٢ كورنثوس 11

١ 1 لَيْتَكُمْ تَحْتَمِلُونَ غَبَاوَتِي قَلِيلًا! بَلْ أَنْتُمْ مُحْتَمِلِيَّ.

యూయం మమాజ్ఞానతాం క్షణం యావత్ సోఢుమ్ అర్హథ, అతః సా యుష్మాభిః సహ్యతాం|

٢ 2 فَإِنِّي أَغَارُ عَلَيْكُمْ غَيْرَةَ ٱللهِ، لِأَنِّي خَطَبْتُكُمْ لِرَجُلٍ وَاحِدٍ، لِأُقَدِّمَ عَذْرَاءَ عَفِيفَةً لِلْمَسِيحِ.

ఈశ్వరే మమాసక్తత్వాద్ అహం యుష్మానధి తపే యస్మాత్ సతీం కన్యామివ యుష్మాన్ ఏకస్మిన్ వరేఽర్థతః ఖ్రీష్టే సమర్పయితుమ్ అహం వాగ్దానమ్ అకార్షం|

٣ 3 وَلَكِنَّنِي أَخَافُ أَنَّهُ كَمَا خَدَعَتِ ٱلْحَيَّةُ حَوَّاءَ بِمَكْرِهَا، هَكَذَا تُفْسَدُ أَذْهَانُكُمْ عَنِ ٱلْبَسَاطَةِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ.

కిన్తు సర్పేణ స్వఖలతయా యద్వద్ హవా వఞ్చయాఞ్చకే తద్వత్ ఖ్రీష్టం ప్రతి సతీత్వాద్ యుష్మాకం భ్రంశః సమ్భవిష్యతీతి బిభేమి|

٤ 4 فَإِنَّهُ إِنْ كَانَ ٱلْآتِي يَكْرِزُ بِيَسُوعَ آخَرَ لَمْ نَكْرِزْ بِهِ، أَوْ كُنْتُمْ تَأْخُذُونَ رُوحًا آخَرَ لَمْ تَأْخُذُوهُ، أَوْ إِنْجِيلًا آخَرَ لَمْ تَقْبَلُوهُ، فَحَسَنًا كُنْتُمْ تَحْتَمِلُونَ!

అస్మాభిరనాఖ్యాపితోఽపరః కశ్చిద్ యీశు ర్యది కేనచిద్ ఆగన్తుకేనాఖ్యాప్యతే యుష్మాభిః ప్రాగలబ్ధ ఆత్మా వా యది లభ్యతే ప్రాగగృహీతః సుసంవాదో వా యది గృహ్యతే తర్హి మన్యే యూయం సమ్యక్ సహిష్యధ్వే|

٥ 5 لِأَنِّي أَحْسِبُ أَنِّي لَمْ أَنْقُصْ شَيْئًا عَنْ فَائِقِي ٱلرُّسُلِ.

కిన్తు ముఖ్యేభ్యః ప్రేరితేభ్యోఽహం కేనచిత్ ప్రకారేణ న్యూనో నాస్మీతి బుధ్యే|

٦ 6 وَإِنْ كُنْتُ عَامِّيًّا فِي ٱلْكَلَامِ، فَلَسْتُ فِي ٱلْعِلْمِ، بَلْ نَحْنُ فِي كُلِّ شَيْءٍ ظَاهِرُونَ لَكُمْ بَيْنَ ٱلْجَمِيعِ.

మమ వాక్పటుతాయా న్యూనత్వే సత్యపి జ్ఞానస్య న్యూనత్వం నాస్తి కిన్తు సర్వ్వవిషయే వయం యుష్మద్గోచరే ప్రకాశామహే|

٧ 7 أَمْ أَخْطَأْتُ خَطِيَّةً إِذْ أَذْلَلْتُ نَفْسِي كَيْ تَرْتَفِعُوا أَنْتُمْ، لِأَنِّي بَشَّرْتُكُمْ مَجَّانًا بِإِنْجِيلِ ٱللهِ؟

యుష్మాకమ్ ఉన్నత్యై మయా నమ్రతాం స్వీకృత్యేశ్వరస్య సుసంవాదో వినా వేతనం యుష్మాకం మధ్యే యద్ అఘోష్యత తేన మయా కిం పాపమ్ అకారి?

٨ 8 سَلَبْتُ كَنَائِسَ أُخْرَى آخِذًا أُجْرَةً لِأَجْلِ خِدْمَتِكُمْ، وَإِذْ كُنْتُ حَاضِرًا عِنْدَكُمْ وَٱحْتَجْتُ، لَمْ أُثَقِّلْ عَلَى أَحَدٍ.

యుష్మాకం సేవనాయాహమ్ అన్యసమితిభ్యో భృతి గృహ్లన్ ధనమపహృతవాన్,

٩ 9 لِأَنَّ ٱحْتِيَاجِي سَدَّهُ ٱلْإِخْوَةُ ٱلَّذِينَ أَتَوْا مِنْ مَكِدُونِيَّةَ. وَفِي كُلِّ شَيْءٍ حَفِظْتُ نَفْسِي غَيْرَ ثَقِيلٍ عَلَيْكُمْ، وَسَأَحْفَظُهَا.

యదా చ యుష్మన్మధ్యేఽవఽర్త్తే తదా మమార్థాభావే జాతే యుష్మాకం కోఽపి మయా న పీడితః; యతో మమ సోఽర్థాభావో మాకిదనియాదేశాద్ ఆగతై భ్రాతృభి న్యవార్య్యత, ఇత్థమహం క్కాపి విషయే యథా యుష్మాసు భారో న భవామి తథా మయాత్మరక్షా కృతా కర్త్తవ్యా చ|

١٠ 10 حَقُّ ٱلْمَسِيحِ فِيَّ. إِنَّ هَذَا ٱلِٱفْتِخَارَ لَا يُسَدُّ عَنِّي فِي أَقَالِيمِ أَخَائِيَةَ.

ఖ్రీష్టస్య సత్యతా యది మయి తిష్ఠతి తర్హి మమైషా శ్లాఘా నిఖిలాఖాయాదేశే కేనాపి న రోత్స్యతే|

١١ 11 لِمَاذَا؟ أَلِأَنِّي لَا أُحِبُّكُمْ؟ ٱللهُ يَعْلَمُ.

ఏతస్య కారణం కిం? యుష్మాసు మమ ప్రేమ నాస్త్యేతత్ కిం తత్కారణం? తద్ ఈశ్వరో వేత్తి|

١٢ 12 وَلَكِنْ مَا أَفْعَلُهُ سَأَفْعَلُهُ لِأَقْطَعَ فُرْصَةَ ٱلَّذِينَ يُرِيدُونَ فُرْصَةً كَيْ يُوجَدُوا كَمَا نَحْنُ أَيْضًا فِي مَا يَفْتَخِرُونَ بِهِ.

యే ఛిద్రమన్విష్యన్తి తే యత్ కిమపి ఛిద్రం న లభన్తే తదర్థమేవ తత్ కర్మ్మ మయా క్రియతే కారిష్యతే చ తస్మాత్ తే యేన శ్లాఘన్తే తేనాస్మాకం సమానా భవిష్యన్తి|

١٣ 13 لِأَنَّ مِثْلَ هَؤُلَاءِ هُمْ رُسُلٌ كَذَبَةٌ، فَعَلَةٌ مَاكِرُونَ، مُغَيِّرُونَ شَكْلَهُمْ إِلَى شِبْهِ رُسُلِ ٱلْمَسِيحِ.

తాదృశా భాక్తప్రేరితాః ప్రవఞ్చకాః కారవో భూత్వా ఖ్రీష్టస్య ప్రేరితానాం వేశం ధారయన్తి|

١٤ 14 وَلَا عَجَبَ. لِأَنَّ ٱلشَّيْطَانَ نَفْسَهُ يُغَيِّرُ شَكْلَهُ إِلَى شِبْهِ مَلَاكِ نُورٍ!

తచ్చాశ్చర్య్యం నహి; యతః స్వయం శయతానపి తేజస్విదూతస్య వేశం ధారయతి,

١٥ 15 فَلَيْسَ عَظِيمًا إِنْ كَانَ خُدَّامُهُ أَيْضًا يُغَيِّرُونَ شَكْلَهُمْ كَخُدَّامٍ لِلْبِرِّ. ٱلَّذِينَ نِهَايَتُهُمْ تَكُونُ حَسَبَ أَعْمَالِهِمْ.

తతస్తస్య పరిచారకా అపి ధర్మ్మపరిచారకాణాం వేశం ధారయన్తీత్యద్భుతం నహి; కిన్తు తేషాం కర్మ్మాణి యాదృశాని ఫలాన్యపి తాదృశాని భవిష్యన్తి|

١٦ 16 أَقُولُ أَيْضًا: لَا يَظُنَّ أَحَدٌ أَنِّي غَبِيٌّ. وَإِلَّا فَٱقْبَلُونِي وَلَوْ كَغَبِيٍّ، لِأَفْتَخِرَ أَنَا أَيْضًا قَلِيلًا.

అహం పున ర్వదామి కోఽపి మాం నిర్బ్బోధం న మన్యతాం కిఞ్చ యద్యపి నిర్బ్బోధో భవేయం తథాపి యూయం నిర్బ్బోధమివ మామనుగృహ్య క్షణైకం యావత్ మమాత్మశ్లాఘామ్ అనుజానీత|

١٧ 17 ٱلَّذِي أَتَكَلَّمُ بِهِ لَسْتُ أَتَكَلَّمُ بِهِ بِحَسَبِ ٱلرَّبِّ، بَلْ كَأَنَّهُ فِي غَبَاوَةٍ، فِي جَسَارَةِ ٱلِٱفْتِخَارِ هَذِهِ.

ఏతస్యాః శ్లాఘాయా నిమిత్తం మయా యత్ కథితవ్యం తత్ ప్రభునాదిష్టేనేవ కథ్యతే తన్నహి కిన్తు నిర్బ్బోధేనేవ|

١٨ 18 بِمَا أَنَّ كَثِيرِينَ يَفْتَخِرُونَ حَسَبَ ٱلْجَسَدِ، أَفْتَخِرُ أَنَا أَيْضًا.

అపరే బహవః శారీరికశ్లాఘాం కుర్వ్వతే తస్మాద్ అహమపి శ్లాఘిష్యే|

١٩ 19 فَإِنَّكُمْ بِسُرُورٍ تَحْتَمِلُونَ ٱلْأَغْبِيَاءَ، إِذْ أَنْتُمْ عُقَلَاءُ!

బుద్ధిమన్తో యూయం సుఖేన నిర్బ్బోధానామ్ ఆచారం సహధ్వే|

٢٠ 20 لِأَنَّكُمْ تَحْتَمِلُونَ: إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْتَعْبِدُكُمْ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَأْكُلُكُمْ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَأْخُذُكُمْ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَرْتَفِعُ! إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَضْرِبُكُمْ عَلَى وُجُوهِكُمْ!

కోఽపి యది యుష్మాన్ దాసాన్ కరోతి యది వా యుష్మాకం సర్వ్వస్వం గ్రసతి యది వా యుష్మాన్ హరతి యది వాత్మాభిమానీ భవతి యది వా యుష్మాకం కపోలమ్ ఆహన్తి తర్హి తదపి యూయం సహధ్వే|

٢١ 21 عَلَى سَبِيلِ ٱلْهَوَانِ أَقُولُ: كَيْفَ أَنَّنَا كُنَّا ضُعَفَاءَ! وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يَجْتَرِئُ فِيهِ أَحَدٌ، أَقُولُ فِي غَبَاوَةٍ: أَنَا أَيْضًا أَجْتَرِئُ فِيهِ.

దౌర్బ్బల్యాద్ యుష్మాభిరవమానితా ఇవ వయం భాషామహే, కిన్త్వపరస్య కస్యచిద్ యేన ప్రగల్భతా జాయతే తేన మమాపి ప్రగల్భతా జాయత ఇతి నిర్బ్బోధేనేవ మయా వక్తవ్యం|

٢٢ 22 أَهُمْ عِبْرَانِيُّونَ؟ فَأَنَا أَيْضًا. أَهُمْ إِسْرَائِيلِيُّونَ؟ فَأَنَا أَيْضًا. أَهُمْ نَسْلُ إِبْرَاهِيمَ؟ فَأَنَا أَيْضًا.

తే కిమ్ ఇబ్రిలోకాః? అహమపీబ్రీ| తే కిమ్ ఇస్రాయేలీయాః? అహమపీస్రాయేలీయః| తే కిమ్ ఇబ్రాహీమో వంశాః? అహమపీబ్రాహీమో వంశః|

٢٣ 23 أَهُمْ خُدَّامُ ٱلْمَسِيحِ؟ أَقُولُ كَمُخْتَلِّ ٱلْعَقْلِ، فَأَنَا أَفْضَلُ: فِي ٱلْأَتْعَابِ أَكْثَرُ، فِي ٱلضَّرَبَاتِ أَوْفَرُ، فِي ٱلسُّجُونِ أَكْثَرُ، فِي ٱلْمِيتَاتِ مِرَارًا كَثِيرَةً.

తే కిం ఖ్రీష్టస్య పరిచారకాః? అహం తేభ్యోఽపి తస్య మహాపరిచారకః; కిన్తు నిర్బ్బోధ ఇవ భాషే, తేభ్యోఽప్యహం బహుపరిశ్రమే బహుప్రహారే బహువారం కారాయాం బహువారం ప్రాణనాశసంశయే చ పతితవాన్|

٢٤ 24 مِنَ ٱلْيَهُودِ خَمْسَ مَرَّاتٍ قَبِلْتُ أَرْبَعِينَ جَلْدَةً إِلَّا وَاحِدَةً.

యిహూదీయైరహం పఞ్చకృత్వ ఊనచత్వారింశత్ప్రహారైరాహతస్త్రిర్వేత్రాఘాతమ్ ఏకకృత్వః ప్రస్తరాఘాతఞ్చ ప్రప్తవాన్|

٢٥ 25 ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ضُرِبْتُ بِٱلْعِصِيِّ، مَرَّةً رُجِمْتُ، ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ٱنْكَسَرَتْ بِيَ ٱلسَّفِينَةُ، لَيْلًا وَنَهَارًا قَضَّيْتُ فِي ٱلْعُمْقِ.

వారత్రయం పోతభఞ్జనేన క్లిష్టోఽహమ్ అగాధసలిలే దినమేకం రాత్రిమేకాఞ్చ యాపితవాన్|

٢٦ 26 بِأَسْفَارٍ مِرَارًا كَثِيرَةً، بِأَخْطَارِ سُيُولٍ، بِأَخْطَارِ لُصُوصٍ، بِأَخْطَارٍ مِنْ جِنْسِي، بِأَخْطَارٍ مِنَ ٱلْأُمَمِ، بِأَخْطَارٍ فِي ٱلْمَدِينَةِ، بِأَخْطَارٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، بِأَخْطَارٍ فِي ٱلْبَحْرِ، بِأَخْطَارٍ مِنْ إِخْوَةٍ كَذَبَةٍ.

బహువారం యాత్రాభి ర్నదీనాం సఙ్కటై ర్దస్యూనాం సఙ్కటైః స్వజాతీయానాం సఙ్కటై ర్భిన్నజాతీయానాం సఙ్కటై ర్నగరస్య సఙ్కటై ర్మరుభూమేః సఙ్కటై సాగరస్య సఙ్కటై ర్భాక్తభ్రాతృణాం సఙ్కటైశ్చ

٢٧ 27 فِي تَعَبٍ وَكَدٍّ، فِي أَسْهَارٍ مِرَارًا كَثِيرَةً، فِي جُوعٍ وَعَطَشٍ، فِي أَصْوَامٍ مِرَارًا كَثِيرَةً، فِي بَرْدٍ وَعُرْيٍ.

పరిశ్రమక్లేశాభ్యాం వారం వారం జాగరణేన క్షుధాతృష్ణాభ్యాం బహువారం నిరాహారేణ శీతనగ్నతాభ్యాఞ్చాహం కాలం యాపితవాన్|

٢٨ 28 عَدَا مَا هُوَ دُونَ ذَلِكَ: ٱلتَّرَاكُمُ عَلَيَّ كُلَّ يَوْمٍ، ٱلِٱهْتِمَامُ بِجَمِيعِ ٱلْكَنَائِسِ.

తాదృశం నైమిత్తికం దుఃఖం వినాహం ప్రతిదినమ్ ఆకులో భవామి సర్వ్వాసాం సమితీనాం చిన్తా చ మయి వర్త్తతే|

٢٩ 29 مَنْ يَضْعُفُ وَأَنَا لَا أَضْعُفُ؟ مَنْ يَعْثُرُ وَأَنَا لَا أَلْتَهِبُ؟

యేనాహం న దుర్బ్బలీభవామి తాదృశం దౌర్బ్బల్యం కః పాప్నోతి?

٣٠ 30 إِنْ كَانَ يَجِبُ ٱلِٱفْتِخَارُ، فَسَأَفْتَخِرُ بِأُمُورِ ضَعْفِي.

యది మయా శ్లాఘితవ్యం తర్హి స్వదుర్బ్బలతామధి శ్లాఘిష్యే|

٣١ 31 ٱللهُ أَبُو رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي هُوَ مُبَارَكٌ إِلَى ٱلْأَبَدِ، يَعْلَمُ أَنِّي لَسْتُ أَكْذِبُ. (aiōn g165)

మయా మృషావాక్యం న కథ్యత ఇతి నిత్యం ప్రశంసనీయోఽస్మాకం ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య తాత ఈశ్వరో జానాతి| (aiōn g165)

٣٢ 32 فِي دِمَشْقَ، وَالِي ٱلْحَارِثِ ٱلْمَلِكِ كَانَ يَحْرُسُ مَدِينَةَ ٱلدِّمَشْقِيِّينَ، يُرِيدُ أَنْ يُمْسِكَنِي،

దమ్మేషకనగరేఽరితారాజస్య కార్య్యాధ్యక్షో మాం ధర్త్తుమ్ ఇచ్ఛన్ యదా సైన్యైస్తద్ దమ్మేషకనగరమ్ అరక్షయత్

٣٣ 33 فَتَدَلَّيْتُ مِنْ طَاقَةٍ فِي زَنْبِيلٍ مِنَ ٱلسُّورِ، وَنَجَوْتُ مِنْ يَدَيْهِ.

తదాహం లోకైః పిటకమధ్యే ప్రాచీరగవాక్షేణావరోహితస్తస్య కరాత్ త్రాణం ప్రాపం|