< ١ كورنثوس 4 >
هَكَذَا فَلْيَحْسِبْنَا ٱلْإِنْسَانُ كَخُدَّامِ ٱلْمَسِيحِ، وَوُكَلَاءِ سَرَائِرِ ٱللهِ، | ١ 1 |
ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା, ଆରେକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଗୁପ୍ତ୍କଃତାର୍ ବଃଣ୍ଡାର୍ଗଃରିଆ ବଃଲି ବାବତ୍ ।
ثُمَّ يُسْأَلُ فِي ٱلْوُكَلَاءِ لِكَيْ يُوجَدَ ٱلْإِنْسَانُ أَمِينًا. | ٢ 2 |
ଆର୍ ବଃଣ୍ଡାର୍ଗଃରିଆ କଃତାୟ୍ ଇରି ବାୟ୍ଦ୍ରେ ଲଳା, ଜଃନ୍କଃରି ସେ ବିସ୍ୱାସାର୍ ଜୟ୍ଗ୍ ଜାଣାହଃଳେଦ୍ ।
وَأَمَّا أَنَا فَأَقَلُّ شَيْءٍ عِنْدِي أَنْ يُحْكَمَ فِيَّ مِنْكُمْ، أَوْ مِنْ يَوْمِ بَشَرٍ. بَلْ لَسْتُ أَحْكُمُ فِي نَفْسِي أَيْضًا. | ٣ 3 |
ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କି ଲକ୍ କଃଲା କୁଟୁମ୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତି ମର୍ ହାୟ୍ଁ ବଃଡ୍ କଃତା ନାୟ୍, ଇ ରଃକମ୍ ମୁଁୟ୍ ନିଜେ ନିଜାର୍ ବୁଜୁକ୍ ନାହାରି ।
فَإِنِّي لَسْتُ أَشْعُرُ بِشَيْءٍ فِي ذَاتِي. لَكِنَّنِي لَسْتُ بِذَلِكَ مُبَرَّرًا. وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يَحْكُمُ فِيَّ هُوَ ٱلرَّبُّ. | ٤ 4 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁଁୟ୍ ନିଜାର୍ ବିରଦେ କାୟ୍ରି ବୁଜୁକ୍ ନଃଜାଣି । ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ଇତାର୍ ଗିନେ ନିର୍ଦସି ବଃଲି ଜାଣାନଃହେଳି; ମଃତର୍ ଜେ ମକେ ବିଚାର୍ କଃରେଦ୍, ସେ ମାପ୍ରୁ ।
إِذًا لَا تَحْكُمُوا فِي شَيْءٍ قَبْلَ ٱلْوَقْتِ، حَتَّى يَأْتِيَ ٱلرَّبُّ ٱلَّذِي سَيُنِيرُ خَفَايَا ٱلظَّلَامِ وَيُظْهِرُ آرَاءَ ٱلْقُلُوبِ. وَحِينَئِذٍ يَكُونُ ٱلْمَدْحُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَ ٱللهِ. | ٥ 5 |
ସେତାକ୍, ବେଳା ଆଗ୍ତୁ ମାପ୍ରୁ ବିଚାର୍ କଃରୁକେ ଆସ୍ତା ହଃତେକ୍ କାୟ୍ କଃତା ହେଁ ବିଚାର୍ ନଃକେରା, ସେ ଅଃନ୍ଦାର୍ ବିତ୍ରାର୍ ଗୁପ୍ତ୍ କଃତାମଃନ୍ ଉଜାଳେ ଦଃକାୟ୍ଦ୍, ଆରେକ୍ ମଃନାର୍ ବାବ୍ନାମଃନ୍ ହଃଦାୟ୍ ଦଃକାୟ୍ଦ୍; ସଃଡେବଃଳ୍ ହଃତିଲକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ତଃୟ୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ ହାଉତି ।
فَهَذَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ حَوَّلْتُهُ تَشْبِيهًا إِلَى نَفْسِي وَإِلَى أَبُلُّوسَ مِنْ أَجْلِكُمْ، لِكَيْ تَتَعَلَّمُوا فِينَا: «أَنْ لَا تَفْتَكِرُوا فَوْقَ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ»، كَيْ لَا يَنْتَفِخَ أَحَدٌ لِأَجْلِ ٱلْوَاحِدِ عَلَى ٱلْآخَرِ. | ٦ 6 |
ଏ ବାୟ୍ବେଣିମଃନ୍, ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ସିକାଉଁକେ ଇ ସଃବୁ କଃତା ମକେ ନିଜ୍କେ ଆର୍ ଆପଲକେ ଦଃକି ଜାଣତ୍ ବଃଲି କୟ୍ଲେ, ଜଃନ୍କଃରି ଜୁୟ୍ରି ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ସେରି ମାନା ଇତି ତୁମିମଃନ୍କେ ଅଃମାର୍ ତଃୟ୍ ହୁଣି ସିକା, ଆରେକ୍ ଜଃନ୍କଃରି ତୁମିମଃନ୍କାର୍ ବିତ୍ରେ କାକେ ଦଃରି ଗଃର୍ବ କଃରା ନାୟ୍ ଆର୍ କାକେ ଦଃରି ସାନ୍ କଃରାନାୟ୍ ।
لِأَنَّهُ مَنْ يُمَيِّزُكَ؟ وَأَيُّ شَيْءٍ لَكَ لَمْ تَأْخُذْهُ؟ وَإِنْ كُنْتَ قَدْ أَخَذْتَ، فَلِمَاذَا تَفْتَخِرُ كَأَنَّكَ لَمْ تَأْخُذْ؟ | ٧ 7 |
ବଃଲେକ୍ କେ ତୁମିକେ ବଃଡ୍ କଃଲା ଆଚେ? ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ବେଟି ନଃହାଉଆସ୍, ଇରଃକମ୍ କାୟ୍ରି ଆଚେ? ଜଦି ତୁମି ଦାନ୍ ଦିଲା ହର୍ ହାୟ୍ ଆଚାସ୍, ତବେ ସେରି ଦାନ୍ ନଃହାୟ୍ଲା ହର୍ କାୟ୍କଃରୁକ୍ ଗଃର୍ବ୍ କଃରୁଲାସ୍?
إِنَّكُمْ قَدْ شَبِعْتُمْ! قَدِ ٱسْتَغْنَيْتُمْ! مَلَكْتُمْ بِدُونِنَا! وَلَيْتَكُمْ مَلَكْتُمْ لِنَمْلِكَ نَحْنُ أَيْضًا مَعَكُمْ! | ٨ 8 |
ତୁମିମଃନ୍କେ କାୟ୍ ସଃବୁ ଲଳାରି ମିଳିସଃର୍ଲିନି? ଅଃତେକ୍ ବିତ୍ରେ କାୟ୍ ତୁମିମଃନ୍ ମାଜନ୍ ଅୟ୍ଲାସ୍? ଅଃମିକ୍ ଚାଡି ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ରଃଜା ଅୟ୍ ଆଚାସ୍? ହେଁ ତୁମିମଃନ୍ ରଃଜା ଅୟ୍ରିଲେକ୍ ନିକ ଅୟ୍ଲି ହୁଣି, ତଃନ୍ଅଲେ ଅଃମିମଃନ୍ ହେଁ ତୁମିମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରାୟ୍ଜ୍ କଃଲୁହୁଣି ।
فَإِنِّي أَرَى أَنَّ ٱللهَ أَبْرَزَنَا نَحْنُ ٱلرُّسُلَ آخِرِينَ، كَأَنَّنَا مَحْكُومٌ عَلَيْنَا بِٱلْمَوْتِ. لِأَنَّنَا صِرْنَا مَنْظَرًا لِلْعَالَمِ، لِلْمَلَائِكَةِ وَٱلنَّاسِ. | ٩ 9 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମର୍ ଏତୁହଃଳୁଲି ଅଃମାର୍ ହର୍ ପେରିତ୍ ମଃନ୍କେ ଇସ୍ୱର୍ ସେସ୍ ହଃତେକ୍ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ ଆଚେ ସଃବୁ ଜଃଗତାର୍ ଆର୍ ଦେବ୍ ଦୁତ୍ ମଃନାର୍ ମୁଏଁ ନିଚଳାୟ୍ ଅଃଉତା ଲକାର୍ କଃରି ସଃଙ୍ଗାୟ୍ ଆଚେ ।
نَحْنُ جُهَّالٌ مِنْ أَجْلِ ٱلْمَسِيحِ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَحُكَمَاءُ فِي ٱلْمَسِيحِ! نَحْنُ ضُعَفَاءُ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَأَقْوِيَاءُ! أَنْتُمْ مُكَرَّمُونَ، وَأَمَّا نَحْنُ فَبِلَا كَرَامَةٍ! | ١٠ 10 |
ଅଃମିମଃନ୍ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ଗିନେ ବଃକୁଆ, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ କ୍ରିସ୍ଟକେ ମିସିରିଲାକେ ବୁଦିରିଲାର୍; ଅଃମିମଃନ୍ ଦୁର୍ବୁଳ୍, ମଃତର୍ ତୁମିମଃନ୍ ବପୁକାରି, ତୁମିମଃନ୍ ଜଃଜ୍ମାନାର୍, ମଃତର୍ ଅଃମିମଃନ୍ ହାକ୍ରେ ହିଙ୍ଗ୍ଲାର୍ ।
إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ نَجُوعُ وَنَعْطَشُ وَنَعْرَى وَنُلْكَمُ وَلَيْسَ لَنَا إِقَامَةٌ، | ١١ 11 |
ଅଃବେ ହଃତେକ୍ ହେଁ ଅଃମିମଃନ୍ ବୁକେ ଆର୍ ସଃସେ ଆଚୁ, ହାଟ୍ଲା ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦୁଲୁ ଆର୍ ମାଡ୍କାଉଁଲୁ, ଆରେକ୍ ଆସ୍ର ନଃହାୟ୍ ଏଣେ ତେଣେ ବୁଲୁଲୁ
وَنَتْعَبُ عَامِلِينَ بِأَيْدِينَا. نُشْتَمُ فَنُبَارِكُ. نُضْطَهَدُ فَنَحْتَمِلُ. | ١٢ 12 |
ନିଜାର୍ ଆତେ କାମ୍ କଃରୁକଃରୁ କଃସ୍ଟ୍ କଃରୁଲୁ, ଲିନ୍ଦା ହାୟ୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ କଃରୁଲୁ, କଃସ୍ଟ୍ ହାୟ୍ ସଃମ୍ବାଳ୍ଲୁ,
يُفْتَرَى عَلَيْنَا فَنَعِظُ. صِرْنَا كَأَقْذَارِ ٱلْعَالَمِ وَوَسَخِ كُلِّ شَيْءٍ إِلَى ٱلْآنَ. | ١٣ 13 |
ବେଗଳ୍ କଃଲେକ୍ ହେଁ ମିସ୍ତା କଃତା କଃଉଁଲୁ; ଅଃବେ ହଃତେକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଜଃଗତାର୍ କଃଉଆର୍ ହର୍ ଅୟ୍ ଆଚୁ, ସଃବୁଲକ୍ ଅଃମିକ୍ ହାକ୍ରେ ହଃକାୟ୍ ଆଚ୍ତି ।
لَيْسَ لِكَيْ أُخَجِّلَكُمْ أَكْتُبُ بِهَذَا، بَلْ كَأَوْلَادِي ٱلْأَحِبَّاءِ أُنْذِرُكُمْ. | ١٤ 14 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ଲାଜ୍ କଃରାଉଁକ୍ ଇରି ନଃଲେକି, ମଃତର୍ ମର୍ ନିଜାର୍ ଲାଡାର୍ ହିଲା ବଃଲି ମଃନେକଃରି ତୁମିମଃନ୍କେ ଚେତାୟ୍ ଦେଉଁକେ ଇ ସଃବୁ ଲେକୁଲେ ।
لِأَنَّهُ وَإِنْ كَانَ لَكُمْ رَبَوَاتٌ مِنَ ٱلْمُرْشِدِينَ فِي ٱلْمَسِيحِ، لَكِنْ لَيْسَ آبَاءٌ كَثِيرُونَ. لِأَنِّي أَنَا وَلَدْتُكُمْ فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ بِٱلْإِنْجِيلِ. | ١٥ 15 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ଜଦି କ୍ରିସ୍ଟର୍ କଃତା ଦଃସ୍ଅଃଜାର୍ ସିକାଉତା ଲକ୍ ରେତି, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ ତୁମିମଃନ୍କାର୍ ଗଟେକ୍ ଉବାଦି; କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ ନିକ କବୁରେ ପର୍ଚାର୍ କଃରି ତୁମାର୍ ଉବାଦି ହର୍ ଅୟ୍ଲେ ଆଚି ।
فَأَطْلُبُ إِلَيْكُمْ أَنْ تَكُونُوا مُتَمَثِّلِينَ بِي. | ١٦ 16 |
ଇତାର୍ ଗିନେ ତୁମିମଃନ୍କେ ଗଃଉଆରି କଃରୁଲେ, ତୁମିମଃନ୍ ମର୍ କଃତା ମାନା ।
لِذَلِكَ أَرْسَلْتُ إِلَيْكُمْ تِيمُوثَاوُسَ، ٱلَّذِي هُوَ ٱبْنِي ٱلْحَبِيبُ وَٱلْأَمِينُ فِي ٱلرَّبِّ، ٱلَّذِي يُذَكِّرُكُمْ بِطُرُقِي فِي ٱلْمَسِيحِ كَمَا أُعَلِّمُ فِي كُلِّ مَكَانٍ، فِي كُلِّ كَنِيسَةٍ. | ١٧ 17 |
ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁଁୟ୍ ତିମତିକେ ତୁମାର୍ ହାକ୍ ହଃଟାଉଁଲେ, ସେ ମାପ୍ରୁର୍ ତଃୟ୍ ମର୍ ଲାଡାର୍ ମାୟଃନ୍କାରି ହଅ; ଜଃନ୍କଃରି ମୁଁୟ୍ ସଃବୁବାଟ୍ ସଃବୁ ବିସ୍ୱାସି ଦଃଳ୍କେ ସିକାଉଁଲେ, ସେ ରଃକମ୍ ସେ ତୁମିମଃନ୍କେ ମର୍ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ଜିବନାର୍ ଗୁଣ୍ମଃନ୍ ସଃବୁ ଏତାୟ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ।
فَٱنْتَفَخَ قَوْمٌ كَأَنِّي لَسْتُ آتِيًا إِلَيْكُمْ. | ١٨ 18 |
ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କାର୍ ହାକ୍ ନଃଜଃଉଁଲେ ବଃଲି କୁୟ୍ କୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ହୁରାହୁରି ଗଃର୍ବ୍ କଃରୁଲାୟ୍ ।
وَلَكِنِّي سَآتِي إِلَيْكُمْ سَرِيعًا إِنْ شَاءَ ٱلرَّبُّ، فَسَأَعْرِفُ لَيْسَ كَلَامَ ٱلَّذِينَ ٱنْتَفَخُوا بَلْ قُوَّتَهُمْ. | ١٩ 19 |
ମଃତର୍ ଜଦି ମାପ୍ରୁ ମଃନ୍ କଃରେଦ୍, ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କାର୍ ହାକ୍ ବେଗି ଆସିନ୍ଦ୍; ଆରେକ୍ ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ଗଃର୍ବ୍ କଃରୁଲାୟ୍, ସେମଃନ୍କାର କଃତା ନାୟ୍ ମଃତର୍ ସଃକ୍ତି ମୁୟ୍ଁ ନିଜେ ଜାଣିନ୍ଦ୍ ।
لِأَنَّ مَلَكُوتَ ٱللهِ لَيْسَ بِكَلَامٍ، بَلْ بِقُوَّةٍ. | ٢٠ 20 |
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ରାଇଜ୍ କଃତାୟ୍ ହଃକା ନାୟ୍, ମଃତର୍ ସଃକାତ୍ ଜାଣାହ୍ଳେଦ୍,
مَاذَا تُرِيدُونَ؟ أَبِعَصًا آتِي إِلَيْكُمْ أَمْ بِٱلْمَحَبَّةِ وَرُوحِ ٱلْوَدَاعَةِ؟ | ٢١ 21 |
ତୁମିମଃନ୍କାର୍ ମଃନ୍ କାୟ୍ରି ମୁଁୟ୍ ଡାଙ୍ଗ୍ ଦଃରି ତୁମାର୍ ହାକ୍ ଆସିନ୍ଦ୍ କି ଲାଡ୍ ନଃୟ୍ ଦିର୍ସୁସ୍ତାର୍ ମଃନ୍ ଆତ୍ମା ଦଃରି ଆସିନ୍ଦ୍ ।