, ते नाश भोने बालन कां, दुइयां केरे लेइ मसीहेरी खुशबू आम।

١٦ 16 لِهَؤُلَاءِ رَائِحَةُ مَوْتٍ لِمَوْتٍ، وَلِأُولَئِكَ رَائِحَةُ حَيَاةٍ لِحَيَاةٍ. وَمَنْ هُوَ كُفْوءٌ لِهَذِهِ ٱلْأُمُورِ؟

केत्रा केरे लेइ त मरनेरे मुशक, ते केत्रन जो ज़िन्दगरे लेइ ज़िन्दगरी खुशबू, ते इन गल्लां केरे काबल कौने?

١٧ 17 لِأَنَّنَا لَسْنَا كَٱلْكَثِيرِينَ غَاشِّينَ كَلِمَةَ ٱللهِ، لَكِنْ كَمَا مِنْ إِخْلَاصٍ، بَلْ كَمَا مِنَ ٱللهِ نَتَكَلَّمُ أَمَامَ ٱللهِ فِي ٱلْمَسِيحِ.

किजोकि अस तैन केरे ज़ेरे नईं, ज़ैना परमेशरेरू वचन पेइंसां केरे लेइ प्रचार केरतन, पन अस मनेरी सच़ैई सेइं, ते परमेशरेरे तरफां परमेशर हाज़र सेमझ़तां मसीह मां ज़ोतम।