١ كورنثوس 15
| وَأُعَرِّفُكُمْ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ بِٱلْإِنْجِيلِ ٱلَّذِي بَشَّرْتُكُمْ بِهِ، وَقَبِلْتُمُوهُ، وَتَقُومُونَ فِيهِ، | ١ 1 |
హే భ్రాతరః, యః సుసంవాదో మయా యుష్మత్సమీపే నివేదితో యూయఞ్చ యం గృహీతవన్త ఆశ్రితవన్తశ్చ తం పున ర్యుష్మాన్ విజ్ఞాపయామి|
| وَبِهِ أَيْضًا تَخْلُصُونَ، إِنْ كُنْتُمْ تَذْكُرُونَ أَيُّ كَلَامٍ بَشَّرْتُكُمْ بِهِ. إِلَّا إِذَا كُنْتُمْ قَدْ آمَنْتُمْ عَبَثًا! | ٢ 2 |
యుష్మాకం విశ్వాసో యది వితథో న భవేత్ తర్హి సుసంవాదయుక్తాని మమ వాక్యాని స్మరతాం యుష్మాకం తేన సుసంవాదేన పరిత్రాణం జాయతే|
| فَإِنَّنِي سَلَّمْتُ إِلَيْكُمْ فِي ٱلْأَوَّلِ مَا قَبِلْتُهُ أَنَا أَيْضًا: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ مَاتَ مِنْ أَجْلِ خَطَايَانَا حَسَبَ ٱلْكُتُبِ، | ٣ 3 |
యతోఽహం యద్ యత్ జ్ఞాపితస్తదనుసారాత్ యుష్మాసు ముఖ్యాం యాం శిక్షాం సమార్పయం సేయం, శాస్త్రానుసారాత్ ఖ్రీష్టోఽస్మాకం పాపమోచనార్థం ప్రాణాన్ త్యక్తవాన్,
| وَأَنَّهُ دُفِنَ، وَأَنَّهُ قَامَ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ حَسَبَ ٱلْكُتُبِ، | ٤ 4 |
శ్మశానే స్థాపితశ్చ తృతీయదినే శాస్త్రానుసారాత్ పునరుత్థాపితః|
| وَأَنَّهُ ظَهَرَ لِصَفَا ثُمَّ لِلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٥ 5 |
స చాగ్రే కైఫై తతః పరం ద్వాదశశిష్యేభ్యో దర్శనం దత్తవాన్|
| وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ دَفْعَةً وَاحِدَةً لِأَكْثَرَ مِنْ خَمْسِمِئَةِ أَخٍ، أَكْثَرُهُمْ بَاقٍ إِلَى ٱلْآنَ. وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ قَدْ رَقَدُوا. | ٦ 6 |
తతః పరం పఞ్చశతాధికసంఖ్యకేభ్యో భ్రాతృభ్యో యుగపద్ దర్శనం దత్తవాన్ తేషాం కేచిత్ మహానిద్రాం గతా బహుతరాశ్చాద్యాపి వర్త్తన్తే|
| وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ لِيَعْقُوبَ، ثُمَّ لِلرُّسُلِ أَجْمَعِينَ. | ٧ 7 |
తదనన్తరం యాకూబాయ తత్పశ్చాత్ సర్వ్వేభ్యః ప్రేరితేభ్యో దర్శనం దత్తవాన్|
| وَآخِرَ ٱلْكُلِّ - كَأَنَّهُ لِلسِّقْطِ - ظَهَرَ لِي أَنَا. | ٨ 8 |
సర్వ్వశేషేఽకాలజాతతుల్యో యోఽహం, సోఽహమపి తస్య దర్శనం ప్రాప్తవాన్|
| لِأَنِّي أَصْغَرُ ٱلرُّسُلِ، أَنَا ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا لِأَنْ أُدْعَى رَسُولًا، لِأَنِّي ٱضْطَهَدْتُ كَنِيسَةَ ٱللهِ. | ٩ 9 |
ఈశ్వరస్య సమితిం ప్రతి దౌరాత్మ్యాచరణాద్ అహం ప్రేరితనామ ధర్త్తుమ్ అయోగ్యస్తస్మాత్ ప్రేరితానాం మధ్యే క్షుద్రతమశ్చాస్మి|
| وَلَكِنْ بِنِعْمَةِ ٱللهِ أَنَا مَا أَنَا، وَنِعْمَتُهُ ٱلْمُعْطَاةُ لِي لَمْ تَكُنْ بَاطِلَةً، بَلْ أَنَا تَعِبْتُ أَكْثَرَ مِنْهُمْ جَمِيعِهِمْ. وَلَكِنْ لَا أَنَا، بَلْ نِعْمَةُ ٱللهِ ٱلَّتِي مَعِي. | ١٠ 10 |
యాదృశోఽస్మి తాదృశ ఈశ్వరస్యానుగ్రహేణైవాస్మి; అపరం మాం ప్రతి తస్యానుగ్రహో నిష్ఫలో నాభవత్, అన్యేభ్యః సర్వ్వేభ్యో మయాధికః శ్రమః కృతః, కిన్తు స మయా కృతస్తన్నహి మత్సహకారిణేశ్వరస్యానుగ్రహేణైవ|
| فَسَوَاءٌ أَنَا أَمْ أُولَئِكَ، هَكَذَا نَكْرِزُ وَهَكَذَا آمَنْتُمْ. | ١١ 11 |
అతఏవ మయా భవేత్ తై ర్వా భవేత్ అస్మాభిస్తాదృశీ వార్త్తా ఘోష్యతే సైవ చ యుష్మాభి ర్విశ్వాసేన గృహీతా|
| وَلَكِنْ إِنْ كَانَ ٱلْمَسِيحُ يُكْرَزُ بِهِ أَنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَكَيْفَ يَقُولُ قَوْمٌ بَيْنَكُمْ: «إِنْ لَيْسَ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ»؟ | ١٢ 12 |
మృత్యుదశాతః ఖ్రీష్ట ఉత్థాపిత ఇతి వార్త్తా యది తమధి ఘోష్యతే తర్హి మృతలోకానామ్ ఉత్థితి ర్నాస్తీతి వాగ్ యుష్మాకం మధ్యే కైశ్చిత్ కుతః కథ్యతే?
| فَإِنْ لَمْ تَكُنْ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ! | ١٣ 13 |
మృతానామ్ ఉత్థితి ర్యది న భవేత్ తర్హి ఖ్రీష్టోఽపి నోత్థాపితః
| وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلَةٌ كِرَازَتُنَا وَبَاطِلٌ أَيْضًا إِيمَانُكُمْ، | ١٤ 14 |
ఖ్రీష్టశ్చ యద్యనుత్థాపితః స్యాత్ తర్హ్యస్మాకం ఘోషణం వితథం యుష్మాకం విశ్వాసోఽపి వితథః|
| وَنُوجَدُ نَحْنُ أَيْضًا شُهُودَ زُورٍ لِلهِ، لِأَنَّنَا شَهِدْنَا مِنْ جِهَةِ ٱللهِ أَنَّهُ أَقَامَ ٱلْمَسِيحَ وَهُوَ لَمْ يُقِمْهُ، إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ. | ١٥ 15 |
వయఞ్చేశ్వరస్య మృషాసాక్షిణో భవామః, యతః ఖ్రీష్ట స్తేనోత్థాపితః ఇతి సాక్ష్యమ్ అస్మాభిరీశ్వరమధి దత్తం కిన్తు మృతానాముత్థితి ర్యది న భవేత్ తర్హి స తేన నోత్థాపితః|
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ، فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ. | ١٦ 16 |
యతో మృతానాముత్థితి ర్యతి న భవేత్ తర్హి ఖ్రీష్టోఽప్యుత్థాపితత్వం న గతః|
| وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلٌ إِيمَانُكُمْ. أَنْتُمْ بَعْدُ فِي خَطَايَاكُمْ! | ١٧ 17 |
ఖ్రీష్టస్య యద్యనుత్థాపితః స్యాత్ తర్హి యుష్మాకం విశ్వాసో వితథః, యూయమ్ అద్యాపి స్వపాపేషు మగ్నాస్తిష్ఠథ|
| إِذًا ٱلَّذِينَ رَقَدُوا فِي ٱلْمَسِيحِ أَيْضًا هَلَكُوا! | ١٨ 18 |
అపరం ఖ్రీష్టాశ్రితా యే మానవా మహానిద్రాం గతాస్తేఽపి నాశం గతాః|
| إِنْ كَانَ لَنَا فِي هَذِهِ ٱلْحَيَاةِ فَقَطْ رَجَاءٌ فِي ٱلْمَسِيحِ، فَإِنَّنَا أَشْقَى جَمِيعِ ٱلنَّاسِ. | ١٩ 19 |
ఖ్రీష్టో యది కేవలమిహలోకే ఽస్మాకం ప్రత్యాశాభూమిః స్యాత్ తర్హి సర్వ్వమర్త్యేభ్యో వయమేవ దుర్భాగ్యాః|
| وَلَكِنِ ٱلْآنَ قَدْ قَامَ ٱلْمَسِيحُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ وَصَارَ بَاكُورَةَ ٱلرَّاقِدِينَ. | ٢٠ 20 |
ఇదానీం ఖ్రీష్టో మృత్యుదశాత ఉత్థాపితో మహానిద్రాగతానాం మధ్యే ప్రథమఫలస్వరూపో జాతశ్చ|
| فَإِنَّهُ إِذِ ٱلْمَوْتُ بِإِنْسَانٍ، بِإِنْسَانٍ أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٢١ 21 |
యతో యద్వత్ మానుషద్వారా మృత్యుః ప్రాదుర్భూతస్తద్వత్ మానుషద్వారా మృతానాం పునరుత్థితిరపి ప్రదుర్భూతా|
| لِأَنَّهُ كَمَا فِي آدَمَ يَمُوتُ ٱلْجَمِيعُ، هَكَذَا فِي ٱلْمَسِيحِ سَيُحْيَا ٱلْجَمِيعُ. | ٢٢ 22 |
ఆదమా యథా సర్వ్వే మరణాధీనా జాతాస్తథా ఖ్రీష్టేన సర్వ్వే జీవయిష్యన్తే|
| وَلَكِنَّ كُلَّ وَاحِدٍ فِي رُتْبَتِهِ: ٱلْمَسِيحُ بَاكُورَةٌ، ثُمَّ ٱلَّذِينَ لِلْمَسِيحِ فِي مَجِيئِهِ. | ٢٣ 23 |
కిన్త్వేకైకేన జనేన నిజే నిజే పర్య్యాయ ఉత్థాతవ్యం ప్రథమతః ప్రథమజాతఫలస్వరూపేన ఖ్రీష్టేన, ద్వితీయతస్తస్యాగమనసమయే ఖ్రీష్టస్య లోకైః|
| وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلنِّهَايَةُ، مَتَى سَلَّمَ ٱلْمُلْكَ لِلهِ ٱلْآبِ، مَتَى أَبْطَلَ كُلَّ رِيَاسَةٍ وَكُلَّ سُلْطَانٍ وَكُلَّ قُوَّةٍ. | ٢٤ 24 |
తతః పరమ్ అన్తో భవిష్యతి తదానీం స సర్వ్వం శాసనమ్ అధిపతిత్వం పరాక్రమఞ్చ లుప్త్వా స్వపితరీశ్వరే రాజత్వం సమర్పయిష్యతి|
| لِأَنَّهُ يَجِبُ أَنْ يَمْلِكَ حَتَّى «يَضَعَ جَمِيعَ ٱلْأَعْدَاءِ تَحْتَ قَدَمَيْهِ». | ٢٥ 25 |
యతః ఖ్రీష్టస్య రిపవః సర్వ్వే యావత్ తేన స్వపాదయోరధో న నిపాతయిష్యన్తే తావత్ తేనైవ రాజత్వం కర్త్తవ్యం|
| آخِرُ عَدُوٍّ يُبْطَلُ هُوَ ٱلْمَوْتُ. | ٢٦ 26 |
తేన విజేతవ్యో యః శేషరిపుః స మృత్యురేవ|
| لِأَنَّهُ أَخْضَعَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ. وَلَكِنْ حِينَمَا يَقُولُ: «إِنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ أُخْضِعَ» فَوَاضِحٌ أَنَّهُ غَيْرُ ٱلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ. | ٢٧ 27 |
లిఖితమాస్తే సర్వ్వాణి తస్య పాదయో ర్వశీకృతాని| కిన్తు సర్వ్వాణ్యేవ తస్య వశీకృతానీత్యుక్తే సతి సర్వ్వాణి యేన తస్య వశీకృతాని స స్వయం తస్య వశీభూతో న జాత ఇతి వ్యక్తం|
| وَمَتَى أُخْضِعَ لَهُ ٱلْكُلُّ، فَحِينَئِذٍ ٱلِٱبْنُ نَفْسُهُ أَيْضًا سَيَخْضَعُ لِلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ، كَيْ يَكُونَ ٱللهُ ٱلْكُلَّ فِي ٱلْكُلِّ. | ٢٨ 28 |
సర్వ్వేషు తస్య వశీభూతేషు సర్వ్వాణి యేన పుత్రస్య వశీకృతాని స్వయం పుత్రోఽపి తస్య వశీభూతో భవిష్యతి తత ఈశ్వరః సర్వ్వేషు సర్వ్వ ఏవ భవిష్యతి|
| وَإِلَّا فَمَاذَا يَصْنَعُ ٱلَّذِينَ يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ ٱلْبَتَّةَ، فَلِمَاذَا يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟ | ٢٩ 29 |
అపరం పరేతలోకానాం వినిమయేన యే మజ్జ్యన్తే తైః కిం లప్స్యతే? యేషాం పరేతలోకానామ్ ఉత్థితిః కేనాపి ప్రకారేణ న భవిష్యతి తేషాం వినిమయేన కుతో మజ్జనమపి తైరఙ్గీక్రియతే?
| وَلِمَاذَا نُخَاطِرُ نَحْنُ كُلَّ سَاعَةٍ؟ | ٣٠ 30 |
వయమపి కుతః ప్రతిదణ్డం ప్రాణభీతిమ్ అఙ్గీకుర్మ్మహే?
| إِنِّي بِٱفْتِخَارِكُمُ ٱلَّذِي لِي فِي يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ رَبِّنَا، أَمُوتُ كُلَّ يَوْمٍ. | ٣١ 31 |
అస్మత్ప్రభునా యీశుఖ్రీష్టేన యుష్మత్తో మమ యా శ్లాఘాస్తే తస్యాః శపథం కృత్వా కథయామి దినే దినేఽహం మృత్యుం గచ్ఛామి|
| إِنْ كُنْتُ كَإِنْسَانٍ قَدْ حَارَبْتُ وُحُوشًا فِي أَفَسُسَ، فَمَا ٱلْمَنْفَعَةُ لِي؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ، «فَلْنَأْكُلْ وَنَشْرَبْ لِأَنَّنَا غَدًا نَمُوتُ!». | ٣٢ 32 |
ఇఫిషనగరే వన్యపశుభిః సార్ద్ధం యది లౌకికభావాత్ మయా యుద్ధం కృతం తర్హి తేన మమ కో లాభః? మృతానామ్ ఉత్థితి ర్యది న భవేత్ తర్హి, కుర్మ్మో భోజనపానేఽద్య శ్వస్తు మృత్యు ర్భవిష్యతి|
| لَا تَضِلُّوا: «فَإِنَّ ٱلْمُعَاشَرَاتِ ٱلرَّدِيَّةَ تُفْسِدُ ٱلْأَخْلَاقَ ٱلْجَيِّدَةَ». | ٣٣ 33 |
ఇత్యనేన ధర్మ్మాత్ మా భ్రంశధ్వం| కుసంసర్గేణ లోకానాం సదాచారో వినశ్యతి|
| اُصْحُوا لِلْبِرِّ وَلَا تُخْطِئُوا، لِأَنَّ قَوْمًا لَيْسَتْ لَهُمْ مَعْرِفَةٌ بِٱللهِ. أَقُولُ ذَلِكَ لِتَخْجِيلِكُمْ! | ٣٤ 34 |
యూయం యథోచితం సచైతన్యాస్తిష్ఠత, పాపం మా కురుధ్వం, యతో యుష్మాకం మధ్య ఈశ్వరీయజ్ఞానహీనాః కేఽపి విద్యన్తే యుష్మాకం త్రపాయై మయేదం గద్యతే|
| لَكِنْ يَقُولُ قَائِلٌ: «كَيْفَ يُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ؟ وَبِأَيِّ جِسْمٍ يَأْتُونَ؟». | ٣٥ 35 |
అపరం మృతలోకాః కథమ్ ఉత్థాస్యన్తి? కీదృశం వా శరీరం లబ్ధ్వా పునరేష్యన్తీతి వాక్యం కశ్చిత్ ప్రక్ష్యతి|
| يَاغَبِيُّ! ٱلَّذِي تَزْرَعُهُ لَا يُحْيَا إِنْ لَمْ يَمُتْ. | ٣٦ 36 |
హే అజ్ఞ త్వయా యద్ బీజమ్ ఉప్యతే తద్ యది న మ్రియేత తర్హి న జీవయిష్యతే|
| وَٱلَّذِي تَزْرَعُهُ، لَسْتَ تَزْرَعُ ٱلْجِسْمَ ٱلَّذِي سَوْفَ يَصِيرُ، بَلْ حَبَّةً مُجَرَّدَةً، رُبَّمَا مِنْ حِنْطَةٍ أَوْ أَحَدِ ٱلْبَوَاقِي. | ٣٧ 37 |
యయా మూర్త్త్యా నిర్గన్తవ్యం సా త్వయా నోప్యతే కిన్తు శుష్కం బీజమేవ; తచ్చ గోధూమాదీనాం కిమపి బీజం భవితుం శక్నోతి|
| وَلَكِنَّ ٱللهَ يُعْطِيهَا جِسْمًا كَمَا أَرَادَ. وَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَ ٱلْبُزُورِ جِسْمَهُ. | ٣٨ 38 |
ఈశ్వరేణేవ యథాభిలాషం తస్మై మూర్త్తి ర్దీయతే, ఏకైకస్మై బీజాయ స్వా స్వా మూర్త్తిరేవ దీయతే|
| لَيْسَ كُلُّ جَسَدٍ جَسَدًا وَاحِدًا، بَلْ لِلنَّاسِ جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَلِلْبَهَائِمِ جَسَدٌ آخَرُ، وَلِلسَّمَكِ آخَرُ، وَلِلطَّيْرِ آخَرُ. | ٣٩ 39 |
సర్వ్వాణి పలలాని నైకవిధాని సన్తి, మనుష్యపశుపక్షిమత్స్యాదీనాం భిన్నరూపాణి పలలాని సన్తి|
| وَأَجْسَامٌ سَمَاوِيَّةٌ، وَأَجْسَامٌ أَرْضِيَّةٌ. لَكِنَّ مَجْدَ ٱلسَّمَاوِيَّاتِ شَيْءٌ، وَمَجْدَ ٱلْأَرْضِيَّاتِ آخَرُ. | ٤٠ 40 |
అపరం స్వర్గీయా మూర్త్తయః పార్థివా మూర్త్తయశ్చ విద్యన్తే కిన్తు స్వర్గీయానామ్ ఏకరూపం తేజః పార్థివానాఞ్చ తదన్యరూపం తేజోఽస్తి|
| مَجْدُ ٱلشَّمْسِ شَيْءٌ، وَمَجْدُ ٱلْقَمَرِ آخَرُ، وَمَجْدُ ٱلنُّجُومِ آخَرُ. لِأَنَّ نَجْمًا يَمْتَازُ عَنْ نَجْمٍ فِي ٱلْمَجْدِ. | ٤١ 41 |
సూర్య్యస్య తేజ ఏకవిధం చన్ద్రస్య తేజస్తదన్యవిధం తారాణాఞ్చ తేజోఽన్యవిధం, తారాణాం మధ్యేఽపి తేజసస్తారతమ్యం విద్యతే|
| هَكَذَا أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ: يُزْرَعُ فِي فَسَادٍ وَيُقَامُ فِي عَدَمِ فَسَادٍ. | ٤٢ 42 |
తత్ర లిఖితమాస్తే యథా, ‘ఆదిపురుష ఆదమ్ జీవత్ప్రాణీ బభూవ,’ కిన్త్వన్తిమ ఆదమ్ (ఖ్రీష్టో) జీవనదాయక ఆత్మా బభూవ|
| يُزْرَعُ فِي هَوَانٍ وَيُقَامُ فِي مَجْدٍ. يُزْرَعُ فِي ضَعْفٍ وَيُقَامُ فِي قُوَّةٍ. | ٤٣ 43 |
యద్ ఉప్యతే తత్ తుచ్ఛం యచ్చోత్థాస్యతి తద్ గౌరవాన్వితం; యద్ ఉప్యతే తన్నిర్బ్బలం యచ్చోత్థాస్యతి తత్ శక్తియుక్తం|
| يُزْرَعُ جِسْمًا حَيَوَانِيًّا وَيُقَامُ جِسْمًا رُوحَانِيًّا. يُوجَدُ جِسْمٌ حَيَوَانِيٌّ وَيُوجَدُ جِسْمٌ رُوحَانِيٌّ. | ٤٤ 44 |
యత్ శరీరమ్ ఉప్యతే తత్ ప్రాణానాం సద్మ, యచ్చ శరీరమ్ ఉత్థాస్యతి తద్ ఆత్మనః సద్మ| ప్రాణసద్మస్వరూపం శరీరం విద్యతే, ఆత్మసద్మస్వరూపమపి శరీరం విద్యతే|
| هَكَذَا مَكْتُوبٌ أَيْضًا: «صَارَ آدَمُ، ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ، نَفْسًا حَيَّةً»، وَآدَمُ ٱلْأَخِيرُ رُوحًا مُحْيِيًا. | ٤٥ 45 |
తత్ర లిఖితమాస్తే యథా, ఆదిపురుష ఆదమ్ జీవత్ప్రాణీ బభూవ, కిన్త్వన్తిమ ఆదమ్ (ఖ్రీష్టో) జీవనదాయక ఆత్మా బభూవ|
| لَكِنْ لَيْسَ ٱلرُّوحَانِيُّ أَوَّلًا بَلِ ٱلْحَيَوَانِيُّ، وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلرُّوحَانِيُّ. | ٤٦ 46 |
ఆత్మసద్మ న ప్రథమం కిన్తు ప్రాణసద్మైవ తత్పశ్చాద్ ఆత్మసద్మ|
| ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ مِنَ ٱلْأَرْضِ تُرَابِيٌّ. ٱلْإِنْسَانُ ٱلثَّانِي ٱلرَّبُّ مِنَ ٱلسَّمَاءِ. | ٤٧ 47 |
ఆద్యః పురుషే మృద ఉత్పన్నత్వాత్ మృణ్మయో ద్వితీయశ్చ పురుషః స్వర్గాద్ ఆగతః ప్రభుః|
| كَمَا هُوَ ٱلتُّرَابِيُّ هَكَذَا ٱلتُّرَابِيُّونَ أَيْضًا، وَكَمَا هُوَ ٱلسَّمَاوِيُّ هَكَذَا ٱلسَّمَاوِيُّونَ أَيْضًا. | ٤٨ 48 |
మృణ్మయో యాదృశ ఆసీత్ మృణ్మయాః సర్వ్వే తాదృశా భవన్తి స్వర్గీయశ్చ యాదృశోఽస్తి స్వర్గీయాః సర్వ్వే తాదృశా భవన్తి|
| وَكَمَا لَبِسْنَا صُورَةَ ٱلتُّرَابِيِّ، سَنَلْبَسُ أَيْضًا صُورَةَ ٱلسَّمَاوِيِّ. | ٤٩ 49 |
మృణ్మయస్య రూపం యద్వద్ అస్మాభి ర్ధారితం తద్వత్ స్వర్గీయస్య రూపమపి ధారయిష్యతే|
| فَأَقُولُ هَذَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ: إِنَّ لَحْمًا وَدَمًا لَا يَقْدِرَانِ أَنْ يَرِثَا مَلَكُوتَ ٱللهِ، وَلَا يَرِثُ ٱلْفَسَادُ عَدَمَ ٱلْفَسَادِ. | ٥٠ 50 |
హే భ్రాతరః, యుష్మాన్ ప్రతి వ్యాహరామి, ఈశ్వరస్య రాజ్యే రక్తమాంసయోరధికారో భవితుం న శక్నోతి, అక్షయత్వే చ క్షయస్యాధికారో న భవిష్యతి|
| هُوَذَا سِرٌّ أَقُولُهُ لَكُمْ: لَا نَرْقُدُ كُلُّنَا، وَلَكِنَّنَا كُلَّنَا نَتَغَيَّرُ، | ٥١ 51 |
పశ్యతాహం యుష్మభ్యం నిగూఢాం కథాం నివేదయామి|
| فِي لَحْظَةٍ فِي طَرْفَةِ عَيْنٍ، عِنْدَ ٱلْبُوقِ ٱلْأَخِيرِ. فَإِنَّهُ سَيُبَوَّقُ، فَيُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ عَدِيمِي فَسَادٍ، وَنَحْنُ نَتَغَيَّرُ. | ٥٢ 52 |
సర్వ్వైరస్మాభి ర్మహానిద్రా న గమిష్యతే కిన్త్వన్తిమదినే తూర్య్యాం వాదితాయామ్ ఏకస్మిన్ విపలే నిమిషైకమధ్యే సర్వ్వై రూపాన్తరం గమిష్యతే, యతస్తూరీ వాదిష్యతే, మృతలోకాశ్చాక్షయీభూతా ఉత్థాస్యన్తి వయఞ్చ రూపాన్తరం గమిష్యామః|
| لِأَنَّ هَذَا ٱلْفَاسِدَ لَابُدَّ أَنْ يَلْبَسَ عَدَمَ فَسَادٍ، وَهَذَا ٱلْمَائِتَ يَلْبَسُ عَدَمَ مَوْتٍ. | ٥٣ 53 |
యతః క్షయణీయేనైతేన శరీరేణాక్షయత్వం పరిహితవ్యం, మరణాధీనేనైతేన దేహేన చామరత్వం పరిహితవ్యం|
| وَمَتَى لَبِسَ هَذَا ٱلْفَاسِدُ عَدَمَ فَسَادٍ، وَلَبِسَ هَذَا ٱلْمَائِتُ عَدَمَ مَوْتٍ، فَحِينَئِذٍ تَصِيرُ ٱلْكَلِمَةُ ٱلْمَكْتُوبَةُ: «ٱبْتُلِعَ ٱلْمَوْتُ إِلَى غَلَبَةٍ». | ٥٤ 54 |
ఏతస్మిన్ క్షయణీయే శరీరే ఽక్షయత్వం గతే, ఏతస్మన్ మరణాధీనే దేహే చామరత్వం గతే శాస్త్రే లిఖితం వచనమిదం సేత్స్యతి, యథా, జయేన గ్రస్యతే మృత్యుః|
| «أَيْنَ شَوْكَتُكَ يَا مَوْتُ؟ أَيْنَ غَلَبَتُكِ يَا هَاوِيَةُ؟» (Hadēs g86) | ٥٥ 55 |
మృత్యో తే కణ్టకం కుత్ర పరలోక జయః క్క తే|| (Hadēs g86)
| أَمَّا شَوْكَةُ ٱلْمَوْتِ فَهِيَ ٱلْخَطِيَّةُ، وَقُوَّةُ ٱلْخَطِيَّةِ هِيَ ٱلنَّامُوسُ. | ٥٦ 56 |
మృత్యోః కణ్టకం పాపమేవ పాపస్య చ బలం వ్యవస్థా|
| وَلَكِنْ شُكْرًا لِلهِ ٱلَّذِي يُعْطِينَا ٱلْغَلَبَةَ بِرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. | ٥٧ 57 |
ఈశ్వరశ్చ ధన్యో భవతు యతః సోఽస్మాకం ప్రభునా యీశుఖ్రీష్టేనాస్మాన్ జయయుక్తాన్ విధాపయతి|
| إِذًا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ، كُونُوا رَاسِخِينَ، غَيْرَ مُتَزَعْزِعِينَ، مُكْثِرِينَ فِي عَمَلِ ٱلرَّبِّ كُلَّ حِينٍ، عَالِمِينَ أَنَّ تَعَبَكُمْ لَيْسَ بَاطِلًا فِي ٱلرَّبِّ. | ٥٨ 58 |
అతో హే మమ ప్రియభ్రాతరః; యూయం సుస్థిరా నిశ్చలాశ్చ భవత ప్రభోః సేవాయాం యుష్మాకం పరిశ్రమో నిష్ఫలో న భవిష్యతీతి జ్ఞాత్వా ప్రభోః కార్య్యే సదా తత్పరా భవత|
