١ كورنثوس 6

١ 1 أَيَتَجَاسَرُ مِنْكُمْ أَحَدٌ لَهُ دَعْوَى عَلَى آخَرَ أَنْ يُحَاكَمَ عِنْدَ ٱلظَّالِمِينَ، وَلَيْسَ عِنْدَ ٱلْقِدِّيسِينَ؟

យុឞ្មាកមេកស្យ ជនស្យាបរេណ សហ វិវាទេ ជាតេ ស បវិត្រលោកៃ រ្វិចារមការយន៑ កិម៑ អធាម៌្មិកលោកៃ រ្វិចារយិតុំ ប្រោត្សហតេ?

٢ 2 أَلَسْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلْقِدِّيسِينَ سَيَدِينُونَ ٱلْعَالَمَ؟ فَإِنْ كَانَ ٱلْعَالَمُ يُدَانُ بِكُمْ، أَفَأَنْتُمْ غَيْرُ مُسْتَأْهِلِينَ لِلْمَحَاكِمِ ٱلصُّغْرَى؟

ជគតោៜបិ វិចារណំ បវិត្រលោកៃះ ការិឞ្យត ឯតទ៑ យូយំ កិំ ន ជានីថ? អតោ ជគទ៑ យទិ យុឞ្មាភិ រ្វិចារយិតវ្យំ តហ៌ិ ក្ឞុទ្រតមវិចារេឞុ យូយំ កិមសមត៌្ហាះ?

٣ 3 أَلَسْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّنَا سَنَدِينُ مَلَائِكَةً؟ فَبِٱلْأَوْلَى أُمُورَ هَذِهِ ٱلْحَيَاةِ!

ទូតា អប្យស្មាភិ រ្វិចារយិឞ្យន្ត ឥតិ កិំ ន ជានីថ? អត ឰហិកវិឞយាះ កិម៑ អស្មាភិ រ្ន វិចារយិតវ្យា ភវេយុះ?

٤ 4 فَإِنْ كَانَ لَكُمْ مَحَاكِمُ فِي أُمُورِ هَذِهِ ٱلْحَيَاةِ، فَأَجْلِسُوا ٱلْمُحْتَقَرِينَ فِي ٱلْكَنِيسَةِ قُضَاةً!

ឰហិកវិឞយស្យ វិចារេ យុឞ្មាភិះ កត៌្តវ្យេ យេ លោកាះ សមិតៅ ក្ឞុទ្រតមាស្ត ឯវ និយុជ្យន្តាំ។

٥ 5 لِتَخْجِيلِكُمْ أَقُولُ. أَهَكَذَا لَيْسَ بَيْنَكُمْ حَكِيمٌ، وَلَا وَاحِدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَقْضِيَ بَيْنَ إِخْوَتِهِ؟

អហំ យុឞ្មាន៑ ត្របយិតុមិច្ឆន៑ វទាមិ យ្ឫឞ្មន្មធ្យេ កិមេកោៜបិ មនុឞ្យស្តាទ្ឫគ៑ ពុទ្ធិមាន្នហិ យោ ភ្រាត្ឫវិវាទវិចារណេ សមត៌្ហះ ស្យាត៑?

٦ 6 لَكِنَّ ٱلْأَخَ يُحَاكِمُ ٱلْأَخَ، وَذَلِكَ عِنْدَ غَيْرِ ٱلْمُؤْمِنِينَ!

កិញ្ចៃកោ ភ្រាតា ភ្រាត្រាន្យេន កិមវិឝ្វាសិនាំ វិចារកាណាំ សាក្ឞាទ៑ វិវទតេ? យឞ្មន្មធ្យេ វិវាទា វិទ្យន្ត ឯតទបិ យុឞ្មាកំ ទោឞះ។

٧ 7 فَٱلْآنَ فِيكُمْ عَيْبٌ مُطْلَقًا، لِأَنَّ عِنْدَكُمْ مُحَاكَمَاتٍ بَعْضِكُمْ مَعَ بَعْضٍ. لِمَاذَا لَا تُظْلَمُونَ بِٱلْحَرِيِّ؟ لِمَاذَا لَا تُسْلَبُونَ بِٱلْحَرِيِّ؟

យូយំ កុតោៜន្យាយសហនំ ក្ឞតិសហនំ វា ឝ្រេយោ ន មន្យធ្វេ?

٨ 8 لَكِنْ أَنْتُمْ تَظْلِمُونَ وَتَسْلُبُونَ، وَذَلِكَ لِلْإِخْوَةِ!

កិន្តុ យូយមបិ ភ្រាត្ឫនេវ ប្រត្យន្យាយំ ក្ឞតិញ្ច កុរុថ កិមេតត៑?

٩ 9 أَمْ لَسْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلظَّالِمِينَ لَا يَرِثُونَ مَلَكُوتَ ٱللهِ؟ لَا تَضِلُّوا: لَا زُنَاةٌ وَلَا عَبَدَةُ أَوْثَانٍ وَلَا فَاسِقُونَ وَلَا مَأْبُونُونَ وَلَا مُضَاجِعُو ذُكُورٍ،

ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេៜន្យាយការិណាំ លោកានាមធិការោ នាស្ត្យេតទ៑ យូយំ កិំ ន ជានីថ? មា វញ្ច្យធ្វំ, យេ វ្យភិចារិណោ ទេវាច៌្ចិនះ បារទារិកាះ ស្ត្រីវទាចារិណះ បុំមៃថុនការិណស្តស្ករា

١٠ 10 وَلَا سَارِقُونَ وَلَا طَمَّاعُونَ وَلَا سِكِّيرُونَ وَلَا شَتَّامُونَ وَلَا خَاطِفُونَ يَرِثُونَ مَلَكُوتَ ٱللهِ.

លោភិនោ មទ្យបា និន្ទកា ឧបទ្រាវិណោ វា ត ឦឝ្វរស្យ រាជ្យភាគិនោ ន ភវិឞ្យន្តិ។

١١ 11 وَهَكَذَا كَانَ أُنَاسٌ مِنْكُمْ. لَكِنِ ٱغْتَسَلْتُمْ، بَلْ تَقَدَّسْتُمْ، بَلْ تَبَرَّرْتُمْ بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ وَبِرُوحِ إِلَهِنَا.

យូយញ្ចៃវំវិធា លោកា អាស្ត កិន្តុ ប្រភោ រ្យីឝោ រ្នាម្នាស្មទីឝ្វរស្យាត្មនា ច យូយំ ប្រក្ឞាលិតាះ បាវិតាះ សបុណ្យីក្ឫតាឝ្ច។

١٢ 12 «كُلُّ ٱلْأَشْيَاءِ تَحِلُّ لِي»، لَكِنْ لَيْسَ كُلُّ ٱلْأَشْيَاءِ تُوافِقُ. «كُلُّ ٱلْأَشْيَاءِ تَحِلُّ لِي»، لَكِنْ لَا يَتَسَلَّطُ عَلَيَّ شَيْءٌ.

មទត៌្ហំ សវ៌្វំ ទ្រវ្យម៑ អប្រតិឞិទ្ធំ កិន្តុ ន សវ៌្វំ ហិតជនកំ។ មទត៌្ហំ សវ៌្វមប្រតិឞិទ្ធំ តថាប្យហំ កស្យាបិ ទ្រវ្យស្យ វឝីក្ឫតោ ន ភវិឞ្យាមិ។

١٣ 13 ٱلْأَطْعِمَةُ لِلْجَوْفِ وَٱلْجَوْفُ لِلْأَطْعِمَةِ، وَٱللهُ سَيُبِيدُ هَذَا وَتِلْكَ. وَلَكِنَّ ٱلْجَسَدَ لَيْسَ لِلزِّنَا بَلْ لِلرَّبِّ، وَٱلرَّبُّ لِلْجَسَدِ.

ឧទរាយ ភក្ឞ្យាណិ ភក្ឞ្យេភ្យឝ្ចោទរំ, កិន្តុ ភក្ឞ្យោទរេ ឦឝ្វរេណ នាឝយិឞ្យេតេ; អបរំ ទេហោ ន វ្យភិចារាយ កិន្តុ ប្រភវេ ប្រភុឝ្ច ទេហាយ។

١٤ 14 وَٱللهُ قَدْ أَقَامَ ٱلرَّبَّ، وَسَيُقِيمُنَا نَحْنُ أَيْضًا بِقُوَّتِهِ.

យឝ្ចេឝ្វរះ ប្រភុមុត្ថាបិតវាន៑ ស ស្វឝក្ត្យាស្មានប្យុត្ថាបយិឞ្យតិ។

١٥ 15 أَلَسْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ أَجْسَادَكُمْ هِيَ أَعْضَاءُ ٱلْمَسِيحِ؟ أَفَآخُذُ أَعْضَاءَ ٱلْمَسِيحِ وَأَجْعَلُهَا أَعْضَاءَ زَانِيَةٍ؟ حَاشَا!

យុឞ្មាកំ យានិ ឝរីរាណិ តានិ ខ្រីឞ្ដស្យាង្គានីតិ កិំ យូយំ ន ជានីថ? អតះ ខ្រីឞ្ដស្យ យាន្យង្គានិ តានិ មយាបហ្ឫត្យ វេឝ្យាយា អង្គានិ កិំ ការិឞ្យន្តេ? តន្ន ភវតុ។

١٦ 16 أَمْ لَسْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ مَنِ ٱلْتَصَقَ بِزَانِيَةٍ هُوَ جَسَدٌ وَاحِدٌ؟ لِأَنَّهُ يَقُولُ: «يَكُونُ ٱلِٱثْنَانِ جَسَدًا وَاحِدًا».

យះ កឝ្ចិទ៑ វេឝ្យាយាម៑ អាសជ្យតេ ស តយា សហៃកទេហោ ភវតិ កិំ យូយមេតន្ន ជានីថ? យតោ លិខិតមាស្តេ, យថា, តៅ ទ្វៅ ជនាវេកាង្គៅ ភវិឞ្យតះ។

١٧ 17 وَأَمَّا مَنِ ٱلْتَصَقَ بِٱلرَّبِّ فَهُوَ رُوحٌ وَاحِدٌ.

មានវា យាន្យន្យានិ កលុឞាណិ កុវ៌្វតេ តានិ វបុ រ្ន សមាវិឝន្តិ កិន្តុ វ្យភិចារិណា ស្វវិគ្រហស្យ វិរុទ្ធំ កល្មឞំ ក្រិយតេ។

١٨ 18 اُهْرُبُوا مِنَ ٱلزِّنَا. كُلُّ خَطِيَّةٍ يَفْعَلُهَا ٱلْإِنْسَانُ هِيَ خَارِجَةٌ عَنِ ٱلْجَسَدِ، لَكِنَّ ٱلَّذِي يَزْنِي يُخْطِئُ إِلَى جَسَدِهِ.

មានវា យាន្យន្យានិ កលុឞាណិ កុវ៌្វតេ តានិ វបុ រ្ន សមាវិឝន្តិ កិន្តុ វ្យភិចារិណា ស្វវិគ្រហស្យ វិរុទ្ធំ កល្មឞំ ក្រិយតេ។

١٩ 19 أَمْ لَسْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ جَسَدَكُمْ هُوَ هَيْكَلٌ لِلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ ٱلَّذِي فِيكُمُ، ٱلَّذِي لَكُمْ مِنَ ٱللهِ، وَأَنَّكُمْ لَسْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ؟

យុឞ្មាកំ យានិ វបូំសិ តានិ យុឞ្មទន្តះស្ថិតស្យេឝ្វរាល្លព្ធស្យ បវិត្រស្យាត្មនោ មន្ទិរាណិ យូយញ្ច ស្វេឞាំ ស្វាមិនោ នាធ្វេ កិមេតទ៑ យុឞ្មាភិ រ្ន ជ្ញាយតេ?

٢٠ 20 لِأَنَّكُمْ قَدِ ٱشْتُرِيتُمْ بِثَمَنٍ. فَمَجِّدُوا ٱللهَ فِي أَجْسَادِكُمْ وَفِي أَرْوَاحِكُمُ ٱلَّتِي هِيَ لِلهِ.

យូយំ មូល្យេន ក្រីតា អតោ វបុម៌នោភ្យាម៑ ឦឝ្វរោ យុឞ្មាភិះ បូជ្យតាំ យត ឦឝ្វរ ឯវ តយោះ ស្វាមី។