١ كورنثوس 15
| وَأُعَرِّفُكُمْ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ بِٱلْإِنْجِيلِ ٱلَّذِي بَشَّرْتُكُمْ بِهِ، وَقَبِلْتُمُوهُ، وَتَقُومُونَ فِيهِ، | ١ 1 |
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯଃ ସୁସଂୱାଦୋ ମଯା ଯୁଷ୍ମତ୍ସମୀପେ ନିୱେଦିତୋ ଯୂଯଞ୍ଚ ଯଂ ଗୃହୀତୱନ୍ତ ଆଶ୍ରିତୱନ୍ତଶ୍ଚ ତଂ ପୁନ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ୱିଜ୍ଞାପଯାମି|
| وَبِهِ أَيْضًا تَخْلُصُونَ، إِنْ كُنْتُمْ تَذْكُرُونَ أَيُّ كَلَامٍ بَشَّرْتُكُمْ بِهِ. إِلَّا إِذَا كُنْتُمْ قَدْ آمَنْتُمْ عَبَثًا! | ٢ 2 |
ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ଯଦି ୱିତଥୋ ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ସୁସଂୱାଦଯୁକ୍ତାନି ମମ ୱାକ୍ୟାନି ସ୍ମରତାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତେନ ସୁସଂୱାଦେନ ପରିତ୍ରାଣଂ ଜାଯତେ|
| فَإِنَّنِي سَلَّمْتُ إِلَيْكُمْ فِي ٱلْأَوَّلِ مَا قَبِلْتُهُ أَنَا أَيْضًا: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ مَاتَ مِنْ أَجْلِ خَطَايَانَا حَسَبَ ٱلْكُتُبِ، | ٣ 3 |
ଯତୋଽହଂ ଯଦ୍ ଯତ୍ ଜ୍ଞାପିତସ୍ତଦନୁସାରାତ୍ ଯୁଷ୍ମାସୁ ମୁଖ୍ୟାଂ ଯାଂ ଶିକ୍ଷାଂ ସମାର୍ପଯଂ ସେଯଂ, ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରାତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽସ୍ମାକଂ ପାପମୋଚନାର୍ଥଂ ପ୍ରାଣାନ୍ ତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍,
| وَأَنَّهُ دُفِنَ، وَأَنَّهُ قَامَ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ حَسَبَ ٱلْكُتُبِ، | ٤ 4 |
ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପିତଶ୍ଚ ତୃତୀଯଦିନେ ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରାତ୍ ପୁନରୁତ୍ଥାପିତଃ|
| وَأَنَّهُ ظَهَرَ لِصَفَا ثُمَّ لِلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٥ 5 |
ସ ଚାଗ୍ରେ କୈଫୈ ତତଃ ପରଂ ଦ୍ୱାଦଶଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|
| وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ دَفْعَةً وَاحِدَةً لِأَكْثَرَ مِنْ خَمْسِمِئَةِ أَخٍ، أَكْثَرُهُمْ بَاقٍ إِلَى ٱلْآنَ. وَلَكِنَّ بَعْضَهُمْ قَدْ رَقَدُوا. | ٦ 6 |
ତତଃ ପରଂ ପଞ୍ଚଶତାଧିକସଂଖ୍ୟକେଭ୍ୟୋ ଭ୍ରାତୃଭ୍ୟୋ ଯୁଗପଦ୍ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତେଷାଂ କେଚିତ୍ ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତା ବହୁତରାଶ୍ଚାଦ୍ୟାପି ୱର୍ତ୍ତନ୍ତେ|
| وَبَعْدَ ذَلِكَ ظَهَرَ لِيَعْقُوبَ، ثُمَّ لِلرُّسُلِ أَجْمَعِينَ. | ٧ 7 |
ତଦନନ୍ତରଂ ଯାକୂବାଯ ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟଃ ପ୍ରେରିତେଭ୍ୟୋ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍|
| وَآخِرَ ٱلْكُلِّ - كَأَنَّهُ لِلسِّقْطِ - ظَهَرَ لِي أَنَا. | ٨ 8 |
ସର୍ୱ୍ୱଶେଷେଽକାଲଜାତତୁଲ୍ୟୋ ଯୋଽହଂ, ସୋଽହମପି ତସ୍ୟ ଦର୍ଶନଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍|
| لِأَنِّي أَصْغَرُ ٱلرُّسُلِ، أَنَا ٱلَّذِي لَسْتُ أَهْلًا لِأَنْ أُدْعَى رَسُولًا، لِأَنِّي ٱضْطَهَدْتُ كَنِيسَةَ ٱللهِ. | ٩ 9 |
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସମିତିଂ ପ୍ରତି ଦୌରାତ୍ମ୍ୟାଚରଣାଦ୍ ଅହଂ ପ୍ରେରିତନାମ ଧର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଯୋଗ୍ୟସ୍ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରେରିତାନାଂ ମଧ୍ୟେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମଶ୍ଚାସ୍ମି|
| وَلَكِنْ بِنِعْمَةِ ٱللهِ أَنَا مَا أَنَا، وَنِعْمَتُهُ ٱلْمُعْطَاةُ لِي لَمْ تَكُنْ بَاطِلَةً، بَلْ أَنَا تَعِبْتُ أَكْثَرَ مِنْهُمْ جَمِيعِهِمْ. وَلَكِنْ لَا أَنَا، بَلْ نِعْمَةُ ٱللهِ ٱلَّتِي مَعِي. | ١٠ 10 |
ଯାଦୃଶୋଽସ୍ମି ତାଦୃଶ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣୈୱାସ୍ମି; ଅପରଂ ମାଂ ପ୍ରତି ତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହୋ ନିଷ୍ଫଲୋ ନାଭୱତ୍, ଅନ୍ୟେଭ୍ୟଃ ସର୍ୱ୍ୱେଭ୍ୟୋ ମଯାଧିକଃ ଶ୍ରମଃ କୃତଃ, କିନ୍ତୁ ସ ମଯା କୃତସ୍ତନ୍ନହି ମତ୍ସହକାରିଣେଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହେଣୈୱ|
| فَسَوَاءٌ أَنَا أَمْ أُولَئِكَ، هَكَذَا نَكْرِزُ وَهَكَذَا آمَنْتُمْ. | ١١ 11 |
ଅତଏୱ ମଯା ଭୱେତ୍ ତୈ ର୍ୱା ଭୱେତ୍ ଅସ୍ମାଭିସ୍ତାଦୃଶୀ ୱାର୍ତ୍ତା ଘୋଷ୍ୟତେ ସୈୱ ଚ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ୱିଶ୍ୱାସେନ ଗୃହୀତା|
| وَلَكِنْ إِنْ كَانَ ٱلْمَسِيحُ يُكْرَزُ بِهِ أَنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَكَيْفَ يَقُولُ قَوْمٌ بَيْنَكُمْ: «إِنْ لَيْسَ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ»؟ | ١٢ 12 |
ମୃତ୍ୟୁଦଶାତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଉତ୍ଥାପିତ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତା ଯଦି ତମଧି ଘୋଷ୍ୟତେ ତର୍ହି ମୃତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ନାସ୍ତୀତି ୱାଗ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ କୈଶ୍ଚିତ୍ କୁତଃ କଥ୍ୟତେ?
| فَإِنْ لَمْ تَكُنْ قِيَامَةُ أَمْوَاتٍ فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ! | ١٣ 13 |
ମୃତାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପି ନୋତ୍ଥାପିତଃ
| وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلَةٌ كِرَازَتُنَا وَبَاطِلٌ أَيْضًا إِيمَانُكُمْ، | ١٤ 14 |
ଖ୍ରୀଷ୍ଟଶ୍ଚ ଯଦ୍ୟନୁତ୍ଥାପିତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାକଂ ଘୋଷଣଂ ୱିତଥଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋଽପି ୱିତଥଃ|
| وَنُوجَدُ نَحْنُ أَيْضًا شُهُودَ زُورٍ لِلهِ، لِأَنَّنَا شَهِدْنَا مِنْ جِهَةِ ٱللهِ أَنَّهُ أَقَامَ ٱلْمَسِيحَ وَهُوَ لَمْ يُقِمْهُ، إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ. | ١٥ 15 |
ୱଯଞ୍ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ମୃଷାସାକ୍ଷିଣୋ ଭୱାମଃ, ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସ୍ତେନୋତ୍ଥାପିତଃ ଇତି ସାକ୍ଷ୍ୟମ୍ ଅସ୍ମାଭିରୀଶ୍ୱରମଧି ଦତ୍ତଂ କିନ୍ତୁ ମୃତାନାମୁତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ସ ତେନ ନୋତ୍ଥାପିତଃ|
| لِأَنَّهُ إِنْ كَانَ ٱلْمَوْتَى لَا يَقُومُونَ، فَلَا يَكُونُ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ. | ١٦ 16 |
ଯତୋ ମୃତାନାମୁତ୍ଥିତି ର୍ୟତି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋଽପ୍ୟୁତ୍ଥାପିତତ୍ୱଂ ନ ଗତଃ|
| وَإِنْ لَمْ يَكُنِ ٱلْمَسِيحُ قَدْ قَامَ، فَبَاطِلٌ إِيمَانُكُمْ. أَنْتُمْ بَعْدُ فِي خَطَايَاكُمْ! | ١٧ 17 |
ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଯଦ୍ୟନୁତ୍ଥାପିତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସୋ ୱିତଥଃ, ଯୂଯମ୍ ଅଦ୍ୟାପି ସ୍ୱପାପେଷୁ ମଗ୍ନାସ୍ତିଷ୍ଠଥ|
| إِذًا ٱلَّذِينَ رَقَدُوا فِي ٱلْمَسِيحِ أَيْضًا هَلَكُوا! | ١٨ 18 |
ଅପରଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟାଶ୍ରିତା ଯେ ମାନୱା ମହାନିଦ୍ରାଂ ଗତାସ୍ତେଽପି ନାଶଂ ଗତାଃ|
| إِنْ كَانَ لَنَا فِي هَذِهِ ٱلْحَيَاةِ فَقَطْ رَجَاءٌ فِي ٱلْمَسِيحِ، فَإِنَّنَا أَشْقَى جَمِيعِ ٱلنَّاسِ. | ١٩ 19 |
ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯଦି କେୱଲମିହଲୋକେ ଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଭୂମିଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱମର୍ତ୍ୟେଭ୍ୟୋ ୱଯମେୱ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟାଃ|
| وَلَكِنِ ٱلْآنَ قَدْ قَامَ ٱلْمَسِيحُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ وَصَارَ بَاكُورَةَ ٱلرَّاقِدِينَ. | ٢٠ 20 |
ଇଦାନୀଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ମୃତ୍ୟୁଦଶାତ ଉତ୍ଥାପିତୋ ମହାନିଦ୍ରାଗତାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପ୍ରଥମଫଲସ୍ୱରୂପୋ ଜାତଶ୍ଚ|
| فَإِنَّهُ إِذِ ٱلْمَوْتُ بِإِنْسَانٍ، بِإِنْسَانٍ أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٢١ 21 |
ଯତୋ ଯଦ୍ୱତ୍ ମାନୁଷଦ୍ୱାରା ମୃତ୍ୟୁଃ ପ୍ରାଦୁର୍ଭୂତସ୍ତଦ୍ୱତ୍ ମାନୁଷଦ୍ୱାରା ମୃତାନାଂ ପୁନରୁତ୍ଥିତିରପି ପ୍ରଦୁର୍ଭୂତା|
| لِأَنَّهُ كَمَا فِي آدَمَ يَمُوتُ ٱلْجَمِيعُ، هَكَذَا فِي ٱلْمَسِيحِ سَيُحْيَا ٱلْجَمِيعُ. | ٢٢ 22 |
ଆଦମା ଯଥା ସର୍ୱ୍ୱେ ମରଣାଧୀନା ଜାତାସ୍ତଥା ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜୀୱଯିଷ୍ୟନ୍ତେ|
| وَلَكِنَّ كُلَّ وَاحِدٍ فِي رُتْبَتِهِ: ٱلْمَسِيحُ بَاكُورَةٌ، ثُمَّ ٱلَّذِينَ لِلْمَسِيحِ فِي مَجِيئِهِ. | ٢٣ 23 |
କିନ୍ତ୍ୱେକୈକେନ ଜନେନ ନିଜେ ନିଜେ ପର୍ୟ୍ୟାଯ ଉତ୍ଥାତୱ୍ୟଂ ପ୍ରଥମତଃ ପ୍ରଥମଜାତଫଲସ୍ୱରୂପେନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ, ଦ୍ୱିତୀଯତସ୍ତସ୍ୟାଗମନସମଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଲୋକୈଃ|
| وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلنِّهَايَةُ، مَتَى سَلَّمَ ٱلْمُلْكَ لِلهِ ٱلْآبِ، مَتَى أَبْطَلَ كُلَّ رِيَاسَةٍ وَكُلَّ سُلْطَانٍ وَكُلَّ قُوَّةٍ. | ٢٤ 24 |
ତତଃ ପରମ୍ ଅନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଦାନୀଂ ସ ସର୍ୱ୍ୱଂ ଶାସନମ୍ ଅଧିପତିତ୍ୱଂ ପରାକ୍ରମଞ୍ଚ ଲୁପ୍ତ୍ୱା ସ୍ୱପିତରୀଶ୍ୱରେ ରାଜତ୍ୱଂ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି|
| لِأَنَّهُ يَجِبُ أَنْ يَمْلِكَ حَتَّى «يَضَعَ جَمِيعَ ٱلْأَعْدَاءِ تَحْتَ قَدَمَيْهِ». | ٢٥ 25 |
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ରିପୱଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଯାୱତ୍ ତେନ ସ୍ୱପାଦଯୋରଧୋ ନ ନିପାତଯିଷ୍ୟନ୍ତେ ତାୱତ୍ ତେନୈୱ ରାଜତ୍ୱଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ|
| آخِرُ عَدُوٍّ يُبْطَلُ هُوَ ٱلْمَوْتُ. | ٢٦ 26 |
ତେନ ୱିଜେତୱ୍ୟୋ ଯଃ ଶେଷରିପୁଃ ସ ମୃତ୍ୟୁରେୱ|
| لِأَنَّهُ أَخْضَعَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ. وَلَكِنْ حِينَمَا يَقُولُ: «إِنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ أُخْضِعَ» فَوَاضِحٌ أَنَّهُ غَيْرُ ٱلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ. | ٢٧ 27 |
ଲିଖିତମାସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତସ୍ୟ ପାଦଯୋ ର୍ୱଶୀକୃତାନି| କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେୱ ତସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନୀତ୍ୟୁକ୍ତେ ସତି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଯେନ ତସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନି ସ ସ୍ୱଯଂ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତୋ ନ ଜାତ ଇତି ୱ୍ୟକ୍ତଂ|
| وَمَتَى أُخْضِعَ لَهُ ٱلْكُلُّ، فَحِينَئِذٍ ٱلِٱبْنُ نَفْسُهُ أَيْضًا سَيَخْضَعُ لِلَّذِي أَخْضَعَ لَهُ ٱلْكُلَّ، كَيْ يَكُونَ ٱللهُ ٱلْكُلَّ فِي ٱلْكُلِّ. | ٢٨ 28 |
ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଯେନ ପୁତ୍ରସ୍ୟ ୱଶୀକୃତାନି ସ୍ୱଯଂ ପୁତ୍ରୋଽପି ତସ୍ୟ ୱଶୀଭୂତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତତ ଈଶ୍ୱରଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱ ଏୱ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| وَإِلَّا فَمَاذَا يَصْنَعُ ٱلَّذِينَ يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ ٱلْبَتَّةَ، فَلِمَاذَا يَعْتَمِدُونَ مِنْ أَجْلِ ٱلْأَمْوَاتِ؟ | ٢٩ 29 |
ଅପରଂ ପରେତଲୋକାନାଂ ୱିନିମଯେନ ଯେ ମଜ୍ଜ୍ୟନ୍ତେ ତୈଃ କିଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ? ଯେଷାଂ ପରେତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତିଃ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି ତେଷାଂ ୱିନିମଯେନ କୁତୋ ମଜ୍ଜନମପି ତୈରଙ୍ଗୀକ୍ରିଯତେ?
| وَلِمَاذَا نُخَاطِرُ نَحْنُ كُلَّ سَاعَةٍ؟ | ٣٠ 30 |
ୱଯମପି କୁତଃ ପ୍ରତିଦଣ୍ଡଂ ପ୍ରାଣଭୀତିମ୍ ଅଙ୍ଗୀକୁର୍ମ୍ମହେ?
| إِنِّي بِٱفْتِخَارِكُمُ ٱلَّذِي لِي فِي يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ رَبِّنَا، أَمُوتُ كُلَّ يَوْمٍ. | ٣١ 31 |
ଅସ୍ମତ୍ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଯୁଷ୍ମତ୍ତୋ ମମ ଯା ଶ୍ଲାଘାସ୍ତେ ତସ୍ୟାଃ ଶପଥଂ କୃତ୍ୱା କଥଯାମି ଦିନେ ଦିନେଽହଂ ମୃତ୍ୟୁଂ ଗଚ୍ଛାମି|
| إِنْ كُنْتُ كَإِنْسَانٍ قَدْ حَارَبْتُ وُحُوشًا فِي أَفَسُسَ، فَمَا ٱلْمَنْفَعَةُ لِي؟ إِنْ كَانَ ٱلْأَمْوَاتُ لَا يَقُومُونَ، «فَلْنَأْكُلْ وَنَشْرَبْ لِأَنَّنَا غَدًا نَمُوتُ!». | ٣٢ 32 |
ଇଫିଷନଗରେ ୱନ୍ୟପଶୁଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯଦି ଲୌକିକଭାୱାତ୍ ମଯା ଯୁଦ୍ଧଂ କୃତଂ ତର୍ହି ତେନ ମମ କୋ ଲାଭଃ? ମୃତାନାମ୍ ଉତ୍ଥିତି ର୍ୟଦି ନ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି, କୁର୍ମ୍ମୋ ଭୋଜନପାନେଽଦ୍ୟ ଶ୍ୱସ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁ ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
| لَا تَضِلُّوا: «فَإِنَّ ٱلْمُعَاشَرَاتِ ٱلرَّدِيَّةَ تُفْسِدُ ٱلْأَخْلَاقَ ٱلْجَيِّدَةَ». | ٣٣ 33 |
ଇତ୍ୟନେନ ଧର୍ମ୍ମାତ୍ ମା ଭ୍ରଂଶଧ୍ୱଂ| କୁସଂସର୍ଗେଣ ଲୋକାନାଂ ସଦାଚାରୋ ୱିନଶ୍ୟତି|
| اُصْحُوا لِلْبِرِّ وَلَا تُخْطِئُوا، لِأَنَّ قَوْمًا لَيْسَتْ لَهُمْ مَعْرِفَةٌ بِٱللهِ. أَقُولُ ذَلِكَ لِتَخْجِيلِكُمْ! | ٣٤ 34 |
ଯୂଯଂ ଯଥୋଚିତଂ ସଚୈତନ୍ୟାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ପାପଂ ମା କୁରୁଧ୍ୱଂ, ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରୀଯଜ୍ଞାନହୀନାଃ କେଽପି ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ତ୍ରପାଯୈ ମଯେଦଂ ଗଦ୍ୟତେ|
| لَكِنْ يَقُولُ قَائِلٌ: «كَيْفَ يُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ؟ وَبِأَيِّ جِسْمٍ يَأْتُونَ؟». | ٣٥ 35 |
ଅପରଂ ମୃତଲୋକାଃ କଥମ୍ ଉତ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି? କୀଦୃଶଂ ୱା ଶରୀରଂ ଲବ୍ଧ୍ୱା ପୁନରେଷ୍ୟନ୍ତୀତି ୱାକ୍ୟଂ କଶ୍ଚିତ୍ ପ୍ରକ୍ଷ୍ୟତି|
| يَاغَبِيُّ! ٱلَّذِي تَزْرَعُهُ لَا يُحْيَا إِنْ لَمْ يَمُتْ. | ٣٦ 36 |
ହେ ଅଜ୍ଞ ତ୍ୱଯା ଯଦ୍ ବୀଜମ୍ ଉପ୍ୟତେ ତଦ୍ ଯଦି ନ ମ୍ରିଯେତ ତର୍ହି ନ ଜୀୱଯିଷ୍ୟତେ|
| وَٱلَّذِي تَزْرَعُهُ، لَسْتَ تَزْرَعُ ٱلْجِسْمَ ٱلَّذِي سَوْفَ يَصِيرُ، بَلْ حَبَّةً مُجَرَّدَةً، رُبَّمَا مِنْ حِنْطَةٍ أَوْ أَحَدِ ٱلْبَوَاقِي. | ٣٧ 37 |
ଯଯା ମୂର୍ତ୍ତ୍ୟା ନିର୍ଗନ୍ତୱ୍ୟଂ ସା ତ୍ୱଯା ନୋପ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ଶୁଷ୍କଂ ବୀଜମେୱ; ତଚ୍ଚ ଗୋଧୂମାଦୀନାଂ କିମପି ବୀଜଂ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
| وَلَكِنَّ ٱللهَ يُعْطِيهَا جِسْمًا كَمَا أَرَادَ. وَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنَ ٱلْبُزُورِ جِسْمَهُ. | ٣٨ 38 |
ଈଶ୍ୱରେଣେୱ ଯଥାଭିଲାଷଂ ତସ୍ମୈ ମୂର୍ତ୍ତି ର୍ଦୀଯତେ, ଏକୈକସ୍ମୈ ବୀଜାଯ ସ୍ୱା ସ୍ୱା ମୂର୍ତ୍ତିରେୱ ଦୀଯତେ|
| لَيْسَ كُلُّ جَسَدٍ جَسَدًا وَاحِدًا، بَلْ لِلنَّاسِ جَسَدٌ وَاحِدٌ، وَلِلْبَهَائِمِ جَسَدٌ آخَرُ، وَلِلسَّمَكِ آخَرُ، وَلِلطَّيْرِ آخَرُ. | ٣٩ 39 |
ସର୍ୱ୍ୱାଣି ପଲଲାନି ନୈକୱିଧାନି ସନ୍ତି, ମନୁଷ୍ୟପଶୁପକ୍ଷିମତ୍ସ୍ୟାଦୀନାଂ ଭିନ୍ନରୂପାଣି ପଲଲାନି ସନ୍ତି|
| وَأَجْسَامٌ سَمَاوِيَّةٌ، وَأَجْسَامٌ أَرْضِيَّةٌ. لَكِنَّ مَجْدَ ٱلسَّمَاوِيَّاتِ شَيْءٌ، وَمَجْدَ ٱلْأَرْضِيَّاتِ آخَرُ. | ٤٠ 40 |
ଅପରଂ ସ୍ୱର୍ଗୀଯା ମୂର୍ତ୍ତଯଃ ପାର୍ଥିୱା ମୂର୍ତ୍ତଯଶ୍ଚ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ କିନ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗୀଯାନାମ୍ ଏକରୂପଂ ତେଜଃ ପାର୍ଥିୱାନାଞ୍ଚ ତଦନ୍ୟରୂପଂ ତେଜୋଽସ୍ତି|
| مَجْدُ ٱلشَّمْسِ شَيْءٌ، وَمَجْدُ ٱلْقَمَرِ آخَرُ، وَمَجْدُ ٱلنُّجُومِ آخَرُ. لِأَنَّ نَجْمًا يَمْتَازُ عَنْ نَجْمٍ فِي ٱلْمَجْدِ. | ٤١ 41 |
ସୂର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ତେଜ ଏକୱିଧଂ ଚନ୍ଦ୍ରସ୍ୟ ତେଜସ୍ତଦନ୍ୟୱିଧଂ ତାରାଣାଞ୍ଚ ତେଜୋଽନ୍ୟୱିଧଂ, ତାରାଣାଂ ମଧ୍ୟେଽପି ତେଜସସ୍ତାରତମ୍ୟଂ ୱିଦ୍ୟତେ|
| هَكَذَا أَيْضًا قِيَامَةُ ٱلْأَمْوَاتِ: يُزْرَعُ فِي فَسَادٍ وَيُقَامُ فِي عَدَمِ فَسَادٍ. | ٤٢ 42 |
ତତ୍ର ଲିଖିତମାସ୍ତେ ଯଥା, ‘ଆଦିପୁରୁଷ ଆଦମ୍ ଜୀୱତ୍ପ୍ରାଣୀ ବଭୂୱ,’ କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମ ଆଦମ୍ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ) ଜୀୱନଦାଯକ ଆତ୍ମା ବଭୂୱ|
| يُزْرَعُ فِي هَوَانٍ وَيُقَامُ فِي مَجْدٍ. يُزْرَعُ فِي ضَعْفٍ وَيُقَامُ فِي قُوَّةٍ. | ٤٣ 43 |
ଯଦ୍ ଉପ୍ୟତେ ତତ୍ ତୁଚ୍ଛଂ ଯଚ୍ଚୋତ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦ୍ ଗୌରୱାନ୍ୱିତଂ; ଯଦ୍ ଉପ୍ୟତେ ତନ୍ନିର୍ବ୍ବଲଂ ଯଚ୍ଚୋତ୍ଥାସ୍ୟତି ତତ୍ ଶକ୍ତିଯୁକ୍ତଂ|
| يُزْرَعُ جِسْمًا حَيَوَانِيًّا وَيُقَامُ جِسْمًا رُوحَانِيًّا. يُوجَدُ جِسْمٌ حَيَوَانِيٌّ وَيُوجَدُ جِسْمٌ رُوحَانِيٌّ. | ٤٤ 44 |
ଯତ୍ ଶରୀରମ୍ ଉପ୍ୟତେ ତତ୍ ପ୍ରାଣାନାଂ ସଦ୍ମ, ଯଚ୍ଚ ଶରୀରମ୍ ଉତ୍ଥାସ୍ୟତି ତଦ୍ ଆତ୍ମନଃ ସଦ୍ମ| ପ୍ରାଣସଦ୍ମସ୍ୱରୂପଂ ଶରୀରଂ ୱିଦ୍ୟତେ, ଆତ୍ମସଦ୍ମସ୍ୱରୂପମପି ଶରୀରଂ ୱିଦ୍ୟତେ|
| هَكَذَا مَكْتُوبٌ أَيْضًا: «صَارَ آدَمُ، ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ، نَفْسًا حَيَّةً»، وَآدَمُ ٱلْأَخِيرُ رُوحًا مُحْيِيًا. | ٤٥ 45 |
ତତ୍ର ଲିଖିତମାସ୍ତେ ଯଥା, ଆଦିପୁରୁଷ ଆଦମ୍ ଜୀୱତ୍ପ୍ରାଣୀ ବଭୂୱ, କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମ ଆଦମ୍ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ) ଜୀୱନଦାଯକ ଆତ୍ମା ବଭୂୱ|
| لَكِنْ لَيْسَ ٱلرُّوحَانِيُّ أَوَّلًا بَلِ ٱلْحَيَوَانِيُّ، وَبَعْدَ ذَلِكَ ٱلرُّوحَانِيُّ. | ٤٦ 46 |
ଆତ୍ମସଦ୍ମ ନ ପ୍ରଥମଂ କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଣସଦ୍ମୈୱ ତତ୍ପଶ୍ଚାଦ୍ ଆତ୍ମସଦ୍ମ|
| ٱلْإِنْسَانُ ٱلْأَوَّلُ مِنَ ٱلْأَرْضِ تُرَابِيٌّ. ٱلْإِنْسَانُ ٱلثَّانِي ٱلرَّبُّ مِنَ ٱلسَّمَاءِ. | ٤٧ 47 |
ଆଦ୍ୟଃ ପୁରୁଷେ ମୃଦ ଉତ୍ପନ୍ନତ୍ୱାତ୍ ମୃଣ୍ମଯୋ ଦ୍ୱିତୀଯଶ୍ଚ ପୁରୁଷଃ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଆଗତଃ ପ୍ରଭୁଃ|
| كَمَا هُوَ ٱلتُّرَابِيُّ هَكَذَا ٱلتُّرَابِيُّونَ أَيْضًا، وَكَمَا هُوَ ٱلسَّمَاوِيُّ هَكَذَا ٱلسَّمَاوِيُّونَ أَيْضًا. | ٤٨ 48 |
ମୃଣ୍ମଯୋ ଯାଦୃଶ ଆସୀତ୍ ମୃଣ୍ମଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତାଦୃଶା ଭୱନ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗୀଯଶ୍ଚ ଯାଦୃଶୋଽସ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତାଦୃଶା ଭୱନ୍ତି|
| وَكَمَا لَبِسْنَا صُورَةَ ٱلتُّرَابِيِّ، سَنَلْبَسُ أَيْضًا صُورَةَ ٱلسَّمَاوِيِّ. | ٤٩ 49 |
ମୃଣ୍ମଯସ୍ୟ ରୂପଂ ଯଦ୍ୱଦ୍ ଅସ୍ମାଭି ର୍ଧାରିତଂ ତଦ୍ୱତ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀଯସ୍ୟ ରୂପମପି ଧାରଯିଷ୍ୟତେ|
| فَأَقُولُ هَذَا أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ: إِنَّ لَحْمًا وَدَمًا لَا يَقْدِرَانِ أَنْ يَرِثَا مَلَكُوتَ ٱللهِ، وَلَا يَرِثُ ٱلْفَسَادُ عَدَمَ ٱلْفَسَادِ. | ٥٠ 50 |
ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ୱ୍ୟାହରାମି, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ ରକ୍ତମାଂସଯୋରଧିକାରୋ ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ଅକ୍ଷଯତ୍ୱେ ଚ କ୍ଷଯସ୍ୟାଧିକାରୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| هُوَذَا سِرٌّ أَقُولُهُ لَكُمْ: لَا نَرْقُدُ كُلُّنَا، وَلَكِنَّنَا كُلَّنَا نَتَغَيَّرُ، | ٥١ 51 |
ପଶ୍ୟତାହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ନିଗୂଢାଂ କଥାଂ ନିୱେଦଯାମି|
| فِي لَحْظَةٍ فِي طَرْفَةِ عَيْنٍ، عِنْدَ ٱلْبُوقِ ٱلْأَخِيرِ. فَإِنَّهُ سَيُبَوَّقُ، فَيُقَامُ ٱلْأَمْوَاتُ عَدِيمِي فَسَادٍ، وَنَحْنُ نَتَغَيَّرُ. | ٥٢ 52 |
ସର୍ୱ୍ୱୈରସ୍ମାଭି ର୍ମହାନିଦ୍ରା ନ ଗମିଷ୍ୟତେ କିନ୍ତ୍ୱନ୍ତିମଦିନେ ତୂର୍ୟ୍ୟାଂ ୱାଦିତାଯାମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ୱିପଲେ ନିମିଷୈକମଧ୍ୟେ ସର୍ୱ୍ୱୈ ରୂପାନ୍ତରଂ ଗମିଷ୍ୟତେ, ଯତସ୍ତୂରୀ ୱାଦିଷ୍ୟତେ, ମୃତଲୋକାଶ୍ଚାକ୍ଷଯୀଭୂତା ଉତ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି ୱଯଞ୍ଚ ରୂପାନ୍ତରଂ ଗମିଷ୍ୟାମଃ|
| لِأَنَّ هَذَا ٱلْفَاسِدَ لَابُدَّ أَنْ يَلْبَسَ عَدَمَ فَسَادٍ، وَهَذَا ٱلْمَائِتَ يَلْبَسُ عَدَمَ مَوْتٍ. | ٥٣ 53 |
ଯତଃ କ୍ଷଯଣୀଯେନୈତେନ ଶରୀରେଣାକ୍ଷଯତ୍ୱଂ ପରିହିତୱ୍ୟଂ, ମରଣାଧୀନେନୈତେନ ଦେହେନ ଚାମରତ୍ୱଂ ପରିହିତୱ୍ୟଂ|
| وَمَتَى لَبِسَ هَذَا ٱلْفَاسِدُ عَدَمَ فَسَادٍ، وَلَبِسَ هَذَا ٱلْمَائِتُ عَدَمَ مَوْتٍ، فَحِينَئِذٍ تَصِيرُ ٱلْكَلِمَةُ ٱلْمَكْتُوبَةُ: «ٱبْتُلِعَ ٱلْمَوْتُ إِلَى غَلَبَةٍ». | ٥٤ 54 |
ଏତସ୍ମିନ୍ କ୍ଷଯଣୀଯେ ଶରୀରେ ଽକ୍ଷଯତ୍ୱଂ ଗତେ, ଏତସ୍ମନ୍ ମରଣାଧୀନେ ଦେହେ ଚାମରତ୍ୱଂ ଗତେ ଶାସ୍ତ୍ରେ ଲିଖିତଂ ୱଚନମିଦଂ ସେତ୍ସ୍ୟତି, ଯଥା, ଜଯେନ ଗ୍ରସ୍ୟତେ ମୃତ୍ୟୁଃ|
| «أَيْنَ شَوْكَتُكَ يَا مَوْتُ؟ أَيْنَ غَلَبَتُكِ يَا هَاوِيَةُ؟» (Hadēs g86) | ٥٥ 55 |
ମୃତ୍ୟୋ ତେ କଣ୍ଟକଂ କୁତ୍ର ପରଲୋକ ଜଯଃ କ୍କ ତେ|| (Hadēs g86)
| أَمَّا شَوْكَةُ ٱلْمَوْتِ فَهِيَ ٱلْخَطِيَّةُ، وَقُوَّةُ ٱلْخَطِيَّةِ هِيَ ٱلنَّامُوسُ. | ٥٦ 56 |
ମୃତ୍ୟୋଃ କଣ୍ଟକଂ ପାପମେୱ ପାପସ୍ୟ ଚ ବଲଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥା|
| وَلَكِنْ شُكْرًا لِلهِ ٱلَّذِي يُعْطِينَا ٱلْغَلَبَةَ بِرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ. | ٥٧ 57 |
ଈଶ୍ୱରଶ୍ଚ ଧନ୍ୟୋ ଭୱତୁ ଯତଃ ସୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁନା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନାସ୍ମାନ୍ ଜଯଯୁକ୍ତାନ୍ ୱିଧାପଯତି|
| إِذًا يَا إِخْوَتِي ٱلْأَحِبَّاءَ، كُونُوا رَاسِخِينَ، غَيْرَ مُتَزَعْزِعِينَ، مُكْثِرِينَ فِي عَمَلِ ٱلرَّبِّ كُلَّ حِينٍ، عَالِمِينَ أَنَّ تَعَبَكُمْ لَيْسَ بَاطِلًا فِي ٱلرَّبِّ. | ٥٨ 58 |
ଅତୋ ହେ ମମ ପ୍ରିଯଭ୍ରାତରଃ; ଯୂଯଂ ସୁସ୍ଥିରା ନିଶ୍ଚଲାଶ୍ଚ ଭୱତ ପ୍ରଭୋଃ ସେୱାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପରିଶ୍ରମୋ ନିଷ୍ଫଲୋ ନ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ପ୍ରଭୋଃ କାର୍ୟ୍ୟେ ସଦା ତତ୍ପରା ଭୱତ|
