Kantiku i Kantikëve 7

1 Sa të bukura janë këmbët e tua në këpucë, o bija e princit! Pjesët e rrumbullakta të ijëve të tua janë si stolira, vepër e dorës së një artisti.

We mwarĩ ũyũ wa mũnene, ĩ magũrũ maku mekĩrĩtwo iraatũ ti mathaka! Magũrũ maku mathakarĩte makahaana ta mathaga, marĩa mathondeketwo nĩ moko ma mũbundi mũũgĩ.

2 Kërthiza jote është një kupë e rrumbullakët, ku nuk mungon kurrë vera aromatike. Barku yt është një tog gruri, i rrethuar nga zambakë.

Mũkonyo waku nĩ ta kaihũri ga gĩthiũrũrĩ karĩa gataagaga ndibei ningie. Njohero yaku ĩhaana ta kĩhumbu kĩa ngano ngonyore, gĩthiũrũrũkĩirio nĩ itoka.

3 Dy sisët e tua janë si dy kaproj të vegjel, binjake të gazelave.

Nyondo ciaku ihaana ciana igĩrĩ cia thiiya, ikahaana mahatha ma thiiya.

4 Qafa jote është si një kullë fildishi, sytë e tu janë si ato të pellgjeve të Heshbonit pranë portës së Bath-Rabimit. Hunda jote është si kulla e Libanit, që shikon në drejtim të Damaskut.

Ngingo yaku ĩhaana ta mũthiringo mũraihu wakĩtwo na mĩguongo. Maitho maku nĩ ta tũria twa Heshiboni, hakuhĩ na kĩhingo kĩa Bathi-Rabimu. Iniũrũ rĩaku rĩhaana ta mũthiringo mũraihu wa Lebanoni ũrĩa ũrorete na mwena wa Dameski.

5 Koka jote lartohet mbi ty si Karmeli dhe flokët e kokës sate janë purpur; një mbret u zu rob i gërshetave të tua.

Mũtwe waku ũkũhumbaga tanji ta Kĩrĩma gĩa Karimeli. Nacio njuĩrĩ ciaku ciirĩte ikahaana ta rangi wa ndathi; mũthamaki aikaraga ta oohereirwo tũmĩcuha-inĩ twacio.

6 Sa e bukur je dhe sa e hijshme je, o e dashura ime, me të gjitha ëndjet që siguron!

Wee wendo, kaĩ wee ũrĩ mũthaka na wa gũkenania-ĩ! Maũndũ maku nĩmagũkenania!

7 Shtati yt është i njëllojtë me atë të palmës dhe sisët e tua janë si vile.

Kĩrũgamo gĩaku kĩrũngarĩte ta mũtĩ wa mũkĩndũ, nacio nyondo ciaku ihaana ta imanjĩka cia matunda.

8 Kam thënë: “Do të ngjitem mbi palmë dhe do të kap degët e saj”. Qofshin sisët e tua si vilet e rrushit, aroma e frymës sate si ajo e mollëve,

Ndoigire atĩrĩ, “Nĩngũhaica mũtĩ ũyũ wa mũkĩndũ; nĩngũtua matunda maguo.” Nyondo ciaku irotuĩka ta imanjĩka cia thabibũ, nayo mĩhũmũ yaku ĩtararĩke wega ta matunda,

9 dhe të puthurat e gojës sate si një verë e zgjedhur, që zbret ëmbël për të kënaqur dëshirën time, duke çikur shumë lehtë buzët e atij që fle.

nako kanua gaku gatuĩke ta ndibei ĩrĩa njega mũno. Mwendwa Ndibei ĩyo ĩrokinyĩra mwendwa wakwa, na ĩmerũke wega ĩrĩ gatagatĩ ka mĩromo na magego.

10 Unë jam e të dashurit tim dhe ai më dëshiron.

Niĩ ndĩ wa mwendwa wakwa, nake nĩ niĩ eriragĩria.

11 Eja, i dashuri im, le të dalim nëpër fusha, ta kalojmë natën nëpër fshatra!

Mwendwa wakwa, ũka, nĩtũthiĩ mĩgũnda-inĩ, nĩtũthiĩ tũkaraarĩrĩre tũtũũra-inĩ.

12 Të çohemi shpejt në mëngjes për të shkuar në vreshtat dhe për të parë në qoftë se vreshti ka lëshuar llastarë, në se kanë çelur lulet e tij dhe në se shegët kanë lulëzuar. Aty do të jap dashurinë time.

Nĩtũrooke gũthiĩ tene mĩgũnda-inĩ ya mĩthabibũ tũkarore kana mĩthabibũ nĩmĩthundũku, na kana nĩĩcanũrĩte kĩro kĩayo, o na kana mĩkomamanga nĩĩrutĩte kĩro: kũu nĩkuo ngaakũheera wendo wakwa.

13 Madërgonat përhapin aromën e tyre dhe mbi portat tona ka fryte të zgjedhura të çdo lloji, të freskëta dhe të thata, që i kam ruajtur për ty, i dashuri im.

Matunda ma mandarĩki nĩmaratararĩka, na mũrango-inĩ gwitũ kũrĩ na matunda ma mĩthemba yothe marĩa mega mũno, ma mũgethano o na mangĩ maikaru, marĩa ngũigĩire, wee mwendwa wakwa.