١ كورنثوس 8
| وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ: فَنَعْلَمُ أَنَّ لِجَمِيعِنَا عِلْمًا. ٱلْعِلْمُ يَنْفُخُ، وَلَكِنَّ ٱلْمَحَبَّةَ تَبْنِي. | ١ 1 |
దేవప్రసాదే సర్వ్వేషామ్ అస్మాకం జ్ఞానమాస్తే తద్వయం విద్మః| తథాపి జ్ఞానం గర్వ్వం జనయతి కిన్తు ప్రేమతో నిష్ఠా జాయతే|
| فَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَظُنُّ أَنَّهُ يَعْرِفُ شَيْئًا، فَإِنَّهُ لَمْ يَعْرِفْ شَيْئًا بَعْدُ كَمَا يَجِبُ أَنْ يَعْرِفَ! | ٢ 2 |
అతః కశ్చన యది మన్యతే మమ జ్ఞానమాస్త ఇతి తర్హి తేన యాదృశం జ్ఞానం చేష్టితవ్యం తాదృశం కిమపి జ్ఞానమద్యాపి న లబ్ధం|
| وَلَكِنْ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يُحِبُّ ٱللهَ، فَهَذَا مَعْرُوفٌ عِنْدَهُ. | ٣ 3 |
కిన్తు య ఈశ్వరే ప్రీయతే స ఈశ్వరేణాపి జ్ఞాయతే|
| فَمِنْ جِهَةِ أَكْلِ مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ: نَعْلَمُ أَنْ لَيْسَ وَثَنٌ فِي ٱلْعَالَمِ، وَأَنْ لَيْسَ إِلَهٌ آخَرُ إِلَّا وَاحِدًا. | ٤ 4 |
దేవతాబలిప్రసాదభక్షణే వయమిదం విద్మో యత్ జగన్మధ్యే కోఽపి దేవో న విద్యతే, ఏకశ్చేశ్వరో ద్వితీయో నాస్తీతి|
| لِأَنَّهُ وَإِنْ وُجِدَ مَا يُسَمَّى آلِهَةً، سِوَاءٌ كَانَ فِي ٱلسَّمَاءِ أَوْ عَلَى ٱلْأَرْضِ، كَمَا يُوجَدُ آلِهَةٌ كَثِيرُونَ وَأَرْبَابٌ كَثِيرُونَ. | ٥ 5 |
స్వర్గే పృథివ్యాం వా యద్యపి కేషుచిద్ ఈశ్వర ఇతి నామారోప్యతే తాదృశాశ్చ బహవ ఈశ్వరా బహవశ్చ ప్రభవో విద్యన్తే
| لَكِنْ لَنَا إِلَهٌ وَاحِدٌ: ٱلْآبُ ٱلَّذِي مِنْهُ جَمِيعُ ٱلْأَشْيَاءِ، وَنَحْنُ لَهُ. وَرَبٌّ وَاحِدٌ: يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ، ٱلَّذِي بِهِ جَمِيعُ ٱلْأَشْيَاءِ، وَنَحْنُ بِهِ. | ٦ 6 |
తథాప్యస్మాకమద్వితీయ ఈశ్వరః స పితా యస్మాత్ సర్వ్వేషాం యదర్థఞ్చాస్మాకం సృష్టి ర్జాతా, అస్మాకఞ్చాద్వితీయః ప్రభుః స యీశుః ఖ్రీష్టో యేన సర్వ్వవస్తూనాం యేనాస్మాకమపి సృష్టిః కృతా|
| وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْعِلْمُ فِي ٱلْجَمِيعِ. بَلْ أُنَاسٌ بِٱلضَّمِيرِ نَحْوَ ٱلْوَثَنِ إِلَى ٱلْآنَ يَأْكُلُونَ كَأَنَّهُ مِمَّا ذُبِحَ لِوَثَنٍ، فَضَمِيرُهُمْ إِذْ هُوَ ضَعِيفٌ يَتَنَجَّسُ. | ٧ 7 |
అధికన్తు జ్ఞానం సర్వ్వేషాం నాస్తి యతః కేచిదద్యాపి దేవతాం సమ్మన్య దేవప్రసాదమివ తద్ భక్ష్యం భుఞ్జతే తేన దుర్బ్బలతయా తేషాం స్వాన్తాని మలీమసాని భవన్తి|
| وَلَكِنَّ ٱلطَّعَامَ لَا يُقَدِّمُنَا إِلَى ٱللهِ، لِأَنَّنَا إِنْ أَكَلْنَا لَا نَزِيدُ وَإِنْ لَمْ نَأْكُلْ لَا نَنْقُصُ. | ٨ 8 |
కిన్తు భక్ష్యద్రవ్యాద్ వయమ్ ఈశ్వరేణ గ్రాహ్యా భవామస్తన్నహి యతో భుఙ్క్త్వా వయముత్కృష్టా న భవామస్తద్వదభుఙ్క్త్వాప్యపకృష్టా న భవామః|
| وَلَكِنِ ٱنْظُرُوا لِئَلَّا يَصِيرَ سُلْطَانُكُمْ هَذَا مَعْثَرَةً لِلضُّعَفَاءِ. | ٩ 9 |
అతో యుష్మాకం యా క్షమతా సా దుర్బ్బలానామ్ ఉన్మాథస్వరూపా యన్న భవేత్ తదర్థం సావధానా భవత|
| لِأَنَّهُ إِنْ رَآكَ أَحَدٌ يَا مَنْ لَهُ عِلْمٌ، مُتَّكِئًا فِي هَيْكَلِ وَثَنٍ، أَفَلَا يَتَقَوَّى ضَمِيرُهُ، إِذْ هُوَ ضَعِيفٌ، حَتَّى يَأْكُلَ مَا ذُبِحَ لِلْأَوْثَانِ؟! | ١٠ 10 |
యతో జ్ఞానవిశిష్టస్త్వం యది దేవాలయే ఉపవిష్టః కేనాపి దృశ్యసే తర్హి తస్య దుర్బ్బలస్య మనసి కిం ప్రసాదభక్షణ ఉత్సాహో న జనిష్యతే?
| فَيَهْلِكَ بِسَبَبِ عِلْمِكَ ٱلْأَخُ ٱلضَّعِيفُ ٱلَّذِي مَاتَ ٱلْمَسِيحُ مِنْ أَجْلِهِ. | ١١ 11 |
తథా సతి యస్య కృతే ఖ్రీష్టో మమార తవ స దుర్బ్బలో భ్రాతా తవ జ్ఞానాత్ కిం న వినంక్ష్యతి?
| وَهَكَذَا إِذْ تُخْطِئُونَ إِلَى ٱلْإِخْوَةِ وَتَجْرَحُونَ ضَمِيرَهُمُ ٱلضَّعِيفَ، تُخْطِئُونَ إِلَى ٱلْمَسِيحِ. | ١٢ 12 |
ఇత్యనేన ప్రకారేణ భ్రాతృణాం విరుద్ధమ్ అపరాధ్యద్భిస్తేషాం దుర్బ్బలాని మనాంసి వ్యాఘాతయద్భిశ్చ యుష్మాభిః ఖ్రీష్టస్య వైపరీత్యేనాపరాధ్యతే|
