Kantiku i Kantikëve 1
1 Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
Énekek éneke, Salamontól.
2 Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
Csókoljon engem szája csókjaival: mert bornál jobb a szerelmed.
3 Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Illatnak jók az olajaid, kiöntött olaj a neved; azért szeretnek téged a leányzók.
4 Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Vonj engem, utánad hadd szaladjunk – termeibe bevitt engem a király – hadd ujjongjunk és örvendjünk benned, hadd emlegessük szerelmedet inkább a bornál: méltán szeretnek téged.
5 Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Fekete vagyok, de szép, ti Jeruzsálem leányai, mint Kédár sátrai, mint Salamon szőnyegei.
6 Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
Ne nézzetek rám, hogy kissé fekete vagyok, hogy lesütött engem a nap! Anyám fiai megharagudtak reám, tettek engem őrzőjévé a szőlőknek: a magam szőlőjét nem őriztem.
7 Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Mondd meg nekem te, kit lelkem szeret, merre legeltetsz, merre heverésztetsz délben? Mert minek legyek, mint aki elburkolja magát, társaid nyájainál?
8 Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Ha te ezt nem tudod, legszebbike az asszonyoknak, indulj el a juhok nyomdokain és legeltesd gödölyéidet a pásztorok hajlékainál.
9 Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
Paripámhoz Fáraó szekereinél mondlak hasonlónak, kedvesem!
10 Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Bájosak az orczáid a füzérekben, nyakad a gyöngysorokban.
11 Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Aranyfüzéreket készítünk neked ezüst gombocskákkal.
12 Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Mialatt a király asztalkörében ült, az én nárdusom megadta illatát.
13 Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Myrrhacsokor az én barátom nekem, mely kebleim között piben;
14 Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
cziprusfürt az én barátom nekem, Én-Gédi szőlőiben.
15 Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Íme, szép vagy te kedvesem, íme, szép vagy, szemeid galambok.
16 Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Íme, szép vagy te barátom, kedves is, nyoszolyánk is zöldelő;
17 Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
házaink gerendái czédrusok, padozatunk cziprusok.
