١ كورنثوس 12

١ 1 وَأَمَّا مِنْ جِهَةِ ٱلْمَوَاهِبِ ٱلرُّوحِيَّةِ أَيُّهَا ٱلْإِخْوَةُ، فَلَسْتُ أُرِيدُ أَنْ تَجْهَلُوا.

ହେ ଭ୍ରାତରଃ, ଯୂଯଂ ଯଦ୍ ଆତ୍ମିକାନ୍ ଦାଯାନ୍ ଅନୱଗତାସ୍ତିଷ୍ଠଥ ତଦହଂ ନାଭିଲଷାମି|

٢ 2 أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ أُمَمًا مُنْقَادِينَ إِلَى ٱلْأَوْثَانِ ٱلْبُكْمِ، كَمَا كُنْتُمْ تُسَاقُونَ.

ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଭିନ୍ନଜାତୀଯା ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୱଦ୍ ୱିନୀତାସ୍ତଦ୍ୱଦ୍ ଅୱାକ୍ପ୍ରତିମାନାମ୍ ଅନୁଗାମିନ ଆଧ୍ବମ୍ ଇତି ଜାନୀଥ|

٣ 3 لِذَلِكَ أُعَرِّفُكُمْ أَنْ لَيْسَ أَحَدٌ وَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِرُوحِ ٱللهِ يَقُولُ: «يَسُوعُ أَنَاثِيمَا». وَلَيْسَ أَحَدٌ يَقْدِرُ أَنْ يَقُولَ: «يَسُوعُ رَبٌّ» إِلَّا بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ.

ଇତି ହେତୋରହଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ ନିୱେଦଯାମି, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମନା ଭାଷମାଣଃ କୋଽପି ଯୀଶୁଂ ଶପ୍ତ ଇତି ନ ୱ୍ୟାହରତି, ପୁନଶ୍ଚ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ୱିନୀତଂ ୱିନାନ୍ୟଃ କୋଽପି ଯୀଶୁଂ ପ୍ରଭୁରିତି ୱ୍ୟାହର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|

٤ 4 فَأَنْوَاعُ مَوَاهِبَ مَوْجُودَةٌ، وَلَكِنَّ ٱلرُّوحَ وَاحِدٌ.

ଦାଯା ବହୁୱିଧାଃ କିନ୍ତ୍ୱେକ ଆତ୍ମା

٥ 5 وَأَنْوَاعُ خِدَمٍ مَوْجُودَةٌ، وَلَكِنَّ ٱلرَّبَّ وَاحِدٌ.

ପରିଚର୍ୟ୍ୟାଶ୍ଚ ବହୁୱିଧାଃ କିନ୍ତ୍ୱେକଃ ପ୍ରଭୁଃ|

٦ 6 وَأَنْوَاعُ أَعْمَالٍ مَوْجُودَةٌ، وَلَكِنَّ ٱللهَ وَاحِدٌ، ٱلَّذِي يَعْمَلُ ٱلْكُلَّ فِي ٱلْكُلِّ.

ସାଧନାନି ବହୁୱିଧାନି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱସାଧକ ଈଶ୍ୱର ଏକଃ|

٧ 7 وَلَكِنَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ يُعْطَى إِظْهَارُ ٱلرُّوحِ لِلْمَنْفَعَةِ.

ଏକୈକସ୍ମୈ ତସ୍ୟାତ୍ମନୋ ଦର୍ଶନଂ ପରହିତାର୍ଥଂ ଦୀଯତେ|

٨ 8 فَإِنَّهُ لِوَاحِدٍ يُعْطَى بِٱلرُّوحِ كَلَامُ حِكْمَةٍ، وَلِآخَرَ كَلَامُ عِلْمٍ بِحَسَبِ ٱلرُّوحِ ٱلْوَاحِدِ،

ଏକସ୍ମୈ ତେନାତ୍ମନା ଜ୍ଞାନୱାକ୍ୟଂ ଦୀଯତେ, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ତେନୈୱାତ୍ମନାଦିଷ୍ଟଂ ୱିଦ୍ୟାୱାକ୍ୟମ୍,

٩ 9 وَلِآخَرَ إِيمَانٌ بِٱلرُّوحِ ٱلْوَاحِدِ، وَلِآخَرَ مَوَاهِبُ شِفَاءٍ بِٱلرُّوحِ ٱلْوَاحِدِ.

ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ତେନୈୱାତ୍ମନା ୱିଶ୍ୱାସଃ, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ତେନୈୱାତ୍ମନା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଦାନଶକ୍ତିଃ,

١٠ 10 وَلِآخَرَ عَمَلُ قُوَّاتٍ، وَلِآخَرَ نُبُوَّةٌ، وَلِآخَرَ تَمْيِيزُ ٱلْأَرْوَاحِ، وَلِآخَرَ أَنْوَاعُ أَلْسِنَةٍ، وَلِآخَرَ تَرْجَمَةُ أَلْسِنَةٍ.

ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ଦୁଃସାଧ୍ୟସାଧନଶକ୍ତିରନ୍ୟସ୍ମୈ ଚେଶ୍ୱରୀଯାଦେଶଃ, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ଚାତିମାନୁଷିକସ୍ୟାଦେଶସ୍ୟ ୱିଚାରସାମର୍ଥ୍ୟମ୍, ଅନ୍ୟସ୍ମୈ ପରଭାଷାଭାଷଣଶକ୍ତିରନ୍ୟସ୍ମୈ ଚ ଭାଷାର୍ଥଭାଷଣସାମର୍ୟଂ ଦୀଯତେ|

١١ 11 وَلَكِنَّ هَذِهِ كُلَّهَا يَعْمَلُهَا ٱلرُّوحُ ٱلْوَاحِدُ بِعَيْنِهِ، قَاسِمًا لِكُلِّ وَاحِدٍ بِمُفْرَدِهِ، كَمَا يَشَاءُ.

ଏକେନାଦ୍ୱିତୀଯେନାତ୍ମନା ଯଥାଭିଲାଷମ୍ ଏକୈକସ୍ମୈ ଜନାଯୈକୈକଂ ଦାନଂ ୱିତରତା ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସାଧ୍ୟନ୍ତେ|

١٢ 12 لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْجَسَدَ هُوَ وَاحِدٌ وَلَهُ أَعْضَاءٌ كَثِيرَةٌ، وَكُلُّ أَعْضَاءِ ٱلْجَسَدِ ٱلْوَاحِدِ إِذَا كَانَتْ كَثِيرَةً هِيَ جَسَدٌ وَاحِدٌ، كَذَلِكَ ٱلْمَسِيحُ أَيْضًا.

ଦେହ ଏକଃ ସନ୍ନପି ଯଦ୍ୱଦ୍ ବହ୍ୱଙ୍ଗଯୁକ୍ତୋ ଭୱତି, ତସ୍ୟୈକସ୍ୟ ୱପୁଷୋ ଽଙ୍ଗାନାଂ ବହୁତ୍ୱେନ ଯଦ୍ୱଦ୍ ଏକଂ ୱପୁ ର୍ଭୱତି, ତଦ୍ୱତ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ|

١٣ 13 لِأَنَّنَا جَمِيعَنَا بِرُوحٍ وَاحِدٍ أَيْضًا ٱعْتَمَدْنَا إِلَى جَسَدٍ وَاحِدٍ، يَهُودًا كُنَّا أَمْ يُونَانِيِّينَ، عَبِيدًا أَمْ أَحْرَارًا، وَجَمِيعُنَا سُقِينَا رُوحًا وَاحِدًا.

ଯତୋ ହେତୋ ର୍ୟିହୂଦିଭିନ୍ନଜାତୀଯଦାସସ୍ୱତନ୍ତ୍ରା ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ମଜ୍ଜନେନୈକେନାତ୍ମନୈକଦେହୀକୃତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଚୈକାତ୍ମଭୁକ୍ତା ଅଭୱାମ|

١٤ 14 فَإِنَّ ٱلْجَسَدَ أَيْضًا لَيْسَ عُضْوًا وَاحِدًا بَلْ أَعْضَاءٌ كَثِيرَةٌ.

ଏକେନାଙ୍ଗେନ ୱପୁ ର୍ନ ଭୱତି କିନ୍ତୁ ବହୁଭିଃ|

١٥ 15 إِنْ قَالَتِ ٱلرِّجْلُ: «لِأَنِّي لَسْتُ يَدًا، لَسْتُ مِنَ ٱلْجَسَدِ». أَفَلَمْ تَكُنْ لِذَلِكَ مِنَ ٱلْجَسَدِ؟

ତତ୍ର ଚରଣଂ ଯଦି ୱଦେତ୍ ନାହଂ ହସ୍ତସ୍ତସ୍ମାତ୍ ଶରୀରସ୍ୟ ଭାଗୋ ନାସ୍ମୀତି ତର୍ହ୍ୟନେନ ଶରୀରାତ୍ ତସ୍ୟ ୱିଯୋଗୋ ନ ଭୱତି|

١٦ 16 وَإِنْ قَالَتِ ٱلْأُذُنُ: «لِأِنِّي لَسْتُ عَيْنًا، لَسْتُ مِنَ ٱلْجَسَدِ». أَفَلَمْ تَكُنْ لِذَلِكَ مِنَ ٱلْجَسَدِ؟

ଶ୍ରୋତ୍ରଂ ୱା ଯଦି ୱଦେତ୍ ନାହଂ ନଯନଂ ତସ୍ମାତ୍ ଶରୀରସ୍ୟାଂଶୋ ନାସ୍ମୀତି ତର୍ହ୍ୟନେନ ଶରୀରାତ୍ ତସ୍ୟ ୱିଯୋଗୋ ନ ଭୱତି|

١٧ 17 لَوْ كَانَ كُلُّ ٱلْجَسَدِ عَيْنًا، فَأَيْنَ ٱلسَّمْعُ؟ لَوْ كَانَ ٱلْكُلُّ سَمْعًا، فَأَيْنَ ٱلشَّمُّ؟

କୃତ୍ସ୍ନଂ ଶରୀରଂ ଯଦି ଦର୍ଶନେନ୍ଦ୍ରିଯଂ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଶ୍ରୱଣେନ୍ଦ୍ରିଯଂ କୁତ୍ର ସ୍ଥାସ୍ୟତି? ତତ୍ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଯଦି ୱା ଶ୍ରୱଣେନ୍ଦ୍ରିଯଂ ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଘ୍ରଣେନ୍ଦ୍ରିଯଂ କୁତ୍ର ସ୍ଥାସ୍ୟତି?

١٨ 18 وَأَمَّا ٱلْآنَ فَقَدْ وَضَعَ ٱللهُ ٱلْأَعْضَاءَ، كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهَا فِي ٱلْجَسَدِ، كَمَا أَرَادَ.

କିନ୍ତ୍ୱିଦାନୀମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ଯଥାଭିଲଷିତଂ ତଥୈୱାଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗାନାମ୍ ଏକୈକଂ ଶରୀରେ ସ୍ଥାପିତଂ|

١٩ 19 وَلَكِنْ لَوْ كَانَ جَمِيعُهَا عُضْوًا وَاحِدًا، أَيْنَ ٱلْجَسَدُ؟

ତତ୍ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଯଦ୍ୟେକାଙ୍ଗରୂପି ଭୱେତ୍ ତର୍ହି ଶରୀରେ କୁତ୍ର ସ୍ଥାସ୍ୟତି?

٢٠ 20 فَٱلْآنَ أَعْضَاءٌ كَثِيرَةٌ، وَلَكِنْ جَسَدٌ وَاحِدٌ.

ତସ୍ମାଦ୍ ଅଙ୍ଗାନି ବହୂନି ସନ୍ତି ଶରୀରଂ ତ୍ୱେକମେୱ|

٢١ 21 لَا تَقْدِرُ ٱلْعَيْنُ أَن تَقُولَ لِلْيَدِ: «لَا حَاجَةَ لِي إِلَيْكِ!». أَوِ ٱلرَّأْسُ أَيْضًا لِلرِّجْلَيْنِ: «لَا حَاجَةَ لِي إِلَيْكُمَا!».

ଅତଏୱ ତ୍ୱଯା ମମ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତୀତି ୱାଚଂ ପାଣିଂ ୱଦିତୁଂ ନଯନଂ ନ ଶକ୍ନୋତି, ତଥା ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ମମ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତୀତି ମୂର୍ଦ୍ଧା ଚରଣୌ ୱଦିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତିଃ;

٢٢ 22 بَلْ بِٱلْأَوْلَى أَعْضَاءُ ٱلْجَسَدِ ٱلَّتِي تَظْهَرُ أَضْعَفَ هِيَ ضَرُورِيَّةٌ.

ୱସ୍ତୁତସ୍ତୁ ୱିଗ୍ରହସ୍ୟ ଯାନ୍ୟଙ୍ଗାନ୍ୟସ୍ମାଭି ର୍ଦୁର୍ବ୍ବଲାନି ବୁଧ୍ୟନ୍ତେ ତାନ୍ୟେୱ ସପ୍ରଯୋଜନାନି ସନ୍ତି|

٢٣ 23 وَأَعْضَاءُ ٱلْجَسَدِ ٱلَّتِي نَحْسِبُ أَنَّهَا بِلَا كَرَامَةٍ نُعْطِيهَا كَرَامَةً أَفْضَلَ. وَٱلْأَعْضَاءُ ٱلْقَبِيحَةُ فِينَا لَهَا جَمَالٌ أَفْضَلُ.

ଯାନି ଚ ଶରୀରମଧ୍ୟେଽୱମନ୍ୟାନି ବୁଧ୍ୟତେ ତାନ୍ୟସ୍ମାଭିରଧିକଂ ଶୋଭ୍ୟନ୍ତେ| ଯାନି ଚ କୁଦୃଶ୍ୟାନି ତାନି ସୁଦୃଶ୍ୟତରାଣି କ୍ରିଯନ୍ତେ

٢٤ 24 وَأَمَّا ٱلْجَمِيلَةُ فِينَا فَلَيْسَ لَهَا ٱحْتِيَاجٌ. لَكِنَّ ٱللهَ مَزَجَ ٱلْجَسَدَ، مُعْطِيًا ٱلنَّاقِصَ كَرَامَةً أَفْضَلَ،

କିନ୍ତୁ ଯାନି ସ୍ୱଯଂ ସୁଦୃଶ୍ୟାନି ତେଷାଂ ଶୋଭନମ୍ ନିଷ୍ପ୍ରଯୋଜନଂ|

٢٥ 25 لِكَيْ لَا يَكُونَ ٱنْشِقَاقٌ فِي ٱلْجَسَدِ، بَلْ تَهْتَمُّ ٱلْأَعْضَاءُ ٱهْتِمَامًا وَاحِدًا بَعْضُهَا لِبَعْضٍ.

ଶରୀରମଧ୍ୟେ ଯଦ୍ ଭେଦୋ ନ ଭୱେତ୍ କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟଙ୍ଗାନି ଯଦ୍ ଐକ୍ୟଭାୱେନ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ହିତଂ ଚିନ୍ତଯନ୍ତି ତଦର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣାପ୍ରଧାନମ୍ ଆଦରଣୀଯଂ କୃତ୍ୱା ଶରୀରଂ ୱିରଚିତଂ|

٢٦ 26 فَإِنْ كَانَ عُضْوٌ وَاحِدٌ يَتَأَلَّمُ، فَجَمِيعُ ٱلْأَعْضَاءِ تَتَأَلَّمُ مَعَهُ. وَإِنْ كَانَ عُضْوٌ وَاحِدٌ يُكَرَّمُ، فَجَمِيعُ ٱلْأَعْضَاءِ تَفْرَحُ مَعَهُ.

ତସ୍ମାଦ୍ ଏକସ୍ୟାଙ୍ଗସ୍ୟ ପୀଡାଯାଂ ଜାତାଯାଂ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟଙ୍ଗାନି ତେନ ସହ ପୀଡ୍ୟନ୍ତେ, ଏକସ୍ୟ ସମାଦରେ ଜାତେ ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତେନ ସହ ସଂହୃଷ୍ୟନ୍ତି|

٢٧ 27 وَأَمَّا أَنْتُمْ فَجَسَدُ ٱلْمَسِيحِ، وَأَعْضَاؤُهُ أَفْرَادًا.

ଯୂଯଞ୍ଚ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଶରୀରଂ, ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଶ୍ଚ ତସ୍ୟୈକୈକମ୍ ଅଙ୍ଗଂ|

٢٨ 28 فَوَضَعَ ٱللهُ أُنَاسًا فِي ٱلْكَنِيسَةِ: أَوَّلًا رُسُلًا، ثَانِيًا أَنْبِيَاءَ، ثَالِثًا مُعَلِّمِينَ، ثُمَّ قُوَّاتٍ، وَبَعْدَ ذَلِكَ مَوَاهِبَ شِفَاءٍ، أَعْوَانًا، تَدَابِيرَ، وَأَنْوَاعَ أَلْسِنَةٍ.

କେଚିତ୍ କେଚିତ୍ ସମିତାୱୀଶ୍ୱରେଣ ପ୍ରଥମତଃ ପ୍ରେରିତା ଦ୍ୱିତୀଯତ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱକ୍ତାରସ୍ତୃତୀଯତ ଉପଦେଷ୍ଟାରୋ ନିଯୁକ୍ତାଃ, ତତଃ ପରଂ କେଭ୍ୟୋଽପି ଚିତ୍ରକାର୍ୟ୍ୟସାଧନସାମର୍ଥ୍ୟମ୍ ଅନାମଯକରଣଶକ୍ତିରୁପକୃତୌ ଲୋକଶାସନେ ୱା ନୈପୁଣ୍ୟଂ ନାନାଭାଷାଭାଷଣସାମର୍ଥ୍ୟଂ ୱା ତେନ ୱ୍ୟତାରି|

٢٩ 29 أَلَعَلَّ ٱلْجَمِيعَ رُسُلٌ؟ أَلَعَلَّ ٱلْجَمِيعَ أَنْبِيَاءُ؟ أَلَعَلَّ ٱلْجَمِيعَ مُعَلِّمُونَ؟ أَلَعَلَّ ٱلْجَمِيعَ أَصْحَابُ قُوَّاتٍ؟

ସର୍ୱ୍ୱେ କିଂ ପ୍ରେରିତାଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯାଦେଶୱକ୍ତାରଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିମ୍ ଉପଦେଷ୍ଟାରଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିଂ ଚିତ୍ରକାର୍ୟ୍ୟସାଧକାଃ?

٣٠ 30 أَلَعَلَّ لِلْجَمِيعِ مَوَاهِبَ شِفَاءٍ؟ أَلَعَلَّ ٱلْجَمِيعَ يَتَكَلَّمُونَ بِأَلْسِنَةٍ؟ أَلَعَلَّ ٱلْجَمِيعَ يُتَرْجِمُونَ؟

ସର୍ୱ୍ୱେ କିମ୍ ଅନାମଯକରଣଶକ୍ତିଯୁକ୍ତାଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ କିଂ ପରଭାଷାୱାଦିନଃ? ସର୍ୱ୍ୱେ ୱା କିଂ ପରଭାଷାର୍ଥପ୍ରକାଶକାଃ?

٣١ 31 وَلَكِنْ جِدُّوا لِلْمَوَاهِبِ ٱلْحُسْنَى. وَأَيْضًا أُرِيكُمْ طَرِيقًا أَفْضَلَ.

ଯୂଯଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଦାଯାନ୍ ଲବ୍ଧୁଂ ଯତଧ୍ୱଂ| ଅନେନ ଯୂଯଂ ମଯା ସର୍ୱ୍ୱୋତ୍ତମମାର୍ଗଂ ଦର୍ଶଯିତୱ୍ୟାଃ|