Psalmet 95

1 Ejani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Kommt, laßt uns dem HERRN lobsingen und jauchzen dem Felsen unsres Heils!

2 Le të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Laßt uns ihm mit Lobgesang begegnen und mit Psalmen jauchzen!

3 Sepse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter;

4 Në duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

in seiner Hand sind die Tiefen der Erde, und die Spitzen der Berge gehören ihm;

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

sein ist das Meer, denn er hat es gemacht, und seine Hände haben das Trockene bereitet.

6 Ejani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Geht ein, lasset uns anbeten und niederknieen, lasset uns lobpreisen vor dem HERRN, unserm Schöpfer!

7 Sepse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk seiner Weide und die Schafe seiner Hand.

8 “mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

Wenn ihr heute seine Stimme höret, so verstocket eure Herzen nicht, wie zu Meriba, am Tage der Versuchung in der Wüste,

9 ku etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

da mich eure Väter versuchten; sie prüften mich; und sahen doch meine Werke!

10 Për dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: “Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Vierzig Jahre empfand ich Ekel vor diesem Geschlecht; und ich sprach: Sie sind ein Volk, dessen Herz den Irrweg geht, und sie verstanden meine Wege nicht!

11 Prandaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time”.

So daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht eingehen zu meiner Ruhe!