Kantiku i Kantikëve 6

1 Ku shkoi i dashuri yt, o më e bukura midis grave? Ku shkoi i dashuri yt, që të mund ta kërkojmë bashkë me ty?

A ILA ihea i hele ai ka'u mea i aloha'i, E ka mea maikai mawaena o na wahine? Mahea la i huli aku ai kau mea i aloha'i, I imi pu hoi kakou ia ia?

2 I dashuri im zbriti në kopshtin e tij, në lehet e balsamit për të kullotur kopenë në kopshtet dhe për të mbledhur zambakë.

Ua iho ka'u mea i aloha'i ilalo o kona kihapai, I ka mala o na mea ala, E ai ana iloko o ke kihapai, A e ohi hoi i na lilia.

3 Unë jam e të dashurit tim dhe i dashuri im është imi; ai e kullot kopenë midis zambakëve.

No ka'u mea i aloha'i owau, A o ka'u mea i aloha'i, no'u ia: E ai ana ia mawaena o na lilia.

4 Mikja ime, ti je e bukur si Tirtsahu, i hijshëm si Jeruzalemi, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur.

Ua maikai oe, e ka'u mea i aloha'i, e like me Tireza, Ua nani hoi e like me Ierusalema; A he mea e makau ai e like me ka poe e amo ana i na hae.

5 Largo nga unë sytë e tu, sepse më turbullojnë. Flokët e tu janë si një kope dhish, që kullosin mbi malin e Galaadit.

E huli aku oe i kou mau maka mai o'u aku nei, No ka mea, ua lanakila laua maluna o'u. O kou lauoho, ua like ia me ka poe kao, E noho ana maluna o Giliada.

6 Dhëmbët e tua janë si një kope dhensh, që kthehen nga vendi ku lahen; të gjitha kanë binjakë dhe asnjëra prej tyre nuk është shterpe.

O kou mau niho, ua like ia me ka poe hipa, E pii mai ana mai ka auau ana mai; Ua hanau palua lakou a pau, Aohe mea pa mawaena o lakou a pau.

7 Tëmthat e tu prapa velit tënd janë si një rriskë shege.

Me ka apana pomeraite, pela kou mau maka, Iloko o kou pale.

8 Aty ka gjashtëdhjetë mbretëresha dhe tetëdhjetë konkubina, si dhe vajza pa numërim.

Aia na wahine alii he kanaono, Elua kanaha haiawahine, A o ka poe puupaa hoi, aole lakou e pau i ka heluia.

9 Por pëllumbesha ime, e përkryera ime, është e vetme; nëna e ka të vetme, e përzgjedhura e saj që e ka pjellë. Vajzat e kanë parë dhe e kanë shpallur të lume, po, edhe mbretëreshat dhe konkubinat, e kanë lavdëruar.

O ka'u manu nunu, ko'u mea maemae, hookahi no ia, He kamakahi ia na kona makuwahine, Oia wale no ka mea i alohaia e ka mea nana ia i hanau mai. Ua ike na kaikamahine ia ia, a hoomaikai aku la lakou; O na alii wahine a me na haiawahine hoi, Ua hoonani pu lakou ia ia.

10 Kush është ajo që shfaqet si agimi, e bukur si hëna, e pastër si dielli, e tmerrshme si një ushtri me flamuj të shpalosur?

Owai keia e nana mai ana e like me ka wehe ana o ke alaula? Ua konale ia e like me ka mahina, Ua maikai hoi ia e like me ka la, A he mea e makau ai e like me ka poe e amo ana i na hae.

11 Unë zbrita në kopshtin e arrave për të parë bimët e blerta të luginës, për të parë në se hardhitë ishin në lulëzim dhe shegët kishin bulëzuar.

Ua iho au ilalo o ke kihapai agoza, E nana i na mea uliuli o ke awawa, E ike hoi i ka ulu ana o ka waina, A me ka pua ana o ka pomeraite:

12 Nuk e di si, por dëshira ime më vuri mbi qerret e popullit tim fisnik.

A emo ole, ua lilo aka ko'u uhane, E like me na kaa o Aminadiba.

13 Kthehu, kthehu, o Shulamite, kthehu, kthehu, që të mund të të admirojmë. Çfarë shikoni te Shulamitja? Si një valle me dy grupe?

E hoi, e hoi mai, e Sulamite, E hoi, e hoi mai i ike makou ia oe. Heaha ka oukou mea e ike ai ia Sulamite? E like me ko na poe kaua elua.