Kantiku i Kantikëve 2
1 Unë jam trëndafili i Sharonit, zambaku i luginave.
I am the rose of Sharon, the lily of the valleys.—
2 Si një zambak midis gjembave, ashtu është mikesha ime midis vajzave.
Like the lily among the thorns, so is my beloved among the young maidens.—
3 Si një mollë midis pemëve të pyllit kështu është i dashuri im midis të rinjve. Kam dëshëruar shumë të rri në hijen e tij dhe aty jam ulur, fryti i tij ishte i ëmbël në gojën time.
Like the apple-tree among the trees of the forest, so is my friend among the young men: under his shadow do I ardently wish to sit, and his fruit is sweet to my palate.
4 Më çoi në shtëpinë e banketit dhe flamuri i tij mbi mua është dashuria.
He brought me to the banqueting-house, and his banner over me was love.
5 Më mbani me pite rrushi, më përtërini me mollë, sepse unë vuaj nga dashuria.
Strengthen me with flagons of wine, refresh me with apples; for sick of love am I.
6 Dora e tij e majtë është poshtë kokës sime, dora e tij e djathtë më përqafon.
Oh that his left hand might be under my head, and that his right might embrace me.
7 Ju përgjërohem, o bija të Jeruzalemit, për gazelat dhe sutat fushave, mos e ngacmoni dhe mos e zgjoni dashurinë time, deri sa kështu t’i pëlqejë
I adjure you, O daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye awaken not, nor excite my love, till it please [to come of itself].—
8 Ja zëri i të dashurit tim! Ja, ai vjen duke kërcyer mbi malet, duke u hedhur mbi kodrat.
The voice of my friend! behold, there he cometh, leaping over the mountains, skipping over the hills.
9 I dashuri im i përngjan një gazele apo një dreri të ri. Ja ku është prapa murit tonë, shikon nga dritaret, hedh vështrime nëpërmjet hekurave të tyre.
My friend is like a roebuck or the fawn of the hinds: behold, there he standeth behind our wall, looking in at the windows, seeing through the lattice.
10 I dashuri im më ka folur dhe më ka thënë: “Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja!
My friend commenced, and said unto me, Rise thee up, my beloved, my fair one, and come along.
11 Sepse, ja, dimri ka kaluar, shiu pushoi, iku.
For, lo, the winter is past, the rain is over and gone its way.
12 Lulet duken mbi tokë, koha e të kënduarit erdhi, dhe në vendin tonë dëgjohet zëri i turtulleshës.
The flowers are seen in the land; the time of the [birds'] singing is come, and the voice of the turtle-dove is heard in our land;
13 Fiku nxjerr fiqtë e tij të papjekur, vreshtat në lulëzim përhapin një aromë të këndshme. Çohu, mikja ime, e bukura ime, dhe eja.
The fig-tree perfumeth its green figs, and the vines with young grapes give forth a [pleasant] smell. Arise thee, my beloved, my fair one, and come along.
14 O pëllumbesha ime, që rri në të çarat e shkëmbinjve, në strukat e rrëmoreve, ma trego fytyrën tënde, më bëj ta dëgjoj zërin tënd, sepse zëri yt është i këndshëm dhe fytyra jote është e hijshme”.
O my dove, who art in the clefts of the rock, in the recesses of the cliffs, let me see thy countenance, let me hear thy voice; for thy voice is sweet, and thy countenance is comely.—
15 I zini dhelprat, dhelprat e vogla që dëmtojnë vreshtat, sepse vreshtat tona janë në lulëzim.
Seize for us the foxes, the little foxes, that injure the vineyards; for our vineyards have young grapes.
16 I dashuri im është imi, dhe unë jam e tij; ai e kullot kopenë midis zambakëve.
My friend is mine, and I am his—that feedeth among the lilies.
17 Para se të fryjë flladi i ditës dhe hijet të ikin, kthehu, i dashuri im, dhe sillu si një gazelë o një drenushë mbi malet që na ndajnë.
Until the day become cool, and the shadows flee away, turn about, my friend, and be thou like the roebuck or the fawn of the hinds upon the mountains of separation.
