Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Il Cantico de’ Cantici di Salomone.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.
