Ruthi 3

1 Pastaj Naomi, e vjehrra, i tha: “Bija ime, a nuk do të kërkoj unë një vend paqeje për ty, që ti të jesh e lumtur?

Hitichun nikhat Naomi in Ruth kom’a chun, “Kachanu keiman na-inchen theina ding ngaito peh leng hichu nang dinga phalou ding ham?

2 Boazi, me shërbëtoret e të cilit ti ke qenë, a nuk është vallë fisi ynë? Ja, sonte ai duhet të shohë elbin në lëmë.

Boaz hi eini dinga i-kinai pi pen i-inko’u khat ahi, chule khotona neitah anungah goihotoh natoh khomsah jing ahi. Tujan’a hi aman achangphol’a sakol chang aden ahi.

3 Prandaj lahu, lyeju me vaj, vish rrobat më të mira që ke dhe zbrit në lëmë; por bëj që ai të mos të njohë deri sa të ketë mbaruar së ngrëni e së piri.

Hijeh chun kasei bang bang hin bollin, “Kisiltheng sel inlang thao kinunlang navon hoipen kivon inlang, achangvohna pholla chun gachesuh’in ahinla aneh’a adonchai tokah’in Boaz chu kimusah hih in.

4 Kur të shkojë të shtrihet, kqyr vendin ku shtrihet; pastaj shko aty, zbulo këmbët e tij dhe shtriu edhe ti. Dhe ai do të thotë atë që duhet të bësh”.

Alup tengleh alupna mun chu melchih’in, chuteng chenlang akengphang chu hohdoh inlang hilai mun’ah chun lum in. Hiteng chuleh aman nabolding nahin seipih tante,” ati.

5 Ruthi iu përgjegj: “Do të bëj të gjitha ato që më the”.

Ruth nin adonbutin, “Bollin nati tichu kabol jeng ding ahi,” ati.

6 Kështu zbriti në lëmë dhe bëri të gjitha ato që i kishte porositur e vjehrra.

Hiche jan chun amanu jong achesuh in atehpi’n bol ding’a aseipeh jouse chu aboltan ahi.

7 Boazi hëngri e piu dhe me zemër të gëzuar shkoi të shtrihet pranë grumbullit të grurit. Atëherë ajo erdhi ngadalë, i zbuloi këmbët dhe u shtri.

Boaz chun aneh’a adonjouva chuleh lungkipah tah a aum jouvin Boaz chu achang kiset vum’na pang’a chun agalumtan ahi. Hichun Ruth jong kangchan hung vahlut’in, akengphang teni ahohdoh in alumtai.

8 Aty nga mesnata ai u zgjua përnjëherësh dhe u kthye; ja, një grua ishte shtrirë te këmbët e tij.

Jan khangkim donnin Boaz chu ahung kin khang in, agah kihei leh akengphang kom’a numei khat analup chu amudoh tan ahi.

9 “Kush je ti?”, i tha. Ajo u përgjigj: “Jam Ruthi, shërbëtorja jote; shtrije skajin e mantelit tënd mbi shërbëtoren tënd, sepse ti gëzon të drejtën e shpengimit”.

Hichun aman jong “Koi nahim?” tia adohleh, numeinu chun ahin donbut’in “Keima nasohnu Ruth kahi, naponchu keijong neihin silpehin ajeh chu nangma hi insungmi kinaipi penchu nahi,” ati.

10 Ai tha: “Qofsh e bekuar nga Zoti bija ime! Mirësia që tregove këtë herë të fundit ia kalon së parës, sepse nuk ke rendur pas të rinjve, të varfër a të pasur.

Hichun Boaz injong aseijin, “Kachanu Pakaiyin phatthei naboh hen, nangman natoh masat thilpha sanga jong tuahi aphacheh nabol kit ahitai, hao-hen vaijongleh gollhang hojoh hol louva umah nahi.

11 Prandaj tani mos ki frikë, bija ime; unë do të bëj për ty gjithçka që më kërkon, sepse të gjithë njerëzit e qytetit tim e dinë që ti je një grua e virtytshme.

Chuti ahile, tun kachanu lungkham hih in keiman boldinga lom hochu hinbol nange, ajeh chu hiche khopi sunga mijouse hin nangma hi numei phachomtah nahi ahetsoh keiyu ahi.

12 Éshtë e vërtetë që unë gëzoj të drejtën e shpengimit; por është një që është fis më i afërt se unë.

Keima hi nakinaipi insungmi chu kahinai ahinla keisanga nakinaipi khat aum nalai in ahi.

13 Kaloje këtu natën; dhe nesër në mëngjes, në rast se ai do të kërkojë të drejtën e tij ndaj teje, mirë, pra le ta bëjë; por në rast se nuk e kërkon të drejtën e tij mbi ty, unë do të kërkoj që të vlejë e drejta ime dhe do të të shpengoj ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron! Rri shtrirë deri në mëngjes”.

Tujan gehkhovah den inlang, jingkah teng amachun phung kinaipi toh dingdol akin nabolpeh leh apha ahijinge, ahinlah aman hichu abol nomlouva ahileh hingjing Pakai minna kasei ahi, keiman nabolpeh nang nge, tun jingkah geijin umtan,” ati.

14 Kështu ajo qëndroi shtrirë në këmbët e tij deri në mëngjes; por u ngrit përpara se një njeri të njohë tjetrin, sepse ai i kishte thënë: “Asnjeri nuk duhet ta dijë që kjo grua erdhi në lëmë!”.

Hitichun Ruth jong Boaz kengphangbulla chun jingkah geijin alum’in, ahin jingkah lang kungbul le mi kimah donin athoudohin, Boaz in, “Hiche changvohna pholla hin numei aumme ti koimachan hetda hen,” ati

15 Pastaj shtoi: “Sill mantelin që ke veshur dhe mbaje”. Ajo e mbajti dhe ai derdhi mbi të gjashtë masa elbi, pastaj ia vuri mbi kurriz; pas kësaj ajo u kthye në qytet.

Hichejou chun Boaz in amanu koma chun, “Napon chu hin phan” atin sakol chang chu atena dim gup jen asempeh in akiputsah tai, hitichun khopi sunglang’a chun achetan ahi.

16 Kështu u kthye tek e vjehrra, që i tha: “Ti je bija e ime?”. Atëherë ajo i tregoi të gjitha ato që ai burrë kishte bërë për të,

Ruth chu atehpi kom alhun phat’in Naomi’n, “Ipi toh nagabah hinam?” atileh, Ruth chun Boaz in abolpeh hojouse chu aseipeh tan ahi.

17 dhe shtoi: “Më dha edhe këto gjashtë masa elbi, sepse më tha: “Nuk duhet të kthehesh te vjehrra jote duar bosh””.

Chuleh Ruth chun aseiyin, “Natehpi komma sagoh keuva nakinung le louding ahi tin sakol chang atenadim gup eihin pohsah e,” ati.

18 Naomi i tha: “Qëndro këtu, o bija ime, deri sa të mësosh si ka për të mbaruar kjo çështje, sepse ai burrë nuk do të rrijë deri sa ta ketë sistemuar sot çështjen”.

Hichun Naomi’n amanu kommah, “Kanao Itobang thil hung sohdoh mong mong am ti ijah kahsen ngah hat’in, amapa chun tunia hi thilkhat atohlhah tokah a umthimlou helding ahi,” ati.