Romakëve 4
1 Çfarë do të themi, pra, në lidhje me atë që ati ynë Abrahami, ka përfituar sipas mishit?
อสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ กายิกกฺริยยา กึ ลพฺธวานฺ เอตทธิ กึ วทิษฺยาม: ?
2 Sepse nëse Abrahami ishte shfajësuar nëpërmjet veprave, ai ka përse të lëvdohet; ndërsa përpara Perëndisë ai nuk ka asgjë për t’u lëvduar.
ส ยทิ นิชกฺริยาภฺย: สปุโณฺย ภเวตฺ ตรฺหิ ตสฺยาตฺมศฺลาฆำ กรฺตฺตุํ ปนฺถา ภเวทิติ สตฺยํ, กินฺตฺวีศฺวรสฺย สมีเป นหิฯ
3 Në fakt, çfarë thotë Shkrimi? “Por Abrahami i besoi Perëndisë dhe kjo iu numërua për drejtësi”.
ศาสฺเตฺร กึ ลิขติ? อิพฺราหีมฺ อีศฺวเร วิศฺวสนาตฺ ส วิศฺวาสสฺตไสฺม ปุณฺยารฺถํ คณิโต พภูวฯ
4 Edhe atij që vepron, shpërblimi nuk i konsiderohet si hir por si borxh;
กรฺมฺมการิโณ ยทฺ เวตนํ ตทฺ อนุคฺรหสฺย ผลํ นหิ กินฺตุ เตโนปารฺชิตํ มนฺตวฺยมฺฯ
5 ndërsa atij që nuk vepron, por beson në atë që shfajëson të paudhin, besimi i tij i numërohet për drejtësi.
กินฺตุ ย: ปาปินํ สปุณฺยีกโรติ ตสฺมินฺ วิศฺวาสิน: กรฺมฺมหีนสฺย ชนสฺย โย วิศฺวาส: ส ปุณฺยารฺถํ คโณฺย ภวติฯ
6 Sikurse Davidi shpall lumturinë e njeriut të cilit Perëndia numëron drejtësi pa vepra, duke thënë:
อปรํ ยํ กฺริยาหีนมฺ อีศฺวร: สปุณฺยีกโรติ ตสฺย ธนฺยวาทํ ทายูทฺ วรฺณยามาส, ยถา,
7 “Lum ata të cilëve u janë falur paudhësitë dhe të cilëve mëkatet u janë mbuluar.
ส ธโนฺย'ฆานิ มฺฤษฺฏานิ ยสฺยาคำสฺยาวฺฤตานิ จฯ
8 Lum njeriu të cilit Zoti nuk do t’ia numërojë mëkatin”.
ส จ ธนฺย: ปเรเศน ปาปํ ยสฺย น คณฺยเตฯ
9 Por kjo lumturi a vlen vetëm për të rrethprerët, apo edhe për të parrethprerët? Sepse ne themi se besimi iu numërua Abrahamit si drejtësi.
เอษ ธนฺยวาทสฺตฺวกฺเฉทินมฺ อตฺวกฺเฉทินํ วา กํ ปฺรติ ภวติ? อิพฺราหีโม วิศฺวาส: ปุณฺยารฺถํ คณิต อิติ วยํ วทาม: ฯ
10 Në ç’mënyrë, pra, iu numërua? Kur ai ishte i rrethprerë apo i parrethprerë? Jo ndërsa ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.
ส วิศฺวาสสฺตสฺย ตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำ กิมฺ อตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำ กสฺมินฺ สมเย ปุณฺยมิว คณิต: ? ตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำ นหิ กินฺตฺวตฺวกฺเฉทิตฺวาวสฺถายำฯ
11 Pastaj mori shenjën e rrethprerjes, si vulë të drejtësisë për besimin që kishte patur kur ishte akoma i parrethprerë, me qëllim që të ishte ati i gjithë atyre që besojnë edhe se janë të parrethprerë, me qëllim që edhe atyre t’u numërohet drejtësia,
อปรญฺจ ส ยตฺ สรฺเวฺวษามฺ อตฺวกฺเฉทินำ วิศฺวาสินามฺ อาทิปุรุโษ ภเวตฺ, เต จ ปุณฺยวตฺเตฺวน คเณฺยรนฺ;
12 dhe të ishte atë i të rrethprerëve të vërtetë, pra i atyre që jo vetëm janë të rrethprerë, por që ndjekin edhe gjurmët e besimit të atit tonë Abrahamit, që ai pati ndërsa ishte i parrethprerë.
เย จ โลกา: เกวลํ ฉินฺนตฺวโจ น สนฺโต 'สฺมตฺปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ อฉินฺนตฺวกฺ สนฺ เยน วิศฺวาสมารฺเคณ คตวานฺ เตไนว ตสฺย ปาทจิเหฺนน คจฺฉนฺติ เตษำ ตฺวกฺเฉทินามปฺยาทิปุรุโษ ภเวตฺ ตทรฺถมฺ อตฺวกฺเฉทิโน มานวสฺย วิศฺวาสาตฺ ปุณฺยมฺ อุตฺปทฺยต อิติ ปฺรมาณสฺวรูปํ ตฺวกฺเฉทจิหฺนํ ส ปฺราปฺโนตฺฯ
13 Në fakt premtimi për të qenë trashëgimtar i botës nuk iu bë Abrahamit dhe pasardhësve të tij nëpërmjet ligjit, por nëpërmjet drejtësisë së besimit.
อิพฺราหีมฺ ชคโต'ธิการี ภวิษฺยติ ไยษา ปฺรติชฺญา ตํ ตสฺย วํศญฺจ ปฺรติ ปูรฺวฺวมฺ อกฺริยต สา วฺยวสฺถามูลิกา นหิ กินฺตุ วิศฺวาสชนฺยปุณฺยมูลิกาฯ
14 Sepse nëse janë trashëgimtarë ata që janë të ligjit, besimi bëhet i kotë dhe premtimi anulohet,
ยโต วฺยวสฺถาวลมฺพิโน ยทฺยธิการิโณ ภวนฺติ ตรฺหิ วิศฺวาโส วิผโล ชายเต สา ปฺรติชฺญาปิ ลุปฺไตวฯ
15 sepse ligji prodhon zemërimin; në fakt atje ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje.
อธิกนฺตุ วฺยวสฺถา โกปํ ชนยติ ยโต 'วิทฺยมานายำ วฺยวสฺถายามฺ อาชฺญาลงฺฆนํ น สมฺภวติฯ
16 Prandaj trashëgimia është nëpërmjet besimit; në këtë mënyrë ajo është nëpërmjet hirit, me qëllim që premtimi të jetë i siguruar për të gjithë pasardhësit, jo vetëm për atë që është nga ligji, por edhe për atë që vjen nga besimi i Abrahamit, i cili
อเตอว สา ปฺรติชฺญา ยทฺ อนุคฺรหสฺย ผลํ ภเวตฺ ตทรฺถํ วิศฺวาสมูลิกา ยตสฺตถาเตฺว ตทฺวํศสมุทายํ ปฺรติ อรฺถโต เย วฺยวสฺถยา ตทฺวํศสมฺภวา: เกวลํ ตานฺ ปฺรติ นหิ กินฺตุ ย อิพฺราหีมียวิศฺวาเสน ตตฺสมฺภวาสฺตานปิ ปฺรติ สา ปฺรติชฺญา สฺถาสฺนุรฺภวติฯ
17 (siç është shkruar: “Unë të kam caktuar atin e shumë kombeve”), është ati i të gjithë neve para Perëndisë që ai besoi, i cili i jep jetë të vdekurve dhe thërret gjërat që nuk janë sikur të ishin.
โย นิรฺชีวานฺ สชีวานฺ อวิทฺยมานานิ วสฺตูนิ จ วิทฺยมานานิ กโรติ อิพฺราหีโม วิศฺวาสภูเมสฺตเสฺยศฺวรสฺย สากฺษาตฺ โส'สฺมากํ สรฺเวฺวษามฺ อาทิปุรุษ อาเสฺต, ยถา ลิขิตํ วิทฺยเต, อหํ ตฺวำ พหุชาตีนามฺ อาทิปุรุษํ กฺฤตฺวา นิยุกฺตวานฺฯ
18 Ai, duke shpresuar kundër çdo shprese, besoi për t’u bërë ati i shumë kombeve sipas asaj që i ishte thënë: “Kështu do të jetë pasardhja jotë”.
ตฺวทียสฺตาทฺฤโศ วํโศ ชนิษฺยเต ยทิทํ วากฺยํ ปฺรติศฺรุตํ ตทนุสาราทฺ อิพฺราหีมฺ พหุเทศียโลกานามฺ อาทิปุรุโษ ยทฺ ภวติ ตทรฺถํ โส'นเปกฺษิตวฺยมปฺยเปกฺษมาโณ วิศฺวาสํ กฺฤตวานฺฯ
19 Dhe, duke mos qenë aspak i dobët në besim, nuk i kushtoi kujdes trupit të tij, i bërë tashmë si i vdekur (ishte pothuaj njëqind vjeç) as barkut të vdekur të Sarës.
อปรญฺจ กฺษีณวิศฺวาโส น ภูตฺวา ศตวตฺสรวยสฺกตฺวาตฺ สฺวศรีรสฺย ชรำ สารานามฺน: สฺวภารฺยฺยายา รโชนิวฺฤตฺติญฺจ ตฺฤณาย น เมเนฯ
20 Madje as nuk dyshoi nga mosbesimi në lidhje me premtimin e Perëndisë, por u përforcua në besim duke i dhënë lavdi Perëndisë,
อปรมฺ อวิศฺวาสาทฺ อีศฺวรสฺย ปฺรติชฺญาวจเน กมปิ สํศยํ น จการ;
21 plotësisht i bindur se atë që ai kishte premtuar ishte edhe i fuqishëm ta bënte.
กินฺตฺวีศฺวเรณ ยตฺ ปฺรติศฺรุตํ ตตฺ สาธยิตุํ ศกฺยต อิติ นิศฺจิตํ วิชฺญาย ทฺฤฒวิศฺวาส: สนฺ อีศฺวรสฺย มหิมานํ ปฺรกาศยาญฺจการฯ
22 Prandaj edhe kjo iu numërua atij për drejtësi.
อิติ เหโตสฺตสฺย ส วิศฺวาสสฺตทียปุณฺยมิว คณยาญฺจเกฺรฯ
23 E po nuk u shkrua vetëm për të, që kjo i ishte numëruar,
ปุณฺยมิวาคณฺยต ตตฺ เกวลสฺย ตสฺย นิมิตฺตํ ลิขิตํ นหิ, อสฺมากํ นิมิตฺตมปิ,
24 por edhe për ne, të cilëve do të na numërohet, neve që besojmë në atë që ka ringjallur prej të vdekurve Jezusin, Zotin tonë,
ยโต'สฺมากํ ปาปนาศารฺถํ สมรฺปิโต'สฺมากํ ปุณฺยปฺราปฺตฺยรฺถญฺโจตฺถาปิโต'ภวตฺ โย'สฺมากํ ปฺรภุ รฺยีศุสฺตโสฺยตฺถาปยิตรีศฺวเร
25 i cili u dha për shkak të fyerjeve tona dhe u ringjall për justifikimin tonë.
ยทิ วยํ วิศฺวสามสฺตรฺหฺยสฺมากมปิ เสอว วิศฺวาส: ปุณฺยมิว คณยิษฺยเตฯ
