< Zbulesa 16 >

1 Pastaj dëgjova një zë të madh nga tempulli që u thoshte të shtatë engjëjve: “Shkoni dhe derdhni mbi dhe kupat e zemërimit të Perëndisë”.
Am auzit un glas puternic din templu, care zicea celor șapte îngeri: “Duceți-vă și vărsați pe pământ cele șapte potire ale mâniei lui Dumnezeu!”.
2 I pari shkoi dhe e derdhi kupën e vet mbi tokë, dhe një ulçerë e ligë dhe e dhimbshme goditi njerëzit që kishin damkën e bishës dhe ata që adhuronin figurën e saj.
Cel dintâi s-a dus și a vărsat cupa lui pe pământ, care a devenit o rană dureroasă și neplăcută pentru oamenii care aveau semnul fiarei și care se închinau chipului ei.
3 Pastaj engjëlli i dytë e derdhi kupën e tij në det; dhe u bë gjak si i një të vdekuri dhe çdo qenie e gjallë në det vdiq.
Al doilea înger a vărsat cupa sa în mare, și s-a făcut sânge ca de mort. Orice ființă vie din mare a murit.
4 Edhe engjëlli i tretë e derdhi kupën e tij në lumenj dhe në burimet e ujërave; dhe u bë gjak.
Al treilea a vărsat cupa sa în râuri și în izvoare de apă, și acestea s-au făcut sânge.
5 Dhe dëgjova engjëllin e ujërave duke thënë: “Ti je i drejtë, o Zot, që je që ishe dhe që do të vish, i Shenjti që gjykoi këto gjëra.
Am auzit pe îngerul apelor spunând: “Drept ești Tu, care ești și care erai, Sfinte, pentru că ai judecat aceste lucruri.
6 Ata kanë derdhur gjakun e shenjtorëve dhe të profetëve, dhe ti u dhe atyre të pijnë gjak, sepse është shpërblimi që ata meritojnë”.
Căci ei au vărsat sângele sfinților și al profeților, iar tu le-ai dat să bea sânge. Ei merită acest lucru”.
7 Dhe dëgjova një tjetër që thoshte nga altari: “Po, o Zot, Perëndi i plotfuqishëm, gjykimet e tua janë të vërteta dhe të drejta”.
Am auzit altarul zicând: “Da, Doamne Dumnezeule, Atotputernicul, adevărate și drepte sunt judecățile Tale!”.
8 Dhe engjëlli i katërt e derdhi kupën e tij mbi dielli; dhe iu dha atij të djegë njerëzit me zjarr.
Al patrulea și-a vărsat cupa pe soare și i s-a dat să ardă pe oameni cu foc.
9 Dhe njerëzit u dogjën nga një nxehtësi e madhe dhe ata blasfemuan emrin e Perëndisë që ka pushtet mbi këto plagë, dhe nuk u penduan që t’i japin lavdi atij.
Oamenii au fost arși de o căldură mare, iar oamenii au hulit numele lui Dumnezeu, care are putere asupra acestor plăgi. Ei nu s-au pocăit și nu i-au dat slavă.
10 Dhe engjëlli i pestë e derdhi kupën e tij mbi fronin e bishës; dhe mbretëria e tij u mbulua me terr; dhe njerëzit kafshonin gjuhët e tyre nga dhembja,
Al cincilea și-a vărsat cupa pe scaunul de domnie al fiarei, și împărăția ei s-a întunecat. Și-au ros limbile din cauza durerilor,
11 dhe blasfemuan Perëndinë e qiellit për shkak të dhembjeve të tyre dhe ulçerët e tyre, por nuk u penduan për veprat e tyre.
și au hulit pe Dumnezeul cerului din cauza durerilor și a rănilor lor. Și totuși nu s-au pocăit de faptele lor.
12 Pastaj engjëlli i gjashtë e derdhi kupën e tij në lumin e madh Eufrat dhe uji i tij u tha për të bërë gati udhën e mbretërve që vijnë nga lindja e diellit.
Al șaselea și-a vărsat cupa pe râul cel mare, Eufrat. A secat apele lui, ca să fie pregătită calea pentru împărații care vor veni de la răsăritul soarelui.
13 Dhe pashë të dilte nga goja e dragoit, nga goja e bishës dhe nga goja e profetit të rremë, tri frymë të ndyra, që u ngjanin bretkosave.
Am văzut ieșind din gura balaurului, din gura fiarei și din gura falsului profet, trei duhuri necurate, ceva asemănător cu broaștele;
14 Sepse në fakt janë fryma të demonëve që bëjnë mrekulli, që shkojnë te mbretërit e dheut dhe të gjithë botës, që t’i mbledhin për luftën e ditës së madhe të Perëndisë së Plotfuqishëm.
pentru că sunt duhuri de demoni, care fac semne și care merg la regii întregului pământ locuit, ca să-i adune pentru războiul din ziua aceea mare a lui Dumnezeu cel Atotputernic.
15 “Ja, unë po vij si vjedhës; lum ai që rri zgjuar dhe ruan rrobat e veta që të mos ecë i zhveshur dhe të duket turpi i tij”.
“Iată, vin ca un hoț. Ferice de cel care veghează și își păstrează hainele, ca să nu umble gol și să nu i se vadă rușinea.”
16 Dhe i mblodhën në një vend që hebraisht quhet “Armagedon”.
El i-a adunat în locul care se numește în ebraică “Harmaghedon”.
17 Pastaj engjëlli i shtatë e derdhi kupën e tij në erë; dhe doli një zë i madh nga tempulli i qiellit, nga froni, duke thënë: “U bë”.
Al șaptelea și-a vărsat cupa în aer. Un glas puternic a ieșit din templul cerului, de pe tron, spunând: “S-a făcut!”.
18 Atëherë shkrepën zëra bubullima dhe vetëtima, dhe u bë një tërmet i madh, që i tillë nuk ishte bërë qëkurse u bënë njerëzit mbi tokë, një tërmet kaq fort i madh.
Au fost fulgere, sunete și tunete; și a fost un cutremur mare, cum nu s-a mai întâmplat de când există oameni pe pământ — un cutremur atât de mare și atât de puternic.
19 Dhe qyteti i madh u nda në tri pjesë dhe qytetet e kombeve ranë, Babilona e madhe u kujtua përpara Perëndisë, që t’i japë kupën e verës së zemërimit të tij të tërbuar.
Marele oraș a fost împărțit în trei părți și cetățile națiunilor au căzut. Babilonul cel mare a fost amintit în ochii lui Dumnezeu, ca să-i dea paharul cu vinul de foc al mâniei Lui.
20 Dhe çdo ishull iku, edhe malet nuk u gjetën më.
Toate insulele au fugit, și munții nu au mai fost găsiți.
21 Dhe një breshër i madh, me peshë prej një talenti, ra nga qielli mbi njerëzit; edhe njerëzit blasfemuan Perëndinë për plagën e breshërit; sepse plaga e tij ishte me të vërtetë e madhe.
Grindină mare, de greutatea unui talant, a căzut din cer peste oameni. Oamenii l-au hulit pe Dumnezeu din cauza plăgii grindinei, căci această plagă a fost extrem de gravă.

< Zbulesa 16 >