١ تيموثاوس 1

١ 1 بُولُسُ، رَسُولُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، بِحَسَبِ أَمْرِ ٱللهِ مُخَلِّصِنَا، وَرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، رَجَائِنَا.

అస్మాకం త్రాణకర్త్తురీశ్వరస్యాస్మాకం ప్రత్యాశాభూమేః ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య చాజ్ఞానుసారతో యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రేరితః పౌలః స్వకీయం సత్యం ధర్మ్మపుత్రం తీమథియం ప్రతి పత్రం లిఖతి|

٢ 2 إِلَى تِيمُوثَاوُسَ، ٱلِٱبْنِ ٱلصَّرِيحِ فِي ٱلْإِيمَانِ: نِعْمَةٌ وَرَحْمَةٌ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ أَبِينَا وَٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ رَبِّنَا.

అస్మాకం తాత ఈశ్వరోఽస్మాకం ప్రభు ర్యీశుఖ్రీష్టశ్చ త్వయి అనుగ్రహం దయాం శాన్తిఞ్చ కుర్య్యాస్తాం|

٣ 3 كَمَا طَلَبْتُ إِلَيْكَ أَنْ تَمْكُثَ فِي أَفَسُسَ، إِذْ كُنْتُ أَنَا ذَاهِبًا إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، لِكَيْ تُوصِيَ قَوْمًا أَنْ لَا يُعَلِّمُوا تَعْلِيمًا آخَرَ،

మాకిదనియాదేశే మమ గమనకాలే త్వమ్ ఇఫిషనగరే తిష్ఠన్ ఇతరశిక్షా న గ్రహీతవ్యా, అనన్తేషూపాఖ్యానేషు వంశావలిషు చ యుష్మాభి ర్మనో న నివేశితవ్యమ్

٤ 4 وَلَا يُصْغُوا إِلَى خُرَافَاتٍ وَأَنْسَابٍ لَا حَدَّ لَهَا، تُسَبِّبُ مُبَاحَثَاتٍ دُونَ بُنْيَانِ ٱللهِ ٱلَّذِي فِي ٱلْإِيمَانِ.

ఇతి కాంశ్చిత్ లోకాన్ యద్ ఉపదిశేరేతత్ మయాదిష్టోఽభవః, యతః సర్వ్వైరేతై ర్విశ్వాసయుక్తేశ్వరీయనిష్ఠా న జాయతే కిన్తు వివాదో జాయతే|

٥ 5 وَأَمَّا غَايَةُ ٱلْوَصِيَّةِ فَهِيَ ٱلْمَحَبَّةُ مِنْ قَلْبٍ طَاهِرٍ، وَضَمِيرٍ صَالِحٍ، وَإِيمَانٍ بِلَا رِيَاءٍ.

ఉపదేశస్య త్వభిప్రేతం ఫలం నిర్మ్మలాన్తఃకరణేన సత్సంవేదేన నిష్కపటవిశ్వాసేన చ యుక్తం ప్రేమ|

٦ 6 ٱلْأُمُورُ ٱلَّتِي إِذْ زَاغَ قَوْمٌ عَنْهَا، ٱنْحَرَفُوا إِلَى كَلَامٍ بَاطِلٍ.

కేచిత్ జనాశ్చ సర్వ్వాణ్యేతాని విహాయ నిరర్థకకథానామ్ అనుగమనేన విపథగామినోఽభవన్,

٧ 7 يُرِيدُونَ أَنْ يَكُونُوا مُعَلِّمِي ٱلنَّامُوسِ، وَهُمْ لَا يَفْهَمُونَ مَا يَقُولُونَ، وَلَا مَا يُقَرِّرُونَهُ.

యద్ భాషన్తే యచ్చ నిశ్చిన్వన్తి తన్న బుధ్యమానా వ్యవస్థోపదేష్టారో భవితుమ్ ఇచ్ఛన్తి|

٨ 8 وَلَكِنَّنَا نَعْلَمُ أَنَّ ٱلنَّامُوسَ صَالِحٌ، إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْتَعْمِلُهُ نَامُوسِيًّا.

సా వ్యవస్థా యది యోగ్యరూపేణ గృహ్యతే తర్హ్యుత్తమా భవతీతి వయం జానీమః|

٩ 9 عَالِمًا هَذَا: أَنَّ ٱلنَّامُوسَ لَمْ يُوضَعْ لِلْبَارِّ، بَلْ لِلْأَثَمَةِ وَٱلْمُتَمَرِّدِينَ، لِلْفُجَّارِ وَٱلْخُطَاةِ، لِلدَّنِسِينَ وَٱلْمُسْتَبِيحِينَ، لِقَاتِلِي ٱلْآبَاءِ وَقَاتِلِي ٱلْأُمَّهَاتِ، لِقَاتِلِي ٱلنَّاسِ،

అపరం సా వ్యవస్థా ధార్మ్మికస్య విరుద్ధా న భవతి కిన్త్వధార్మ్మికో ఽవాధ్యో దుష్టః పాపిష్ఠో ఽపవిత్రో ఽశుచిః పితృహన్తా మాతృహన్తా నరహన్తా

١٠ 10 لِلزُّنَاةِ، لِمُضَاجِعِي ٱلذُّكُورِ، لِسَارِقِي ٱلنَّاسِ، لِلْكَذَّابِينَ، لِلْحَانِثِينَ، وَإِنْ كَانَ شَيْءٌ آخَرُ يُقَاوِمُ ٱلتَّعْلِيمَ ٱلصَّحِيحَ،

వేశ్యాగామీ పుంమైథునీ మనుష్యవిక్రేతా మిథ్యావాదీ మిథ్యాశపథకారీ చ సర్వ్వేషామేతేషాం విరుద్ధా,

١١ 11 حَسَبَ إِنْجِيلِ مَجْدِ ٱللهِ ٱلْمُبَارَكِ ٱلَّذِي ٱؤْتُمِنْتُ أَنَا عَلَيْهِ.

తథా సచ్చిదానన్దేశ్వరస్య యో విభవయుక్తః సుసంవాదో మయి సమర్పితస్తదనుయాయిహితోపదేశస్య విపరీతం యత్ కిఞ్చిద్ భవతి తద్విరుద్ధా సా వ్యవస్థేతి తద్గ్రాహిణా జ్ఞాతవ్యం|

١٢ 12 وَأَنَا أَشْكُرُ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ رَبَّنَا ٱلَّذِي قَوَّانِي، أَنَّهُ حَسِبَنِي أَمِينًا، إِذْ جَعَلَنِي لِلْخِدْمَةِ،

మహ్యం శక్తిదాతా యోఽస్మాకం ప్రభుః ఖ్రీష్టయీశుస్తమహం ధన్యం వదామి|

١٣ 13 أَنَا ٱلَّذِي كُنْتُ قَبْلًا مُجَدِّفًا وَمُضْطَهِدًا وَمُفْتَرِيًا. وَلَكِنَّنِي رُحِمْتُ، لِأَنِّي فَعَلْتُ بِجَهْلٍ فِي عَدَمِ إِيمَانٍ.

యతః పురా నిన్దక ఉపద్రావీ హింసకశ్చ భూత్వాప్యహం తేన విశ్వాస్యో ఽమన్యే పరిచారకత్వే న్యయుజ్యే చ| తద్ అవిశ్వాసాచరణమ్ అజ్ఞానేన మయా కృతమితి హేతోరహం తేనానుకమ్పితోఽభవం|

١٤ 14 وَتَفَاضَلَتْ نِعْمَةُ رَبِّنَا جِدًّا مَعَ ٱلْإِيمَانِ وَٱلْمَحَبَّةِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ.

అపరం ఖ్రీష్టే యీశౌ విశ్వాసప్రేమభ్యాం సహితోఽస్మత్ప్రభోరనుగ్రహో ఽతీవ ప్రచురోఽభత్|

١٥ 15 صَادِقَةٌ هِيَ ٱلْكَلِمَةُ وَمُسْتَحِقَّةٌ كُلَّ قُبُولٍ: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ جَاءَ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِيُخَلِّصَ ٱلْخُطَاةَ ٱلَّذِينَ أَوَّلُهُمْ أَنَا.

పాపినః పరిత్రాతుం ఖ్రీష్టో యీశు ర్జగతి సమవతీర్ణోఽభవత్, ఏషా కథా విశ్వాసనీయా సర్వ్వై గ్రహణీయా చ|

١٦ 16 لَكِنَّنِي لِهَذَا رُحِمْتُ: لِيُظْهِرَ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ فِيَّ أَنَا أَوَّلًا كُلَّ أَنَاةٍ، مِثَالًا لِلْعَتِيدِينَ أَنْ يُؤْمِنُوا بِهِ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166)

తేషాం పాపినాం మధ్యేఽహం ప్రథమ ఆసం కిన్తు యే మానవా అనన్తజీవనప్రాప్త్యర్థం తస్మిన్ విశ్వసిష్యన్తి తేషాం దృష్టాన్తే మయి ప్రథమే యీశునా ఖ్రీష్టేన స్వకీయా కృత్స్నా చిరసహిష్ణుతా యత్ ప్రకాశ్యతే తదర్థమేవాహమ్ అనుకమ్పాం ప్రాప్తవాన్| (aiōnios g166)

١٧ 17 وَمَلِكُ ٱلدُّهُورِ ٱلَّذِي لَا يَفْنَى وَلَا يُرَى، ٱلْإِلَهُ ٱلْحَكِيمُ وَحْدَهُ، لَهُ ٱلْكَرَامَةُ وَٱلْمَجْدُ إِلَى دَهْرِ ٱلدُّهُورِ. آمِينَ. (aiōn g165)

అనాదిరక్షయోఽదృశ్యో రాజా యోఽద్వితీయః సర్వ్వజ్ఞ ఈశ్వరస్తస్య గౌరవం మహిమా చానన్తకాలం యావద్ భూయాత్| ఆమేన్| (aiōn g165)

١٨ 18 هَذِهِ ٱلْوَصِيَّةُ أَيُّهَا ٱلِٱبْنُ تِيمُوثَاوُسُ أَسْتَوْدِعُكَ إِيَّاهَا حَسَبَ ٱلنُّبُوَّاتِ ٱلَّتِي سَبَقَتْ عَلَيْكَ، لِكَيْ تُحَارِبَ فِيهَا ٱلْمُحَارَبَةَ ٱلْحَسَنَةَ،

హే పుత్ర తీమథియ త్వయి యాని భవిష్యద్వాక్యాని పురా కథితాని తదనుసారాద్ అహమ్ ఏనమాదేశం త్వయి సమర్పయామి, తస్యాభిప్రాయోఽయం యత్త్వం తై ర్వాక్యైరుత్తమయుద్ధం కరోషి

١٩ 19 وَلَكَ إِيمَانٌ وَضَمِيرٌ صَالِحٌ، ٱلَّذِي إِذْ رَفَضَهُ قَوْمٌ، ٱنْكَسَرَتْ بِهِمِ ٱلسَّفِينَةُ مِنْ جِهَةِ ٱلْإِيمَانِ أَيْضًا،

విశ్వాసం సత్సంవేదఞ్చ ధారయసి చ| అనయోః పరిత్యాగాత్ కేషాఞ్చిద్ విశ్వాసతరీ భగ్నాభవత్|

٢٠ 20 ٱلَّذِينَ مِنْهُمْ هِيمِينَايُسُ وَٱلْإِسْكَنْدَرُ، ٱللَّذَانِ أَسْلَمْتُهُمَا لِلشَّيْطَانِ لِكَيْ يُؤَدَّبَا حَتَّى لَا يُجَدِّفَا.

హుమినాయసికన్దరౌ తేషాం యౌ ద్వౌ జనౌ, తౌ యద్ ధర్మ్మనిన్దాం పున ర్న కర్త్తుం శిక్షేతే తదర్థం మయా శయతానస్య కరే సమర్పితౌ|