١ تيموثاوس 1

١ 1 بُولُسُ، رَسُولُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، بِحَسَبِ أَمْرِ ٱللهِ مُخَلِّصِنَا، وَرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، رَجَائِنَا.

អស្មាកំ ត្រាណកត៌្តុរីឝ្វរស្យាស្មាកំ ប្រត្យាឝាភូមេះ ប្រភោ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ចាជ្ញានុសារតោ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ ប្រេរិតះ បៅលះ ស្វកីយំ សត្យំ ធម៌្មបុត្រំ តីមថិយំ ប្រតិ បត្រំ លិខតិ។

٢ 2 إِلَى تِيمُوثَاوُسَ، ٱلِٱبْنِ ٱلصَّرِيحِ فِي ٱلْإِيمَانِ: نِعْمَةٌ وَرَحْمَةٌ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ أَبِينَا وَٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ رَبِّنَا.

អស្មាកំ តាត ឦឝ្វរោៜស្មាកំ ប្រភុ រ្យីឝុខ្រីឞ្ដឝ្ច ត្វយិ អនុគ្រហំ ទយាំ ឝាន្តិញ្ច កុយ៌្យាស្តាំ។

٣ 3 كَمَا طَلَبْتُ إِلَيْكَ أَنْ تَمْكُثَ فِي أَفَسُسَ، إِذْ كُنْتُ أَنَا ذَاهِبًا إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، لِكَيْ تُوصِيَ قَوْمًا أَنْ لَا يُعَلِّمُوا تَعْلِيمًا آخَرَ،

មាកិទនិយាទេឝេ មម គមនកាលេ ត្វម៑ ឥផិឞនគរេ តិឞ្ឋន៑ ឥតរឝិក្ឞា ន គ្រហីតវ្យា, អនន្តេឞូបាខ្យានេឞុ វំឝាវលិឞុ ច យុឞ្មាភិ រ្មនោ ន និវេឝិតវ្យម្

٤ 4 وَلَا يُصْغُوا إِلَى خُرَافَاتٍ وَأَنْسَابٍ لَا حَدَّ لَهَا، تُسَبِّبُ مُبَاحَثَاتٍ دُونَ بُنْيَانِ ٱللهِ ٱلَّذِي فِي ٱلْإِيمَانِ.

ឥតិ កាំឝ្ចិត៑ លោកាន៑ យទ៑ ឧបទិឝេរេតត៑ មយាទិឞ្ដោៜភវះ, យតះ សវ៌្វៃរេតៃ រ្វិឝ្វាសយុក្តេឝ្វរីយនិឞ្ឋា ន ជាយតេ កិន្តុ វិវាទោ ជាយតេ។

٥ 5 وَأَمَّا غَايَةُ ٱلْوَصِيَّةِ فَهِيَ ٱلْمَحَبَّةُ مِنْ قَلْبٍ طَاهِرٍ، وَضَمِيرٍ صَالِحٍ، وَإِيمَانٍ بِلَا رِيَاءٍ.

ឧបទេឝស្យ ត្វភិប្រេតំ ផលំ និម៌្មលាន្តះករណេន សត្សំវេទេន និឞ្កបដវិឝ្វាសេន ច យុក្តំ ប្រេម។

٦ 6 ٱلْأُمُورُ ٱلَّتِي إِذْ زَاغَ قَوْمٌ عَنْهَا، ٱنْحَرَفُوا إِلَى كَلَامٍ بَاطِلٍ.

កេចិត៑ ជនាឝ្ច សវ៌្វាណ្យេតានិ វិហាយ និរត៌្ហកកថានាម៑ អនុគមនេន វិបថគាមិនោៜភវន៑,

٧ 7 يُرِيدُونَ أَنْ يَكُونُوا مُعَلِّمِي ٱلنَّامُوسِ، وَهُمْ لَا يَفْهَمُونَ مَا يَقُولُونَ، وَلَا مَا يُقَرِّرُونَهُ.

យទ៑ ភាឞន្តេ យច្ច និឝ្ចិន្វន្តិ តន្ន ពុធ្យមានា វ្យវស្ថោបទេឞ្ដារោ ភវិតុម៑ ឥច្ឆន្តិ។

٨ 8 وَلَكِنَّنَا نَعْلَمُ أَنَّ ٱلنَّامُوسَ صَالِحٌ، إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْتَعْمِلُهُ نَامُوسِيًّا.

សា វ្យវស្ថា យទិ យោគ្យរូបេណ គ្ឫហ្យតេ តហ៌្យុត្តមា ភវតីតិ វយំ ជានីមះ។

٩ 9 عَالِمًا هَذَا: أَنَّ ٱلنَّامُوسَ لَمْ يُوضَعْ لِلْبَارِّ، بَلْ لِلْأَثَمَةِ وَٱلْمُتَمَرِّدِينَ، لِلْفُجَّارِ وَٱلْخُطَاةِ، لِلدَّنِسِينَ وَٱلْمُسْتَبِيحِينَ، لِقَاتِلِي ٱلْآبَاءِ وَقَاتِلِي ٱلْأُمَّهَاتِ، لِقَاتِلِي ٱلنَّاسِ،

អបរំ សា វ្យវស្ថា ធាម៌្មិកស្យ វិរុទ្ធា ន ភវតិ កិន្ត្វធាម៌្មិកោ ៜវាធ្យោ ទុឞ្ដះ បាបិឞ្ឋោ ៜបវិត្រោ ៜឝុចិះ បិត្ឫហន្តា មាត្ឫហន្តា នរហន្តា

١٠ 10 لِلزُّنَاةِ، لِمُضَاجِعِي ٱلذُّكُورِ، لِسَارِقِي ٱلنَّاسِ، لِلْكَذَّابِينَ، لِلْحَانِثِينَ، وَإِنْ كَانَ شَيْءٌ آخَرُ يُقَاوِمُ ٱلتَّعْلِيمَ ٱلصَّحِيحَ،

វេឝ្យាគាមី បុំមៃថុនី មនុឞ្យវិក្រេតា មិថ្យាវាទី មិថ្យាឝបថការី ច សវ៌្វេឞាមេតេឞាំ វិរុទ្ធា,

١١ 11 حَسَبَ إِنْجِيلِ مَجْدِ ٱللهِ ٱلْمُبَارَكِ ٱلَّذِي ٱؤْتُمِنْتُ أَنَا عَلَيْهِ.

តថា សច្ចិទានន្ទេឝ្វរស្យ យោ វិភវយុក្តះ សុសំវាទោ មយិ សមប៌ិតស្តទនុយាយិហិតោបទេឝស្យ វិបរីតំ យត៑ កិញ្ចិទ៑ ភវតិ តទ្វិរុទ្ធា សា វ្យវស្ថេតិ តទ្គ្រាហិណា ជ្ញាតវ្យំ។

١٢ 12 وَأَنَا أَشْكُرُ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ رَبَّنَا ٱلَّذِي قَوَّانِي، أَنَّهُ حَسِبَنِي أَمِينًا، إِذْ جَعَلَنِي لِلْخِدْمَةِ،

មហ្យំ ឝក្តិទាតា យោៜស្មាកំ ប្រភុះ ខ្រីឞ្ដយីឝុស្តមហំ ធន្យំ វទាមិ។

١٣ 13 أَنَا ٱلَّذِي كُنْتُ قَبْلًا مُجَدِّفًا وَمُضْطَهِدًا وَمُفْتَرِيًا. وَلَكِنَّنِي رُحِمْتُ، لِأَنِّي فَعَلْتُ بِجَهْلٍ فِي عَدَمِ إِيمَانٍ.

យតះ បុរា និន្ទក ឧបទ្រាវី ហិំសកឝ្ច ភូត្វាប្យហំ តេន វិឝ្វាស្យោ ៜមន្យេ បរិចារកត្វេ ន្យយុជ្យេ ច។ តទ៑ អវិឝ្វាសាចរណម៑ អជ្ញានេន មយា ក្ឫតមិតិ ហេតោរហំ តេនានុកម្បិតោៜភវំ។

١٤ 14 وَتَفَاضَلَتْ نِعْمَةُ رَبِّنَا جِدًّا مَعَ ٱلْإِيمَانِ وَٱلْمَحَبَّةِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ.

អបរំ ខ្រីឞ្ដេ យីឝៅ វិឝ្វាសប្រេមភ្យាំ សហិតោៜស្មត្ប្រភោរនុគ្រហោ ៜតីវ ប្រចុរោៜភត៑។

١٥ 15 صَادِقَةٌ هِيَ ٱلْكَلِمَةُ وَمُسْتَحِقَّةٌ كُلَّ قُبُولٍ: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ جَاءَ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِيُخَلِّصَ ٱلْخُطَاةَ ٱلَّذِينَ أَوَّلُهُمْ أَنَا.

បាបិនះ បរិត្រាតុំ ខ្រីឞ្ដោ យីឝុ រ្ជគតិ សមវតីណ៌ោៜភវត៑, ឯឞា កថា វិឝ្វាសនីយា សវ៌្វៃ គ្រហណីយា ច។

١٦ 16 لَكِنَّنِي لِهَذَا رُحِمْتُ: لِيُظْهِرَ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ فِيَّ أَنَا أَوَّلًا كُلَّ أَنَاةٍ، مِثَالًا لِلْعَتِيدِينَ أَنْ يُؤْمِنُوا بِهِ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166)

តេឞាំ បាបិនាំ មធ្យេៜហំ ប្រថម អាសំ កិន្តុ យេ មានវា អនន្តជីវនប្រាប្ត្យត៌្ហំ តស្មិន៑ វិឝ្វសិឞ្យន្តិ តេឞាំ ទ្ឫឞ្ដាន្តេ មយិ ប្រថមេ យីឝុនា ខ្រីឞ្ដេន ស្វកីយា ក្ឫត្ស្នា ចិរសហិឞ្ណុតា យត៑ ប្រកាឝ្យតេ តទត៌្ហមេវាហម៑ អនុកម្បាំ ប្រាប្តវាន៑។ (aiōnios g166)

١٧ 17 وَمَلِكُ ٱلدُّهُورِ ٱلَّذِي لَا يَفْنَى وَلَا يُرَى، ٱلْإِلَهُ ٱلْحَكِيمُ وَحْدَهُ، لَهُ ٱلْكَرَامَةُ وَٱلْمَجْدُ إِلَى دَهْرِ ٱلدُّهُورِ. آمِينَ. (aiōn g165)

អនាទិរក្ឞយោៜទ្ឫឝ្យោ រាជា យោៜទ្វិតីយះ សវ៌្វជ្ញ ឦឝ្វរស្តស្យ គៅរវំ មហិមា ចានន្តកាលំ យាវទ៑ ភូយាត៑។ អាមេន៑។ (aiōn g165)

١٨ 18 هَذِهِ ٱلْوَصِيَّةُ أَيُّهَا ٱلِٱبْنُ تِيمُوثَاوُسُ أَسْتَوْدِعُكَ إِيَّاهَا حَسَبَ ٱلنُّبُوَّاتِ ٱلَّتِي سَبَقَتْ عَلَيْكَ، لِكَيْ تُحَارِبَ فِيهَا ٱلْمُحَارَبَةَ ٱلْحَسَنَةَ،

ហេ បុត្រ តីមថិយ ត្វយិ យានិ ភវិឞ្យទ្វាក្យានិ បុរា កថិតានិ តទនុសារាទ៑ អហម៑ ឯនមាទេឝំ ត្វយិ សមប៌យាមិ, តស្យាភិប្រាយោៜយំ យត្ត្វំ តៃ រ្វាក្យៃរុត្តមយុទ្ធំ ករោឞិ

١٩ 19 وَلَكَ إِيمَانٌ وَضَمِيرٌ صَالِحٌ، ٱلَّذِي إِذْ رَفَضَهُ قَوْمٌ، ٱنْكَسَرَتْ بِهِمِ ٱلسَّفِينَةُ مِنْ جِهَةِ ٱلْإِيمَانِ أَيْضًا،

វិឝ្វាសំ សត្សំវេទញ្ច ធារយសិ ច។ អនយោះ បរិត្យាគាត៑ កេឞាញ្ចិទ៑ វិឝ្វាសតរី ភគ្នាភវត៑។

٢٠ 20 ٱلَّذِينَ مِنْهُمْ هِيمِينَايُسُ وَٱلْإِسْكَنْدَرُ، ٱللَّذَانِ أَسْلَمْتُهُمَا لِلشَّيْطَانِ لِكَيْ يُؤَدَّبَا حَتَّى لَا يُجَدِّفَا.

ហុមិនាយសិកន្ទរៅ តេឞាំ យៅ ទ្វៅ ជនៅ, តៅ យទ៑ ធម៌្មនិន្ទាំ បុន រ្ន កត៌្តុំ ឝិក្ឞេតេ តទត៌្ហំ មយា ឝយតានស្យ ករេ សមប៌ិតៅ។