Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Ходите, запевајмо Господу, покликнимо Богу, граду спасења свог!

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Изађимо пред лице Његово с хвалом, у песмама покликнимо Му!

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Јер је Господ велик Бог и велик Цар над свим боговима.

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

У Његовој су руци дубине земаљске, и висине горске Његове су.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Његово је море и Он га је створио, и сухоту руке су Његове начиниле.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Ходите, поклонимо се, припаднимо, клекнимо пред Господом, Творцем својим.

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Јер је Он Бог наш, и ми народ паше Његове и овце руке Његове. Сад кад бисте послушали глас Његов:

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

"Немојте да вам одрвени срце ваше као у Мериви, као у дан кушања у пустињи,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

Где ме кушаше оци ваши, испиташе и видеше дело моје.

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Четрдесет година срдих се на род онај, и рекох: Ови људи тумарају срцем, и не знају путеве моје;

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

И зато се заклех у гневу свом да неће ући у мир мој."