١ بطرس 5
| أَطْلُبُ إِلَى ٱلشُّيُوخِ ٱلَّذِينَ بَيْنَكُمْ، أَنَا ٱلشَّيْخَ رَفِيقَهُمْ، وَٱلشَّاهِدَ لِآلَامِ ٱلْمَسِيحِ، وَشَرِيكَ ٱلْمَجْدِ ٱلْعَتِيدِ أَنْ يُعْلَنَ، | ١ 1 |
ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശാനാം സാക്ഷീ പ്രകാശിഷ്യമാണസ്യ പ്രതാപസ്യാംശീ പ്രാചീനശ്ചാഹം യുഷ്മാകം പ്രാചീനാൻ വിനീയേദം വദാമി|
| ٱرْعَوْا رَعِيَّةَ ٱللهِ ٱلَّتِي بَيْنَكُمْ نُظَّارًا، لَا عَنِ ٱضْطِرَارٍ بَلْ بِٱلِٱخْتِيَارِ، وَلَا لِرِبْحٍ قَبِيحٍ بَلْ بِنَشَاطٍ، | ٢ 2 |
യുഷ്മാകം മധ്യവർത്തീ യ ഈശ്വരസ്യ മേഷവൃന്ദോ യൂയം തം പാലയത തസ്യ വീക്ഷണം കുരുത ച, ആവശ്യകത്വേന നഹി കിന്തു സ്വേച്ഛാതോ ന വ കുലോഭേന കിന്ത്വിച്ഛുകമനസാ|
| وَلَا كَمَنْ يَسُودُ عَلَى ٱلْأَنْصِبَةِ، بَلْ صَائِرِينَ أَمْثِلَةً لِلرَّعِيَّةِ. | ٣ 3 |
അപരമ് അംശാനാമ് അധികാരിണ ഇവ ന പ്രഭവത കിന്തു വൃന്ദസ്യ ദൃഷ്ടാന്തസ്വരൂപാ ഭവത|
| وَمَتَى ظَهَرَ رَئِيسُ ٱلرُّعَاةِ تَنَالُونَ إِكْلِيلَ ٱلْمَجْدِ ٱلَّذِي لَا يَبْلَى. | ٤ 4 |
തേന പ്രധാനപാലക ഉപസ്ഥിതേ യൂയമ് അമ്ലാനം ഗൗരവകിരീടം ലപ്സ്യധ്വേ|
| كَذَلِكَ أَيُّهَا ٱلْأَحْدَاثُ، ٱخْضَعُوا لِلشُّيُوخِ، وَكُونُوا جَمِيعًا خَاضِعِينَ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ، وَتَسَرْبَلُوا بِٱلتَّوَاضُعِ، لِأَنَّ: «ٱللهَ يُقَاوِمُ ٱلْمُسْتَكْبِرِينَ، وَأَمَّا ٱلْمُتَوَاضِعُونَ فَيُعْطِيهِمْ نِعْمَةً». | ٥ 5 |
ഹേ യുവാനഃ, യൂയമപി പ്രാചീനലോകാനാം വശ്യാ ഭവത സർവ്വേ ച സർവ്വേഷാം വശീഭൂയ നമ്രതാഭരണേന ഭൂഷിതാ ഭവത, യതഃ, ആത്മാഭിമാനിലോകാനാം വിപക്ഷോ ഭവതീശ്വരഃ| കിന്തു തേനൈവ നമ്രേഭ്യഃ പ്രസാദാദ് ദീയതേ വരഃ|
| فَتَوَاضَعُوا تَحْتَ يَدِ ٱللهِ ٱلْقَوِيَّةِ لِكَيْ يَرْفَعَكُمْ فِي حِينِهِ، | ٦ 6 |
അതോ യൂയമ് ഈശ്വരസ്യ ബലവത്കരസ്യാധോ നമ്രീഭൂയ തിഷ്ഠത തേന സ ഉചിതസമയേ യുഷ്മാൻ ഉച്ചീകരിഷ്യതി|
| مُلْقِينَ كُلَّ هَمِّكُمْ عَلَيْهِ، لِأَنَّهُ هُوَ يَعْتَنِي بِكُمْ. | ٧ 7 |
യൂയം സർവ്വചിന്താം തസ്മിൻ നിക്ഷിപത യതഃ സ യുഷ്മാൻ പ്രതി ചിന്തയതി|
| اُصْحُوا وَٱسْهَرُوا. لِأَنَّ إِبْلِيسَ خَصْمَكُمْ كَأَسَدٍ زَائِرٍ، يَجُولُ مُلْتَمِسًا مَنْ يَبْتَلِعُهُ هُوَ. | ٨ 8 |
യൂയം പ്രബുദ്ധാ ജാഗ്രതശ്ച തിഷ്ഠത യതോ യുഷ്മാകം പ്രതിവാദീ യഃ ശയതാനഃ സ ഗർജ്ജനകാരീ സിംഹ ഇവ പര്യ്യടൻ കം ഗ്രസിഷ്യാമീതി മൃഗയതേ,
| فَقَاوِمُوهُ، رَاسِخِينَ فِي ٱلْإِيمَانِ، عَالِمِينَ أَنَّ نَفْسَ هَذِهِ ٱلْآلَامِ تُجْرَى عَلَى إِخْوَتِكُمُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْعَالَمِ. | ٩ 9 |
അതോ വിശ്വാസേ സുസ്ഥിരാസ്തിഷ്ഠന്തസ്തേന സാർദ്ധം യുധ്യത, യുഷ്മാകം ജഗന്നിവാസിഭ്രാതൃഷ്വപി താദൃശാഃ ക്ലേശാ വർത്തന്ത ഇതി ജാനീത|
| وَإِلَهُ كُلِّ نِعْمَةٍ ٱلَّذِي دَعَانَا إِلَى مَجْدِهِ ٱلْأَبَدِيِّ فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ، بَعْدَمَا تَأَلَّمْتُمْ يَسِيرًا، هُوَ يُكَمِّلُكُمْ، وَيُثَبِّتُكُمْ، وَيُقَوِّيكُمْ، وَيُمَكِّنُكُمْ. (aiōnios g166) | ١٠ 10 |
ക്ഷണികദുഃഖഭോഗാത് പരമ് അസ്മഭ്യം ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ സ്വകീയാനന്തഗൗരവദാനാർഥം യോഽസ്മാൻ ആഹൂതവാൻ സ സർവ്വാനുഗ്രാഹീശ്വരഃ സ്വയം യുഷ്മാൻ സിദ്ധാൻ സ്ഥിരാൻ സബലാൻ നിശ്ചലാംശ്ച കരോതു| (aiōnios g166)
| لَهُ ٱلْمَجْدُ وَٱلسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. آمِينَ. (aiōn g165) | ١١ 11 |
തസ്യ ഗൗരവം പരാക്രമശ്ചാനന്തകാലം യാവദ് ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
| بِيَدِ سِلْوَانُسَ ٱلْأَخِ ٱلْأَمِينِ-كَمَا أَظُنُّ- كَتَبْتُ إِلَيْكُمْ بِكَلِمَاتٍ قَلِيلَةٍ وَاعِظًا وَشَاهِدًا، أَنَّ هَذِهِ هِيَ نِعْمَةُ ٱللهِ ٱلْحَقِيقِيَّةُ ٱلَّتِي فِيهَا تَقُومُونَ. | ١٢ 12 |
യഃ സില്വാനോ (മന്യേ) യുഷ്മാകം വിശ്വാസ്യോ ഭ്രാതാ ഭവതി തദ്വാരാഹം സംക്ഷേപേണ ലിഖിത്വാ യുഷ്മാൻ വിനീതവാൻ യൂയഞ്ച യസ്മിൻ അധിതിഷ്ഠഥ സ ഏവേശ്വരസ്യ സത്യോ ഽനുഗ്രഹ ഇതി പ്രമാണം ദത്തവാൻ|
| تُسَلِّمُ عَلَيْكُمُ ٱلَّتِي فِي بَابِلَ ٱلْمُخْتَارَةُ مَعَكُمْ، وَمَرْقُسُ ٱبْنِي. | ١٣ 13 |
യുഷ്മാഭിഃ സഹാഭിരുചിതാ യാ സമിതി ർബാബിലി വിദ്യതേ സാ മമ പുത്രോ മാർകശ്ച യുഷ്മാൻ നമസ്കാരം വേദയതി|
| سَلِّمُوا بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ بِقُبْلَةِ ٱلْمَحَبَّةِ. سَلَامٌ لَكُمْ جَمِيعِكُمُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ. آمِينَ. | ١٤ 14 |
യൂയം പ്രേമചുമ്ബനേന പരസ്പരം നമസ്കുരുത| യീശുഖ്രീഷ്ടാശ്രിതാനാം യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം ശാന്തി ർഭൂയാത്| ആമേൻ|
