Zbulesa 5

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.

Hessafe guye, araata bolla uttidayssa ushachcha kushen giddoranne karera xaafettida laappun maatamen gorddettida xaatha maxaafaa be7as.

2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.

Issi mino kiitanchchoy ba qaala dhoqqu oothidi, “Maatamiya billanawunne maxaafaa dooyanaw bessey oonee?” yaagidi awaajjishin be7as.

3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.

Shin salon gidin sa7an woykko sa7appe garssan gidin he xaatha maxaafaa billanawunne gidduwa be7anaw dandda7ey oonikka benttibeenna.

4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.

Xaatha maxaafaa billanawunne iya gidduwa be7anaw bessiya asi dhayida gisho ta daro yeekkas.

5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.

Yaatin, cimatappe issoy taakko, “Yeekkofa! Hekko, Yihuda zerethi gidiya gaammoy, Dawite sheeshay, laappun maatameta billanawunne maxaafaa dooyanaw dandda7is” yaagis.

6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.

Hessafe guye, shukettida Dorssay araatas, oyddu de7on de7iya medhetethatasinne cimatas giddon, eqqidayssa be7as. Iyaw laappun kacetinne laappun ayfeti de7oosona. Hessati sa7a ubbaa kiitettida Xoossaa laappun ayyaanata.

7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.

He Dorssay bidi, araata bolla uttidayssa ushachcha kusheppe xaatha maxaafaa ekkis.

8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.

I he xaatha maxaafaa ekkida wode, de7on de7iya oyddu medhetethatinne laatamanne oyddu cimati Dorssa sinthan kunddidosona. Entti issoy issoy diithinne geeshshata woosaa gidida ixaaney kumida worqqa shaate oykkidosona.

9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,

Entti, “Xaatha maxaafaa ekkanaw, maatamiya billanaw new bessees. Ays giikko, neeni shukettadasa; zerethi ubbaafe, dumma dumma doonappe, yaratappenne kawotethata ubbaafe ne suuthan Xoossaas wozadasa.

10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.

Entti iya Xoossaa Aawas oothana mela enttana kahine kawotethi oothadasa. Enttika biitta ubbaa haarana” yaagidi ooratha mazmure yexxidosona.

11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,

Ta be7iya wode mukulu toho mukulunne tammu mukulu toho tammu mukulu gidiya kiitanchchota girssaa si7as. Enttika araataa, oyddu de7on de7iya medhetethatanne, cimata yuushuwan eqqidosona.

12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.

He kiitanchchoti dhoqqu gida qaalan, “Shukettida Dorssay wolqqaa, duretethi, cinccatethinne minotethi, bonchcho, sabanne galataa ekkanaw bessees” yaagidosona.

13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)

Hessafe guye, sa7an, salon, sa7appe garssaninne abbaa giddon de7iya medhetetha ubbay, “Araata bolla uttidayssasinne Dorssas, galatay, bonchchoy, sabaynne wolqqay meri merinaw gido” yaagidi yexxishin si7as. (aiōn g165)

14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.

Oyddu de7on de7iya medhetethati, “Amin7i” yaagidosona; qassi cimati gufannidi goynnidosona.