Zbulesa 5

1 Pastaj pashë në dorën e djathtë të atij që rrinte ulur mbi fron, një libër të shkruar përbrenda dhe përjashta, të vulosur me shtatë vula.

And I saw in the right hand of him that sat on the throne, a book written within and without, sealed with seven seals.

2 Dhe pashë një engjëll të fuqishëm, që proklamoi me zë të madh: “Kush është i denjë të hapë librin dhe të zgjidhë vulat e tij?”.

And I saw a strong angel, proclaiming with a loud voice: Who is worthy to open the book, and to loose the seals thereof?

3 Po kurrkush, as në qiell, as mbi dhe, as nën dhe, nuk mund të hapte librin e ta shihte atë.

And no man was able, neither in heaven, nor on earth, nor under the earth, to open the book, nor to look on it.

4 Edhe unë qaja shumë, sepse s’qe gjetur asnjë i denjë të hapë dhe të lexojë librin, dhe as ta shohë.

And I wept much, because no man was found worthy to open the book, nor to see it.

5 Atëherë një nga pleqtë më tha: “Mos qaj; ja, Luani i fisit të Judës, Rrënja e Davidit, fitoi të hapë librin dhe të zgjidhë të shtatë vulat e tij”.

And one of the ancients said to me: Weep not; behold the lion of the tribe of Juda, the root of David, hath prevailed to open the book, and to loose the seven seals thereof.

6 Dhe pashë, në mes të fronit dhe të katër gjenieve të gjalla dhe në mes të pleqve, një Qengj si i therur, i cili kishte shtatë brirë dhe shtatë sy, që janë të shtatë Frymërat e Perëndisë, të dërguar në gjithë dheun.

And I saw: and behold in the midst of the throne and of the four living creatures, and in the midst of the ancients, a Lamb standing as it were slain, having seven horns and seven eyes: which are the seven Spirits of God, sent forth into all the earth.

7 Ai erdhi dhe mori librin nga dora e djathtë e atij që rrinte mbi fron.

And he came and took the book out of the right hand of him that sat on the throne.

8 Dhe, mbasi e mori librin, të katër qeniet e gjalla dhe të njëzet e katër pleqtë ranë përmbys përpara Qengjit, duke pasur secili një qeste dhe disa kupa ari plot me erë të këndshme, të cilat janë lutjet e shenjtorëve.

And when he had opened the book, the four living creatures, and the four and twenty ancients fell down before the Lamb, having every one of them harps, and golden vials full of odours, which are the prayers of saints:

9 Dhe këndonin një këngë të re duke thënë: “Ti je i denjë ta marrësh librin dhe të hapësh vulat e tij, sepse ti u there, dhe me gjakun tënd na bleve te Perëndia nga çdo fis, gjuhë, popull dhe komb,

And they sung a new canticle, saying: Thou art worthy, O Lord, to take the book, and to open the seals thereof; because thou wast slain, and hast redeemed us to God, in thy blood, out of every tribe, and tongue, and people, and nation.

10 dhe na bëre mbretër dhe priftër për Perëndinë tonë, dhe do të mbretërojmë mbi dhe”.

And hast made us to our God a kingdom and priests, and we shall reign on the earth.

11 Pastaj pashë, dhe dëgjova zërin e shumë engjëjve përqark fronit, qenieve të gjalla dhe pleqve; dhe numri i tyre ishte dhjetë mijëra dhjetë mijërash dhe mijëra mijërash,

And I beheld, and I heard the voice of many angels round about the throne, and the living creatures, and the ancients; and the number of them was thousands of thousands,

12 që thoshnin me zë të madh: “I denjë është Qengji që u ther, të marrë fuqinë, dhe pasurinë, dhe diturinë, dhe forcën, dhe nderin, dhe lavdinë, dhe bekimin”.

Saying with a loud voice: The Lamb that was slain is worthy to receive power, and divinity, and wisdom, and strength, and honour, and glory, and benediction.

13 Edhe dëgjova çdo krijesë që është në qiell, mbi dhe, nën dhe dhe ato që janë në det dhe gjitha gjërat sa janë në to, që thoshnin: “Atij që rri ulur mbi fron dhe Qengjit i qofshin bekimi, nderi, lavdia dhe forca në shekuj të shekujve”. (aiōn g165)

And every creature, which is in heaven, and on the earth, and under the earth, and such as are in the sea, and all that are in them: I heard all saying: To him that sitteth on the throne, and to the Lamb, benediction, and honour, and glory, and power, for ever and ever. (aiōn g165)

14 Dhe të katër qeniet e gjalla thoshnin: “Amen!”. Dhe të njëzet e katër pleq ranë përmbys dhe adhuruan atë që rron në shekuj të shekujve.

And the four living creatures said: Amen. And the four and twenty ancients fell down on their faces, and adored him that liveth for ever and ever.