Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Salomos Höga Visa.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Han kysse mig med sins muns kyssande; ty din bröst äro ljufligare än vin;
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Att man må lukta din goda salvo; ditt Namn är en utgjuten salva; derföre hafva pigorna dig kär.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Drag mig efter dig, så löpe vi; Konungen förde mig in uti sin kammar: Vi fröjde oss, och äre glade öfver dig; vi tänke uppå din bröst mer än uppå vin; de fromme älska dig.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Jag är svart, men ganska täck, I Jerusalems döttrar, såsom Kedars hyddor, såsom Salomos tapeter.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Ser icke derefter, att jag så svart är; ty solen hafver bränt mig; mins moders barn vredgas emot mig. Man hafver satt mig till vingårdsvaktersko; men min vingård, den jag hade, bevarade jag icke.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Säg mig du, den min själ älskar, hvar du beter, hvar du hvilar om middagen; att jag icke skall gå hit och dit, till dina stallbröders hjordar.
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Känner du dig icke, du dägeligasta ibland qvinnor, så gack uppå fårens fotspår, och bet din kid vid herdahusen.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Jag liknar dig, min kära, vid mitt resigtyg, vid Pharaos vagnar.
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Dina kinder stå ljufliga i spann, och din hals i kedjo.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Vi vilje göra dig gyldene spann med silfdoppor.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Då Konungen vände sig hit, gaf min nardus sina lukt.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Min vän är mig ett knippe af myrrham, det emellan min bröst hänger.
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Min vän är mig en drufva Copher, uti de vingårdar i EnGedi.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Si, min kära, du äst dägelig; dägelig äst du, din ögon äro såsom dufvoögon.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Si, min vän, du äst dägelig och ljuflig; vår säng grönskas.
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Vår hus bjelkar äro cedreträ; våre sparrar äro cypress.
