١ بطرس 4
| فَإِذْ قَدْ تَأَلَّمَ ٱلْمَسِيحُ لِأَجْلِنَا بِٱلْجَسَدِ، تَسَلَّحُوا أَنْتُمْ أَيْضًا بِهَذِهِ ٱلنِّيَّةِ. فَإِنَّ مَنْ تَأَلَّمَ فِي ٱلْجَسَدِ، كُفَّ عَنِ ٱلْخَطِيَّةِ، | ١ 1 |
ಅಸ್ಮಾಕಂ ವಿನಿಮಯೇನ ಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಶರೀರಸಮ್ಬನ್ಧೇ ದಣ್ಡಂ ಭುಕ್ತವಾನ್ ಅತೋ ಹೇತೋಃ ಶರೀರಸಮ್ಬನ್ಧೇ ಯೋ ದಣ್ಡಂ ಭುಕ್ತವಾನ್ ಸ ಪಾಪಾತ್ ಮುಕ್ತ
| لِكَيْ لَا يَعِيشَ أَيْضًا ٱلزَّمَانَ ٱلْبَاقِيَ فِي ٱلْجَسَدِ، لِشَهَوَاتِ ٱلنَّاسِ، بَلْ لِإِرَادَةِ ٱللهِ. | ٢ 2 |
ಇತಿಭಾವೇನ ಯೂಯಮಪಿ ಸುಸಜ್ಜೀಭೂಯ ದೇಹವಾಸಸ್ಯಾವಶಿಷ್ಟಂ ಸಮಯಂ ಪುನರ್ಮಾನವಾನಾಮ್ ಇಚ್ಛಾಸಾಧನಾರ್ಥಂ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯೇಚ್ಛಾಸಾಧನಾರ್ಥಂ ಯಾಪಯತ|
| لِأَنَّ زَمَانَ ٱلْحَيَاةِ ٱلَّذِي مَضَى يَكْفِينَا لِنَكُونَ قَدْ عَمِلْنَا إِرَادَةَ ٱلْأُمَمِ، سَالِكِينَ فِي ٱلدَّعَارَةِ وَٱلشَّهَوَاتِ، وَإِدْمَانِ ٱلْخَمْرِ، وَٱلْبَطَرِ، وَٱلْمُنَادَمَاتِ، وَعِبَادَةِ ٱلْأَوْثَانِ ٱلْمُحَرَّمَةِ، | ٣ 3 |
ಆಯುಷೋ ಯಃ ಸಮಯೋ ವ್ಯತೀತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ಯದ್ ದೇವಪೂಜಕಾನಾಮ್ ಇಚ್ಛಾಸಾಧನಂ ಕಾಮಕುತ್ಸಿತಾಭಿಲಾಷಮದ್ಯಪಾನರಙ್ಗರಸಮತ್ತತಾಘೃಣಾರ್ಹದೇವಪೂಜಾಚರಣಞ್ಚಾಕಾರಿ ತೇನ ಬಾಹುಲ್ಯಂ|
| ٱلْأَمْرُ ٱلَّذِي فِيهِ يَسْتَغْرِبُونَ أَنَّكُمْ لَسْتُمْ تَرْكُضُونَ مَعَهُمْ إِلَى فَيْضِ هَذِهِ ٱلْخَلَاعَةِ عَيْنِهَا، مُجَدِّفِينَ. | ٤ 4 |
ಯೂಯಂ ತೈಃ ಸಹ ತಸ್ಮಿನ್ ಸರ್ವ್ವನಾಶಪಙ್ಕೇ ಮಜ್ಜಿತುಂ ನ ಧಾವಥ, ಇತ್ಯನೇನಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ತೇ ಯುಷ್ಮಾನ್ ನಿನ್ದನ್ತಿ|
| ٱلَّذِينَ سَوْفَ يُعْطُونَ حِسَابًا لِلَّذِي هُوَ عَلَى ٱسْتِعْدَادٍ أَنْ يَدِينَ ٱلْأَحْيَاءَ وَٱلْأَمْوَاتَ. | ٥ 5 |
ಕಿನ್ತು ಯೋ ಜೀವತಾಂ ಮೃತಾನಾಞ್ಚ ವಿಚಾರಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತೋಽಸ್ತಿ ತಸ್ಮೈ ತೈರುತ್ತರಂ ದಾಯಿಷ್ಯತೇ|
| فَإِنَّهُ لِأَجْلِ هَذَا بُشِّرَ ٱلْمَوْتَى أَيْضًا، لِكَيْ يُدَانُوا حَسَبَ ٱلنَّاسِ بِٱلْجَسَدِ، وَلَكِنْ لِيَحْيَوْا حَسَبَ ٱللهِ بِٱلرُّوحِ. | ٦ 6 |
ಯತೋ ಹೇತೋ ರ್ಯೇ ಮೃತಾಸ್ತೇಷಾಂ ಯತ್ ಮಾನವೋದ್ದೇಶ್ಯಃ ಶಾರೀರಿಕವಿಚಾರಃ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೋದ್ದೇಶ್ಯಮ್ ಆತ್ಮಿಕಜೀವನಂ ಭವತ್ ತದರ್ಥಂ ತೇಷಾಮಪಿ ಸನ್ನಿಧೌ ಸುಸಮಾಚಾರಃ ಪ್ರಕಾಶಿತೋಽಭವತ್|
| وَإِنَّمَا نِهَايَةُ كُلِّ شَيْءٍ قَدِ ٱقْتَرَبَتْ، فَتَعَقَّلُوا وَٱصْحُوا لِلصَّلَوَاتِ. | ٧ 7 |
ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮ್ ಅನ್ತಿಮಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ಸುಬುದ್ಧಯಃ ಪ್ರಾರ್ಥನಾರ್ಥಂ ಜಾಗ್ರತಶ್ಚ ಭವತ|
| وَلَكِنْ قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ، لِتَكُنْ مَحَبَّتُكُمْ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ شَدِيدَةً، لِأَنَّ ٱلْمَحَبَّةَ تَسْتُرُ كَثْرَةً مِنَ ٱلْخَطَايَا. | ٨ 8 |
ವಿಶೇಷತಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಗಾಢಂ ಪ್ರೇಮ ಕುರುತ, ಯತಃ, ಪಾಪಾನಾಮಪಿ ಬಾಹುಲ್ಯಂ ಪ್ರೇಮ್ನೈವಾಚ್ಛಾದಯಿಷ್ಯತೇ|
| كُونُوا مُضِيفِينَ بَعْضُكُمْ بَعْضًا بِلَا دَمْدَمَةٍ. | ٩ 9 |
ಕಾತರೋಕ್ತಿಂ ವಿನಾ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಆತಿಥ್ಯಂ ಕೃರುತ|
| لِيَكُنْ كُلُّ وَاحِدٍ بِحَسَبِ مَا أَخَذَ مَوْهِبَةً، يَخْدِمُ بِهَا بَعْضُكُمْ بَعْضًا، كَوُكَلَاءَ صَالِحِينَ عَلَى نِعْمَةِ ٱللهِ ٱلْمُتَنَوِّعَةِ. | ١٠ 10 |
ಯೇನ ಯೋ ವರೋ ಲಬ್ಧಸ್ತೇನೈವ ಸ ಪರಮ್ ಉಪಕರೋತೃ, ಇತ್ಥಂ ಯೂಯಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಬಹುವಿಧಪ್ರಸಾದಸ್ಯೋತ್ತಮಾ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಾಧಿಪಾ ಭವತ|
| إِنْ كَانَ يَتَكَلَّمُ أَحَدٌ فَكَأَقْوَالِ ٱللهِ. وَإِنْ كَانَ يَخْدِمُ أَحَدٌ فَكَأَنَّهُ مِنْ قُوَّةٍ يَمْنَحُهَا ٱللهُ، لِكَيْ يَتَمَجَّدَ ٱللهُ فِي كُلِّ شَيْءٍ بِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱلَّذِي لَهُ ٱلْمَجْدُ وَٱلسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. آمِينَ. (aiōn g165) | ١١ 11 |
ಯೋ ವಾಕ್ಯಂ ಕಥಯತಿ ಸ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಮಿವ ಕಥಯತು ಯಶ್ಚ ಪರಮ್ ಉಪಕರೋತಿ ಸ ಈಶ್ವರದತ್ತಸಾಮರ್ಥ್ಯಾದಿವೋಪಕರೋತು| ಸರ್ವ್ವವಿಷಯೇ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟೇನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗೌರವಂ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತಾಂ ತಸ್ಯೈವ ಗೌರವಂ ಪರಾಕ್ರಮಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವದಾ ಭೂಯಾತ್| ಆಮೇನ| (aiōn g165)
| أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، لَا تَسْتَغْرِبُوا ٱلْبَلْوَى ٱلْمُحْرِقَةَ ٱلَّتِي بَيْنَكُمْ حَادِثَةٌ، لِأَجْلِ ٱمْتِحَانِكُمْ، كَأَنَّهُ أَصَابَكُمْ أَمْرٌ غَرِيبٌ، | ١٢ 12 |
ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪರೀಕ್ಷಾರ್ಥಂ ಯಸ್ತಾಪೋ ಯುಷ್ಮಾಸು ವರ್ತ್ತತೇ ತಮ್ ಅಸಮ್ಭವಘಟಿತಂ ಮತ್ವಾ ನಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಜಾನೀತ,
| بَلْ كَمَا ٱشْتَرَكْتُمْ فِي آلَامِ ٱلْمَسِيحِ، ٱفْرَحُوا لِكَيْ تَفْرَحُوا فِي ٱسْتِعْلَانِ مَجْدِهِ أَيْضًا مُبْتَهِجِينَ. | ١٣ 13 |
ಕಿನ್ತು ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಕ್ಲೇಶಾನಾಂ ಸಹಭಾಗಿತ್ವಾದ್ ಆನನ್ದತ ತೇನ ತಸ್ಯ ಪ್ರತಾಪಪ್ರಕಾಶೇಽಪ್ಯಾನನನ್ದೇನ ಪ್ರಫುಲ್ಲಾ ಭವಿಷ್ಯಥ|
| إِنْ عُيِّرْتُمْ بِٱسْمِ ٱلْمَسِيحِ، فَطُوبَى لَكُمْ، لِأَنَّ رُوحَ ٱلْمَجْدِ وَٱللهِ يَحِلُّ عَلَيْكُمْ. أَمَّا مِنْ جِهَتِهِمْ فَيُجَدَّفُ عَلَيْهِ، وَأَمَّا مِنْ جِهَتِكُمْ فَيُمَجَّدُ. | ١٤ 14 |
ಯದಿ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ನಾಮಹೇತುನಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿನ್ದಾ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಧನ್ಯಾ ಯತೋ ಗೌರವದಾಯಕ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾತ್ಮಾ ಯುಷ್ಮಾಸ್ವಧಿತಿಷ್ಠತಿ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸ ನಿನ್ದ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮನ್ಮಧ್ಯೇ ಪ್ರಶಂಸ್ಯತೇ|
| فَلَا يَتَأَلَّمْ أَحَدُكُمْ كَقَاتِلٍ، أَوْ سَارِقٍ، أَوْ فَاعِلِ شَرٍّ، أَوْ مُتَدَاخِلٍ فِي أُمُورِ غَيْرِهِ. | ١٥ 15 |
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೋಽಪಿ ಹನ್ತಾ ವಾ ಚೈರೋ ವಾ ದುಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕೃದ್ ವಾ ಪರಾಧಿಕಾರಚರ್ಚ್ಚಕ ಇವ ದಣ್ಡಂ ನ ಭುಙ್ಕ್ತಾಂ|
| وَلَكِنْ إِنْ كَانَ كَمَسِيحِيٍّ، فَلَا يَخْجَلْ، بَلْ يُمَجِّدُ ٱللهَ مِنْ هَذَا ٱلْقَبِيلِ. | ١٦ 16 |
ಯದಿ ಚ ಖ್ರೀಷ್ಟೀಯಾನ ಇವ ದಣ್ಡಂ ಭುಙ್ಕ್ತೇ ತರ್ಹಿ ಸ ನ ಲಜ್ಜಮಾನಸ್ತತ್ಕಾರಣಾದ್ ಈಶ್ವರಂ ಪ್ರಶಂಸತು|
| لِأَنَّهُ ٱلْوَقْتُ لِٱبْتِدَاءِ ٱلْقَضَاءِ مِنْ بَيْتِ ٱللهِ. فَإِنْ كَانَ أَوَّلًا مِنَّا، فَمَا هِيَ نِهَايَةُ ٱلَّذِينَ لَا يُطِيعُونَ إِنْجِيلَ ٱللهِ؟ | ١٧ 17 |
ಯತೋ ವಿಚಾರಸ್ಯಾರಮ್ಭಸಮಯೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮನ್ದಿರೇ ಯುಜ್ಯತೇ ಯದಿ ಚಾಸ್ಮತ್ಸ್ವಾರಭತೇ ತರ್ಹೀಶ್ವರೀಯಸುಸಂವಾದಾಗ್ರಾಹಿಣಾಂ ಶೇಷದಶಾ ಕಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ?
| وَ«إِنْ كَانَ ٱلْبَارُّ بِٱلْجَهْدِ يَخْلُصُ، فَٱلْفَاجِرُ وَٱلْخَاطِئُ أَيْنَ يَظْهَرَانِ؟» | ١٨ 18 |
ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕೇನಾಪಿ ಚೇತ್ ತ್ರಾಣಮ್ ಅತಿಕೃಚ್ಛ್ರೇಣ ಗಮ್ಯತೇ| ತರ್ಹ್ಯಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಪಾಪಿಭ್ಯಾಮ್ ಆಶ್ರಯಃ ಕುತ್ರ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ|
| فَإِذًا، ٱلَّذِينَ يَتَأَلَّمُونَ بِحَسَبِ مَشِيئَةِ ٱللهِ، فَلْيَسْتَوْدِعُوا أَنْفُسَهُمْ، كَمَا لِخَالِقٍ أَمِينٍ، فِي عَمَلِ ٱلْخَيْرِ. | ١٩ 19 |
ಅತ ಈಶ್ವರೇಚ್ಛಾತೋ ಯೇ ದುಃಖಂ ಭುಞ್ಜತೇ ತೇ ಸದಾಚಾರೇಣ ಸ್ವಾತ್ಮಾನೋ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯಸ್ರಷ್ಟುರೀಶ್ವಸ್ಯ ಕರಾಭ್ಯಾಂ ನಿದಧತಾಂ|
