Romakëve 11
1 Unë, pra, them: A thua Perëndia e hodhi poshtë popullin e vet? Aspak, sepse edhe unë jam Izraelit, nga pasardhje e Abrahamit, nga fisi i Beniaminit.
ⲁ̅ⲧⲁϫⲟⲟⲥ ϭⲉ ϫⲉ ⲙⲏ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲕⲁ ⲡⲉϥⲗⲁⲟⲥ ⲛⲥⲱϥ ⲛⲛⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲕⲁⲓ ⲅⲁⲣ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲁⲛⲅ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉⲥⲡⲉⲣⲙⲁ ⲛⲁⲃⲣⲁϩⲁⲙ ⲧⲉⲫⲩⲗⲏ ⲛⲃⲉⲛⲓⲁⲙⲉⲓⲛ
2 Perëndia nuk e hodhi poshtë popullin e vet, të cilin e njohu që përpara. A nuk e dini ju ç’thotë Shkrimi për Elian? Si i drejtohet ai Perëndisë kundër Izraelit, duke thënë:
ⲃ̅ⲙⲡⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲕⲁ ⲡⲉϥⲗⲁⲟⲥ ⲛⲥⲱϥ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲥⲟⲩⲱⲛϥ ϫⲓⲛ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲏ ⲛⲧⲉⲧⲛⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ϫⲉ ϣⲁⲣⲉ ⲧⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩ ϩⲛ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲛⲑⲉ ⲉϣⲁϥⲥⲙⲙⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ
3 “O Zot, profetët e tu i vranë dhe altarët e tu i prishën, dhe unë mbeta i vetëm, dhe ata kërkojnë jetën time”.
ⲅ̅ϫⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲛⲉⲕⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲙⲟⲟⲩⲧⲟⲩ ⲛⲉⲕⲑⲩⲥⲓⲁⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ⲁⲩϣⲣϣⲱⲣⲟⲩ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉⲛⲧⲁⲓϣⲱϫⲡ ⲙⲁⲩⲁⲁⲧ ⲁⲩⲱ ⲥⲉϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁ ⲧⲁⲯⲩⲭⲏ
4 Por, çfarë i tha zëri hyjnor? “Kam lënë për veten time shtatë mijë burra, që nuk kanë rënë në gjunjë përpara Baalit”.
ⲇ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲉϣⲁⲣⲉ ⲡϣⲁϫⲉ ϫⲟⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲟⲩ ϫⲉ ⲁⲓϣⲱϫⲡ ⲛⲁⲓ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛϣⲟ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲉ ⲙⲡⲟⲩⲕⲗϫⲡⲁⲧ ⲛⲧⲃⲁϩⲁⲗ
5 Kështu, pra, edhe në kohën e tanishme ka mbetur një mbetje pas zgjedhjes së hirit.
ⲉ̅ⲧⲁⲓ ϭⲉ ⲟⲛ ⲧⲉ ⲑⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲓⲕⲉⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲟⲩϣⲱϫⲡ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲕⲁⲧⲁ ⲟⲩⲙⲛⲧⲥⲱⲧⲡ ⲛⲭⲁⲣⲓⲥ
6 Dhe, po të jetë prej hirit, nuk është më prej veprash, përndryshe hiri nuk do të ishte më hir, përndryshe vepra nuk do të ishte më vepër.
ⲋ̅ⲉⲓ ⲧⲉ ⲉϣϫⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲭⲁⲣⲓⲥ ⲉⲓⲉ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ϭⲉ ⲁⲛ ⲡⲉ ϩⲛ ⲛⲉϩⲃⲏⲩⲉ ⲙⲙⲟⲛ ⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ϭⲉ ⲛⲁⲣⲭⲁⲣⲓⲥ ⲁⲛ
7 E çfarë, atëherë? Izraeli nuk e mori atë që kërkonte, kurse të zgjedhurit e morën, dhe të tjerët u verbuan,
ⲍ̅ⲟⲩ ϭⲉ ⲡⲉⲧⲉⲣⲉ ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲡⲁⲓ ⲙⲡϥⲙⲁⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲧⲙⲛⲧⲥⲱⲧⲡ ⲇⲉ ⲙⲁⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲇⲉ ⲧⲱⲙ ⲛϩⲏⲧ
8 siç është shkruar: “Perëndia u dha atyre frymë hutimi, sy që të mos shohin dhe veshë që të mos dëgjojnë deri në ditën e sotme”.
ⲏ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ϫⲉ ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϯⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩⲡⲛⲁ ⲛⲙⲕⲁϩ ⲛϩⲏⲧ ϩⲉⲛⲃⲁⲗ ⲉⲧⲙⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲙⲁⲁϫⲉ ⲉⲧⲙⲥⲱⲧⲙ ϣⲁ ϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲟⲩ
9 Dhe Davidi thotë: “Tryeza e tyre iu bëftë lak, një kurth, një pengesë dhe një shpagim.
ⲑ̅ϣⲁⲣⲉ ⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲟⲛ ϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲉ ⲧⲉⲩⲧⲣⲁⲡⲉⲍⲁ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲩϭⲟⲣϭⲥ ⲙⲛ ⲟⲩⲡⲁϣ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲥⲕⲁⲛⲇⲁⲗⲟⲛ ⲙⲛ ⲟⲩⲧⲱⲱⲃⲉ ⲛⲁⲩ
10 Sytë e tyre u errësofshin që të mos shohin, dhe kurrizin e tyre kërruse përgjithnjë”.
ⲓ̅ⲙⲁⲣⲟⲩⲣⲕⲁⲕⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲉⲧⲙⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩⲱ ⲧⲉⲩϫⲓⲥⲉ ⲛⲅⲟⲗⲕⲥ ⲛⲥⲏⲩ ⲛⲓⲙ
11 Unë them, pra: “Mos u penguan, që të rrëzohen? Aspak; por me anë të rrëzimit të tyre u erdhi shpëtimi johebrenjve, që t’i shtjerë ata në xhelozi.
ⲓ̅ⲁ̅ⲧⲁϫⲟⲟⲥ ϭⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩϫⲱⲣⲡ ϫⲉ ⲉⲩⲉϩⲉ ⲛⲛⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲁⲗⲗⲁ ϩⲙ ⲡⲉⲩϩⲉ ⲁⲡⲉⲩϫⲁⲓ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲡϯⲕⲱϩ ⲛⲁⲩ
12 Edhe nëse rrëzimi i tyre është fitim për botën dhe pakësimi i tyre është fitim për johebrenjtë, sa më tepër do të jetë mbushullia e tyre?
ⲓ̅ⲃ̅ⲉϣϫⲉ ⲁⲡⲉⲩϩⲉ ⲇⲉ ⲣⲙⲛⲧⲣⲙⲙⲁⲟ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲉⲩϣⲱⲱⲧ ⲣⲙⲛⲧⲣⲙⲙⲁⲟ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲓⲉ ⲟⲩⲏⲣ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲡⲉ ⲡⲉⲩϫⲱⲕ
13 Sepse unë po ju flas juve, johebrenjve, duke qenë se jam apostulli i johebrenjve; dhe unë e nderoj shërbesën time,
ⲓ̅ⲅ̅ϯϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲡϩⲟⲥⲟⲛ ⲅⲁⲣ ⲁⲛⲅ ⲡⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ϯϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲛⲧⲁⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓⲁ
14 për të provuar se në ndonjë mënyrë mund t’i provokoj se mos i shtie në zili ata që janë mishi im edhe shpëtoj disa prej tyre.
ⲓ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲉⲓⲉϯⲕⲱϩ ⲛⲧⲁⲥⲁⲣⲝ ⲧⲁⲧⲟⲩϫⲉ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ
15 Sepse, në qoftë se refuzimi i tyre është pajtim për botën, ç’do të jetë ripranimi i tyre, përveç se kalimi prej vdekjes në jetë?
ⲓ̅ⲉ̅ⲉϣϫⲉ ⲁⲡⲉⲩⲧⲥⲧⲟ ⲅⲁⲣ ⲉⲃⲟⲗ ⲣϩⲱⲧⲡ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲉⲓⲉ ⲟⲩⲏⲣ ⲡⲉ ⲡⲉⲩϣⲟⲡⲟⲩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲥⲁ ⲡⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ
16 Edhe po të jenë pemët e para të shenjta, edhe e tëra është e shenjtë; dhe po të jetë rrënja e shenjtë, edhe degët janë të shenjta.
ⲓ̅ⲋ̅ⲉϣϫⲉ ⲡⲉⲑⲁⲃ ⲅⲁⲣ ⲟⲩⲁⲁⲃ ⲉⲓⲉ ⲡⲕⲉⲟⲩⲱϣⲙ ⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁⲩⲱ ⲉϣϫⲉ ⲧⲛⲟⲩⲛⲉ ⲟⲩⲁⲁⲃ ⲉⲓⲉ ⲛⲉⲥⲕⲉⲕⲗⲁⲇⲟⲥ
17 Edhe sikur të këputen disa degë, ti që ishe ullastër u shartove në vend të tyre dhe u bëre pjestar i rrënjës dhe i majmërisë së drurit të ullirit,
ⲓ̅ⲍ̅ⲉϣϫⲉ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲛⲛⲉⲕⲗⲁⲇⲟⲥ ⲁⲩϣⲁⲁⲧⲟⲩ ⲛⲧⲟⲕ ⲇⲉ ⲛⲧⲕ ⲟⲩⲃⲱ ⲛϫⲓⲧϩⲟⲟⲩⲧ ⲁⲩⲧⲟϭⲕ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲕϣⲱⲡⲉ ⲛⲕⲟⲓⲛⲱⲛⲟⲥ ⲉⲡⲕⲛⲛⲉ ⲛⲧⲛⲟⲩⲛⲉ ⲛⲧⲃⲱ ⲛϫⲟⲉⲓⲧ
18 mos u mburr kundër degëve: por nëse mburresh kundër tyre, mos harro se nuk e mban ti rrënjën, po rrënja të mban ty.
ⲓ̅ⲏ̅ⲙⲡⲣϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲙⲙⲟⲕ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲕⲗⲁⲇⲟⲥ ⲉϣϫⲉ ⲕϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲛⲧⲟⲕ ⲁⲛ ⲉⲧϥⲓ ϩⲁ ⲧⲛⲟⲩⲛⲉ ⲁⲗⲗⲁ ⲧⲛⲟⲩⲛⲉ ⲧⲉⲧϥⲓ ϩⲁⲣⲟⲕ
19 Do të thuash, pra: “Degët u prenë që të shartohem unë”.
ⲓ̅ⲑ̅ⲕⲛⲁϫⲟⲟⲥ ϭⲉ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩϣⲉⲧ ϩⲉⲛⲕⲗⲁⲇⲟⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲧⲟϭⲧ
20 Mirë, ato u prenë për mosbesimin, por ti qëndron për shkak të besimit; mos u kreno, por druaj.
ⲕ̅ⲕⲁⲗⲱⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲛⲧⲁⲡⲓⲥⲧⲟⲥ ⲁⲩϣⲁⲁⲧⲟⲩ ⲛⲧⲟⲕ ⲇⲉ ⲉⲕⲁϩⲉⲣⲁⲧⲕ ϩⲛ ⲧⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲙⲡⲣϫⲓⲥⲉ ϭⲉ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲣⲓϩⲟⲧⲉ
21 Sepse nëse Perëndia nuk i kurseu degët natyrore, shiko se mos nuk të kursen edhe ty.
ⲕ̅ⲁ̅ⲉϣϫⲉ ⲙⲡⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲅⲁⲣ ϯⲥⲟ ⲉⲛⲉⲕⲗⲁⲇⲟⲥ ⲉⲧⲉϩⲱⲟⲩ ⲛⲉ ⲛϥⲛⲁϯⲥⲟ ϩⲱⲱⲕ ⲁⲛ ⲉⲣⲟⲕ
22 Shih, pra, mirësinë dhe rreptësinë e Perëndisë: rreptësinë mbi ata që u rrëzuan, dhe mirësinë ndaj teje, në qoftë se ti do të ngulmosh në mirësi, përndryshe edhe ti do të këputesh.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲛⲁⲩ ϭⲉ ⲉⲧⲙⲛⲧⲭⲣⲏⲥⲧⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲧⲙⲛⲧⲣⲉϥϣⲱⲱⲧ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲙⲛⲧⲣⲉϥϣⲱⲱⲧ ⲙⲉⲛ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩϩⲉ ⲧⲙⲛⲧⲭⲣⲏⲥⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϫⲱⲕ ⲉⲕϣⲁⲛϭⲱ ϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲭⲣⲏⲥⲧⲟⲥ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲛ ϩⲱⲱⲕ ⲥⲉⲛⲁϣⲁⲁⲧⲕ
23 Kështu edhe ata, nëse nuk do të qëndrojnë në mosbesim, do të shartohen; sepse Perëndia është i fuqishëm t’i shartojë përsëri.
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ϩⲱⲟⲩ ⲉⲩϣⲁⲛⲧⲙϭⲱ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲙⲛⲧⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ ⲥⲉⲛⲁⲧⲟϭⲟⲩ ⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲅⲁⲣ ⲟⲛ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲟϭⲟⲩ
24 Sepse, në qoftë se ti u këpute nga ulliri i egër prej natyre dhe u shartove kundër natyrës në ulli të butë, aq më tepër këto, që janë degë prej natyre, do të shartohen në ullirin e vet.
ⲕ̅ⲇ̅ⲉϣϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲅⲁⲣ ⲛⲧⲁⲩ ϣⲁⲁⲧⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩⲃⲱ ⲛϫⲓⲧϩⲟⲟⲩⲧ ⲛⲁⲙⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲁⲣⲁ ⲧⲉⲕⲙⲓⲛⲉ ⲁⲩⲧⲟϭⲕ ⲉⲩⲃⲱ ⲛϫⲓⲧⲛⲟⲩⲧⲙ ⲡⲟⲥⲱ ⲙⲁⲗⲗⲟⲛ ⲛⲁⲓ ⲉϩⲟⲓⲛⲉ ⲣⲱ ⲛⲉ ⲥⲉⲛⲁⲧⲟϭ ⲟⲩ ⲉⲧⲉⲩⲃⲱ ⲛϫⲟⲉⲓⲧ ⲙⲙⲓⲛ ⲙⲙⲟⲟⲩ
25 Sepse nuk dua, o vëllezër, që ju të jeni të paditur këtë të fshehtë që të mos mbaheni me të madh në veten tuaj se i ka ndodhur një ngurtësim një pjese të Izraelit deri sa të ketë hyrë tërësia e johebrenjve,
ⲕ̅ⲉ̅ϯⲟⲩⲱϣ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲧⲛⲉⲓⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲉⲡⲉⲉⲓⲙⲩⲥⲧⲏⲣⲓⲟⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲧⲛϣⲱⲡⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲥⲁⲃⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲟⲩⲧⲱⲙ ⲛϩⲏⲧ ϣⲱⲡⲉ ⲛϩⲟⲓⲛⲉ ⲙⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ϣⲁⲛⲧⲉⲡϫⲱⲕ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ
26 dhe kështu mbarë Izraeli do të shpëtohet, sikurse është shkruar: “Nga Sioni do të vijë Çlirimtari, dhe do të largojë pabesinë nga Jakobi.
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲧⲉ ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲧⲏⲣϥ ⲟⲩϫⲁⲓ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ϫⲉ ϥⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲥⲓⲱⲛ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲧⲛⲟⲩϩⲙ ⲛϥⲕⲧⲉⲙⲙⲛⲧϣⲁϥⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲓⲁⲕⲱⲃ
27 Dhe kjo do të jetë besëlidhja ime me ta, kur unë t’ju heq mëkatet e tyre”.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲧⲇⲓⲁⲑⲏⲕⲏ ⲉⲧϣⲟⲟⲡ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧ ⲉⲓϣⲁⲛⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲉⲩⲛⲟⲃⲉ
28 Për sa i përket ungjillit ata janë armiq për hirin tuaj, por për sa i përket zgjedhjes, janë të dashur për hir të etërve,
ⲕ̅ⲏ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲙⲉⲛ ⲙⲡⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲁⲩⲣϫⲁϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲕⲁⲧⲁ ⲧⲉ ⲧⲙⲛⲧⲥⲱⲧⲡ ϩⲉⲛⲙⲉⲣⲓⲧ ⲛⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲛⲉⲩⲉⲓⲟⲧⲉ
29 sepse dhuntitë dhe thirrja e Perëndisë janë të pakthyeshme.
ⲕ̅ⲑ̅ϩⲉⲛⲁⲧⲣϩⲧⲏϥ ⲅⲁⲣ ⲛⲉ ⲛⲉⲭⲁⲣⲓⲥⲙⲁ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲧⲱϩⲙ
30 Sepse, sikundër dhe ju dikur ishit të pabindur ndaj Perëndisë, por tani fituat mëshirën për shkak të pabindjes së tyre,
ⲗ̅ⲛⲑⲉ ⲅⲁⲣ ⲛⲧⲱⲧⲛ ⲙⲡⲓⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲉⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲣⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲛⲁ ⲛⲏⲧⲛ ϩⲛ ⲧⲙⲛⲧⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ ⲛⲛⲁⲓ
31 kështu edhe këta tani u bënë të padëgjueshëm, që, me anë të mëshirës që u tregua për ju, të fitojnë edhe ata mëshirë.
ⲗ̅ⲁ̅ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲛⲁⲓ ϩⲱⲟⲩ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲁⲩⲣⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ ⲉⲡⲉⲧⲛⲛⲁ ϫⲉⲕⲁⲥ ϩⲱⲟⲩ ⲉⲩⲉⲛⲁ ⲛⲁⲩ ⲙⲛⲛⲥⲱⲥ
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲅⲁⲣ ⲉⲧⲡⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲩⲙⲛⲧⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲛⲁ ⲛⲁⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ (eleēsē g1653)
33 O thellësi pasurie, urtësie dhe diturie të Perëndisë! Sa të pahulumtueshme janë gjykimet e tij dhe të pashtershme janë udhët e tij!
ⲗ̅ⲅ̅ⲱ ⲡϣⲓⲕ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲙⲙⲁⲟ ⲙⲛ ⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲡⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲑⲉ ⲉⲧⲉ ⲛⲉⲩⲉϣⲙⲉϣⲧ ⲛϩⲁⲡ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲉ ⲛⲉⲩⲉϣⲛⲣⲁⲧⲟⲩ ⲛⲛⲉϥϩⲓⲟⲟⲩⲉ
34 “Sepse kush e njohu mendjen e Zotit? Ose kush u bë këshilltar i tij?
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲓⲙ ⲅⲁⲣ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲉⲓⲙⲉ ⲉⲡϩⲏⲧ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲁⲓ ⲉⲧⲛⲁⲧⲥⲁⲃⲉ ⲉⲓⲁⲧϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲏ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲣⲉϥϫⲓϣⲟϫⲛⲉ
35 Ose kush i dha atij më parë, që të ketë për të marrë shpagim?”.
ⲗ̅ⲉ̅ⲏ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲉⲓⲣⲉ ⲛⲁϥ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲧⲁⲣⲉϥⲧⲟⲩⲉⲓⲟ ⲛⲁϥ
