١ تيموثاوس 1
| بُولُسُ، رَسُولُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، بِحَسَبِ أَمْرِ ٱللهِ مُخَلِّصِنَا، وَرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، رَجَائِنَا. | ١ 1 |
อสฺมากํ ตฺราณกรฺตฺตุรีศฺวรสฺยาสฺมากํ ปฺรตฺยาศาภูเม: ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย จาชฺญานุสารโต ยีศุขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริต: เปาล: สฺวกียํ สตฺยํ ธรฺมฺมปุตฺรํ ตีมถิยํ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขติฯ
| إِلَى تِيمُوثَاوُسَ، ٱلِٱبْنِ ٱلصَّرِيحِ فِي ٱلْإِيمَانِ: نِعْمَةٌ وَرَحْمَةٌ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ أَبِينَا وَٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ رَبِّنَا. | ٢ 2 |
อสฺมากํ ตาต อีศฺวโร'สฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ตฺวยิ อนุคฺรหํ ทยำ ศานฺติญฺจ กุรฺยฺยาสฺตำฯ
| كَمَا طَلَبْتُ إِلَيْكَ أَنْ تَمْكُثَ فِي أَفَسُسَ، إِذْ كُنْتُ أَنَا ذَاهِبًا إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، لِكَيْ تُوصِيَ قَوْمًا أَنْ لَا يُعَلِّمُوا تَعْلِيمًا آخَرَ، | ٣ 3 |
มากิทนิยาเทเศ มม คมนกาเล ตฺวมฺ อิผิษนคเร ติษฺฐนฺ อิตรศิกฺษา น คฺรหีตวฺยา, อนนฺเตษูปาขฺยาเนษุ วํศาวลิษุ จ ยุษฺมาภิ รฺมโน น นิเวศิตวฺยมฺ
| وَلَا يُصْغُوا إِلَى خُرَافَاتٍ وَأَنْسَابٍ لَا حَدَّ لَهَا، تُسَبِّبُ مُبَاحَثَاتٍ دُونَ بُنْيَانِ ٱللهِ ٱلَّذِي فِي ٱلْإِيمَانِ. | ٤ 4 |
อิติ กำศฺจิตฺ โลกานฺ ยทฺ อุปทิเศเรตตฺ มยาทิษฺโฏ'ภว: , ยต: สรฺไวฺวเรไต รฺวิศฺวาสยุกฺเตศฺวรียนิษฺฐา น ชายเต กินฺตุ วิวาโท ชายเตฯ
| وَأَمَّا غَايَةُ ٱلْوَصِيَّةِ فَهِيَ ٱلْمَحَبَّةُ مِنْ قَلْبٍ طَاهِرٍ، وَضَمِيرٍ صَالِحٍ، وَإِيمَانٍ بِلَا رِيَاءٍ. | ٥ 5 |
อุปเทศสฺย ตฺวภิเปฺรตํ ผลํ นิรฺมฺมลานฺต: กรเณน สตฺสํเวเทน นิษฺกปฏวิศฺวาเสน จ ยุกฺตํ เปฺรมฯ
| ٱلْأُمُورُ ٱلَّتِي إِذْ زَاغَ قَوْمٌ عَنْهَا، ٱنْحَرَفُوا إِلَى كَلَامٍ بَاطِلٍ. | ٦ 6 |
เกจิตฺ ชนาศฺจ สรฺวฺวาเณฺยตานิ วิหาย นิรรฺถกกถานามฺ อนุคมเนน วิปถคามิโน'ภวนฺ,
| يُرِيدُونَ أَنْ يَكُونُوا مُعَلِّمِي ٱلنَّامُوسِ، وَهُمْ لَا يَفْهَمُونَ مَا يَقُولُونَ، وَلَا مَا يُقَرِّرُونَهُ. | ٧ 7 |
ยทฺ ภาษนฺเต ยจฺจ นิศฺจินฺวนฺติ ตนฺน พุธฺยมานา วฺยวโสฺถปเทษฺฏาโร ภวิตุมฺ อิจฺฉนฺติฯ
| وَلَكِنَّنَا نَعْلَمُ أَنَّ ٱلنَّامُوسَ صَالِحٌ، إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْتَعْمِلُهُ نَامُوسِيًّا. | ٨ 8 |
สา วฺยวสฺถา ยทิ โยคฺยรูเปณ คฺฤหฺยเต ตรฺหฺยุตฺตมา ภวตีติ วยํ ชานีม: ฯ
| عَالِمًا هَذَا: أَنَّ ٱلنَّامُوسَ لَمْ يُوضَعْ لِلْبَارِّ، بَلْ لِلْأَثَمَةِ وَٱلْمُتَمَرِّدِينَ، لِلْفُجَّارِ وَٱلْخُطَاةِ، لِلدَّنِسِينَ وَٱلْمُسْتَبِيحِينَ، لِقَاتِلِي ٱلْآبَاءِ وَقَاتِلِي ٱلْأُمَّهَاتِ، لِقَاتِلِي ٱلنَّاسِ، | ٩ 9 |
อปรํ สา วฺยวสฺถา ธารฺมฺมิกสฺย วิรุทฺธา น ภวติ กินฺตฺวธารฺมฺมิโก 'วาโธฺย ทุษฺฏ: ปาปิษฺโฐ 'ปวิโตฺร 'ศุจิ: ปิตฺฤหนฺตา มาตฺฤหนฺตา นรหนฺตา
| لِلزُّنَاةِ، لِمُضَاجِعِي ٱلذُّكُورِ، لِسَارِقِي ٱلنَّاسِ، لِلْكَذَّابِينَ، لِلْحَانِثِينَ، وَإِنْ كَانَ شَيْءٌ آخَرُ يُقَاوِمُ ٱلتَّعْلِيمَ ٱلصَّحِيحَ، | ١٠ 10 |
เวศฺยาคามี ปุํไมถุนี มนุษฺยวิเกฺรตา มิถฺยาวาที มิถฺยาศปถการี จ สรฺเวฺวษาเมเตษำ วิรุทฺธา,
| حَسَبَ إِنْجِيلِ مَجْدِ ٱللهِ ٱلْمُبَارَكِ ٱلَّذِي ٱؤْتُمِنْتُ أَنَا عَلَيْهِ. | ١١ 11 |
ตถา สจฺจิทานนฺเทศฺวรสฺย โย วิภวยุกฺต: สุสํวาโท มยิ สมรฺปิตสฺตทนุยายิหิโตปเทศสฺย วิปรีตํ ยตฺ กิญฺจิทฺ ภวติ ตทฺวิรุทฺธา สา วฺยวเสฺถติ ตทฺคฺราหิณา ชฺญาตวฺยํฯ
| وَأَنَا أَشْكُرُ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ رَبَّنَا ٱلَّذِي قَوَّانِي، أَنَّهُ حَسِبَنِي أَمِينًا، إِذْ جَعَلَنِي لِلْخِدْمَةِ، | ١٢ 12 |
มหฺยํ ศกฺติทาตา โย'สฺมากํ ปฺรภุ: ขฺรีษฺฏยีศุสฺตมหํ ธนฺยํ วทามิฯ
| أَنَا ٱلَّذِي كُنْتُ قَبْلًا مُجَدِّفًا وَمُضْطَهِدًا وَمُفْتَرِيًا. وَلَكِنَّنِي رُحِمْتُ، لِأَنِّي فَعَلْتُ بِجَهْلٍ فِي عَدَمِ إِيمَانٍ. | ١٣ 13 |
ยต: ปุรา นินฺทก อุปทฺราวี หึสกศฺจ ภูตฺวาปฺยหํ เตน วิศฺวาโสฺย 'มเนฺย ปริจารกเตฺว นฺยยุเชฺย จฯ ตทฺ อวิศฺวาสาจรณมฺ อชฺญาเนน มยา กฺฤตมิติ เหโตรหํ เตนานุกมฺปิโต'ภวํฯ
| وَتَفَاضَلَتْ نِعْمَةُ رَبِّنَا جِدًّا مَعَ ٱلْإِيمَانِ وَٱلْمَحَبَّةِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ. | ١٤ 14 |
อปรํ ขฺรีษฺเฏ ยีเศา วิศฺวาสเปฺรมภฺยำ สหิโต'สฺมตฺปฺรโภรนุคฺรโห 'ตีว ปฺรจุโร'ภตฺฯ
| صَادِقَةٌ هِيَ ٱلْكَلِمَةُ وَمُسْتَحِقَّةٌ كُلَّ قُبُولٍ: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ جَاءَ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِيُخَلِّصَ ٱلْخُطَاةَ ٱلَّذِينَ أَوَّلُهُمْ أَنَا. | ١٥ 15 |
ปาปิน: ปริตฺราตุํ ขฺรีษฺโฏ ยีศุ รฺชคติ สมวตีรฺโณ'ภวตฺ, เอษา กถา วิศฺวาสนียา สรฺไวฺว คฺรหณียา จฯ
| لَكِنَّنِي لِهَذَا رُحِمْتُ: لِيُظْهِرَ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ فِيَّ أَنَا أَوَّلًا كُلَّ أَنَاةٍ، مِثَالًا لِلْعَتِيدِينَ أَنْ يُؤْمِنُوا بِهِ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166) | ١٦ 16 |
เตษำ ปาปินำ มเธฺย'หํ ปฺรถม อาสํ กินฺตุ เย มานวา อนนฺตชีวนปฺราปฺตฺยรฺถํ ตสฺมินฺ วิศฺวสิษฺยนฺติ เตษำ ทฺฤษฺฏานฺเต มยิ ปฺรถเม ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน สฺวกียา กฺฤตฺสฺนา จิรสหิษฺณุตา ยตฺ ปฺรกาศฺยเต ตทรฺถเมวาหมฺ อนุกมฺปำ ปฺราปฺตวานฺฯ (aiōnios g166)
| وَمَلِكُ ٱلدُّهُورِ ٱلَّذِي لَا يَفْنَى وَلَا يُرَى، ٱلْإِلَهُ ٱلْحَكِيمُ وَحْدَهُ، لَهُ ٱلْكَرَامَةُ وَٱلْمَجْدُ إِلَى دَهْرِ ٱلدُّهُورِ. آمِينَ. (aiōn g165) | ١٧ 17 |
อนาทิรกฺษโย'ทฺฤโศฺย ราชา โย'ทฺวิตีย: สรฺวฺวชฺญ อีศฺวรสฺตสฺย เคารวํ มหิมา จานนฺตกาลํ ยาวทฺ ภูยาตฺฯ อาเมนฺฯ (aiōn g165)
| هَذِهِ ٱلْوَصِيَّةُ أَيُّهَا ٱلِٱبْنُ تِيمُوثَاوُسُ أَسْتَوْدِعُكَ إِيَّاهَا حَسَبَ ٱلنُّبُوَّاتِ ٱلَّتِي سَبَقَتْ عَلَيْكَ، لِكَيْ تُحَارِبَ فِيهَا ٱلْمُحَارَبَةَ ٱلْحَسَنَةَ، | ١٨ 18 |
เห ปุตฺร ตีมถิย ตฺวยิ ยานิ ภวิษฺยทฺวากฺยานิ ปุรา กถิตานิ ตทนุสาราทฺ อหมฺ เอนมาเทศํ ตฺวยิ สมรฺปยามิ, ตสฺยาภิปฺราโย'ยํ ยตฺตฺวํ ไต รฺวาไกฺยรุตฺตมยุทฺธํ กโรษิ
| وَلَكَ إِيمَانٌ وَضَمِيرٌ صَالِحٌ، ٱلَّذِي إِذْ رَفَضَهُ قَوْمٌ، ٱنْكَسَرَتْ بِهِمِ ٱلسَّفِينَةُ مِنْ جِهَةِ ٱلْإِيمَانِ أَيْضًا، | ١٩ 19 |
วิศฺวาสํ สตฺสํเวทญฺจ ธารยสิ จฯ อนโย: ปริตฺยาคาตฺ เกษาญฺจิทฺ วิศฺวาสตรี ภคฺนาภวตฺฯ
| ٱلَّذِينَ مِنْهُمْ هِيمِينَايُسُ وَٱلْإِسْكَنْدَرُ، ٱللَّذَانِ أَسْلَمْتُهُمَا لِلشَّيْطَانِ لِكَيْ يُؤَدَّبَا حَتَّى لَا يُجَدِّفَا. | ٢٠ 20 |
หุมินายสิกนฺทเรา เตษำ เยา เทฺวา ชเนา, เตา ยทฺ ธรฺมฺมนินฺทำ ปุน รฺน กรฺตฺตุํ ศิกฺเษเต ตทรฺถํ มยา ศยตานสฺย กเร สมรฺปิเตาฯ
