< Romakëve 11 >

1 Unë, pra, them: A thua Perëndia e hodhi poshtë popullin e vet? Aspak, sepse edhe unë jam Izraelit, nga pasardhje e Abrahamit, nga fisi i Beniaminit.
Hanchu, Pathien'n a mingei a hengpai mini? Nitet mak, keima reng khom hih Israel mi, Abraham richi Benjamin rûia mi ki ni.
2 Perëndia nuk e hodhi poshtë popullin e vet, të cilin e njohu që përpara. A nuk e dini ju ç’thotë Shkrimi për Elian? Si i drejtohet ai Perëndisë kundër Izraelit, duke thënë:
Pathien'n aphuta a thang, a mingei hah paiphar mak. Pathien lekhabu'n Elijah roi a misîr hah imo a ti nin riet. Ama han Israelngei chungroi Pathien kôm a mintunga.
3 “O Zot, profetët e tu i vranë dhe altarët e tu i prishën, dhe unë mbeta i vetëm, dhe ata kërkojnë jetën time”.
“Pumapa ne dêipungei an thata, na mâichâmngei an misima; Keima vai kêng ko om zoi. Keima khom hi mi that rang an bôk,” tiin.
4 Por, çfarë i tha zëri hyjnor? “Kam lënë për veten time shtatë mijë burra, që nuk kanë rënë në gjunjë përpara Baalit”.
Hannirese, Pathien'n, “Baal makunga khûk lân bil ngâiloi mi isâng sari ka ta rangin ka la dar tit ani,” tiin a thuona.
5 Kështu, pra, edhe në kohën e tanishme ka mbetur një mbetje pas zgjedhjes së hirit.
Ma angdênin atûn hin khom Pathien'n a moroina sika a thangsuok ngei pâl atômte an la om.
6 Dhe, po të jetë prej hirit, nuk është më prej veprash, përndryshe hiri nuk do të ishte më hir, përndryshe vepra nuk do të ishte më vepër.
A moroina sika a thangsuok anni an sintho sika nimak, ma anghan aninônchu moroina hih moroina tatak ni thei no nih.
7 E çfarë, atëherë? Izraeli nuk e mori atë që kërkonte, kurse të zgjedhurit e morën, dhe të tjerët u verbuan,
Imo ei ti rang? Israelngeiin an rok hah man mak ngeia, Pathien thang atômte ngei vaiin an mana, midang ngei murdi chu Pathien koina han an sêt suo zoi.
8 siç është shkruar: “Perëndia u dha atyre frymë hutimi, sy që të mos shohin dhe veshë që të mos dëgjojnë deri në ditën e sotme”.
Pathien lekhabu'n, “Pathien'n avien sûn tena an mindonna le an mulungngei a min môl pea, an mua an riet thei loina,” a ti anghan.
9 Dhe Davidi thotë: “Tryeza e tyre iu bëftë lak, një kurth, një pengesë dhe një shpagim.
David khomin, “An ruolhoi thona bukhalâi hah châng le in ôkna chang senla, An inbana le an khitrûi chang rese.
10 Sytë e tyre u errësofshin që të mos shohin, dhe kurrizin e tyre kërruse përgjithnjë”.
An mu theiloina rangin an mit hong jîng senla, an intakna puokrikin del ngei tit rese,” a tia.
11 Unë them, pra: “Mos u penguan, që të rrëzohen? Aspak; por me anë të rrëzimit të tyre u erdhi shpëtimi johebrenjve, që t’i shtjerë ata në xhelozi.
Hanchu an inba sikin an inluoi phar rang mini? Ni mak! an inpal sikin Jentailngei kôma sanminringna a juong tung ani. Judangei narsana rang ani.
12 Edhe nëse rrëzimi i tyre është fitim për botën dhe pakësimi i tyre është fitim për johebrenjtë, sa më tepër do të jetë mbushullia e tyre?
Ha anghan, Judangei an inpalna man rammuol neina ania, Judangei ratha tienga an insamna man hah Jentailngei neina a ninte, Judangei an hong kip tena vâng chu idôra satvurna mo a ni rang ani zoi.
13 Sepse unë po ju flas juve, johebrenjve, duke qenë se jam apostulli i johebrenjve; dhe unë e nderoj shërbesën time,
Ha anghan, nangni Jentailngei kôm ki ti ani, Jentail tîrton ki ni anghan ki sinthona hih ki minlût ani.
14 për të provuar se në ndonjë mënyrë mund t’i provokoj se mos i shtie në zili ata që janë mishi im edhe shpëtoj disa prej tyre.
Ki mingei nangni ki min narsa senkhat luo ka sanminring thei ngêt na rangin.
15 Sepse, në qoftë se refuzimi i tyre është pajtim për botën, ç’do të jetë ripranimi i tyre, përveç se kalimi prej vdekjes në jetë?
An hengpai lâihan rammuol ta ranga Pathien leh inngêi nôkna aninte, an pom nôkna tena inmo ani rang? Maha thina renga ringna nîng atih.
16 Edhe po të jenë pemët e para të shenjta, edhe e tëra është e shenjtë; dhe po të jetë rrënja e shenjtë, edhe degët janë të shenjta.
Vâipôl hâr ât masatak han Pathien kôm pêk minthieng anînchu apumin pêk minthieng ani. Hanchu thing khom a ruzung ânthienga anînchu amachangngei khom an inthieng ani.
17 Edhe sikur të këputen disa degë, ti që ishe ullastër u shartove në vend të tyre dhe u bëre pjestar i rrënjës dhe i majmërisë së drurit të ullirit,
Olive thing machang senkhat tanpaiin, nangni ram olive, an lâia zomin nin oma, ruzung asa hah nin inzompui zoi ani. Nangni Jentailngei hah ram olive angin nin nia, male atûn chu Judangei ratha râtna tienga ringna hah nin insempui ani.
18 mos u mburr kundër degëve: por nëse mburresh kundër tyre, mos harro se nuk e mban ti rrënjën, po rrënja të mban ty.
A machang dangngei chunga insong no roi, insong khom ungla, aruzung vâipu nimak chei, aruzung in kêng nangni avâi ani.
19 Do të thuash, pra: “Degët u prenë që të shartohem unë”.
Hanchu, nangman, “Zoma ko om theina ranga amachangngei hah thâk kêng an ni,” tîng ni tih.
20 Mirë, ato u prenë për mosbesimin, por ti qëndron për shkak të besimit; mos u kreno, por druaj.
Ani, an iem loina sikin thâkin an oma, nang chu na taksônna sikin zom ni ni, inpâk nônla, manêkin chi roh.
21 Sepse nëse Perëndia nuk i kurseu degët natyrore, shiko se mos nuk të kursen edhe ty.
Pathien'n amachang taktak angati Judangei luo a manar nônchu nang khom nang manar uol no nih.
22 Shih, pra, mirësinë dhe rreptësinë e Perëndisë: rreptësinë mbi ata që u rrëzuan, dhe mirësinë ndaj teje, në qoftë se ti do të ngulmosh në mirësi, përndryshe edhe ti do të këputesh.
Masikin, Pathien sa tie le chi aomtie ei mua, ânpal ngei ta rangin chu chi a oma, a satna no omtitin chu nangma ta rangin chu asa ani. No omtit nônchu nang khom thâkpai sa nîng ni tih.
23 Kështu edhe ata, nëse nuk do të qëndrojnë në mosbesim, do të shartohen; sepse Perëndia është i fuqishëm t’i shartojë përsëri.
Male, Judangei khom an iemloina an maka anînchu zomin la om nôk an tih, Pathien'n a zom nôk thei sikin.
24 Sepse, në qoftë se ti u këpute nga ulliri i egër prej natyre dhe u shartove kundër natyrës në ulli të butë, aq më tepër këto, që janë degë prej natyre, do të shartohen në ullirin e vet.
Nangni Jentailngei, ram olive machang renga thâkpai luon olive thing bâk sa taka inzomin nin om inte, nangni Judangei, olive thingkung diktak amachangngei a zom chu Pathien rangin abai pe uol ok rang ani.
25 Sepse nuk dua, o vëllezër, që ju të jeni të paditur këtë të fshehtë që të mos mbaheni me të madh në veten tuaj se i ka ndodhur një ngurtësim një pjese të Izraelit deri sa të ketë hyrë tërësia e johebrenjve,
Ka malngei hi chong inthup hih nin riet rangin ku nuom ani, aninônchu avâr intum nin tih. Isreal mingei tukdullienna hah a omjêt rang nimak. Aniatachu Jentailngei hah Pathien kôma an hong kipphar tena rang vai ani.
26 dhe kështu mbarë Izraeli do të shpëtohet, sikurse është shkruar: “Nga Sioni do të vijë Çlirimtari, dhe do të largojë pabesinë nga Jakobi.
Hanchu, Israelngei murdi sanminringin om an tih. Pathien lekhabu'n, “Zion renga Minringpu hah juong a ta, Jacob jâisuonngei renga puoloinangei minboi atih.
27 Dhe kjo do të jetë besëlidhja ime me ta, kur unë t’ju heq mëkatet e tyre”.
Mahih an kôma ko chongkhit rang chu ani, An nunsienangei ka lâk pai tika chu,” ati anghan.
28 Për sa i përket ungjillit ata janë armiq për hirin tuaj, por për sa i përket zgjedhjes, janë të dashur për hir të etërve,
Thurchi Sa an hengpaia, nangni sikin Judangei chu Pathien râl an ni. Pathien'n a thang ngei na mindonin chu an richibulngei sikin a champui lungkhamna ngei an ni.
29 sepse dhuntitë dhe thirrja e Perëndisë janë të pakthyeshme.
Pathien'n mi a thangna le sat a vurna lama a mulungrîl thûl ngâi mak.
30 Sepse, sikundër dhe ju dikur ishit të pabindur ndaj Perëndisë, por tani fituat mëshirën për shkak të pabindjes së tyre,
Tienlâi han chu nangni Jentailngei chu Pathien chongjôm mak cheia, atûn chu Judangei an jômloina sikin a moroina nin chang zoi ani.
31 kështu edhe këta tani u bënë të padëgjueshëm, që, me anë të mëshirës që u tregua për ju, të fitojnë edhe ata mëshirë.
Ma ang nanâk han, atûn nang nin moroina nin chang sikin Judangei khomin Pathien moroina an chang sa theina rangin atûn hin chu chongjômloia om an ni.
32 Sepse Perëndia i mbylli të gjithë në padëgjesë, që të ketë mëshirë për të gjithë. (eleēsē g1653)
Asikchu anrênga chunga a inriengmuna a minlang nuom sikin Pathien'n mi murdi chongjômloina a khum zit ani. (eleēsē g1653)
33 O thellësi pasurie, urtësie dhe diturie të Perëndisë! Sa të pahulumtueshme janë gjykimet e tij dhe të pashtershme janë udhët e tij!
Pathien neina ngei chu idôra roiinpui mo! a vârna le a rietna khom idôra ânthûk mo! tûn mo a roijêk a rilminthâr thei ranga? tun mo a lampui a riet thei ranga?
34 “Sepse kush e njohu mendjen e Zotit? Ose kush u bë këshilltar i tij?
Pathien lekhabu'n: “Tun mo Pumapa mulungrîl rieta? Tu mo rilna a pêk thei ranga?
35 Ose kush i dha atij më parë, që të ketë për të marrë shpagim?”.
Tumo a kôma lâkâi amin tanga, tumo a kôm renga a man nôk rêk ngai?” ati anghan.
36 Sepse prej tij, me anë të tij dhe për të janë të gjitha gjëra. Lavdi atij përjetë! Amen! (aiōn g165)
Asikchu neinun murdi hih ama sin ania, ama sika hong om le ama ta riempet ani. Pathien kôma tuonsôtin inlalna chu om rese! Amen. (aiōn g165)

< Romakëve 11 >